Tanghali na ng magising ang magkaibigang Czarina at Elise at dalawang oras na lang ay mahuhuli na sila sa kanilang flight pauwi sa pinas. Kaya naman dali dali na nilang inayos lahat ng mga bagahe nila at wala ng sinayang na oras.
1:30 pm.
Eli: Cza, Did you already fix your things?
Cza: Hmm, I check all of it for 5th times I guess, and I think I didn't forgot something.
Eli: That's great. How about your passport?
Cza: It's on my bag.
Eli: I think we are ready to off, let's go.
Bumaba na sila sa lobby at naabutan ang kakilala nilang receptionist.
Staff: Good afternoon Ms. Elise and Ms. Czarina, are you going to leave Seoul today?
Eli: Yeah, obviously, haha. Thank you for your service by the way.
Staff: No problem Ms. How about I'll call a cab for the both of you?
Eli: Hmm, sounds great.
Staff: Ok Ms.
Habang kinakausap ng Staff ang cab na sasakyan nila ay naupo na muna sila saglit.
Eli: Just, for sure, I'll gonna miss this place.
Cza: Hmm, this is one of your favorite and I guess your really happy that finally you came along here.
Eli: Yeah, and I'm great full that you support me.
Cza: Hmm.
Natigil naman ang pag-uusap nila ng magsalita ang receptionist.
Staff: Excuse me Ms. The cab will be here any minute from now.
Eli: Oh, thank you for your greatness.
Staff: My pleasure. If you two are planning to comeback here in Seoul, the hotel is always open for the both of you, you can come anytime you want and we will assure to offer you a great service as we can.
Eli: Aw, how nice of you.
Bep, bep, bep,
Eli: Oh, I think it's the cab already.
Staff: Yes Ms. You can go now, the both of you.
Eli: ok, thanks again.
Staff: Hmm, have a safe trip.
Eli: Yes we will, you too, be safe here.
Staff: Hmm, bye.
Cza: Thank you.
Staff: Oh! Your welcome.
Napangiti na lang ang receptionist dahil buong akala niya ay hindi siya papansinin ni Czarina dahil sa buong isang linggo na pamamalagi nila sa hotel ay laging si Elise lang ang nakakausap nito.
Agad rin naman na nakarating sina Czarina at Elise sa Airport sakto sa nasabing oras dahil agad naman tinawag ang oras ng flight nila.
Habang naglalakad papasok sa airport ay biglang tumunog ang cellphone ni Czarina kaya naman agad siyang tumigil para kunin at sagutin ito.
(Cring, cring, cring)
Incoming call from unknown number
Cza: Hmm, sino Kaya ito.
Bigla naman siyang sinigawan ng kaibigan.
Eli: Cza, come on, gusto mo bang maiwan!
Cza: Yeah, coming.
Bigla naman nawala ang tumatawag sa kaniya kaya naman naglakad na lang ulit siya at sinundan ang kaibigan ng biglang magring ulit ang phone niya but this time ay sinagot niya agad habang sinusundan pa rin ang kaibigan na ang bilis bilis maglakad.
(Cring, cring, cring)
Cza: Hello! Who's this?
Hindi naman sumagot ang nasa kabilang linya, kaya inisip niya na baka wrong number lang.
Cza: I think you call the wrong number, bye...
Unknown: Wait!
Cza: Ohh!.....
Parang familiar sa kaniya ang boses sa kabilang linya kaya naman bigla ulit siya napatigil sa paglalakad.
Cza: Jhope?!.....
Jhope: Yeah, it's me, I thought you won't recognize my voice.
Cza: It wasn't your phone number.
Jhope: Yeah, its my another one.
Cza: Ahh, why did you call me?
Jhope: Turn around.
Cza: Ha?
Jhope: Just turn around.
Agad naman itong tumalikod at nabigla sa kaniyang nakita. Kahit balot na balot ito ay nakikilala pa rin ito ni Czarina, limang hakbang mula sa likod niya ay nakita niyang nakatayo si Jhope at kumakaway sa kaniya.
