Chereads / He's the One / Chapter 4 - Chapter 04

Chapter 4 - Chapter 04

Happy Reading LAR!😘

πŸŽŠπŸ‘©β€πŸŽ“πŸŽπŸ‘¨β€πŸ‘©β€πŸ‘§β€πŸ‘¦

"CONGRATULATIONS STUDENTS!! NOW THAT YOU REACH ONE OF YOURE DREAM, WHICH IS 'GRADUATING' REACH THE NEXT THEN!! CONTINUE YOURE DREAM! REACH IT AS LONG AS YOURE STILL LIVING!" Sigaw ng ka batchmate namin.

Ito na...

"NOW! Let's give her around of applause!! OUR VALEDICTORIAN! MS. IVY CASSIDY LINCON!" Ito na ang pinakahihintay ko.

Tumayo na ako.

Nakita ko si momshie na papunta sa gawi ko.

Nakangiti sya. Hindi lng labi nag nakangiti sa kanya, pati ang mata nya, basang basa ang kasiyahan sa mata nya.

Inakay nya ako pa punta sa stage.

Ng nasa taasna kami ng hagdan dun na nya ako iniwan.

Tumikhim ako para mawala ang kabang nararamdaman.

"I-i actually don't know what to say, I don't do script I'm too pretty to do that" paunang biro ko. Di ko alam Kung Tama bayun, pero ng Makita kong madaming natawa, napangiti nalang ako.

"First of all, i-i want to thank my mother, she's my inspiration to reach my dream, Kung Wala sya, baka hanggang ngayun gumagapang padinΒ  ako.." natatawa kong ani. May ngiti sa labi.

"... Hindi ko na papabahain to, I don't need to tell all of my thoughts, like a paper.. I don't need to write and fill all the blanks, because i know in my self that I can fill it by expressing my feelings. Iloveyou momshie, and thanks to my friends na di ako pinabayaan, thank you dahil di din nyu ako hinayaan na likoin ang maling direksyon, you didn't let me prison my self in sadness, you didn't let me lock myself in past.. you didn't let me feel the loneliness, thank you, and iloveyou.." di ko alam Kung anong mararamdaman ko. Naghalohalo lahat ng nararamdaman ko

"..DON'T LET OTHERS HAND YOURE OWN DREAM!! DON'T LET OTHERS PULL YOU DOWN! WE ONLY LIVE ONCE! SO DO YOURE ALL BEST TO MAKE YOURE FAMILIES PROUD, DO WHAT MAKES YOU HAPPY! WE REACH OUR DREAM BY WERE OWN HAND! I, US, WE! WE ARE THE SHINING STAR IN THE NIGHT! CONGRATULATIONS TO ALL OF US! GOOD EVENING!" Di ko alam Kung Sino ba talaga yung nagsalita saamin ng puso ko, dahil dama ko na lahat ng salita, lahat ng letrang binigkas ko ay galing sa puso ko, I can't describe my WHOLE feeling right now, all I know is... I'm happy, I'm so happy! I'm so proud of my self!

Naglakad si momshie palapit sa akin, habang ako ay hinhintay lng syang makalapit.

"Congratulations Ms. Lincon" nakipagkamay muna kami sa principal namin at adviser.

"Congratulations baby Ivy, iloveyou" parang maiiyak na si momshie ng isabit nya saakin ang huling medalya. Pang limang medalya ko nato, pang dalawang Taas ko na dto sa stage, nung unay tatlong medalya, at ngayoy dalawa.

"Iloveyou momshie"

' congratulations!'

'congratulation ivy!'

'congrats!'

Nakangiti ko lahat silang Tinignan. At paulit-ulot akong nagpasalamat ng lubos.

ANG saya ko na agad ng highschool ang matapos ko, paano pa kaya Kung matapos ko ang pagkokoleheyo...

