Chapter 5 - Chapter 3

𝐑𝐔𝐒𝐒𝐄𝐋 𝐆𝐄𝐑𝐍𝐈𝐍 𝐃𝐑𝐀𝐔𝐏𝐍𝐈𝐑

It's already 11:00 pm when I arrived in lady in red's house. Hindi na ako nag-abalang magpabango, gwapo nanaman ako.

Hindi ako nahirapang hanapin ang bahay nila kase nag-iisa lang itong pula and the rest puro puti at dilaw na ang mga kulay.

Nakapatay na ang lahat ng ilaw kaya madilim na ang daanan papunta sa bahay niya.

Walang doorbell ang bahay niya't may kalayuan pa ito sa gate, I need to think quick kung kakatok ba ako o isisigaw ang pangalan niya.

So I do both, "𝐋𝐀𝐃𝐘 𝐈𝐍 𝐑𝐄𝐃! *𝐾𝑛𝑜𝑐𝑘 𝐋𝐚𝐝𝐲--𝑨𝒓𝒂𝒚!"

"𝐓𝐔𝐌𝐀𝐇𝐈𝐌𝐈𝐊 𝐊𝐀 𝐀𝐓 𝐌𝐀𝐋𝐀𝐋𝐈𝐌 𝐍𝐀 𝐀𝐍𝐆 𝐆𝐀𝐁𝐈! 𝐍𝐀𝐓𝐔𝐓𝐔𝐋𝐎𝐆 𝐊𝐀𝐌𝐈 𝐀𝐁𝐀!" Napahawak ako sa pisngi ko dahil sa sakit nang paghampas ng Ale ng walis at saktong tumama ito sa mukha ko.

"𝑇𝑢���𝑎𝑛𝑔𝑖𝑛𝑎, 𝑛𝑎𝑚𝑎𝑛 𝑜ℎ!"

Habang namimilipit pa ako sa sakit ng pisngi ko napaatras ako kase... BIGLANG BUMUKAS ANG GATE!

"𝑀𝑜𝑚𝑚𝑦!" Natatakot na ako sa kaloob-looban ko, pero kailangan kong magpaka-lalaki.

*𝑁𝑔𝑒𝑒𝑒𝑘𝑘𝑘

Umatras ako nang umatras hanggang sa--may bato akong natapakan na ikinatumba ko.

"𝑈𝑛𝑙𝑢𝑐𝑘𝑦 𝑅𝑢𝑠𝑠𝑒𝑙!"

Papatakbo na sana ako pero, nakita kong may paa na nakasuot ng pulang heels at naka-stockings ang mga binti. Nawala ang kaba sa'king dibdib at napalitan ito ng pananabik na matikman ang nagmamay-ari ng paang 'yan.

"𝐂𝐨𝐦𝐞, 𝐧𝐞𝐚𝐫 𝐦𝐞, 𝐌𝐫. 𝐃𝐫𝐚𝐮𝐩𝐧𝐢𝐫," She said in seductive voice. Even though, I can't see her face, I know that she's biting her lower lip.

Tumayo ako at dahan-dahang lumapit sa kanya.

"𝐍𝐨𝐰... 𝐓𝐨𝐮𝐜𝐡 𝐦𝐲 𝐥𝐞𝐠𝐬,"

Para akong robot na kinokontrol niya. Hinimas-himas ko ang makinis niyang binti.

"𝐔𝐠𝐡𝐦𝐦," Napadaing siya ng bahagya. Nanabik akong halikan siya kaya sinilip ko ang mukha niya.

Pero ganun na lang ang gulat ko ng--makita ang sobrang kapal ng lipstick niya at nangingitim ang mga mata niya at ewan ko ba at ano ang nilagay niya.

Nakalugay ang mahaba niyang buhok pero, nakalimutan niyang magsuklay kaya naging mukhang horror ang dating niya.

"𝐖𝐨𝐚𝐡!" Napaatras ako pagka-kita ng kabuuan niya.

