Kung ang nararamdaman nati'y kasalanan sa mundo,
Kung ang pag tingin sa isa't isa ay kailangang itago,
Walang nang pangamba ang umiibig kong puso,
Pagkat ikaw ang aking kasama, akoy hindi mabibigo
Wala nang ibang tanong, nasagot nang lahat ng paano
Wala ring pag-aalinlangan, wala lahat ng siguro
Pagtingin sa isa't-isa ay walang halong pagbibiro
Subalit sa kasalukuyan ay kailangan munang itago
Kung sa atin nakatutok ang kanilang mga mata
Bitawan mo ang aking kamay ngunit umakbay ka
Pagkat ang kamay mo sa aking balikat ay hindi kahinahinala
Sa isip nila'y tayo ay simple lamang na magtropa
At Sakali mang sa ating dalawa'y walang nakakakita,
Kunin mo ang aking kamay at tumingin sa aking mga mata.
Humakbang ng dahan dahan, sumabay sa musika,
Isayaw mo'ko ng mabagal sa loob ng kloseta.
Pagkat tayo ay ligtas sa ating sayaw na patago,
Ligtas sa panghuhusga maging sa mga kritisismo,
At sa loob ng kloseta kung saan tayo nagtatago,
Patuloy na iibig sa iyo ang binihag mong puso
Pagkat nang aking ikulong ang aking sarili sa pag-ibig mo
Saka ko lamang napalaya ang tunay at totoong ako
At kung tuluyan man tayong talikuran ng mundo
Wag matatakot pagkat nasa harap mo ang mga labi ko.