"Kahit na pinaghi-hiwalay tayo ni tadhana..."
"Kung tayo man ang tinadhana o hindi..."
"Hindi na mahalaga saakin yun, Leviana. Ayokong tawagin ka sa nickname mo na 'Levi' kasi hindi bagay sayo"
"Handa akong ipagpapalit ang salitang 'tayo' basta mabuhay ka lang at matupad mo ang mga pangarap mo. Ang maging isa sa mga magagaling na abugado. Di ba ayun ang sabi mo sa akin?"
"Kahit ang kapalit pa nang pagligtas ko sa buhay mo ay...."
"Hindi mo matatandaan ang aking pangalan at makakalimutan mo ang ating mga pinagsamahan. Hindi mo man matatandaan ang aking ngalan o makakalimutan mo man ang ating mga pinagsamahan, ayos lang sa akin yun. Kasi hindi ko hahayaan na masawi yang buhay mo sa kamay ng sino man."
"Gusto ko sana, tatanda tayo nang magkasama kaso mukhang hindi na mangyayari yung kagustuhan kong iyon."
"Kasi alam naman na 'ting dalawa na impossible rin talaga mula pa sa simula. Nakakatawa nga kung paano tayong dalawa nagkita, pero at the same time amazed na amazed ako."
"Wait.. hihinga lang ako ng malalim at lalakasan ko lang ang loob ko!"
"Paano kita po-protektahan kung mahina ang aking loob, di ba?"
"Sana...."
"Hinihiling ko pa rin hanggang ngayon na huwag... pero ito na yun e."
"Kaya sana...."
"Sana kahit makalimutan mo ang p-pangalan ko...."
"...At yung mga pinagsamahan natin..."
"S-Sana....."
"Sana huwag mong kakalimutan--- kahit kailan na...."
"MAHAL KITA."