1✡
"Ma!Hindi niyo naman po ako kailangang iwan!Ikaw lang ang gusto makasama!ayoko dito!Please ma!". Pagmamakaawa ko kay Mama.Kahit basang-basa na ako ng ulan at nanginginig na sa lamig ay para akong namanhid.Tanging si mama lang ang nasa isip ko.Iiwan niya ako sa papa kong may pamilya na.
Umiiyak na hinawakan ni mama ang pisngi ko.
" Hindi ka pwedeng nandito sa puder ko anak.Wala akong ipapakain saiyo.Nasasaktan ako dahil hindi kita kayang alagaan".Mas lalo akong naiyak sa sinabi niya.
"Ayoko ma.Mas iigihan ko pa ang pagbibenta ng sampaguita sa tapat ng simbahan ma,huwag mo lang akong iwan.Ayoko po dito.Gusto kong kasama ka". Umiling si mama sa sinabi ko.Nagiging kulay ube na ang bibig niya dahil sa lamig at para kaming basang sisiw dito sa gitna ng kalsada at nagpapabasa sa ulan.Basang-basa narin ang sukbit kong bag na bigla na lamang pinasuot sa akin ni mama bago ako kinaladkad hanggang sa makarating kami dito.Naaawa ako kay mama.Bakit ba kasi kami pinaparusahan ng langit?!
Humihikbi si mama pero pilit siyang ngumiti sa akin.Hinila niya ako sa gate ng isang malaking bahay.Pilit kong inaagaw ang kamay ko pero mahigpit niya akong hinawakan.
Binuksan ng guard ang gate.Pumantay sa akin si mama at agad akong hinalikan sa noo.
Kinausap niya ang gwardiya pero wala akong maintindihan.Ang tanging nasa isip ko lang ay iiwan na ako ni mama.
Binigay ako ni mama sa gwardiya.Mas lalo akong napaiyak at pilit na inaabot ang kamay niya.
" Ma!Sasama ako saiyo!Ma!".
"Mahal kita" wika ni ni mama ng walang boses.Unti-unting lumalabo ang paningin ko dahil sa basa ng ulan at panlalamig.Hindi!hindi ko pwedeng hayaan si mama ng mag-isa!.
Bumigat ang talukap ng mata ko hanggang sa lamunin ako ng dilim.
....
Napabalikwas ako ng bangon.Tumutulo ang mga pawis ko sa noo at nanlalamig ang mga kamay ko.
Agad akong tumayo at kumuha ng stick ng sigarilyo na nasa drawer at sinindihan ito.Naglakad ako papunta sa terrace.Napatingala ako sa mga bituin sa langit.Its been 8 years but that incident still affects me,a lot.It feels nostalgic.
Hinithit ko ang sigarilyo at binuga ang usok.I smoke when I'm stress.Pero pilit ko ring pinipigilan ang bisyo kong ito.
Huminga ako ng malalim.I'm kicked out,again.I'm doomed.Well,wala narin akong pake kung papalayasin ako ni Daddy,it's a better idea though.
Naglatag ako ng kumot at doon humiga.Its always hard for me to sleep sa tuwing ganun ang panaginip ko.
Kamusta na kaya si Mama?Kumuha ako ng investigator last two years pero wala parin akong ideya kung nasaan siya.She's not in the place we used to live.I don't know kung saan siya pumunta.
I didn't hate my mom for leaving me.I'm just disappointed.Hindi ko maintindihan kung bakit kailangan pa niya akong iwan kay daddy in fact,we were happy besides na mahirap lang kami at nakatira sa ilalim ng tulay.I'm contented with her love.I don't see any reason para iwan niya ako.Tears slowly fall from my eyes.
Nang iwan niya ako ay para narin akong namatay.I don't have a reason to be happy anymore.Ang gusto ko lang ay makasama siya ulit.
Nakatulog ako sa ilalim ng sinag ng buwan at kislap ng mga bituin.
Nagising ako sa isang katok.Naiharang ko ang mga braso ko dahil sa sinag ng araw.Tinupi ko ang nakalatag kong kumot at inayos ang sarili.Binuksan ko ang pinto at lumabas.Knocking in my door means I have to go out for a breakfast.Nakasimple loose shirt lang ako at malaking maong na pants.Sinuot ko ang itim kong sumbrero at dumiretso para kumain.Naupo ako sa harap ni daddy na sumisimsim ng kape.Dumating narin ang tatlo kong kapatid na lalake.Naupo narin sila para kumain ng agahan.
