AMIRA'S POV
"Okay! I want you to finish signing all these papers!!" sigaw ng instructor namin kaya napatingin ako sa bultong mga papel sa harap ko. I'm so tired and exhausted. They taught us the OVERALL job in a company, really??! I want to diiiie!!!
"In 3, 2--"
"AHHHHHHH!!!" hindi pa nag one ay napasigaw na yung iba at nataranta ng sinimulan ang gawain.
"1!!" kinuha ko agad ang ballpen at isa isang pinirmahan yun. Hindi ko alam na ganito pala kahirap!! "This task helps you to train yourself on signing papers even tons and tons of paper"
"Ahhhhhh!!" abala pa rin kaming lahat habang napapahid ako sa noo dahil sa sobrang pagod simula pa kanina.
"In the near future you will more involve in signing papers especially when transacting with someone"
"Mygad" sabi ko dahil hindi pa ako nakakalahati sa pagpirma. Too many activities!! Patagal nang patagal padami na din! I'm done with assignments thingy! Please lubayan niyo na akooo.
"Hey ms.smith! We can do it!" pilit akong tumawa kay apple na nasa tabi ko. Just look what she did! She cutted her hair like me!! Anong naisipan niya't ginaya niya ako? She told me she cutted her hair because it looked good on me but she realized that it looked so bad in her. Well, not bad, okay lang naman kaso medyo chubby siya kaya mukha siyang si dora! Kinuwento ko pa sa kanya bakit may konting bangs ako.
Nabitawan ko ang ballpen at yumuko dahil nahilo ako bigla. Pinakiramdaman ko ang noo kong mainit pa sa bagong saing na kanin!
"Ms.smith!" tawag ni apple. Nakuha niya ang atensyon ng instructor kaya lumapit siya sa amin.
"Ms.smith are you okay?" tumingin ako sa kanya at dahan dahang umiling. Noong isang gabi pa ako hindi okaaaay!!
"What happened??"
"Why did we stop?"
"That's already 10 minuteees???"
"DON'T MOOVE! Non muoverti!" napatigil kaming lahat nang marinig ang sigawan sa labas.
Maya maya pa ay naalarma kaming lahat nang pumasok ang mga nakamask na mga lalake habang may dalang armas.
"Waaaa!!!" nagsigawan na yung iba kaya tinutok nila sa amin ang mga dala nila.
"Non muoverti!!!"
"Don't move!" sigaw ng mga nakaintindi. I-italian?! Kinabahan ako nang dumiretso sila sa direksyon ko.
"A-ano??!!! Sino kayo?! What do you want from me?!!" tinignan ko si apple na hinahawakan na ng mga lalake patayo. Tumingin siya sa akin saglit habang naiiyak. Hindi ko alam anong gagawin ko!!
"Just follow us! This is an order from your parent!!" sigaw nila habang hinihila si apple palayo.
May dumating naman na mga bodyguards kaya pinatabi nila kami at inilayo sa mga armadong lalake.
"I don't want to come with you!!" nagwawala na si apple nang malapit na silang makalabas. Lahat kami hindi makagalaw dahil sa nakatutok sa amin. Gusto mang tulungan ng instructor si apple ay hindi niya magawa.
"Waaa!!! Who are they?!!!"
"My gaadd!! They don't need to scare us if they need to get her!"
"Mooomm!! Daaaad!!!"
"Huhuhu!!!"
"Everyone! Everyone! Calm down!!" humarap ang instructor sa mga bodyguards "We will call her parents about this so let's calm ourselves!"
"But they threatened some of us! We can sue them!" sigaw nung isang lalake.
"I'm sorry! I'm sorry for what happened! This won't happened anymore. We will talk with them. You can go out now" sabi ng instructor sa mga bodyguards.
Sumunod naman agad sila kaya kami na lang ang naiwan dito. Lumapit na yung mga bodyguards na kinuha ni kuya para sa akin at inalalayan agad ako. Tumigil ako nang umikot na naman ang paningin ko.
"Ready the car!!"
"Ms.smith!!" hindi ko na alam kung saan pa akong bumagsak dahil sa unti unti kong pagpikit.
