Sabi nila lahat daw ng Jill may Jack na makikilala.
But then, I asked myself. Yes, Maybe we're all Jill na merong Jack na darating sa buhay natin.
Maybe, A Jack, who came just to gave us pain and learned from it.
Or..
Maybe a Jack, who makes us feel their love but doesn't lasts.
And..
A Jack, who makes us feel how worth we are and make us feel and see their love towards us. A love to lasts.
I realized, Jian is the one who came to my life just to make me feel the pain, but then, I learned from it.
Augustine, the one who makes me feel love. Though, it doesn't lasts.
Oo at lahat ng Jill may Jack. Pero tamang Jack nga ba ang nakilala nila?
Sa ngayon, ayoko munang kumilala ng bagong Jack..
Hindi ko sigurado kung ang susunod ko nga bang makikilala ay ang Jack na mamahalin nga ako ng totoo.
Maraming bagay ang nangangailangan ng atensyon ko.
I should focus on it.
Oo at marami pa akong makikilala. Yes, maliit lang mundo. Imposibleng wala.
May mga bagay tayong hindi dapat minamadali.
Darating at darating tayo sa punto na iyan.
May taong darating sa buhay natin na mas worth it pa kesa sa nga nauna nating nakilala.
Dream high.. ☺
Bata pa ako... May pangarap ako..
Aabutin ko yung lahat. Sa ngayon, ang makakilala ng bagong Jack ang last priority ko.
Ang hindi pag paparamdam sa akin ni Jian since January ang nagpapatunay na wala na ngang kami.
I'm fine. I will.
Wala akong sama ng loob sa kanya. Hindi ko siya masisisi kung hindi siya naging masaya sa akin.
Isa pa hindi ako marunong magtanim ng sama ng loob sa iba.. Lalo na sa kanya. Wala naman akong maaani dun if ever. Haha.
Secondly, He's not even worth my anger. 😁
I'm Heartless? Coz' I didn't even cried? No... Or maybe, I.. But not that heartless. I did loved him, though.
Hindi dapat pinipilit ang kasiyahan. Darating yun. Sasaya at sasaya tayo in no time.
Siguro nga para sa kanila tama yung kasabihan na, tamang tao siya pero maling pagkakataon..
No, kasi ang tamang tao hinding-hindi aalis kahit maling pagkakataon pa iyan.
They will stay kahit na alam nilang hindi na dapat.
They will stay kahit na alam nilang hindi na healthy yung relationship na meron sila.
They will stay kahit pagod na sila.
They will stay kahit nasasaktan na sila.
They will kahit alam nilang hindi na sa kanila yung taong mahal nila.
Titiisin nila kahit alam nilang wala naman ng patutunguhan pa yung ginagawa nila.
Matutunan nalang nila, na dapat mas pahalagahan nila ang kanilang sarili.
I'm one of those who will stay no matter what.
Pero may mga katulad namin na kahit kayang manatili, unti-unti at hindi namamalayan na sumusuko na pala.
I did stay. Natuto lang ako. Nagising lang ako. Nasaktan lang ako.
Siguro nga.. Hindi pa dapat ako magmahal sa ngayon.
Nakaya ko naman yun kahit ng highschool at college ako.
Walang commitment. Walang iba. Ako lang.
Kaya kong mabuhay na ako lang at walang lalaki sa buhay ko.
That matters can wait.
I should be focus on myself first. I should focus on making myself happy, love and worth it.
Hindi natin kailangan ng ibang tao para iparamdam sa atin yun.
May pamilya tayo. Pwedeng-pwede na sila ang magparamdam sa atin ng mga yun.
No need to look for it.
Hayaan nating makalaya tayo. Palayain natin ang ating sarili. Mahalin natin kung ano tayo sa ngayon.
Mahalin muna natin yung tayo bago yung iba.
Maging masaya muna tayo bago tayo magpasaya ng iba.
I loved Jian. Yes, Loved. Past tense. Kasi past na.
I am one of those 'Jill', I know I am. Kung tatanungin ako kung sino man ang 'Jack' sa buhay ko...
I can't give an answer to that question right now. Because even I, don't know.
Maybe my Jack probably sleeping somewhere else in this world.? Haha.
Or maybe, He's with someone else's arm? Haha.
I don't know. Makikilala at makikilala ko rin ang Jack ko.
Ano bang malay ko kung di pa pala isinisilang yung para sa akin?
Na baka sa next lifetime pa kami magkakilala? Exaggerated? Haha.
Basta ang alam ko. May makikilala din akong Jack. Maybe not now... But soon. 😉
Mas worth it ang sarili nating matanggap ang pagmamahal natin.
Boyfriend? Girlfriend? Makakapag-antay ang bagay na iyan.
Sa dami ng tao sa mundo, hindi malayong ni isa dun ay wala kang kapareha.
Magugulat ka nalang kasi, pag natagpuan mo ang taong yun.. Magpapasalamat ka pa na.. 'Buti nalang pinakawalan ko ang taong yun.' Kasi nahanap mo yung taong alam mong karapat-dapat.
Hindi naman kasi minamadali. Kusang darating.
Akala mo kaya ka nasaktan ay para 'di ka na magmahal ulit.
But you've learned from those pain.
Mas naging matatag ka. Hindi mo na kinailangan at minadali pang maging dependent sa iba. Kasi kaya mo na ang sarili mo.
Time heals all wounds.
At sa oras na naghilom na ang lahat lahat sa iyo...
Mas sasaya ka. Mas sasaya ka na lalo pa at alam mong tamang tao na ang nakilala mo.
Right now, one thing is for sure.. Ako naman. Mamahalin ko naman ang sarili ko ng buo. Yung ako lang. Walang kahati. :🙂
Aalagaan ko naman ngayon ang puso ko. Because I, myself, deserved it. 😊