QUAINTRELLE a woman emphasizes a life of passion,expressed through personal style,leisurely pastimes,charm,and cultivation of life's pleasures
Warning:There are some sensitive chapter.
Matagal akong nakatingin at nakatulala sa labas ng company.Nang biglang magsalita ang secretary ko mula sa labas ng office ko.
"Maam,youre meeting will start in a minutes"
"Yes thank you,susunod na ko"
Tumango lang ang secretary ko at umalis na.Napailing na lang ako sa nasa isip ko about him.Its been a decade since that incident na nangyari about samin.And still been a decade that my heart still want him.There are so many what ifs coming in my mind.But then,I don't know the answer on that question.
I sighed and stand up to go to the conference room.May mahalaga daw sasabihin si dad.Nandito rin si mom dahil ipipilit nanaman nila kung saan ako dapat mag work permanently.
Also my parents is one of the most I want to forget but there still my parents.Its been also a years that they annul their marriage.And that day,wala akong pinili sa kanilang dalawa.
I work on one year in mom's company.next year in dad's company.And mom's company and so on.I cant do this anymore.Mahirap palipat lipat ng company.Kaya ngayon pa lang pinag aagawan na ko kung saan ako dapat na mapunta ng company.
Pauwi na ko sa bahay galing sa school.Nakalimutan ko yung payong ko at di ko ginamit ang kotse ko.Kaya sumugod ako sa ulunan.Basang basa ako that time dahil napakalakas nang ulan na yon.Hanggang sa makarating ako sa bahay.Kumatok muna ko bago pumasok.
Pagpasok ko walang tao sa sala kaya naisip ko na nasa kwarto sila.But when I go upstairs,narinig kong nagtatalo si mom at dad.
"Tell Maria Eislyn the truth hindi na siya bata para sa ganto.Shes already 18 for pete sake"
"Masasaktan siya"
"Mas lalo syang masasaktan sa ginagawa natin.Nasa sa yo na ang panganay ko kaya akin na ang kapatid niyang maliit at sya."
"No she's going with me!"
"What are you guys talking about?"
Pareho pa silang natigilan ang tumingin sakin.Nagulat dahil nakita ko sila.Biglang nagiwas ng tingin si dad while mom is crying right now.
"I-i will explain but first you need to change clot----"
Hahawakan niya sana ako ni mom pero tinabig ko ang kamay niya.
"No.don't touch me.Explain,right here,right now.Narinig ko kayo k-a-n-i-n-a- p-a!"
Then dad speak that cause my heart and my body collapse in the floor.
"Hiwalay na kami"
Those three words.Yung tatlong salita na iyon ang nakapagpatak ng mga luha ko.Huminto ng dahan dahan ang mundo ko.Kahit nagsasalita sila mom at dad about their apology,mas nakakalamang sa pandinig ko ang lakas ng ulan sa labas at lakas ng tibok ng puso ko.Hindi ko alam kung magpapasalamat ako dahil dun o mas lalong nasasaktan dahil katulad ng ulan,parang sumasabay sila sa iyak ko.
Hindi ko sila pinakinggan kaya kahit hindi ko kinayang tumayo ay tumayo pa rin ako.Hinanap ko ang phone ko at tinawagan si tita/mama.Narinig ko silang nagtalo kaya kinausap ko na si tita/mama.
"H-hello tita mama,I-I will be there in a few minutes,m-magiistay na muna po ako dyan"
"Yeah sure but wait,are you crying?"
"N-no o-of c-course n-not,g-giniginaw
lang ako.S-see you later tita ma"
Binaba ko na ang call kaya kinuha ko ang luggage ko sa cabinet.Hindi ko na inayos pa ang paglalagay ng damit ko dahil gusto ko nang umalis.Pero biglang pumasok si mom sa loob ng kwarto ko.
"Nak,san ka pupunta,g-gabi na ahh tsaka umuulan pa"
Kinausap niya ko pero tuloy pa rin ako sa paglalagay ng gamit ko at hindi siya pinansin.Sa wakas natapos na rin ang paglalagay ko ng gamit ko kaya sinarado ko na at bumaba.
