Faris' POV
TWO WEEKS LATER
Nakaupo ako rito sa sofa habang nakatingin sa aking pinapanuod na pilikula. Kumakain rin ako ng lasagna, parang habang tumatagal ang panahon mas nagugustohan ko ang pagkaing lasagna.
Nararamdaman ko na lamang na may tumabi sa akin saka yumakap sa aking beywang. Sinulyapan ko ito at agad-agad na binalik ang aking tingin sa aking pinapanuod.
Subo lang ako ng subo. Hindi pa naman lumalaki ang aking tiyan. I'm still the sexy Zeerah.
"Baby" sinulyapan ko si Sky nang magsimula itong magsalita.
Ano nanaman kaya ang kailangan ng lalaking ito? Araw-araw nandito si Sky, dito rin naman siya natutulog. Minsan nama'y dito rin natutulog ang mga magulang nito. As our guests.
"Baby" tawag nito at siniksik ang kanyang mukha sa aking leeg habang nakagapos pa rin ang mga braso nito sa aking beywang.
"Hmm?" I hummed while facing the TV.
"I'm hungry" saad pa nito kaya kumuha ako ng isang kutsara ng lasagna, saka ko ito pinakita sa kanya. Umiling-iling naman ito saka ngumuso.
"Nagugutom ka, pero ayaw mo ng lasagna" ani ko pa rito.
"I don't like that" nakasimangot nitong saad at tumingin sa akin.
"Pumunta ka na lang sa kusina, baka may natitira pang mga pagkain roon. Humanap ka na lang ng gusto mo" umiling-iling nanaman ito kaya kinunutan ko ito ng noo. "What do you want?" Tinaasan ko ito ng kilay.
"I want to eat you down there"
Ano raw?...
"Down there? Where?" Tanong ko pa rito habang inosente itong tiningnan.
"My house" mabilis naman na nanlaki ang aking dalawang mata.
"Tangina" bulong ko sa aking sarili at tiniyak ko na hindi niya ito maririnig. "Kumakain ka pala ng bahay? Kailan pa 'yan nagsimula, Sky? Kumakain ka pala ng bahay, bakit hindi mo sinabi sa 'kin? Hindi naman ako magagalit eh, bibilhin pa kita ng bahay" marahan naman itong napabuga ng hangin saka umirap sa kawalan.
"Nevermind" saad pa nito at tumayo.
"Saan ka pupunta?" Tanong ko.
"I'm going to rest" aniya kaya tumango naman ako. Nagsimula na itong maglakad paakyat ng hagdanan.
"I love you" mabilis kong saad dahilan nang mapatigil ito sa kanyang paghakbang. Lumingon muna ito sa akin. "I love you too, baby" anito at ngumiti.
Mabilis itong naglaho sa aking paningin kaya tinuon ko muna ang aking pansin sa palabas. Hindi ko alam kung ano ang ireregalo ko kay Sky bukas. Tomorrow is his birthday.
Wala akong maisip na regalo para dito. I'am mindless when it comes to picks or should I say when it comes to choices.
Pumapabor ako kung ano ang tingin sa mga tao rito. I only looked for the color and also the brands. Mas pinipili ko 'yong mga imported.
Okay lang naman kung mabilis itong masira, mapapalitan rin naman ito. Atleast nagagamit pa rin ito.
Ano nga ba ang ireregalo ko kay Sky? Kailangan espesyal, para sa mga espesyal na tao. I want it to be well prepared and perfect.
Sa tingin ko rin, halos lahat ng mga bagay na makikita ko sa mall ay meron sa kanya. Wala akong maisip. Susubukan ko na lang humingi ng tulong sa mga kapatid nito. Tatawagan ko muna si Skyzer.
Mabilis kong binunot ang aking cellphone saka ko rin dinial ang numero ni Skyzer. Mabuti rin nama't mabilis ito sinagot ng dalaga.
"(Hi ate)" may bahid ng saya ang boses nito sa pagbati pa lamang.