Nakakagaan sa pakiramdam. Naabot ko na din ang una kong pangarap.. ang makapagtapos ng high school. Next dream...Β 

"CONGRATULATIONS IVY!" napaigtad ako ng pag bukas palang namin ng bahay ay pumutok na ang ibang naglalakihan na lobo na may laman na ibat ibang kulay na papel. Nakita ko din ang malaking tarpolin na may nakasulat na 'CONGRATULATIONS IVY' andaming mga design, naglakat ang mga lobo, andaming nakahanda na pagkain, kompleto ang pamilya at relatives ko..

Pero Isa lng ang nakakuha ng atensyon ko, daddy.

Nawala ang matamis kong ngiti, nawalan ng buhay ang Mata ko gayun din ang mukha ko.

Biglang tumahimik ang paligid, nangibabaw ang di maipaliwanag na tensyon.

"Baby Ivy, k-kasi.. ano" pagdadahilan agad ni mommy.

Huminga ako ng malalim. 'This is you're day ivy, don't let him ruin it. Dba Sabi mo sasarili mo itatry mo?' pagkausap ko sa sarili ko.

"Okay lng momshie, magcelebrate na tayo! Thank you!!" Magiliw kong Ani para di na sila mag-alala.

Ilang Segundo pa ang lumipas bago sila tumugon.

"Congratulations baby Ivy!!! Ang galing galing talaga ng inaanak ko na toh uy!" Halatang iniiwasan nilang magkatensyon kaya pinalibuta nila ako lahat at nakipagbatian. Bumalik dn naman ang sigla ko. Itong araw lng.. pagbibigyan natin.

"Dahil madami Kang medals and awards! I have an surprise!! Close you're eyes!" Parang mas excited payata tong si ninang ellena kesa sakin eh!.

Sinunod ko nalang yung gusto nya. Dinabunan din nyang dalawa nyang kamay yung Mata ko.

"Step.. step.. step.. last step" bilang pa nya.

Naramdaman kong niluwagan na nya ang pag piring saakin gamit ang kamay nya.

"Now.. open your eyes" utos ni ninang.

Unti unti kong binuksan yung Mata ko, nakailang kurap pa ako dahil nandidilim ang Mata ko dahil sa pagkakapiring.

Ng tuluyan ko ng mabuksan ang Mata ko..

"WAAAH!!!! VIOLIN!!! SAKIN TO NINANG?!!! HUWAAAA!" nagtatalon ako sa saya ng Makita ko yung violin na halatang bagong bago, nakalagay pa sa box nya habang nakabukas.

Gusto ko talaga matuto nito! Bukod Kasi sa saxophone, clarinet,guitar,at piano ay, ito ang Isa ko pang gustong matutunan! Di namn ako nagpapabili kay momshie dahil baka gastos lng Yun sa kanya.

Niyakap ko ng mahigpit si ninang ellena, ang saya ko!!!

"Thank you ninang! Thank you! Iloveyou! Mmmwah! Mwah!mwah!" Kinissan ko pasya ng paulit-ulit sa pisnge habang sya naman ay ngingiti ngiti at tumatawa-tawa.

"Oh sya sya! Kainan naaaa!" Sigaw naman ng Isa kong Pinsan na babae.

Actually di naman kami mag coclose na pinsan, Isa Lang yata yung close ko eh. Speaking ofβ€”

"Panget!!!! Imissyou!!" Nagtatakbo si Raysa palapit saakin at niyakap ako ng mahigpit,buti nalang di kami na out of balance.pheww.

"Imissyoutoo nget! Ang panget mo parin gosh"

"Well, parehas lng tayo! Ang panget mo! hahaha!" Nagtawanan lng kami, Ganyan kami eh, mag iinsulutahan.

Masaya akong nagpabalikbalik sa mga bisita ko, di ko dama ang pagod dahil sa sayang nararamdaman ko.

Pagnagkakatitinginan kami ni daddy ngumingiti lng ako, ayaw kong sirain ang sarili kong party.

Yung ibang Pinsan ko at mga tiyo at ninong ko ay nag-iinuman sa maliit naming Hardin sa labas.