Sumunod naman si mom sa baba.Nakita ko si dad na nakaupo sa couch sa sala at napatayo ng makita ako na may dalang gamit.Kaya huminto ako malapit sa pintuan.Bumuntong hininga at pinunasan ang luha tsaka nagsalita.
"Y-you two are been together in more than 30 years.And in that years,you are not satisfied with.Im so grateful the time that you are always sweet to each other.We always have a family bonding.Hindi ko aakalain na last na pala ang mga yon.Hindi ako nainform.Kaya pala wala na ang dalawang kapatid ko.Pinagkukuha nyo na pala.Pero wala na kong magagawa pa.Kaya starting from now on,I will be with tita/mama.Mas makakabuti na nandon ako.Kayo na ang bahala sa expenses ko sa grade 12 at college ko.And oh by the way,Im the top 2 in our section.And also I want tita/mama na sya na lang ang umakyat sa mga recognition or graduation day.Thank you for loving me and supporting me but I also have limitations on myself and I cant handle it anymore"
Hindi ko na inintay pa ang sasabihin nila kaya dumiretso na ko sa kotse ko at nagdrive na.Malapit na ko kila tita mama ng tumawag si kuya Harvey.Kaya tumigil ako sa gilid at sinagot siya.
"Maria Eislyn,are you out of your mind?Bakit hindi mo pinakinggan ang parents natin.The both of them have a reason to say!"
Tumawa ako sa sinabi niya tsaka nagsalita.
"Yes,oo,im out of my mind.Are you happy now?Oh wait I think your happy now na hindi mo pinaalam sakin na hindi na nila gusto ang isat isa.You feel me like a fool!"
"Because wala ako sa lugar para sabih----"
"Kuya kita kaya dapat sinabi mo sakin!"
"I want mom and dad handle the situation!"
"Handle the situation?really?by not saying it to me?Malaki na ko.Malawak na yong pagiisip ko kuya!You should enlighten me!"
Natahimik siya sa kabilang linya.Kaya pinunasan ko ang luha ko dahil sa galit at nagsalita.
"Wala nang patutunguhan to kuya.Aalis ako whether you like it or not.This is my life and don't you ever bother me again and calling me back.Thank you brother.Thank you for not saying it.I really appreciate it."
"No.wai-----"
Hindi ko na narinig pa ang sinabi niya dahil binaba ko na ang tawag at bumaba ng kotse.May malapit na tulay sa gilid kaya tumakbo ako dun.Tinapon ko sa tubig ang phone ko dahil sa frustration ko.
Napahawak ako sa railings ng tulay ng muntik nanaman akong magcollapse pero tinitagan ko ang sarili ko.
Pumikit ako at tumingala sa langit.Hinayaan na tumama ang patak ng ulan sa mukha ko kasabay ng luha ko.Umiyak ako ng umiyak hanggang sa hindi na kaya ng luha ko na umiyak pang muli.
Matapos ang ilang minuto ay humina na rin ang ulan.Kaya sumakay na ko sa kotse at nagdrive na.Mga ilang minuto lang din ay nandito na rin ako kila tita mama.
Binuksan ng guard ang gate kaya pumasok na ko.Nakita ko sa labas si tita/mama na nagalala.Sakto naman na lumabas ako nang kotse.
"Maria Eislyn,what happen to you?are you okay?manang fe please help me and yaya,please bring the luggage to her room"
Tumango si manang at tinulungan ako at ang ilang yaya naman ay dinala sa kwarto ko ang mga gamit ko.Hindi pa ako nakakapasok sa loob ng pintuan ng biglang magdilim ang paningin ko.
Nagising ako pero hindi kaagad nakaupo dahil napakasakit ng ulo ko at nilalamig pa ko.Malakas pa rin ang ulan sa labas dahil sa tingin ko ay madaling araw na.
Nakita ko naman na nakahiga sa kabilang higaan si tita mama.Nagising lang siya ng tinawag ko sya.Napabalikwas pa mula sa pagkakatulog.
"Do you need anything?Masakit ba yung ulo mo?"
"A---a little tita.I'm a little bit tired but thank you for taking care for me"
Mahina kong sabi at hinawakan ang kamay nya.Ngumiti siya at hinawakan niya ng dalawang kamay ang kamay ko.