"𝐃𝐢𝐝 𝐲𝐨𝐮 𝐥𝐢𝐤𝐞 𝐢𝐭?" She ask while biting her red finger nails.

"𝐎𝐟𝐜𝐨𝐮𝐫𝐬𝐞..." Kitang-kita ko kung pano lumaki ang ngisi niya, "𝐍𝐎𝐓!" Pero agad itong napawi.

"𝐖𝐡𝐲? 𝐈 𝐞𝐱𝐞𝐫𝐭 𝐦𝐮𝐜𝐡 𝐞𝐟𝐟𝐨𝐫𝐭 𝐟𝐨𝐫 𝐭𝐡𝐢𝐬!" Here she goes again.

"𝐘𝐨𝐮'𝐫𝐞 𝐟𝐢𝐫𝐞𝐝!" Agad na sabi ko at tumakbo pabalik sa kotse ko.

"𝐘𝐨𝐮'𝐫𝐞 𝐫𝐞𝐚𝐥𝐥𝐲 𝐚𝐫𝐞 𝐢𝐫𝐫𝐢𝐭𝐚𝐭𝐢𝐧𝐠!" Pahabol na sigaw niya.

"𝑩𝒂𝒉𝒂𝒍𝒂 𝒌𝒂 𝒋𝒂𝒏, 𝒚𝒐𝒖 𝒋𝒖𝒔𝒕 𝒘𝒂𝒔𝒕𝒊𝒏𝒈 𝒎𝒚 𝒕𝒊𝒎𝒆 𝒉𝒐𝒓𝒓𝒐𝒓 𝒍𝒂𝒅𝒚 𝒊𝒏 𝒓𝒆𝒅, 𝒕𝒖𝒑𝒂𝒏𝒈𝒊𝒏𝒂!"

𝙆𝙄𝙉𝘼𝘽𝙐𝙆𝘼𝙎𝘼𝙉

Balik sa pagiging pilyong CEO.

"𝐆𝐨𝐨𝐝 𝐦𝐨𝐫𝐧𝐢𝐧𝐠, 𝐒𝐢𝐫,"

"𝐌𝐚𝐠𝐚𝐧𝐝𝐚𝐧𝐠 𝐮𝐦𝐚𝐠𝐚, 𝐆𝐢𝐧𝐨𝐨𝐧𝐠 𝐃𝐫𝐚𝐮𝐩𝐧𝐢𝐫,"

Nakayuko silang binati ako. Ganyan na ang nakasanayan ng lahat, kung hindi ko pa sila binabati pabalik, hindi pa sila babalik sa sa kanya-kanyang trabaho.

Huminto ako at ipinakita ang malalalim kong dimples, "𝐆𝐨𝐨𝐝 𝐦𝐨𝐫𝐧𝐢𝐧𝐠... 𝐦𝐠𝐚 𝐚𝐬𝐚𝐰���� 𝐤𝐨." 'tsaka sila kinindatan, at nagsimulang lumakad.

Habang naglalakad ako papunta sa office ko, biglang sumingit ang Assistant ko, "𝐒𝐢𝐫, 𝐦𝐚𝐲 𝐤𝐚𝐢𝐥𝐚𝐧𝐠𝐚𝐧 𝐤𝐚𝐲𝐨𝐧𝐠 𝐩𝐢𝐫𝐦𝐚𝐡𝐚𝐧, 𝐧𝐚𝐬𝐚 𝐭𝐚𝐛𝐥𝐞 𝐧𝐲𝐨 𝐧𝐚." Patuloy parin ako sa paglalakad habang ang tainga ay nasa kanya. "𝐆𝐨𝐭 𝐢𝐭."

