IN the next day... Roy is still not around, he needs to take care of his Mother.
Kaya eto, performing as a waitress again.
"Thank you Ma'am, please come again." I lead the customer outside.
Suddenly a Ducati stop in front of me. Napaatras ako nang mapag tanto kung sino ang lulan nito.
Walang iba kundi ang lalaking walang modo na nakasagutan niya kagabi. Agad akong nag lakad papasok sa loob at dumeretsyo sa Counter.
Nakita kong pumasok ang lalaki at pumwesto sa mesa katapat ng counter. His hawkline eyes settled on me.
"OMG si Alexis ba yon?!"
"Legit si Alexis nga!"
"Anong ginagawa niya dito?"
"Balita ko may project siya dito sa Baguio."
"Talaga!? Ang gwapo niya talaga!"
Tsk!... Denece walk towards Alexis, kita ko ang pag papakyut neto sa binata. And also our customers caught their attentions. Tsk!
"O! M! G! Ma'am, mayroon tayong artista na customer Ma'am!" agad na tili ni Denece ng makalapit sa counter para ibigay ang order nito.
Napailing na lang ako, kung alam mo lang, 'yang pinapantasya mo ay walang modo!.
I prepared the orders. Kinuha ito ni Denece at inihatid sa binata.
Nalipat ang tingin ko kay Mark na napatigil sa pagpasok sa shop nang makita kung sino ang customer nila. Not wondering, Alexis is a famous person, that's why Mark look stunned when he saw Alexis.
But.. When Alexis saw Mark. Tumayo ito at lumapit kay Mark.
What is happening?!.. Nag man-to-man handshake ang dalawa. I thought Jai is just a fan. But in this scenario mukang magkakilala sila.
Napalingon sa gawi ko si Maek. I know na nakikita nya sa muka ko na naguguluhan.
I watch them sit. What!?.
"Ano kaya problema Ma'am?" bulong sa akin ni Denece. Mukang naguguluhan rin siya sa nangyayari.
I look at them. Alexis was talking with Mark. Ano kaya ang problema?
I walk toward them. Tumigil sila sa pag uusap ng makarating ako sa harap nila.
"May problema ba sa tauhan ko?" I asked.
"Excuse me?.. Tauhan?" Alexis look confuse, he look at Mark and look to me.
"Yes, he is my staff here, it's there's any problem?" I raise my left eyebrow to him.
"What is the meaning of this Mark?, you're a waiter?" narinig ko ang pagtawa neto. Nilingon ko si Mark na ngayon ay di makapag salita.
How dare him to belittle my staff!? Ano naman ngayon kung waiter lang si Mark, marangal na trabaho naman ito. At sino siya para insultuhin ang tauhan nya!. Hindi ko na napigilan ang sarili ko na magtaray. He has no rights!
"Hoy lalaki, kung wala kang magawang matino sa buhay mo! Lumayas ka sa dito at ibangga mo ang sarili mo sa pader!. How dare you to insult my staff!?" Gulat na napatingin sakin si Mark.
"Who are you para paalisin ako dito?" sabat ng lalaki, Sino daw ako!? Huh! so hindi niya ko kilala pwess!
"You!-"
"Ma'am." Napalingon ako kay Mark nang putulin nito ang mga sasabihin ko.
"Ma'am!?" -Mr. Sevilla.
"What? I can't just ignore it Mark, this guy insulting my staff!... you!" Lumingon ako sa binata. "Isa pang pagmamaliit sa tao ko, makikita mo hinahanap mo! and for your fucking information I'm the owner of this Cafe!."
"What's your problem Miss!? Kagabi kapa e, lagi ka na lang nag hehesterical kahit wala naman akong ginagawa." aba't! Walang ginagawa?!
"Wala kang ginagawa!? Ano sa tingin mo ginagawa mo sa staff ko and about last night, wala kang ginagawa!? For your fucking information, napakalakas ng tugtog mo! Hindi ako makapag-basa ng maayos!" Umiinit ulo ko sa lalaking to!
"I knock on your door last night to say sorry, but you ignore my knocks! Ang when I saw you at Veranda, nagmamadali ka namang pumasok! and don't cuss." I bit my lower lip, napahiya ako don ha, pero hindi ako magpapatalo! Never!
"I don't care! Sasabihin ko lang sayo, you don't have rights to belittle my staff!" patuloy parin ako sa pagmamatapang, kahit alam ko sa sarili ko na may mali rin ako.