"No worries Maria.Bukas na lang natin pagusapan kung bakit ka ganyan.For now,you need to rest,luckily that its already Saturday tomorrow I mean now.Wala kang pasok"
Natawa na lang ako dahil lagpas na nga ng alas dose sa orasan sa wall clock..Kaya kinumutan na niya ako at umupo sa tabi ko.Hinimas himas niya pa ang buhok ko kaya unti unti na kong nakatulog.
Nagising na ko ng dahil sa tumamang sinag ng araw sa labas.Magtatanghalian na kaya siguro kumakalam na ang sikmura ko.Kaya ko na rin maglakad kaya bumaba na ko sa kusina.
"Maria,bakit tumayo ka na?okay ka na ba?dapat tumawag ka na lang."
"Okay lang tita mama okay na po ko.konting pahinga na lang."
Tumango lang siya at pinaupo ako at kumain.Maghapon kaming nagkukukwentuhan sa kusina.Hapon na ng umakyat na ko kasama si tita mama.Hanggang sa makarating kami sa kwarto ay nagsalita siya.
"N-nakausap ko yung parents mo,alam ko na ang nangyari.I'm sorry for that."
Ngumiti lang ako at lumapit sa bintana at pinasaklop ko ang aking kamay sa braso ko habang pinagmamasdan ang papalubog na araw.
"I'm like a sun,there's time that I will hide but then I will rise again but to start a new day.Different from yesterday.IIyak ko lang po ito pero bukas wala na"
Tumingin ako sa kanya at nakita siyang nakangiti.
"Tatakasan ang sakit pero babalik ng matatag"
Ngumiti siya at lumapit sakin tsaka ako niyakap ng mahigpit.Niyakap ko rin siya pabalik.Nagpapasalamat ako at nandito siya palagi para sakin.
Nagusap pa kami tungkol sa nangyari at ng maggagabi na ay kumain kaming muli at nahiga na ko sa loob ng kwarto ko.Tumingin pa ko ng matagal sa kisame hanggang sa hindi ko na namalayang nakatulog na ako.
Simula nung araw na iyon ay palagi silang pumupunta kila tita/mama.Hindi ako nakipagkita sa kanila kaya si tita/mama ang sumasalo sa hindi ko pagpapakita sa kanila.Kahit pati kapatid ko ay hindi ko rin pinapansin.
One time naabutan ako ni kuya Harvey sa isang park.Nakaupo ako sa isang bench habang kumakain ng burger at frappe.Tinapon ko na sa malapit na trash bin pagkatapos kung kumain.Buti na lang tapos na ko kaya hindi na ko mawawalan ng gana.
"Enough for drama already maria eislyn!You are so stubborn!Kelan mo ba kami hindi balak papansinin?Mom and Dad already asking for your acceptance but you just cant accept it"
Nagsalita at nagpaliwanag pa siya habang hinahabol ako papunta sa parking space ng mga kotse.Hinawakan niya ang kamay ko para pigilan ako kaya hindi na ako nakapagtimpi pa.
"Dahil I know it all along!!!"
Sa sinabi kong iyon ang naging dahilan na nakapagpatulala sa sinabi ko at binitiwan ang kamay ko na hawak hawak niya kanina.Halong pagtataka at gulat ang nakarehistro sa mukha nito.Kaya sinabi ko na sa kanya ang totoo.
"I always hear mom and dad fighting.Alam kong lumalayo sila sa kwarto para hindi ko sila marinig.But no I always there hiding,listening to their reason and alam kong nasasakal na sila sa isat isa pero tinitiis nila dahil meron pang ikaw,ako at si baby ivan.Hinayaan ko lang pero that day,lahat ng frustration ko nailabas ko kaya hindi ko na napigilan."
Tumingin ako sa kanya.Pinipigilan ko ang luha sa mga mata dahil masyadong pagod na ang mga mata ko para umiyak pang muli.Siya naman ay nakayuko kaya hindi ko makita ang reaksyon niya.