Pagkapasok ko palang sa opisina ko, naramdaman ko kaagad ang lamig na nanggagaling sa aircon, at tahimik na lugar na kinagisnan ko na. "𝐀𝐡..𝐬𝐨 𝐫𝐞𝐟𝐫𝐞𝐬𝐡𝐢𝐧𝐠,"

Nagsimula na'kong umupo sa swivel chair ko. Kinuha ko ang ballpen ko na nasa mesa ko at pinaikot muna ang upuan ko, para tingnan ang magandang tanawin sa likod ko.

Kinakagat-kagat ko pa ito.

"𝐒𝐢𝐫," Sambit ng Assistant ko. "𝐘𝐞?"

"𝐌𝐚𝐲 𝐈 𝐜𝐨𝐦𝐞 𝐢𝐧?"

Pinaikot ko paharap ang upuan ko, "𝐒𝐮𝐫𝐞--"

"𝐈𝐭𝐨 𝐩𝐚 𝐩𝐨 𝐚𝐧𝐠 𝐝𝐚𝐩𝐚𝐭 𝐧𝐲𝐨 𝐩𝐨𝐧𝐠 𝐩𝐢𝐫𝐦𝐚𝐡𝐚𝐧 𝐚𝐭 𝐤𝐚𝐢𝐥𝐚𝐧𝐠𝐚𝐧 𝐦𝐚𝐭𝐚𝐩𝐨𝐬 𝐧𝐚 𝐩𝐨 𝐧𝐠𝐚𝐲𝐨𝐧. 𝐧𝐚. 𝐩𝐨." Padabog niyang inilatag ang halos kasing-tangkad n'yang mga papel na hawak niya.

"𝐖𝐞-𝐰𝐞-𝐰𝐚𝐢𝐭..." Pag-patigil ko sakanya, habang naka-stop sign yung kaliwang kamay ko, "𝐒𝐢𝐧𝐨 𝐛𝐚'𝐧𝐠 𝐛𝐨𝐬𝐬 𝐝𝐢𝐭𝐨?" Kunot-noong tanong ko.

"𝐈𝐭'𝐬 𝐨𝐛𝐯𝐢𝐨𝐮𝐬𝐥𝐲 𝐲𝐨𝐮, '𝐛𝐨𝐬𝐬'," Bakit ganon, simple lang naman yung pagkasabi niya pero, para s'yang galit.

"𝐓𝐬𝐬. 𝐄𝐱𝐜𝐮𝐬𝐞 𝐦𝐞, 𝐲𝐨𝐮𝐫 𝐮𝐠𝐥𝐲 𝐟𝐚𝐜𝐞." Hindi naman ako mapanglait pero, sanay na ang Assistant ko sa endearment na'yan.

Nakangiti din naman itong lumabas.

"𝐈 𝐡𝐚𝐭𝐞 𝐅𝐫𝐢𝐝𝐚𝐲𝐬!" Sanay nanaman ako sa ganitong pirma-pirma basta biyernes pero, SOBRA NAMAN NITO!

Sinimulan ko nang e-ensayo ang mga kamay ko, siguradong maabutan ako ng sampong taon bago matapos.