"About that. Hindi mo muna kasi ako pagsalitain bago moko pagsalitaan ng ganyan." Lumingon ito kay Mark.
"Bakit ano ba ang dapat mong sabihin?" Hindi ko inalis yung pagkamataray na muka.
"I just wonder why Mark is here as a waiter, he's friends of mine." What! A friend?. Nilingon ko si Mark. Mark look at me.
"Ano naman ngayon kung kaibigan ka ni Mark, kaibigan ka nga niya pero iniinsulto mo naman siya." Totoo naman, parang disappointed siya na makita ang kaibigan niya na isang waiter lang.
"I'm not insulting him, its normal to us na biruin ang isa't isa, Im just shock when I saw him here as a waiter, Hindi mo ba kilala ang mga hina-hire mo dito?"
"Ano naman ang gusto mong palabasin ngayon?!, na wala akong pakielam sa identity ng mga hina-hire ko dito!?" Nag uumpisa nanaman akong mainis.
"That's not what I mean, He's a friends of mine, and as far as I know, mayaman si Mark and he don't need this job as a waiter, he can provides all he needs in just a snap." Ngiting aso ang ibinigay niya sakin.
"What!?" Nag isang linya ang aking kilay. I glare at Mark na ngayon ay kumakamot ng batok.
"I can explain Ma'am Jas." Wika nito.
"So its true!? You lied to me!, you said you need a money para makapag ipon at mapadala ito sa pamilya mo!." Narinig ko ang tawa ni Mr. Sevilla, may nakakatawa?!.
"Ano ang nakakatawa?!" Para kong sasabog sa halong kakahiyan at galit na nararamdaman ko!
"Sorry, I didn't mean to lied. I have my own reason." Paliwanang neto ni Mark.
"Ano naman ang rason mo para magsinungaling sakin! I trust you!."
"Sorry, I have someone to protect here in Baguio and I need to have a reason to stay here, so I plan to work here." Tinaasan ko siya ng kilay, naniniguradong totoo ang mga sinasabi niya. I think he's telling the truth.
I understand. Nagsinungaling lang siya dahil may taong siyang kailangang protektahan.
"Okay." It's fine to me, like what he said he has someone to protect. Atleast I help. He even watch that person.
"That's it?" Napalingon ako kay Mr.Sevilla nang magsalita ito.
"Bakit? May inaantay ka pa ba?" Tinaasan ko siya ng kilay.
"Why on him, you understood him even he lied to you? But you like angry bird it comes on me." Aba!, nag demand pa! And what angry bird!?
"Bakit sino kaba!? at anong pinag sasabi mo na angry bird!?" Sita ko.
"I'm Alexis Sevilla a very handsome creature in the universe."
"Handsome your face! You look Oger!" Tinalikuran ko na ito.
"Hey, I'm not a Oger! How dare you! Bawiin mo yung sinabi mo!" Tignan mo nga naman, namumula na sa galit ang loko.
I just stick out my tongue at him. Tinawag mokong angry bird ha! Oger ka naman!
"What the-" Hindi pa nya natatapos ang sasabihin, tinalikuran ko na ito at tinulungan si Denece sa mga customers.
Hindi ko na binigyan ng atensyon sila Alexis at Mark. Mukang maraming kailangang ipaliwanang si Mark sa kaibigan.
"Enjoy your meal Ma'am." I left the customer's table at pumunta sa counter.
Suddenly Denece went towards me, and put small piece of paper in the counter.
I thought it's just list of order from customer, pero nang buksan ko ito.
'Hey Miss just a reminder, check yourself before knocked the door of other people'
May eyebrows form in one line. Suddenly my eyes wided.
I imagine my look last night. Oh goshhh!...
For God's sake I'm just wearing sando and pajama! I didn't even mind to wear a freaking bra last night!
Nilingon ko ang walang hiyang lalaki na nagpabigay ng papel, na ngayon ay papasakay na ng sasakyan neto.
Damn you! Asshole!
Nanggigigil kong nilamukos ang papel na hawak ko.
"Ma'am Jas, may problema po ba?" Nilingon ko si Denece na nagtanong.
"Wala." Pilit kong ngiti.
Tumango naman ito at umalis na sa harap ng counter.
Humanda ka sakin lalaki ka!. Wala ka talagang modo!. Argggg!..
-----------------------------
SEE YOU TILL NEXT UPDATE!
THANKYOU