"This is the last time I say it.Please stay for away for me for a while.Ako na mismo ang maghahandle ng sitwasyon ko at kapag kaya ko na,ako mismo ang pupunta sa inyong lahat"
Inemphasize ko pa ang salitang ako at maghahandle.Tumango lang siya at sumakay na rin siya sa kotse at umalis na.Nanatili ako sa kinatatayuan ko at nakatulala.
Hanggang sa unti unti nang nanlabo ang mata ko sa luha.Ngumiti ako sa umalis na sasakyan nya.Sa pagkakataong ito ay sisiguraduhin kong huli na.
Dumaan ang ilan pang araw na hindi ako pinupuntuhan ng mga magulang ko.Siguradong alam na nila ang nangyari sa pagitan naming dalawa ng kapatid ko.Kaya mas nakakapagfocus ako sa school ko.
Hanggang sa makatapos akong magaral.Kaagad nagtrabaho sa company nila at naging ceo ng company ni dad.Balak din ni mom na gawin akong ceo sa company nila.
Sumakay na ko at pinindot ang elevator papunta sa conference/meeting room.Napairap na lang ako dahil nandito nanaman ang dalawa kong parents.Mabuti na lang na ako lang ang nasa elevator.
Hanggang sa makarating ako sa loob.Kumatok muna ako bago kinuha ang dalawang doorknob at sabay tulak dito.Nang mabuksan ay natigil naman ang dalawang magkabilang panig sa pagdedebate.Na parang may dumaang anghel.
Rning na rinig ang heels ko habang naglalakad ako papunta sa gitna hanggang sa makaupo sa dulong gitna ng table at nasa magkabilang gilid ko naman sila mom at dad na nakatingin sakin.
Kaya bumuntong hininga ako bago magsalita dahil mahaba haba nanamang diskusyon ito.Here we go again.
"Okay,Lets start"
Nagsimula na nga ang magkabilang company kung saan akong kompanya dapat na mapunta.Ilang beses na nilang ginagawa ito pero ewan ko ba hindi na sila tumigil.Pero mas nagulat ako sa sinabi ng secretary ko/P.A ko.
"Because they need to release their merchandise and cosmetics and you Ms. Meadow ang gusto nilang maging Face of the Night for the upcoming event.Because your both parents is one of the most famous company in the world and you are there daughter or because of your posture as a model.The events are always held every 5 years and it will start at in a month now"
Napahawak na lang ako sa sentido ko na maalala may ganun pala.Ilang minute pa ay napabuntong hininga ako at nagsalita.
"Seriously?dahil lang dun nandito ang ilang board of directors?"
Bigla namang tumayo and dalawa kong parents at unang nagsalita si mom.
"I forgot aalis nga pala ko.Bye dear"
"Actually me too"
Sabay halik sakin ng dalawa at kumaripas ng takbo palabas ng pintuan.Napailing na lang ako sa ginawa nila.Alam nilang ayokong nagmomodel.Minsan lang kapag gusto ko lang but most of the time ay ayoko.Kaya pinagpatuloy ko na ang meeting about sa event.
"Ako na muna ang hahawak sa event for the meantime.I plan the name of our theme is bloom.So more on flowers tayo.Then plan to find some models and create some gown from the past years na nakikilala or most selling.And also I want to create my own style because I want to.No company involve,just me.That's all.Dismiss."
Tumayo at nagbow sila lahat sakin at umalis na rin silang lahat kaya naiwan ako sa swivel chair.Nilagay ko ang ulo ko sa sandalan at bumuntong hiningang muli.
Nakahinga na rin ng maluwag dahil natapos na.Hindi ko aakalain na mapapatawad ko sila despite of na ginawa nila.Napaayos naman ako ng upo ng may biglang pumasok sa room.
"Hello little sis,kamusta ang paghahandle ng situation"
Sinamaan ko lang siya ng tingin at inirapan.Imbis na magalit ako ay tinarayan ko na lang siya.Palagi na lang niya sinasabi sakin kapag nandito sila mom at dad.Its been a year at pati ang kapatid ko ay napatawad ko na.
"Oo at ako ang maghahandle ng events.Ikaw ang gusto kong magsusuot ng briefs lang"
"No way at ang harsh little sis.Madaming maglalaway na girls.Masyado akong gwapo."
