Chereads / The Story of Us.. / Chapter 40 - Chapter 40

Chapter 40 - Chapter 40

Araw ng kasal...

Tensyon ang nararamdaman ni Jake...mag isa lang siya sa appartment. Si James naman ay nasa bahay ni Tom.

Maraming nagmemessage sa kanya sa cellphone at kahit sa ibang app.

"Congratulations!!! Best wishes!!"

Habang nag aayos ng kanyang sarili, isang paru-paro muli ang lumapit sa kanya. Sabay noon ang pagkaamoy niya ng pabango ni Mark. Hindi maitatago na kinilabutan siya ng oras na iyon...

Walang ibang nakakaalam ng napanaginipan niya ng gabing iyon..Natapos na siyang mag ayos ng sarili at bihis na din siya. Tinawagan siya ni Tom upang sabihing pupunta na sila sa venue.

Riiingggggg.....

"Hey Jake we're heading up to the venue!"

-tom

"Ok Tom thank you i will go too"

-jake

End call

Patuloy pa din ang kaba niya, hindi pa rin siya iniiwan ng paru-paro na nakadapo sa kanyang balikat. Lumabas na siya ng appartment niya at naghihintay na ang kotse maghahatid sa kanya.

Samantala, nakasubaybay naman si Nathalie, sinundan niya ang kotse ni Jake hanggang sa venue. Unang dumating sa venue sina James at tom.

Nandon na din ang mga bisita nila, mga kaibigan at mga katrabaho nila, dumating din ang ina ni Tom. Maya maya ay dumating na si Jake..

Nagsimula na ang seremonya ng kasal, nag lakad na si patungo sa altar si James. Maya maya ay nakita na ng lahat si Jake.. batid sa mukha nito ang kaba at takot,

Pumapatak ang mga luha habang siya ay naglalakad sa gitna, naging emosyonal naman si James habang nag hihintay. Ng makarating sa unahan kaagad umakap si Jake kay James ng napakahigpit..

"Baby,, no matter what happens i will always loved you..." ani ni Jake

Dumating na din ang magkakasal sa dalawa,, habang nasa kalagitnaan ng seremonya ng pagpapalitan ng singsing, biglang sumigaw si Nathalie...

"Itigil ang Kasal!!!!" Sigaw ni Nathalie

Napalingon ang lahat sa ginawang ito ni Nathalie. Lumakad siya patungo sa unahan. At nagsalitang muli..

"Itigil ang kasal!" Ani ni Nathalie

"Why Nathalie? What's your problem!" Ani ni Tom

"Gusto niyong malaman? Everyone do you want to know why?" Ani ni Nathalie

Hindi na nakapagpigil si Jake kaya lumapit siya kay Nathalie.

"Ano ba gusto mo Nathalie.. hindi mo ba matanggap sa sarili mo na hindi ka mahal ni James?" Ani ni Jake

"Jake tama na..." ani ni James

"Sana nga Jake ganun lang kadali sabihin ang lahat.. pero alam mo ba na kapag nalaman mo to sigurado akong mapapasa akin si James." Ani ni Nathalie

"Nathalie ano ba! Itigil mo na ang kahibangan mo" ani ni James

"Kahibangann James??? Kahibangan ba ang masarapan ka sa kama ng paulit ulit at mag bunga ito?" Ani ni Nathalie

"Anong sabi mo?" Ani ni Jake

"Hahaha hindi mo pa din ba nakukuha Jake??" Ani ni Nathalie

"Sabihin mo na ang totoo please..." ani ni Jake

Ilang sandaling tumigil si Nathalie.

"BUNTIS AKO!! IM PREGNANT!!" Ani ni Nathalie

Nagulat ang lahat ng tao sa balitang ito ni Nathalie. Nanlumo si Jake sa kanyang narinig, napatingin siya kay James subalit wala din itong masabi. Napaluhod siya sa buhangin ag napahagulhol.

Tila pinagsakluban siya ng langit at lupa ng mga oras na iyon. Sinubakan ni James na lapitan si Jake subalit ipinagtabuyan niya ito.

