[C H A P T E R F O U R
[Moiche Levion]
Crap! What comes into my mind.
Baliw naba ako?
Dali-dali akong umalis agad, pagkatapos kong binigay yung panyo ko.
Napahinto ako, at inisip yung narinig ko kanina.
Hays.
"Worst feeling is wanting to cry,but having to hold it in public" as i whisper and look in the sky.
While my two hands are in my two pockets.
Hindi narin ako pumasok, tinatamad nako. Babawi na lang ako ulit.
Pupunta na lang ako sa Club.
[Band Club]
"Andito ka lang pala, anayari don sa babae?". Sabi ni jules habang papasok sa club.
Alam niya kasi dito lang ako nakatambay.
Habang kumu-kutingting ng gitara.
"yeah". Sagot ko.
At pinatuloy yung pag kutingting sa gitara.
"yeah?" sagot nito. Parang di siya sigurado." talaga bang yan lang?". Tanong ulit nito.
Hays. Pagdating sa mga palusot. Di ka talaga makakalabas sa mga tanong nito. Ayaw ko naman magsinungaling. Kasi kilala ako nito.
"Ayon, narinig kong umiyak." panimula ko." baka nga may problema, kaya binigay ko na lang ang panyo ko at umalis". Sagot ko sakanya,at tinignan ko siya.
Napabugtong hininga namn siya at di na nagtanong.
Tapos sunod-sunod narin silang pumasok.
"Whats up, bro-bro" bati ni grey.
"Hey, bro-bro" sunod na bati ng dalawa.
" Sup, anyari sa lesson?" tanong ko sa kanila.
Yes, mag kaklase kami ni jules at grey. Pero yung dalawa sa ibang classroom.
"pasa ko na lang sayo later pag tapos na yung practice naten". Sagot ni jules.
Agad-agad din silang pumwesto sa kanilang mga instruments.
Dahil next month, merong School Caravan dito. At kami yung napiling magbanda sa opening.
"Okay, handa naba ang lahat?" tanong ko sa kanila.
Umuo naman sila.
Nauna akong magstrum ng gitara, kasunod yun nang drums. At sumabay narin yung dalawang kambal. At yung piano.
[Its you by: Henry Lau]
Baby im falling, head over heels~
Looking for ways to let you know just how i feel~
I wish i was holding
With you by my side~
I wouldn't change a thing cause finally it's real~
Unang kanta ko pa lang, madama ko na yung lyrics. Di ko alam bat naaalala ko yung iyak nang babae.
Im trying to hold back
You oughta know that,you're the one that it's on my mind~
Falling to fast, Deeply inlove
Finding the magic in the colors with you~
Bat kase di moko maalala.
You're the right time at the right moment
You're the sunlight,keeps my heart going~
Pinipigilan ko lang nararamdaman ko. Nakakainis.
Oh, know when I'm with you,i can't keep myself from falling~
At the right time at the right moment,you~
Its you~
Its you~
Pagkatapos nang kanta, lumapit si jules sakin.
"Hoy, may pinaghuhugotan ka no" sabi nito.
Habang yung iba busy sa ginagawa nila.
"Wala" simpleng sagot ko.
Inusisa niya akong mabuti.
"Hmmmm, talga lang ha, kala mo di ko nahahalata ah" sabi nito. Napatigil namn ako.
" Ang alin?" pagkukunwari ko.
" Yung babae brobro!" singit ng dalawa.
Napatingin ako sa kanila.
Mga loko. Loko.
"Oo na, iniisip ko siya habang kumakanta". Pag-aamin ko.
Ngumiti yung mga kuging.
"Alam namin bro-bro, yung time na may aksidente. Nakita ng dalawa naming mga mata". Sabi nilang Tatlo.
Si grey namn seryosong, nakatingin sa akin.
Hindi namn ako nakapagsalita.
"Nakita nyoko?" takang tanong ko.
Nagnod silang apat.
" Di lang namin sinabi, kasi gusto namin na ikaw magsabi". Sabi ni jules. Nagnod naman silang tatlo ni grey, fred and frank.
Tsaka lumapit sila sa akin, na parang gusto nila ako na mag sabi.
Hays.
" okay, okay. I tell you guys. Kalma parang gusto nyoko kainin eh." at kinompose ko sarili ko.
Lumapit namn sila saken.
[Asteria Whisley]
Hays.
Umulan pa.
Malas ko nga, at wala akong dalang payong. Hindi pa namn ako susunduin ni tita.
Hays.
Isa-isang nagsisilabasan mga studyante sa school. Ako namn, eto at nakatayo sa tapat ng school.
"Hays, bat ngayon pa". Bugtong hinga ko.
"Hi, may kasama kang umuwi?"
Napatingin namn ako sa kumausap. Syempre di niya makikita itsura ko kasi may bangs ako eh, at mahaba pa kaya di makikita yung mata.
"w-wala bkit mo natanong? " sagot ko sa babae.
" hindi mo ba ako nakikilala? Ako to si wendy." sabi nito.
Napatingin ako sakanya ng mabuti.
Ay. Oo nga pala.
"h-hindi kita nakilala ng masyado, s-sorry". Pagpapaliwanag ko sakanya. Nginitian niya namn ako.
" ayos lang yon, tsaka matanong ko lang kung okay ka lang ba kanina, kasi parang naiiyak kna eh".
Nabigla nmn ako sa tanong niya at napayuko.
" wag kang mag alala, okay lang po ako" sagot ko.
Ngumiti lang siya saken at napatingin sa itaas.
"umuulan, ang sarap pakinggan ng ulan. " sabi nito. " may susundo ba siyo? Sabay na tayong umuwi" anyaya nito saken.
Parang nabingi ako don ah.
First, walang kumakausap saken.
Second, wala akong mga kaibigan.
Pangatlo, wala akong kasabay pauwi.
Pangapat, di ko naramdaman maging masaya.
Panglima, walang may nagca-care saken, except kay tita.
Gutong kong umiyak.
"Huh? " tanong ko ulit, kunwari di ko yon narinig.
Napatawa namn siya.
"Hahaha, sabi ko kung gusto mong sumabay saken pauwi" sabi ni wendy.
Magiging masaya na sana ako eh.
Kaso, napaisip ako at yumuko ng marahan.
" ah salamat na lang, may susundo pala saken, iintayin ko na lang si tita" sagot ko sakanya.
Napahawak namn ako sa aking bag.
" ah, ganon ba. Okay sege magiingat ka." at umalis na ito.
Hays.
Diko alam bat takot ako.
Biglang umulan ng malakas, syempre unti na lang yung mga tao.
Gusto ko mang umalis pero, lakas ng ulan.
Tsaka wala pa akong dalang payong.
Hays..
" oh eto, sayo na yan. Baka di ka makauwi". Sabi nang lalaki sa gilid ko.
Napatingin ako sa kanya.
Huh. Siya na namn ulit.
" dali na,tsssk. Titingin tingin kapa eh" inis netong sabi. At binigay saken yung payong.
Tumakbo namn eto, habang umuulan.
Tinignan ko yung payong.
Napangiti ako.
Sa dami dami nang wala saken, unti-unti kong nadama.
mom, dad. Meron pa pala akong mission dito. Salamat dahil di nyoko pinapabayaan.
Napatingin ako don sa lalaking nagbigay saken nang payong.
Siguro nga, tama si tita. Hanggat buhay pa ako. May pag-asa. Lamunin man ako nang dilim. Ako mismo ang magiging ilaw neto.
Maraming salamat~
Binuksan ko eto at umalis narin.
©Allrightreserve, 2021
# who's him?