"No kuya.Im gwapo than you"
Natawa ako sa asal ng 7 years old na kapatid ko na pumasok at lumapit kay kuya.Gwapo nga ito dahil bata palang ay napakagwapo at napakatalino pa.Habang si kuya naman ay mas kahawig si daddy.Habang ako daw ay walang kamukha o kahawig.
Bilugan ang mga mata ko at mahahaba ang pilik mata.Katangusan ang ilong at may mapupulang labi.Mahaba rin ang buhok ko dahil ayaw kong pinuputulan ang buhok ko kahit na mas bagay daw sakin ang maikli.Tama lang din ang tangkad ko na 5"2.
"Alam mo kuya tigilan mo na ko.And don't call me little sis.Isauli mo na yang si ivan kay mom at siguraduhin mong nasa venue ka."
Sumalado pa siya sakin kaya natawa ako.lumapit ako sa kanya at sinuntok ko ng pabiro ang balikat niya.Tumingin naman ako sa kapatid ko na bunso at kinurot ang pisngi niya.
Nginitian niya ko at tumango.Pagkatapos ay sabay na lumabas.Sakto naman na tumawag si tita mama sakin na kaagad ko namang sinagot.
"Hello tita mama"
"Hi eisy! So kailan ka pupunta dito?Im so excited na pumunta ka dito para magrelax at makabonding ka"
"I love too tita mama but that will be next month because may malaking events sa company at ako na ang umako.I'm sorry tita mama.After this then I will be there"
Narinig ko pang bumuntong hininga si tita mama.Natawa na lang ako.
"Pakikamusta na lang po ako kay tito and baby Angel"
"Okay no worries see you then"
Tsaka binaba ang tawag.Akala ko ay hindi na magaasawa si tita mama pero mukhang para sila ni tito na nadelay lang ng pagkikita sa isat isa.Nakita ko pa kung pano ligawan ni tito si tita mama.Natawa at kinilig ako sa love story nila.
Meron naman silang 5 years old na anak na ang pangalan ay angel.She's so cute.Mukha nga daw kamuka dahil sakin ata pinaglihi ang batang yon.
Pero kaagad na nawala ang ngiti ko ng maalala ko sya.Mukhang hindi kami para sa isat isa kaya siguro tatanda akong dalaga.
Mapait na nakangiting iniling ko ang ulo ko at inalis siya sa utak ko.Tsaka lumabas papuntang elevator at pumunta sa room desk ko.
Naging busy ako sa following days at weeks.I always check the events and their dresses na ipapalabas para mas maging perfect yon.I plan to wear a wedding dress para maiba naman.I also put some flower on the wedding gown.I buy a flower crown para maganda.
Hanggang sa dumating na nga ang araw ng events.Nasa sasakyan ako ng magsend ng picture ang secretary ko.Nakalagay sa stage ang word na bloom ang madaming nagkalat na bulaklak sa paligid.Siguradong bigatin ang mga company na pumunta dun.
Tinignan ko sa sarili ang sarili ko sa salamin.I'm wearing bubble sleeve lace flower long sleeve bride dress.Nakabridal hairstyle ako at nakaflower crown.Mukha nga akong ikakasal na pupuntang simbahan.
"Congratulations maam ikakasal na po pala kayo"
Biro sakin ni Mang Kanor ng sumakay ako sa kotse.Napatawa na lang ako sa sinabi niya.Hanggang sa makarating kami sa venue.Bumaba na ako at ngumiti sa kanila.Madami ring press ang nasa venue.Naglakad na ko sa red carpet para sa opening speech ko.
"Good evening ladies and gentlemen.For today's theme is bloom.Not just a simple flower but an amazing fragnance and everlasting beauty.I'm Maria Eislyn Meadow and my I present to you,Bloom cosmetics and dresses."
Nagsimula na ang tugtog tsaka ako bumaba sa stage at nanuod sa show.Nakangiti ako sa ginawa ko habang rumarampa ang models.A successful indeed.
Matapos ang show ay nagkaroon ng standing ovation at sabay sabay na pumalakpak.Inikot ko ang mata ko sa kanilang lahat na may ngiti sa labi.Nakita ko naman sa di kalayuan ang parents ko na proud na proud sakin.Ngumiti ako pabalik sa kanila.
