Kakapasok ko pa ang sa loob ng bahay ay malamig na hangin na ang sumalubong sa akin.
"Where have you been?" I gulped when I saw my husband sitting on the sofa, holding his glass of wine.
I licked my lowerlip and walked towards him. I gave him a peck on his lips as my arms surround her neck. Mabilis niya akong sinalubong ng kanyang mga braso. "Nakipagkita lang ako kay Emily. "
Napatingin ako sa kwelyo ng polo niya at napapikit ng mariin nang makita ang kulay pulang marka roon, ngunit hindi ko na lang ito pinansin at tumingin muli sa kanya na may ngiti sa labi.
"Kumain ka na ba? I'll prepare dinner for us." Hindi pa ako nakakalayo at hinapit na agad ako sa bewang ng malalaking braso niya na naging dahilan ng aking pagtumba sa kanyang hita.
"Iba yata ang gutom na nararamdaman ko." He started kissing my shoulders up to my neck that gave chills to my veins.
Napapikit na lang ako ng mariin at dinama ang init ng mga labi niya na naglalakbay sa aking leeg pataas sa likod ng aking mga tenga. Pilit na kinakalimutan ang pulang marka ng lipstick na galing na naman siguro sa babae niya ngayong gabi.
I fight the urge of crying in front of him. Ayokong may makita siya na kahinaan ko, dahil alam ko na iyon ang paulit-ulit niyang gagawing panlaban sa akin.
At last, his lips touches mine. Nalalasahan ko pa ang alak at sigarilyo na pinaghalo sa kanyang bibig, agad kong iniyakap ang aking mga braso sa kanyang leeg at sinabayan ang kanyang paghalik.
Ramdam ko na ang lamig na dumadampi sa aking balikat dahil sa paglihis ng aking blusa. Kasunod ng mamasa-masang halik na ginagawad niya sa aking leeg.
Ito na lang ang magagawa ko para sa kanya. Ang pasayahin siya at gawing espesyal ang nararamdaman niya.
"You can't run away from me," He said in between our kisses. His tongue asked for its entrance to my mouth that I'm willingly gave.
"I'-im not. " Nakapikit pa rin ang mata ngunit ramdam ko na ang mabilisang pagtibok ng dibdib dahil sa kaba. "I'm not running away." I tried to act and sound normal.
I held his nape and kissed him torridly, he answered my kisses with more intensity. "Sa tingin mo ba maloloko mo ko? Alam ko ang plano mo. "
Sa isang iglap ay hawak na niya ang envelop na naglalaman ng pictures ng magagandang beaches sa buong Pilipinas.
Everyone knows my obssession towards beaches. I love how the sun would rise from the East that would gave color and life on the calm sea. It gave me more hope. Na panibagong bukas, panibagong pag-asa para sa akin. I love how sun sets the time, like how heart limits the problems. Binibigyan ka rin ng panahon na makapagpahinga sa kabila ng mahabang araw na pagta-trabaho.
"Iyan ang pinag-usapan namin ni Emily kanina." My butt landed on our L-shape sofa. I'm playing with my fingers and biting my lips to fight the nervousness. "She was inviting me to join her for her island hopping. "
"You are not going anywhere without my consent," matigas na saad niya. Inilapit niya pa ang kanyang mukha matapos niyang hawakan ang aking baba para makatingin ng diretso sa kanya. "You understand? "
I just nodded."I-I dont have plans on g-going, though." I said. Para na rin mawala ang nakakatakot niyang awra.
And as what I've said, nawala nga ito at napalitan ng isang ngiti. He ruffled my hair and kissed my forehead. "Goodgirl. You are not allowed to go anywhere without me. "
Parang batang sunud-sunuran akong napatango. Even my lips was half-parted dahil sa nerbyos na kanya namang sinunggaban ng halik.
Bumalik ang kanyang mga labi sa likod ng aking tenga at saka pinaglandas ang kanyang dila roon. Ilang minuto rin ang tinagal nito doon bago bumaba ang kanyang mga labi sa aking leeg.
Napapikit na lamang ako ng mariin at ilang saglit pa ay naramdaman ko na ang malambot na kama sa aking likuran kasabay nang katawan na nasa aking ibabaw.
*
Nagising ako nang marinig ko ang mahinang pagtunog ng aking telepono na nasa bedside table.
Agad akong napatingin sa lalaking hubad na aking katabi at dahan-dahang kinuha ang telepono sa lamesa.
Nagbibigay ng maliit na liwanag ang aking telepono sa madilim naming kwarto kung kaya't mabilis kong nasagot ang tawag.
"Hoy Isa, ano?" bungad na tanong ni Emily nang mailapit ko sa aking tenga ang telepono.
I stared at the man whose sleeping beside me. Dahan- dahan akong tumayo sa kama at kinuha ang aking damit na nagkalat sa sahig habang hawak pa rin ang cellphone. "Saglit lang. Oo, pupunta ako. "
I heard her sigh of relief. "Mabuti at natauhan ka. "
Naalala ko ang pagkuha ni Thomas sa mga litrato. "Kaso pwede ba sa ibang lugar mo ko dalhin. Nakita kasi ni Thomas yung mga pictures na binigay mo sa akin," mahinang ani ko.
Humakbang ako papasok sa cr at mabilisan na ring naligo at nag-ayos.
"Okay, I'll tell Mang Castor to drop you off to my resort in Bacolod. Hindi ka niya mahahanap doon dahil hindi pa naman sa akin nakapangalan yun, kaya 'di siya maghihinala." Si Mang Castor ang driver niya since we are in elementary. And he is a pilot to their private plane. Pinag -aral nila tito para sa safety na rin ni Emily dati.
"Thank you Emily." I sincerely said and wipe the tears from my eyes.
"Ano ka ba? I just to help. Ayokong nakikita na nasasaktan ka sa kasalanang hindi mo ginawa." Napakagat ao ng labi nang maalala ko yun.
"Paano sila Dad? " mahina kong tanong. Sila Dad ang dahilan kung bakit ako narito. Sila ang mahalaga, hindi ako.
"Ano ka ba naman Isa, wake up! Pinabayaan ka na nila. Binenta ka nila para saan?" ramdam ko ang diin sa bawat linya na ibinabato niya. "'Di ba para maisalba ang kumpanya na kahit kaylan hindi magiging sayo!" I closed my eyes. Tama siya pero nasasaktan ako sa katotohanan na pinabayaan nila akong mabulok sa impyernong lugar na ito.
Mabilis akong lumabas ng kwarto nang sandali na maayos ko na ang sarili ko. Bawat hakbang ay tinatansya ko na hindi makagawa ng kahit na anong ingay dahil sa takot na maaari marinig ng mga katulong.
I breath in contentment as I reached the door. Mabilis at dahan-dahan ko itong binuksan at may pag-iingat na lumabas ng bahay.
Sumalubong sa aking ang malamig na hangin. Ramdam ko pa rin ito kahit na nakalongsleeves ako na kulay puti na sinamahan ko pa ng makapal na jacket at jeans naman sa aking pambaba nang makaapak ako sa labas.
Maya-maya pa ay dumating na si Mang Castor dala-dala ang kulay pulang mustang na pag-aari ni Emily.
I smiled at him, pinagbuksan ako ng pinto kung kaya mabilis din akong nakasakay sa back seat.
Today, I will be free from pain. At sisiguraduhin ko na magiging masaya ako.
***
To be continued...