Cza: What are you doing here?!
Pagtatakang tanong ni Czarina dito ngunit imbis na sumagot ay binabaan pa siya nito ng cellphone at lumapit sa kaniya. Hindi niya naman alam kung anong gagawin.
Jhope: I'm here to say good bye in person.
Cza: Ha? But why?
Pagtatakang tanong nito.
Jhope: Because I care for you. (Bulong nito)
Cza: Ha?
Jhope: Nothing, I just want to give you this.
Cza: Ha? Wha.....
Natigilan siya ng biglang lumapit ito sa kaniya, as in malapit na malapit at agad itong niyakap. Tumagal ito ng sampung sigundo at wala pa rin itong naging reaction.
Jhope: Haha, I think I shock you, btw I just pass by, I really need to go, I think you too.
Agad namang bumalik sa katinuan si Czarina.
Cza: Ahhh, Ahm yeah, I think so..
Jhope: Babye...
Cza: Bye.... (Mahinang sabi nito)
Tinigilan niya ito hanggang sa tuluyan ng nawala ito sa paningin niya. Nagitla naman siya dahil sa malakas na sigaw na narinig niya at alam niyang sa kaibigan niya ito nanggaling.
Eli: Czarinaaaaaaaaaaa!!!!!!.....
Cza: Ahhh, coming!!....
Nahiya naman siya bigla dahil pinagtitinginan sila ng tao sa loob ng airport, bukod kasi sa napaka-ingay ng kasama nito, napakadami pa nilang dala dala.
Nakahinga naman siya ng maluwag ng maabutan ang kaibigan na kuda pa rin ng kuda.
Eli: Why took you so long....
Cza: Ahmmm, ano, mabigat kasi itong mga dala dala ko tas ambilis mo pang maglakad.
Eli: Reasons, alam mo namang baka maiwan tayo ng flight natin, ang sabihin mo your so bagal lang talaga.
Ayaw naman sabihin ni Czarina ang totoo dahil alam niya na ang magiging reaction nito.
Cza: Sungit naman nito, may dalaw ka gurl.
Eli: Haha, halika na nga.
Nang ma-inspeksyon ang mga dala dala nila ay agad rin naman silang nakasakay ng eroplano ng safe.
Eli: Hyst, ang dami talagang pa-keme pag nasa airport na, pinagpawisan tuloy ako.
Pagmamaktol nito. Wala namang imik si Czarina habang nakatingin sa labas ng bintana dahil hanggang ngayon ay iniisip niya pa rin yung nangyari kanina. Naguguluhan siya kung bakit nangyayari ang mga ganoong bagay sa kaniya.
Eli: Hey! You ok? Bat ang tahimik mo? Are you afraid?
Cza: Ha?
Eli: Because the last time that we are at the airplane namumutla kang masyado, takot ka pa rin ba sa pagtake off.
Cza: Hindi naman ganun yun kabilis mawala, don't worry I'll be fine.
Eli: You sure, just tell me if your not feeling well, ok.
Cza: Hmm, thank you.
Agad namang bumalik ang atensyon niya sa labas.
Ilang minuto lang ang lumipas ay nagsimula ng umandar sa himpapawid ang nasasakyan nilang eroplano. Mula sa taas ay kitang kita niya kung gaano ka ganda ang buong Seoul South Korea, hindi niya batid kung kailan ba siya makakabalik dito o kung magkikita pa kaya sila ulit ng tanong nakayakap niya sa loob ng airport.
Cza: Hysst.
Agad niyang kinuha ang kaniyang camera ay kumuha ng litrato sa huling pagkakataon. Napangiti na lamang ito
Napansin ni Elise na parang malalim ang iniisip ng kaibigan niya, ngunit hindi niya na lamang ito pinansin.
Nang makaramdam ng antok ang dalawa ay agad naman itong nakatulog dahil sa parehas silang late na nakatulog kagabi.