Sa buhay may mga chances na naiinlove nalang tayo ng hindi natin namamalayan minsan kaylangan pa nating maging indenial ng paulit ulit bago natin marealize na mahal natin ang isang tao.
Hihintayin pa ba nating mahuli ang lahat?
If ever man na mangyari yun, ano pa bang magagawa natin?
kung ang maraming pagkakataon mismo ay nabalewala na!
I never imagined na maiinlove ako sa isang tulad niya. Kumukunot ang noo ko sa tuwing mahuhuli kong nakatingin siya sakin na para bang pinag-aaralan nun ang bawat galaw at pagkatao ko ni wala akong interes sa katulad niya pero sa bawat paglapit at ngiting nasisilayan ko sa kanya bigla nang nagpapanic sa pagdagungdung yung puso ko, Isang bagay na hindi ko maintindihan
at sa isang iglap
Hindi ko inaasahang natagpuan ang sarili kong naiinlove na pala ako sa kanya
Cindy's POV
You have to go back in the philippines Cindy at hindi ako pwedeng sumama sayo dahil nandtito na ang pamilya ko bagong buhay ko pag papaliwanag ng Mommy ko
Yeah right! Wala naman akong ginawang tama diba simula ng maghiwalay kayo ni Daddy at magkaroon ka ng panibagong pamilya binalewala mo nako galit at sawa ng sagot ko...okay fine uuwi ako ng pilipinas kung uuwi wala naman akong magagawa diba dahil halos kontrolado mo ang buhay ko mommy dagdag ko tsaka ako naglakad at tumungo sa kwarto ko para ayusin na ang mga damit ko
Wala na atang iaayos tong buhay ko kung ganito rin lang sirang sira na at wala nakong matatawag na maayos at masayng pamilya napakarami kong tanong sa isip kung bakit naging ganito kami sumunod ako sa mommy ko dito sa Japan hoping na maibabalik kopa ang dati huli na ng malaman kong buntis siya sa bagong kinakasama neto....sa sobrang lalim ng pag-iisip ko'y hndi ko namalayang ganun ko kadaling naayos ang lahat ng gamit ko para sa flight ko pauwi sa pilipinas bukas
I think its already time to give up and move on walang mangyayari kung patuloy akong aasa....hanggang sa makatulog ako sa mga isiping yon. Maaga akong nagising dahil malayo dito ang airport magmula samin naayos ko na ang sarili ko at lahat bago ako aalis. Malungkot kong pinagmasdan sa huling pagkakataon ang mukha ng Mommy ko
Sana tama ang naging desisyon mo Mommy.... Bulong ko riti at tuluyan ng nilisan ang pamamahay nila
Habang nasa biyahe ako ay sariwa pa sa alala ala ko ang rason ng paghihiwalay nila, hindi ko lubusang matanggap na ang Mommy ko ang kailangang maging dahilan ng pagka buwag ng pamilya ko napakasakit isipin napapasinghal nalang ako ng ano ano biglang prumeno ang taxing sinasakyan ko at nabanggo ng nasa unahang sasakyan ganun gnun nlng kgult ang driver at mabilis n lumbas ng sasakyan pra komorontahin ang may ng nkabangga dito
Ano ba bakit hindi naman kayo nag-iingat sigaw ng driver lumabas nmn ang kabilang driver ng sasakyan nun at parang hindi alam ang gagawin sa nangyari tumatagal ang pag-uusap ng dalawa dahil sa inis ng taxi driver nang maya maya'y lumabas ang sakay ng kotse mula sa passenger seat
Sir pumasok nalang po kayo ako n po ang bahala Manong ano ba late nako sa flight ko walang pasensyang sagot neto siya siguro ang may ari ng sasakyn base sa pagtawag neto sa driver grabe hindi manlang magsorry ito naasar nako sa tagal ng diskusyon nila at walang ano anong lumabas nako para kasapin ang mga eto
Grabe hindi ka MN lng magsorry kayo n nga tong nkabunggo grabe p kayong mang abala ng tao sabat ko
Kumunot nmn ang noo ng lalaking Lucas ang pangalan kahit gwapo k hindi ako patitinag sayo oyyy
Maya mayang Yumuko ito at tila my kinakapa sa bulsa kumuha ito ng pera mula sa wallet at inabot ito sa driver nya manong just give this para matigil na
Hoyyy hindi lahat pera pera lng EH kung mgsorry kmuna kaya tumalikod eto at mbilis n pumasok sa sasakyan gnun may mabilis inabot ni manong ang pera sa taxi driver manong lets go!
Abat apaka antipatiko ng taong yun walang kasing hiya
Matapos ang engkwentrong yun ay lumipat nalng ako sa ibang sasakyan at dumeretso n sa airport
kararating kolang ng parking lot ng biglang nag ring ang cellphone ko
Hey where are you??? What took you so long??? sunod sunod na entrada ng kaibign ko, matpos kong sagutin ang tawag niya
I'm on my way!!! Wag monga kong pinamamadali ang aga aga!
Tsk. Diba nga sabay tayong maagang papasok ngayon Cindy Mendozaaaa!!!
Look hindi mo naman kaylangan pang banggitin yung buong pangalan ko okay at tsaka ikaw lang naman ang sumang-ayon sa usapang yun.
Basta bilisan mona lang kasi hihintayin kita dito bye!
tsk... Singhal ko matapos niya akong babaan ng telepono
Huminga muna ako ng malalim bago ako lumabas sa kotse at maglakad papasok hindi na bago sakin ang mga maasim at masasamang tinginan ng mga estydyante dito matapos nilang malamang umalis n si Lucas papuntang Japan para ituloy ang kanyang pag-aaral that just only means na tapos na ang maliligayang araw ko dahil wala ng Lucas n maglalakas loob ipagtanggol at laging nanjan para samin Rica
Cindy! Cindy! Dito kaway ni Rica
Maglalakad na sana ako patungo sa direksyon niya ng biglang may
Blagg!!
Napaupo ako s lakas ng pagkakabunggo namn sa isa't isa
Aarayyy!!
Are you okay Miss?
Then he offered a hand
Tinabig ko ito! Wala ako sa mood
Okay? How can I be okay...hindi mo ba tinitgnan dinadaaanan mo!! Sigaw ko sa kanya tsaka ako napangat ng tingin sa kanya!
Sorry miss hindi ko naman sinasadya napakaliit mo naman kasi para mapansin kita tsaka ito biglang tumawa ng napaka lakas
Tsk!
Aakma ko n sanang aabutin yung kmay nya pra hilahin siya at nang maka bawi ako sa ginawa niya
When suddenly a phone rang!!!
Nahawi yung kamayy nya sa kamay ko dahil yun yung ginmit nya pra kunin yung phone sa pocket nya!!
Dahilan para ma out balance ako!!at
Booggsh!!
napaupo nanaman ako dahilan para tumawa yung nga nasa paligid namin
Parang dumilim yung paningin ko sa kahihiyan!
Pls, lupa lunukin monako now na!!
I'm sorry I forgot about you! Tsaka ito bahagyang ngumisi
Nakakainis!!! pinandilatan ko ito at mabilis n pinulot yung mga nahulog na gamit ko at mabilis na tumakbo papunta kay Rica
Isang salita lang ang pwedeng idiscribe sa pangyayaring yun
NAKAKAHIYA!!!!!!!
*******************************************HOPE YOU LIKE THE FIRST CHAPTER
READ, VOTE,COMMENT AND SHARE