Bitten Chapter 1

Liam's Point of view

•|URGENT! Under his gruff exterior, Tucker has a heart of gold. If adoption or foster is not secured by tomorrow, he will be put to sleep.

May nakita akong post tungkol sa isang nawawalang aso at tiningnan ko ito.

•|Siberian Husky

•|Male / Black, Grey / Approx. 2 years old / 40 KG

•|Found near Piapi Road

•|Prefer male caregivers

•|Shelter located in Downtown near Magsaysay Park Davao City

Tiningnan ko kung kailan lang 'to pinost at nakita ko ay last week pa pala pero hanggang ngayon ay nasa shelter pa rin yung aso pero na naawa ako sa aso dahil patutulugin siya bukas kung walang mag-aampon sakanya. Panahon narin siguro na may maka-kasama ako sa bahay.

Minessage ko ang page ng Shelter at sinabi ko na ako ang mag aampon sakanya, nag agree naman ang Shelter kaya napanatag ako kasi walang mangyayari sa aso at may maka-kasama na ulit ako sa bahay.

"Mr. Liam na launched na po namin yung business kaya malaking pera ang involved dito pero nasisiguro ko po na gagawin namin ang lahat na makaka-kaya namin. Kaya pinipili namin yung taong best of the best sa kahit anong field, gaya mo." Sabi ng kausap ko ngayon, ngumiti lang ako, di ako nakinig kanina sakanya kasi sobrang predictable niya.

"Mr. Liam feel ko na magiging magaling na team tayo." Sabi niya kaya tango lang ako ng tango

"Let's call this a day, kita nalang tayo..." Sabi ko sakanya at nag-paalam at umalis.

Asa pa siyang makikipag kita pa ako sakanya, siya yung tipong tao na mag aalok pero pag di magiging successful yung plan eh iiwan ka, that means masasayang lang ang pera na nagastos mo.

Nasa isang mall ako ngayon kasi lunch na kaya pumasok ako sa isang convenience store

...

"May rewards card ka po ba sir?" Tanong ng cashier lady saakin ng maibigay ko na ang mga pinamili ko.

"Meron." Sabi ko sabay bigay sakanya ang hiningi niya.

"Mr. Liam right?" Sabi ng crew na nasa cashier habang pina-punch niya ang ang mga pinamili ko.

"Yes, salamat." Sabay kuha ko sa tray at humanap ng mauupuan.

Nang naka upo na ako ay nag notify ang phone ko, it's twitter, puro lang pala re tweets galing sa mga followers ko.

I am Liam Torres, 30 years old an editor and essayist nakatira ako sa Davao City ngayon and my twitter account is @liamzxc.

Naka condo ako ngayon dahil sa trabaho ko, minsan din dinadalaw ako ni mama sa condo nang walang pasabi.

Bigla namang may nag DM sakin sa twitter.

"Mr. Liam pwede mo bang ayusin yung mga ilang bagay sa article mo? Sorry ako yung last minute request. "

Uh-oh kailangan ko nang umuwi.

Pumunta naman ako sa parking lot kung saan ko iniwan yung sasakyan ko at bumyahe pauwi.

Nakarating naman agad ako kasi di masyadong traffic.

Pa pasok na sana ako ng elevator nang may naka salubong akong aso, kaya tiningnan ko lang, I need Tucker.

Nakapasok na ako sa condo ko at dumiretso ako sa cr.

Sa sandaling tayo pa ay nakaka putang tangina, buti nalang tapos na tayo.

Hawak ko ang isang toothbrush ngayon at itinapon sa basurahan, at inilabas ang basurahan sa cr, recently I broke up with my boyfriend a few days ago.

Seriously? Naiwan niya din ang Play Station niya dito sa condo ko, dapat ko na itong itapon... Oh ibenta ko nalang kaya?

Our relationship had run natural its natural course and we both knew it wasn't going anywhere.

We just didn't know how to say goodbye.

It's only been a few days, nung umalis siya...

...but more I think about it, the more I realize the breakup was long overdue.

Even though he basically damped me, masaya ako kasi tapos na kami...