𝓡𝓤𝓢𝓢𝓔𝓛 𝓖𝓔𝓡𝓝𝓘𝓝𝓕 𝓡𝓤𝓢𝓢𝓔𝓛 𝓖𝓔𝓡𝓝𝓘𝓝

𝓡𝓤𝓢𝓢𝓔𝓛𝓖𝓔𝓡𝓝𝓘𝓝 𝓡𝓤𝓢𝓢𝓔𝓛 𝓖𝓔𝓡𝓝𝓘𝓝𝓕 𝓡𝓤𝓢𝓢𝓔𝓛 𝓖𝓔𝓡𝓝𝓘𝓝 𝓡𝓤𝓢𝓢𝓔𝓛𝓖𝓔𝓡𝓝𝓘𝓝

𝓡𝓤𝓢𝓢𝓔𝓛 𝓖𝓔𝓡𝓝𝓘𝓝𝓕 𝓡𝓤𝓢𝓢𝓔𝓛 𝓖𝓔𝓡𝓝𝓘𝓝 𝓡𝓤𝓢𝓢𝓔𝓛𝓖𝓔𝓡𝓝𝓘𝓝 𝓡𝓤𝓢𝓢𝓔𝓛 𝓖𝓔𝓡𝓝𝓘𝓝𝓕 𝓡𝓤𝓢𝓢𝓔𝓛𝓖𝓔𝓡𝓝𝓘𝓝 𝓡𝓤𝓢𝓢𝓔𝓛𝓖𝓔𝓡𝓝𝓘𝓝 𝓡𝓤𝓢𝓢𝓔𝓛 𝓖𝓔𝓡𝓝𝓘𝓝𝓕 𝓡𝓤𝓢𝓢𝓔𝓛 𝓖𝓔𝓡𝓝𝓘𝓝 𝓡𝓤𝓢��𝓔𝓛𝓖𝓔𝓡𝓝𝓘𝓝𝓡𝓤𝓢𝓢𝓔𝓛 𝓖𝓔𝓡𝓝𝓘𝓝𝓕 𝓡𝓤𝓢𝓢𝓔𝓛𝓖𝓔𝓡𝓝𝓘𝓝𝓡𝓤𝓢𝓢𝓔𝓛 𝓖𝓔𝓡𝓝𝓘𝓝𝓕 𝓡𝓤𝓢𝓢𝓔𝓛 𝓖𝓔𝓡𝓝𝓘𝓝 𝓡𝓤𝓢𝓢𝓔𝓛𝓖𝓔𝓡𝓝𝓘𝓝