Okay lng naman samin, dahil pag may okasyon naman talaga sa Hardin namin sila nag-iinuman,maganda daw Kasi yung Hardin namin at kitang Kita mo yung magagandang bituin sa langit.

Sila momshie naman nasa sala nagkekwuntuhan. Bale may kanya kanyang grupo. May 'Old ladies group' Kung saan sila momshie,tita, at mga ninang at kumare ang nasa sala.. may 'Young ladies Group' din Kung saan nasa guestroom sila lahat, mga Pinsan ko at mga pamangkin..may 'boys group din' nasa Hardin nga.

Habang kami ni Jimuel(kuya ko) nag-aayos ng mga kalat, kahit sinuway kami ni momshie dahil baka pagod na ako, kami.

Napatigil ako sa pagpupunas ng lamesa ng bumukas ang pinto ng kusina namin.

Kita kong Tinignan ng masama ni Jimuel si daddy na ngayoy parang nangingiusap ang matang nakatingin saakn.

"Anong kaylangan moβ€”" hinawakan ko sa balikat si jimuel, dahil Alam kong di sya kakalma, galit din sya kay d-daddy, kagaya ko.

"Dun ka muna sa Hardin wel" Tinignan ako ng masama ng kuya ko, pero tinaliman ko sya ng mata, at nagpapa-intinding Tinignan sya.

Napabuntong-hininga sya at minsan pang Tinignan ng masama si daddy bago lumabas ng pinto.

Huminga ako ng malalim at nagpatuloy sa pagpupunas ng lamesa.

"A-anong kaylangan mo.." ...daddy. di ko madugtong dugtong yung salitang datiy tinuro nya saakin. Parang di na ako marunong magbigkas ng salitang Yun.

"C-can we talk... Baby Ivy" pahina ng pahina ang boses nya, nag-aalinlangan.

"We're already talking. Spill it" mahinahon man ay parang nauubusan ng pasensyang Ani ko, habang patuloy parin ako sa pagpupunas ng lamesa gayong Wala ng dumi.

"I'm not asking for forgiveness but, can you still let me come near you? Can you let me talk like before? Can I?" Parang nag susumamo na ang boses ni daddy.

Ilang minuto akong natahimik, nag-iisip..

"Kahit anong gawin ko, you're still my d-da... D-daddy, icant do anything with it, Kung Wala ka, Wala din ako" bigla syang ngumiti. Pero bago pa sya makapagsalita inunahan ko na sya.

"But I didn't say that you're forgiven, I didn't say that I'm not mad anymore.. you can come near me, but not like what we are before, you can talk to me, but not like how we talk before, thats all what I can do" ngumiti ako sa kanya, Hindi pilit. Kundi ngiti na nagpapaintindi lamang.

"Mas okay na Yan kesa sa Wala anak, thank you. Sana isang araw mahayaan mo akong mag-eplain sayo, I know that you're not yet ready to hear me out,and i hope one day that you'll forgive daddy, imissyou baby Ivy" I saw how his tears fell from his eyes when he smile at me. It's heartBreaking view for me, but I'm still in pain, I can't just forgive him that fast.

I'm not yet ready to hear your explanation dad, it takes more time, I'm sorry.

Tumalikod na sya saakin ng may ngiti sa labi ngunit may lungkot sa Mata.

Napahawak ako sa lamesa para pigilang mapaluhod sa sahig. Umupo ako sa upuang pinakamalapit saakin.

Nakakapanghina, kahit anong galit ko sa magulang ko, pagmamahal parin ang nangingibabaw sa sistema ko.

That's it. I can't do anything but to cry and cry till my eyes cant take it anymore. Di ko namalayang nakatulog napala ako.

Itutuloy...

Author's words of wisdom :)

Learn how to forgive. You can't do anything to make the past right. It's already done.. all you have to do is forgive, I didn't say to forgive that Fast. Forgive it slowly till you reach the all part of forgiving.