Lumapit naman sakin si kuya at dinala ako sa stage.He also give me a bouquet of flowers.Nagpasalamat ako sa pumunta at doon na natapos ang speech ko.Hanggang sa isa isa nang lumabas ang mga tao.I also plan na magpacatering sa malapit na places.
"Kayo na po ang bahala sa mga bisita natin.Tutulungan ko yung iba dito sa venue"
"Sige.Be safe.Sumunod ka na lang"
Tumango lang ako sa kanila.Bumeso sila sakin at umalis na rin.
Humarap ako at nagpasalamat naman sa mga model at sa other staffs sa pagiging successful ng events.Ganun di sila sa akin.Pinatanggal ko na rin ang mga flowers at pinadala sa house ko.I invited them in the caterings and they don't hesitate na pumunta roon.
I also have a house here.But wala akong bahay sa pilipinas dahil doon ako kila tita mama sa mansion umuuwi.Dito na rin nakatira ang pamilya ko.Kaya kapag nasa pilipinas ako,palagi kong kasama si tita mama or nasa house nila ako.
Dumating na ko sa venue at isa isang binati ang mga bisita namin.Nandun ang mga board of directors of both of companys.
May iba naman na gustong makipagnegotiate dahil humanga daw sa ginawa ko.Nakipagusap pa sakin kasama ang parents ko sa ibang tao o kasyoso sa kompanya.
Nagspeech sila at nagpasalamat.Ngunit nang ako na ang nasa taas ay tumingin ako sa paligid.Bumuntong hininga at nagsalita.
"Thank you so much to all of you.But mom and dad wants what company I will choose to go to."
Sa sinabi kong iyon ay nagulat sila mom at dad.Ngunit kaagad nawala iyon ng unti unti na silang ngumiti at inintay ang sagot.Napangiti at umiling lang ako sa ginawa nila.
"But I plan not to go on both company that's why I build a new company.And I hope that you want to negotiate with me.As of now its only a plan and it took a month or years to build.I will go to the Philippines first to relax.Thank you again for coming.I appreciate it."
Pumunta ako sa parents ko na nakaupo malapit sa stage at mga nakasibangot ang pamilya.
"I know that you want me to stay here.Kaya sana payagan at suportahan nyo ko sa desisyon ko.I will be back soon"
Napabuntong hininga naman sila at tumango na lang.
"Bukas na yung flight ko papunta dun and I will go to tita mama house."
"Its okay for me but nandun ang----"
Hindi na naituloy ni mom ang sinasabi niya ng hawakan ni dad ang kamay nya.Ngumiti na lang ako sa kanila.Kaagad namang nagsalita ng ibang topic si kuya.Pero nakikinig na lamang ako sa kanila.Dahil naiwan ang salitang sinabi ni mom sa utak ko.Alam ko ang tinutukoy niya.
Paano nga kaya kung magkita kaming dalawa?May nararamdaman pa ba ko sa kanya?Kaya ko na bang makita siya?Nagkaroon nanaman ako ng mga what ifs sa isip ko.All those years hindi ko pa rin siya nakakalimutan.Pati sakit ng nararamdaman ko years ago ay bumabalik pa din.
"Mind telling me on whats in your mind?"
Napalingon ako sa nagsalita.Nandito ako sa garden at nagmuni muni saglit matapos magpaalam kila mom at dad.Nakaupo sa isang bench malapit sa fountain.Nakatingin sa mga bituin.
Hindi na niya hinintay pa ang sagot ko at naupo sa tabi ko.Inakbayan nyo ko para makasandal ako sa kanya.
"Sa tuwing nababanggit siya lahat ng sakit dati,bumabalik.Ayoko na ulit mangyari yon,pagod na ko kuya"
"You need to be brave.Hindi ka na katulad ng dati,remember?.Iba na yung dati.Iba ang ngayon.Past and present.But we don't know the future so you better be ready kung sasaya ka kasama sya o hindi.Kung para siya sayo o hindi.Nandito lang ako little sis.Sasama ako sayo sa pagpunta doon.Maghahanap na ko ng chicks."