𝓡𝓤𝓢𝓢𝓔𝓛 𝓖𝓔𝓡𝓝𝓘𝓝 𝓡𝓤𝓢𝓢𝓔𝓛𝓖𝓔𝓡𝓝𝓘𝓝

𝓡𝓤𝓢𝓢𝓔𝓛 𝓖𝓔𝓡𝓝𝓘𝓝 𝓡𝓤𝓢𝓢𝓔𝓛𝓖𝓔𝓡𝓝𝓘𝓝

𝓡𝓤𝓢𝓢𝓔𝓛 𝓖𝓔𝓡𝓝𝓘𝓝 𝓡𝓤𝓢𝓢𝓔𝓛𝓖𝓔𝓡𝓝𝓘𝓝

𝓡𝓤𝓢𝓢𝓔𝓛𝓖𝓔𝓡𝓝𝓘𝓝𝓡𝓤𝓢𝓢𝓔𝓛 𝓖𝓔𝓡𝓝𝓘𝓝𝓕 𝓡𝓤𝓢𝓢𝓔𝓛𝓖𝓔𝓡𝓝𝓘𝓝𝓡𝓤𝓢𝓢𝓔𝓛 𝓖𝓔𝓡𝓝𝓘𝓝𝓕

𝓡𝓤𝓢𝓢𝓔𝓛𝓖𝓔𝓡𝓝𝓘𝓝𝓡𝓤𝓢𝓢𝓔𝓛 𝓖𝓔𝓡𝓝𝓘𝓝𝓕 𝓡𝓤𝓢𝓢𝓔𝓛𝓖𝓔𝓡𝓝𝓘𝓝𝓡𝓤𝓢𝓢𝓔𝓛 𝓖𝓔𝓡𝓝𝓘𝓝𝓕

���𝓤𝓢𝓢𝓔𝓛𝓖𝓔𝓡𝓝𝓘𝓝𝓡𝓤𝓢𝓢𝓔𝓛 𝓖𝓔𝓡𝓝𝓘𝓝𝓕 𝓡𝓤𝓢𝓢𝓔𝓛𝓖𝓔𝓡𝓝𝓘𝓝𝓡𝓤𝓢𝓢𝓔𝓛 𝓖𝓔𝓡𝓝𝓘𝓝𝓕

𝓡𝓤𝓢𝓢𝓔𝓛𝓖𝓔𝓡𝓝𝓘𝓝𝓡𝓤𝓢𝓢𝓔𝓛 𝓖𝓔𝓡𝓝𝓘𝓝𝓕 𝓡𝓤𝓢𝓢𝓔𝓛𝓖𝓔𝓡𝓝𝓘𝓝𝓡𝓤𝓢𝓢𝓔𝓛 𝓖𝓔𝓡𝓝𝓘𝓝𝓕

𝓡𝓤𝓢𝓢𝓔𝓛𝓖𝓔𝓡𝓝𝓘𝓝𝓡𝓤𝓢𝓢𝓔𝓛 𝓖𝓔𝓡𝓝𝓘𝓝𝓕 𝓡𝓤𝓢𝓢𝓔𝓛𝓖𝓔𝓡𝓝𝓘𝓝𝓡𝓤𝓢𝓢𝓔𝓛 𝓖𝓔𝓡𝓝𝓘𝓝𝓕

𝓡𝓤𝓢𝓢𝓔𝓛𝓖𝓔𝓡𝓝𝓘𝓝𝓡𝓤𝓢𝓢𝓔𝓛 𝓖𝓔𝓡𝓝𝓘𝓝𝓕 𝓡𝓤𝓢𝓢𝓔𝓛𝓖𝓔𝓡𝓝𝓘𝓝𝓡𝓤𝓢𝓢𝓔𝓛 𝓖𝓔𝓡𝓝𝓘𝓝𝓕

𝓡𝓤𝓢𝓢𝓔𝓛𝓖𝓔𝓡𝓝𝓘𝓝𝓡𝓤𝓢𝓢𝓔𝓛 𝓖𝓔𝓡𝓝𝓘𝓝𝓕 𝓡𝓤𝓢𝓢𝓔𝓛𝓖𝓔𝓡𝓝𝓘𝓝𝓡𝓤𝓢𝓢𝓔𝓛 ��𝓔𝓡𝓝𝓘𝓝𝓕

𝓡𝓤𝓢𝓢𝓔𝓛𝓖𝓔𝓡𝓝𝓘𝓝𝓡𝓤𝓢𝓢𝓔𝓛 𝓖𝓔𝓡𝓝𝓘𝓝𝓕 𝓡𝓤𝓢𝓢𝓔𝓛𝓖𝓔𝓡𝓝𝓘𝓝𝓡𝓤𝓢𝓢𝓔𝓛 𝓖𝓔𝓡𝓝𝓘𝓝𝓕

𝓡𝓤𝓢𝓢𝓔𝓛𝓖𝓔𝓡𝓝𝓘𝓝𝓡𝓤𝓢𝓢𝓔𝓛 𝓖𝓔𝓡𝓝𝓘𝓝𝓕 𝓡𝓤𝓢𝓢𝓔𝓛𝓖𝓔𝓡𝓝𝓘𝓝𝓡𝓤𝓢𝓢𝓔𝓛 𝓖𝓔𝓡𝓝𝓘𝓝𝓕

𝓡𝓤𝓢𝓢𝓔𝓛𝓖𝓔𝓡𝓝𝓘𝓝𝓡𝓤𝓢𝓢𝓔𝓛 𝓖𝓔𝓡𝓝𝓘𝓝𝓕 𝓡𝓤𝓢𝓢𝓔𝓛𝓖𝓔𝓡𝓝𝓘𝓝𝓡𝓤𝓢𝓢𝓔𝓛 𝓖𝓔𝓡𝓝𝓘𝓝𝓕

𝓡𝓤𝓢𝓢𝓔𝓛𝓖𝓔𝓡𝓝𝓘𝓝𝓡𝓤𝓢𝓢𝓔𝓛 𝓖𝓔𝓡𝓝𝓘𝓝𝓕 𝓡𝓤𝓢𝓢𝓔𝓛𝓖𝓔𝓡𝓝𝓘𝓝𝓡𝓤𝓢𝓢𝓔𝓛 𝓖𝓔𝓡𝓝𝓘𝓝𝓕

𝓡𝓤𝓢𝓢𝓔𝓛𝓖𝓔𝓡𝓝𝓘𝓝𝓡𝓤𝓢𝓢𝓔𝓛 𝓖𝓔𝓡𝓝𝓘𝓝𝓕 𝓡𝓤𝓢𝓢𝓔𝓛𝓖𝓔𝓡𝓝𝓘����𝓡𝓤𝓢𝓢𝓔𝓛 𝓖𝓔𝓡𝓝𝓘𝓝𝓕

𝓡𝓤𝓢𝓢𝓔𝓛𝓖𝓔𝓡𝓝𝓘𝓝𝓡𝓤𝓢𝓢𝓔𝓛 𝓖𝓔𝓡𝓝𝓘𝓝𝓕 𝓡𝓤𝓢𝓢𝓔𝓛𝓖𝓔𝓡𝓝𝓘𝓝𝓡𝓤𝓢𝓢𝓔𝓛 𝓖𝓔𝓡𝓝𝓘𝓝𝓕