Tahimik lang kaming kumain.Tanging tunog lang ng kubyertos ang maririnig.
"How's the company,Pistol?" Pag-uumpisa ni Daddy.Nagpahid ng labi si Pistol bago sumagot.
"Fine Dad.There's a little problem but I'll settle it immediately". Tumango si Daddy na hindi inaangat ang tingin.
" How about you Bullet,how's work in your hospital?"
"Always better,Dad" Tumango si Daddy na nananatiling kumakain.
"How's showbiz,Granade?"
"Fine Dad,still the same".
"And you Arrow?". Tinigil ko ang pagkain at tumingin sa gawi ni Daddy kahit hindi siya nakatingin sa akin.
" I have to find a new school".Walang gana kong sabi.Doon lang siya nag-angat ng tingin.He fixed his glasses using his index finger at niluwagan ang necktie.He look at me sharply.
Napailag ako ng batuhin ako nito ng kutsara.
"Dad!" Sigaw ni Pistol at nag-alalang tumingin sa akin.I licked my lower lip.Pinagpatuloy ko ang pagkain na parang walang nangyari.Napatigil din sa pagkain ang dalawa ko pang kapatid.I mean step brothers.
"Tonta!Such a disappointment!How many times you have to be kicked out,you useless brat!" Galit na wika ni Daddy.Hindi ko siya pinansin.
Padabog itong tumayo pero kaagad na napahawak sa puso.Napatigil ako sa pagkain at napatitig sa kaniya ng blangko.Agad siyang dinaluhan ng tatlo.
Sinenyasan ako ni Bullet na lumapit para daluhan din si daddy kaya parang robot akong tumayo.Lumapit ako at nanatiling nakatayo lang sa tapat nila at walang emosyong nakatingin.
Nang mahimasmasan na si Daddy pagkatapos pinainom ng tubig ay agad itong tumitig sa akin ng matalim.If look could kill,probably,I'm lying here now bathing my own blood.
Nilapitan ako ni Daddy at malakas na sinampal.
"Dad,stop it!You don't need to hurt Arrow!".Walang reaksyon lang akong tumitig.I'm used to it.Maybe,nasanay na ang pisngi ko sa sampal.
" Don't tolerate this brat,Pistol!She's a shame being a Mcnell!For damns sake,you're Arrow Mcnell!you're a digrace for this family!"Galit na wika niya at dinuro-duro ako.
"I am not Arrow.I'm not a Mcnell.I'm Samantha-" Without finishing my words,he slap me again.Agad na lumapit sa akin si Bullet at Granade habang si Pistol ay pinigil si Daddy.
"You're here in my territory,lady.Simula ng iwan ka ng nanay mo ay isa kanang Mcnell!Probably,you're still Samantha kung hindi ka iniwan dito ng walang kwenta mong ina!".
" Dad!Stop it!"Dumagundong ang sigaw ni Pistol sa buong mansyon.Anger rush towards me after hearing how he insult my mother.How dare him!
I gave him a loopside smile para lalo siyang maasar.
"Then throw me so I can be with my useless mother". I told him na idiniin ang salitang useless.
" What's happening here,Arthur?".Agad akong napatingin ng biglang magsalita ang asawa ni Dad na buntis.Agad na pumunta doon si Bullet para alalayan ang ina pababa sa hagdan.
Dad fixed his glasses and look at me intently.
"I will the one who will look for your new school.That's final." I didn't bother to react after hearing what he said.
"Let's continue eating". Bumalik sila sa pag-upo.Pinaghila narin ni Bullet ang ina para maupo.
Nanatili lang akong nakatayo habang tinitingnan sila.
" I lost my appetite.Aakyat na ako".Agad kong pinulot ang natanggal kong sumbrero at umakyat papunta sa kwarto.
I sat in my bed at blangkong tumingin sa dingding.
--------
Note:Enfer is a french word means hell,inferno or underworld.
Original Story of
CharmBlythe