Lumuluhang tumatatawa akong napatingin sa kanya.Ayos na sana kaso bumanat pa sya sa sinabi niyang maghahanap ng chicks.As of now,wala pang girlfriend si kuya.Hiniwalayan nya ito years ago.Ayaw daw nito nang ldr.
Bumuntong hininga naman siya at sumeryoso.Dahil nabanggit niya iyon.
"But time will come.I still want her.At sa pagkakataong ito once na makita ko siya,hindi ko na siya papakawalan pa."
"Yeah you better move hindi ka na bata"
"Little sis,kahit na matanda na ko,gwapo pa rin ako."
Inirapan ko na lang siya at sabay kaming tumawa.Mga ilang minuto pa ay nagkwentuhan pa kami.Nang biglang may isang babae na May hawak lawak na bouquet ng bulaklak.
"Ikaw po ba si Ms. Meadow?"
"Oo ako nga"
"May nagpapabigay lang po"
Inabot niya sakin ang bouquet ng makita nang malapitan ay may nakalagay na sobre.Tumango at nagpasalamat naman ako sa babae.Tumango lang din siya at umalis na.
Tinanggal ko ang sobre sa bouquet at binasa na iyon.Lumapit naman sakin ang kapatid ko kaya sabay naming tinignan ang nakalagay sa sobre.
"Nearest church.Now"
Malakas na basa ni kuya.Kinuha niya pa ang sobre at naghanap pa ng ibang sulat.Napatulala lang ako dahil sa biglaang pagtibok ng puso.Hindi ko alam kung bakit ganoon ang puso ko.
"Sa tingin ko hindi naman ito prank o trap.Gusto kong pumunta.Sasamahan kita.I'm curious"
Saad naman ni kuya na kaagad ko namang sinang ayunan.Hinawakan ko ang lalylayan ng damit ko kasama ang hawak kong bouquet ng bulaklak.
Madami pang bumati samin noong palabas kami ngunit nginitian lamang namin iyon ni kuya at pumuntang parking lot at sumakay doon.
Hanggang sa makarating kami sa malapit na simbahan.Pumasok kami dun at pinark ni kuya malapit sa pintuan ng simbahan.Medyo madilim pa sa loob kaya hindi masyadong kita pero bukas ang pintuan.
Bumaba kaming dalawa sa sasakyan at umakyat sa staircase ng simbahan.Nauna syang pumasok pero tumigil din siya na parang namamangha.Napakunot ang noo kaya lumapit ako sa kanya.
Ngunit sa hindi inaasahan ng pagtapak ko sa loob ng simbahan,biglang nabuhay ang ilaw mula sa mga upuan.May mga bulaklak na nakalagay sa upuan habang madaming petals sa daraan papuntang harapan o altar.
Hindi kami makapaniwala dahil napakadami iyon.Sa harapan naman ay may isang malaking bouquet na kulay magenta.My favorite color.Lalo pang bumulis ang tibok ng puso.
Nadadagdagan pa iyon ng biglang may narinig akong kanta na sa tanging sa kasal ko lamang naririnig.Beautiful in white.
Sa isang iglap ay umayos ako ng tayo at hinawakan ko ang dala dala kong bulaklak ng dalawang kamay at dire diretsong naglakad papunta sa harapan na parang ikakasal.
Nakapikit ako habang dahan dahang naglalakad.Dinadama ang sayang nararamdaman.Mabuti na lang kami lang dalawa ang nandito ni kuya.
Ngunit sa pagdilat kong iyon ay sa sobrang saya at halo halong nararamdamang kagalakan ay napaluha ako.Huminto pa ko sa gitna para punasan ang luha ko at tsaka muling nagpatuloy.Hanggang sa makarating sa harapan.
Huminto ako malapit sa bouquet at may nakitang sobre ulit.Hindi ko ito nakita noong naglalakad dahil kulay magenta din ito.
Binasa ko ang nakasulat.Halong gulat at pagtataka ang naramdaman ko.Isama na rin ang pagngiti at malakas na pagtibok ng puso ko.
"You look so beautiful in white tonight.Someday you will wear it again in our wedding day.I will wait for you.I love you Maria Eislyn Meadow.See you soon"