𝓡𝓤𝓢𝓢𝓔𝓛𝓖𝓔𝓡𝓝𝓘𝓝𝓡𝓤𝓢𝓢𝓔𝓛 𝓖𝓔𝓡𝓝𝓘𝓝𝓕 𝓡𝓤𝓢𝓢𝓔𝓛𝓖𝓔𝓡𝓝𝓘𝓝𝓡𝓤𝓢𝓢𝓔𝓛 𝓖𝓔𝓡𝓝𝓘𝓝𝓕

𝓡𝓤𝓢𝓢𝓔𝓛𝓖𝓔𝓡𝓝𝓘𝓝𝓡𝓤𝓢𝓢𝓔𝓛 𝓖𝓔𝓡𝓝𝓘𝓝𝓕 𝓡𝓤𝓢𝓢𝓔𝓛𝓖𝓔𝓡𝓝𝓘𝓝𝓡𝓤𝓢𝓢𝓔𝓛 𝓖𝓔𝓡𝓝𝓘𝓝𝓕

Dalawang oras na ang lumipas at kabisadong-kabisado ko na talaga ang pangalan at pirma ko, bigla akong nakaramdam ng uhaw at parang kailangan ko ng wine.

Nakayuko parin ako at abala sa pagpipirma, "𝐒𝐞𝐜𝐫𝐞𝐭𝐚𝐫𝐲," Nakakapanibago. Isang tawag lang ay maaasahan mo na 'yon, "𝐒𝐞𝐜��𝐞𝐭𝐚𝐫𝐲," Mas lalong sumasakit yung ulo ko sa lady in red na'yon! "𝐒𝐄𝐂𝐑𝐄𝐓𝐀𝐑𝐘!"

"𝐒𝐢𝐫. 𝐃𝐫𝐚𝐮𝐩𝐧𝐢𝐫." Bruskong-brusko ang boses ng aking Assistant kaya posibleng hindi ko makikila 'tong boses nya.

"𝐇𝐢𝐧𝐝𝐢 𝐢𝐤𝐚𝐰 𝐭𝐢𝐧𝐚𝐭𝐚𝐰𝐚𝐠 𝐤𝐨." Nakayuko parin ako.

"𝐘𝐞𝐬 𝐬𝐢𝐫, 𝐩𝐞𝐫𝐨 𝐡𝐢𝐧𝐝𝐢 𝐤𝐚 𝐩𝐚𝐥𝐚 𝐧𝐚-𝐢𝐧𝐟𝐨𝐫𝐦 𝐧𝐚... 𝐖𝐚𝐥𝐚 𝐤𝐚 𝐧𝐠 𝐒𝐞𝐜𝐫𝐞𝐭𝐚𝐫𝐲." Natigil ako sa pagsusulat, at bigla kong naalala ang nangyari kagabi.

"𝒀𝒐𝒖'𝒓𝒆 𝒇𝒊𝒓𝒆𝒅!"