I'll be fine.

I'll be more than fine without him.

Pumunta ako sa swivel chair ko at umupo... Binuksan ko ang drawer ng table ko at kinuha ang isang maliit na yellow ribbon na dog collar, ang cute lang.

Bumili ako neto noong nakaraang araw pa nang papa-uwi ako sa condo ko.

I never even dreamed na magkaka-aso ako dahil ayaw ng ex ko ng mga aso.

Pero ngayon na wala na siya ay pwede ko nang gawin ang gusto ko.

At mag aampon ako ng puppy corgi at sabay kaming maglalakad at icacuddle ko siya always UwU at hihinga ako sa hangin na infested ng balahibo ng aso.

Which reminds me of Tucker yung Siberian Husky, kinuha ko ang phone ko sa bulsa at tiningnan ang page, at tiningnan ang mga comments.

"'Di parin ba siya naa-ampon?"

"Oo, hindi pa :'(" reply ng page

"Kung pwede ko lang siyang I-ampon"

Kawawa naman, matagal na pala siya doon sa Shelter mahirap siguro sa aso na mahanap ang mag aampon sakanya dahil sa laki niya.

Kung ngayon ko na nalang kaya siya kukunin? May oras pa naman.

...

Alas tres na ng hapon ng naka punta ako sa Shelter, medyo malayo layo yung byahe mga 30 minutes from sa condo ko pag hindi traffic, buti nalang hindi traffic kaniha.

Nag usap kami ng may ari ng Shelter at may ilan din akong pinirmahan at tsaka inilabas na nila ang aso na si Tucker, di ko inasahan na mas malaki pala siya sa personal at napaka poker ng mukha niya.

Parang nanglalapa na ang mga tingin niya, umupo ako para mapantayan ang aso. Ngumiti naman ako at di naman ako nabigo at winawagayway niya ang kanyang buntot, lumapit naman siya saakin at dinilaan ako, napatawa ako at ang mga staff ng Shelter.

"Mukhang gusto ka po niya Mr. Liam." Sabi ng may ari ng Shelter

"Oo nga, hahaha." Nang siyang pagtawa ko ay siya namang pag dila niya sa mukha ko kaya nag nalawayan niya ang bibig ko.

Binigyan naman ako ng tissue ng may ari nang Shelter at nag dumura ako don, yak!

"May collar ka po ba Mr. Liam para kay Tucker?" Tanong ng may ari ng Shelter.

Naalala ko yung collar na pang puppy lang na nasa condo ko, sobrang liit para sa isang 2 years old na husky.

Napakamot ako sa ulo ko. "Wala eh." Sabi ko.

"Buti nalang meron kaming spare ng collar para kay Tucker at ibibigay nalang namin 'to ng libre para sainyo." Sabi ng may ari nang Shelter, at may kinuha siya sa may drawer ng table niya.

Binigyan niya ako ng pulang collar na bagay sa grey na balahibo ni Tucker

"Pwede na ba kaming umuwi?" Tanong ko sa may ari ng Shelter.

"Oo naman Mr. Liam." Sagot ng may ari ng Shelter.

...

Nag da-drive ako ngayon patungo sa condo ko at nasa back seat naman si Tucker, tiningnan ko siya rear view mirror.

"Na overwhelmed ka siguro sa biglaang pagkuha ko sayo pero I think na mas magugustuhan mo yung bago mong matitirahan kesa 'don sa Shelter." Sabi ko kay Tucker, mukha man akong baliw pero gusto ko na kinakausap ko siya, para kasing nangungusap din yung blue niyang mga mata.

"Just look at you, riding the car, parang malaking mama lang."

"I'm sure that we will be good friends Tucker." dagdag ko.

End of Chapter.

A/N: This is the Chapter 1 hope you enjoyed and like it and idedaily update ko siya every end of the week tinapos ko na kasi ang hiatus ko kaya ayun matagal tagal narin na akong di nag susulat at as you can see naman bumalik na ako ngayon it's a good news. Don't forget to vote and put this on your Library for you to notify if I updated it. Love lots.

Date started: 27th of August, 2020