"Jake... baby.." ani ni James

"Lumayo ka!! Huwag kang lalapit!!" Ani ni Jake

Ng mga oras na iyon ikwenento ni Nathalie na sa kanya umuwi si James ng gabing umalis ito sa appartment nila.. Sa nalamang iyon galit na galit si Jake, tumakbo siya sa service niyang kotse at pinababa ang driver.

"Get down!!" Sigaw ni Jake

Walang nagawa ang driver kundi ang sundin si Jake, sumakay siya ng kotse at pinatakbo ito ng mabilis. Kaagad naman siyang hinabol ni Tom.. Samantala naiwan sa venue sina James, River at Nathalie.

Patuloy sa pag iyak si Jake habang nagmamaneho, naalala niya ang kanyang panaginip, bigla niya itong naisip na baka isa itong babala, napapapikit ang kanyang mata, maya maya ay isang liwanag ang pumukaw sa kanyang pagkakapikit.

Blaaag!!!

Isang malakas na pagbangga ang nangyari sa bilis na pagmamaneho ni Jake. Makalipas ang ilang minuto isang malaking pagsabog ang naganap. Tanaw ito mula sa venue.

"Jake!!!!" Sigaw ni James

Kaagad silang nagtungo sa pinangyarihan ng pagsabog. Nadatnan nila doon ang ambulansya , mga police at si Tom.

Lumapit si James kay Tom at nagtanong..

"Tom??" Ani ni Jake

"Im sorry James..." tugon ni Tom

"No!!! Please!!!!" Iyak ni James

Isang police ang lumapit kay James at nag paliwanag na wala na si Jake. Namatay ito sa sunog na dulot ng matinding pagsabog sa pagkakabangga nito sa truck ng gasolina.

Nabalot ng lungkot at pighati ang gabing iyon. Lambot na lambot si James ng umuwi sa appartment nila ni Jake. Nagtungo kaagad sa kwarto at agad inakap ang unan ni Jake.

"Baby... bakit...."

Patuloy sa pag dadalamhati si James. Maya maya ay lumapit sa kanya si River at Tom. Upang ibalita na nasa chapel na ang bangkay ni Jake.

"Jake, we can go now on the chapel" ani ni Tom

Umakap ito kay Tom,

Nakarating na sila sa chapel, nakasara ang kabaong ni Jake sapagkat hindi pinayagan ng mga police na makita ito sapagkat sunog na sunog ito.

Walang nagawa si James kung hindi ang akapin ng mahigpit ang pinaglalagyan ni Jake. Kitang kita sa kanya ang pag kapoot sa sarili. Sinisi niya ang kanyang sarili sa nangyaring ito kay Jake

"Kasalanan ko to.. Baby!!! Hindi dapat ikaw ang nanjan ako dapat... baby bakit..."

Walang magawa ang mga kaibigan nila kundi ang damayan si James. Hindi pwedeng patagalin ang lamay ni Jake. Matapos ang dalawang araw ng pagluluksa, nakumbinsi na rin si James na ipacremate na ito.

Sa araw ng cremation.. madami ang dumating.. sa hindi inaasahang pagkakataon dumating din si Nathalie. Napatingin ang lahat sa kanya, subalit hindi na lamang siya pinansin ni James. Ninais na lamang ni James na bigyan ng katahimikab ang pag alis ni Jake..

Makalipas ang ilang linggo sa pagkawala ni Jake, unti unti ng natanggap ni James ito, nagsimula na muli siyang magtrabaho. Samantala nagpaalam sa kanya si Tom na matatagalan siya bago bumalik sa Spain.

Sa buhay natin, may mga pangyayari na pupwede palang mangyari sa iisang iglap. Mga tao na makikita lang ang halaga kapag wala na sila sa buhay natin.. tanging mga alala-ala na lamang ang mga panghahawakan, panghahawakan hanggang sa unti-unti itong makalimutan.

Sa sobrang pagmamahal natin sa iba, hindi na natin nakikita ang halaga ng ating sarili, minsan nabubuhos na natin sa kanila ang pagmamahal na minsan ay sa sarili naman natin ginugugol...

Abangan ang sunod na libro " you are the reason"