"𝒀𝒐𝒖'𝒓𝒆 𝒓𝒆𝒂𝒍𝒍𝒚 𝒂𝒓𝒆 𝒊𝒓𝒓𝒊𝒕𝒂𝒕𝒊𝒏𝒈!"

"𝐖𝐡𝐚𝐭 𝐝𝐢𝐝 𝐈 𝐝𝐨." Wala sa sariling naisambit ko.

Biglang may mga yabag ng takong akong narinig at papalapit ito sa kinaroroonan namin, "𝐇𝐞𝐲 𝐌𝐫. 𝐑𝐮𝐬𝐬𝐞𝐥 𝐆𝐞𝐫𝐧𝐢𝐧," Lumakad ito papalapit sa'kin at umupo sa bakanteng upuan na nasa harapan ko. "𝐘𝐨𝐮 𝐜𝐚𝐧 𝐠𝐞𝐭 𝐨𝐮𝐭 𝐧𝐨𝐰!" Ma-awtoridad na utos niya sa Assistant ko.

Na-estatwa ako bigla sa presensya niya. She turned her gaze to me, "𝐇𝐞𝐲 𝐌𝐫. 𝐑𝐮𝐬𝐬𝐞𝐥," Taas-kilay n'ya pang sambit.

"𝐏-𝐩𝐚𝐤𝐢𝐚𝐛𝐨𝐭 𝐧𝐠 𝐰-𝐰𝐢𝐧𝐞 𝐤𝐨," Natural na pagkasabi ko pero, medyo nauutal.

Sarkastika itong tumawa, "𝐈'𝐦 𝐧𝐨 𝐥𝐨𝐧𝐠𝐞𝐫 𝐲𝐨𝐮𝐫 𝐒𝐞𝐜𝐫𝐞𝐭𝐚𝐫𝐲, '𝐑𝐮𝐬𝐬𝐞𝐥'." Kinuha niya ang lipstick niya't nilagyan ang labi.

"𝐇-𝐡𝐮𝐡? 𝐒-𝐬𝐢𝐧𝐨𝐧𝐠 𝐧𝐚𝐠-𝐚𝐥𝐢𝐬 𝐬𝐚𝐲𝐨?" Maang-maangan ko pa.

"𝐘𝐨𝐮'𝐫𝐞 𝐟𝐢𝐫𝐞��!" Panggagaya niya pa sa tono ko kagabi.

"𝐀-𝐚𝐤𝐨 𝐟𝐢𝐫𝐞𝐝? 𝐍-𝐧𝐨 𝐰𝐚𝐲," Ramdam kong nag-iinit ang mga tainga ko.

"𝐖𝐞𝐥𝐥..." Lumapit siya sa'kin at minamasahe ang mga balikat ko, "40-𝐲𝐞𝐚𝐫𝐬-𝐨𝐥𝐝 𝐧𝐚 𝐚𝐤𝐨 𝐑𝐮𝐬𝐬𝐞𝐥, 𝐩𝐞𝐫𝐨 𝐡𝐢𝐧𝐝𝐢 𝐚𝐤𝐨 𝐦𝐚𝐤𝐚𝐤𝐚𝐥𝐢𝐦𝐮𝐭𝐢𝐧."

Hindi halata na 40 na sya ah, may asim pa.

"𝐁𝐮𝐭 𝐈 𝐜𝐚𝐦𝐞 𝐛𝐚𝐜𝐤 𝐤𝐚𝐬𝐞..." Napalunok ako kase biglang nilapit niya ang bibig niya sa leeg ko. "𝐀𝐥𝐚𝐦 𝐤𝐨 𝐧𝐚𝐦𝐚𝐧𝐠 𝐡𝐢𝐧𝐝𝐢 𝐦𝐨 𝐤𝐚𝐲𝐚 𝐧𝐚 𝐰𝐚𝐥𝐚 𝐚𝐤𝐨."