ETHAN'S POV
Tinignan ko ng maigi ang litrato na hawak ko nang ibalita sa akin ng private investigator ang totoong anak ni tita elisa, so he came in? And really working???
"So mom when will you going to tell papá?" diretsong tanong ko nang sagutin niya ang tawag.
"What son?"
"I'm not your son, just tell me when you are going to tell papá your secret. I think you still haven't told him"
"W-what secret?" I smirked when I heard her voice trembling.
"I will tell papá or you will tell him" pagbabanta ko. I don't know if papá knew about this but I think he still haven't because if yes he would tell us right away before he marry tita. Napatigil ako sa ginagawa nang makita si yaya na patakbong pumasok dito.
"Sir! Sir si miss amira po dinala sa hospital! Kanina pa daw tumatawag ang papá niyo pero hindi daw kayo matawagan!!" binaba ko ang phone at agad siyang sinundan palabas.
"Bakit?!! Anong nangyari!!?"
"Hindi ko po alam sir!" sumakay na kami sa sasakyan kaya tinawagan ko agad si papá.
"Papá! How's amir?!!" everytime I heard amir was in the hospital I can't stop thinking about her condition! What the! She can't die! My sister can't die!! She deserve to live with a long life! Papá knows how I wish that amir had no heart problem! And someone sacrificed to gave her birth!!
"Son just come here" I stiffened when he just said it plainly. What is it?! Ano ibig sabihin nun??!!
"Hurry up!" sigaw ko sa driver kaya binilisan pa niya.
***
Ilang minuto lang narating na namin ang hospital kaya tinakbo ko agad ang room number na sinabi ni yaya sa akin.
"Amir!"
"Shh your sister is sleeping son" napatigil ako nang makita si papá na nakaupo sa tabi ni amir habang nakahawak sa kamay.
"How is she papá? It's not her heart, right?" umiling siya kaya nakahinga ako ng maluwag tsaka tumabi na din "What happened?"
"She was just too tired from workshop that's why she got a high fever" hinagod ko na lang ang likod niya. Kung nagalala ako mas nagalala siya. I know and saw how he mourned when mom died, and that hurt me realizing that he would do that again to amir! No she can't!
"She will be fine soon papá"
"I know I was just too worried" napatingin ako sa instructor ni amir na nakatayo sa kabilang side namin.
"Sir, in behalf of the company, we are apologizing for what happened to Ms. Amira Smith" tumango ako sa kanya dahil hindi naman nila kasalanan. I know amir isn't strong enough to bear her bad feeling. Hindi naman sa minamaliit siya pero sakitin kahit noon pa.
"You can go now"
"Thank you sir, we are hoping to remain our good relationship after what happened" tumango ulit ako kaya umalis na siya. Napatingin naman ako kay papá nang tumayo siya at umupo sa sofa.
"Papá?" tanong ko habang tinitignan si amir.
"Son, I thought this would not become our problem but I feel someone is working at my back" napaayos ako ng tayo at humarap sa kanya.
"What do you mean papá?"
"My files are missing and everything that hold us for being smith was missing and my men still can't find it"
"What?!" tumingin siya sa akin dahil sa biglaang pagsigaw ko.
"We need to find whoever stole it, I thought the vault is protected enough"
"We should find it papá!! Let me do it!--"
"P-papà? Kuya?" sabay kaming napatingin kay amir nang marinig ang boses niya. Lumapit ulit si papá kaya lumingon siya sa amin kahit napipikit pa.
"Amir how are you?"
"My princess how is your feeling? Do you need a doctor?" umiling lang siya. Kahit papano nakaginhawa na ako ng maluwag.
"Papá, I'm sorry" mahinang sabi niya. Nung una hindi ko pa masyadong narinig pero nakuha ko agad.
"Sorry for what?"
"I-I hid our files"
"But why? Ha princess? Something problem?"
"Basta papá, I'll return it when we come home"
"The doctor said you can't go home until you are fully recovered"
"But I am okay now papá" I held her hand so she'll look at me.
"Just listen to the doctor so we can go home safe and sound, understood?" tumango na lang siya tsaka napapapikit ulit. Why would she hid that files? For what reason?? She must know something!