Nang makarating si Kian at maupo sa tabi ko
Pareho kaming lutang ni Alice habang iniisip kung sino ang sinasabi nila Lesther kanina
Nagpalitan pa kami ng tingin at mukang napansin rin yun ni Kian kaya nag tanong na ito
Pero wala kaming masagot at minabuti munang kalimutan yun.....
FAST FORWARD......
MAKALIPAS ang tatlong linggo ay di parin nakakauwi si Kristan kaya napilitan akong mag hire ng maid para narin may kasama ako
Pero ito ako nagmumuni sa kawalan
Nag aabang kung sinong gusto mangamusta o tumawag
Pero swerte ko dahil meron
Alice is calling.......
"Hi Alice" masayang bati ko
"Hi Denice, anong ginagawa mo?" bati nito na mukhang medyo malungkot
"Wala naman eh ikaw?" Sahot ko sa kanya
"Uhmm papunta nako sa bahay nyo kasi magpapasama ako" sabi nya at narinig ko rin ang pag bukas ng makina ng kotse
"Uhmm see you later" sabi at binaba ang tawag baka kasi maaksidente sya kung mag uusap kami
Nagpasya naman akong maligo ulit dahil ang init din ng pakiramdam ko
Pagkatapos kong mag bihis ay inantay ko sya sa labas ng gate at di rin naman nagtagal dahil mabilis syang nakarating sa tapat ng gate ng bahay
"So Denice How was you day?" She asked but a bit worrried
"Its good" naiilang na ani ko dahil alam nyang nag sisinungaling ako
"Its not Denice, i saw it.... the way you acting" sabi nya kaya di ko na napigilan at umamin na
"Fine" pag aamin ko
"I guest right!" Sigaw nya
"So how did you know?" I ask
"Its just....... uhmm alam ko kasing three weeks ng di umuuwi si Kristan sayo" sabi nya at nakaramdam naman ako ng sakit at halata ring may galit sa boses nito
"But how?" Curiousity in my tone
"I saw him" she answer without hesitate
"I saw him with Diana! The hell Denice! Alam mo ba yun?!" Galit na sabi nya
"Tell me!" Sigaw nya kaya napilitan akong tumango at sumagot
"Y-yes..... i know" sagot ko at ramdam ko ang nagbabadyang luha
"Alam ko ko na since the day we arranged that wedding.... he told me A-already" umiiyak na sabi ko dahil diko na napigilan
"Bakit mo pa tinuloy?" Tanong nya na mukhang may kasamang awa
"Because i love him! And i can be deaf, blind and numb just to be with him! Kahit na masasaktan ako!" Napahagulgol na ako dahil di ko na talaga kaya
Masakit eh! Ako yung nandito pero iba yung hinahanap nya
"Fine..... tumahan kana" pagpapatahan nya at alam kong nahihirapan syang makita akong gantl pero di ko mapigilan eh
Kusang bumabagsak yung mga luha ko
Sumakay ako sa kotse nya at nag drive ito
Naging tahimik ang byahe dahil tumigil na rin ako sa pag iyak
Maya maya ay nakarating kami sa hospital at mukhang si Kuya Andrew ang pupuntahan namin ngayon
Pagkatapos naming makarating sa reception ay sumakay kami ng elevator
Nakarating kami sa kwarto ni kuya Andrew
Kitang kita na maputla parin ito
Sa dinarami dami ba naman ng sasak na natamo nya tapso binaril pa yung binyi ni Andrew
And that day nag 50-50 sya dahil naubusan sya ng dugo
But he pretend that he was ok
Paminsan minsan ay naawa rin ako kay Alice dahil sa mg problema nya ngayon pero tinutulungan nya parin ako sa problema ko
Sana ganun din ako kalakas para harapin ang problema ko
"Andrew" agaw atensyon nya sa boyfriend nya na naka tuon ang tingin sa tv
At nakuha nya naman ang atensyon nito at tumingin sa gawi namin
Kitang kita ko rin na namayat ito
Siguro nga muntikan na syang maubusan ng dugo
Pareho kaming lumapit para mangamusta
May nilabas naman si alice sa paper bag at mukhang kanina nya pa toh dala at di ko man lang toh napansin dahil puro si kristan ang iniisip ko
"Kain na!" Sabi ni alis habang inaabot ni Alice ang isang baunan
"Subuan moko!" Pagpapacute ni andrew kay Alice
"Wow ha! Ako na nga nagluto! Ako pa ang magpapakain!" Reklamo nya kaya diko maiwasang matawa sa kanila
"Sige na! Masaket kaya ang katawan ko!" Pagmamaka awa nya namay puppy eyes lang nalalaman
At mukhang nata uhan naman si Alice dahil binuksan nya toh at sumandok dito
"Sige na nga..... say ahh"
Sabi ni Alice at mukang aso at amo silang dalawa dahil sinisunod ni kuya Andrew ang sinasabi ni Alice
Nakaramdam naman ako ng sakit at inggit sa puso ko
Dahil ni minsan ay di pa namin na gawa yan ni Kristan simula ng ikasal kami
Siguro dati ginagawa pa namin yan pero ngayon..... wala nang pag asa
Nakaramdam din ako ng selos
Kay Diana dahil mukhang sa kanya naipaparamdam ni Kristan ang dapat na sa akin
Muli naman akong nakaramdam ng pagkabasa ng aking pisngi at tunog ng hikbi sakin
"Bakit ka umiiyak?" Pagtatakang tanong ni Alice
"Wala may naalala lang ako" sagot ko at mukang naninwala narin ito kaya dina nagtanong
Makalipas ang ilang minuto ay nagtanong tanong si Andrew
"So how was your husband" tanong ni Kuya Andrew at nakararamdam ako ng pagkailang
Kaya tumingin ako kay Alice na mukhang nag aantay ng isasagot ko
Muli akong tumingin kay Andrew
"He.... ok naman sya ang sweet nya nga eh" pag sisinungaling ko
Tumigin ako kay Alice at inaantay ang di nya pag sang ayon sa sagot ko pero nag iaas sya nangctingin at mukhang naintindihan nya naman ako
"Buti naman dahil alam kong mabait yun! Si Kristan! Parang kapatid ko nayun" masayang sabi nya
"So hindi na sya nagpapakita kay Diana?" Habol na tanong nya at di ko parin kayang iwasang magdalawang isip na sumagot
"Uhmmmm H-hindi na eh" nauutal na sabi ko at sana di nya mapansing nag sisinungalin ako
"Natauhan na siguro" ani nito kaya napatingin ako
"Natauhan saan?" Pagtatakang tanong ko
"Ahh wala, wala yun" kinakabahang sabi nya at mulhang may tinatago sya
"Ok" maikling sagot ko dahil baka kung anu pa ang maungkat ko
"Say ahh" ani ni Alice at mukhang pag babago nya ng usapan
Sinunod naman ni andrew yun at sinubi ang chicken soup ni Alice
"Thank you luv" pag papasalamat ni Kuya Andrew sa kanya sabay kiss sa pisngi
Pinapanood ko silang dalawa
Ang saya kasi nilang tignan at sweet pa
Sana ganyan din si kristan sakin.....
Habang iniisip ko yun ay naramdaman kong maiiyak nanaman ako kaya magpa alam para pumunta sa Cr
"Cr na muna ako" sabi ko sabay namang tumago yung dalawa kaya lumakad ako palabas
Ngunit bago ko payun magawa ay bigla nalang akong nahilo at nanlambot
Kasunod nun ay lumabo ang paningin ko
Then suddenly
It went black......
ITUTULOY........