Tumayo ako saka naglakad. "May itatanong lang sana ako sa 'yo" ani ko pa at humakbang palabas ng bahay.
Naglakad-lakad naman ako. "(Sure po, ate. Ano po ba 'yon?)" Tanong naman nito.
"Alam mo na, birthday ng kuya mo bukas. May alam ka bang gusto ng kuya mo?" I softly asked.
"(Hmm, opo, may alam po ako, ate)" mabilis na sagot nito kaya napabuga naman ako ng hangin.
Hay, salamat naman at wala na akong poproblemahin.
"What is it? Pwede mo bang sabihin sa 'kin? I really need to know. Wala kasi akong alam na panregalo eh" mahina naman itong natawa. Umupo muna ako sa isang kahoy na upuan malapit sa pool saka ko pinatong ang aking mga paa sa malaking bato na nasa harapan.
"(No problem po. Kung sabagay rin naman po, alam niyo na kung ano iyon)" kumunot naman ang aking noo.
Alam ko? Hindi naman ako magtatanong kung alam ko kung ano iyon.
"What do you mean alam ko? Kaya nga kita tinatanong eh. Ano bang gusto ng kuya mo?" Nakakunot pa rin ang aking noo at bumuntong-hininga.
I'm really exhausted right now.
"(Ikaw po)"
Ano raw?...
"What do you mean by ako? What d---"
"(Ikaw po ang gusto ng kuya ko. He never wished for more than in his life, but only to have you beside him, holding him tightly and never letting him go. You are his happiness, wala na po siyang hinihiling na mas hihigit pa, makita ko lang niya buo na ang panahon niya)"
Ano ba 'to? Confession?
"(Sobrang mahal ka po ng kuya ko. He is willing to spend all of his life just to be with you. He loves you more than the skies above)"
"(He is willing to give up anything, para lang sa 'yo ate. Wala po siyang pinagsisihan sa buhay niya, he said it was the best happenings in his life. Na nakilala ka po niya. Sabi pa nga ni kuya, he never expected to be in love to a spoiled Pérez. He is not willing to let you go. His love for you is endless)" It was inspirational, pero hindi ko mapigilang hindi magtataka rito.
"Sinabi 'yang ng kuya mo? Lahat talaga?" Tanong ko pa rito.
"(Opo, sinulat ko pa nga po sa notebook ko eh. He he he)" mahina pa itong natawa kaya napangiwi naman ako.
Ang rami naman kasi ng mga sinasabi niya. A very inspirational words.
Mahal ko rin ang kuya mo. My love for him is infinity.
Nabalik ako sa aking hwisyo at mabilis na tinuon ang aking tenga sa telepono. "Okay, I love that. And also, thank you for telling me the truth" ngumiti ako kahit na hindi niya ito nakikita.
"(Hindi naman po ako sinungaling)" mabilis nitong sagot. Wow...
"Wala ba talagang gusto ang kuya mo? Like, things and vacations?" Tanong ko pa rito.
"(Wait po, iisipin ko muna)"
"Hmm"
Ilang segundo pang tumahimik ang kabilang linya kaya binaba ko muna ang telepono. Nangangawit ang aking mga braso kakataas ko nito.
"(Ate!)" Mabilis kong binalik ang telepono sa aking tenga.
"Yes?"
"(Alam ko na po kung ano 'yon. Ito po talaga 'yong gusto niya. One of his biggest dreams aside from being a CIA Agent. Medyo matagal na po ito, but he wasn't given a chance to fullfill this dream)"
Parang gusto ko 'yan. Ano naman kaya 'yon. Ang pangarap na hindi niya man lang makuha-kuha. Is it really a hard dream? O hindi kaya'y hindi ito naniniwala sa posibilidad.
If I will know it, maybe I can also help him fullfill it.
"Ano ba 'yon?" Bakas ang pagkainteresado sa aking boses.
I'am desperate to know it. I'am also interested. Baka makakpaghanda pa ako rito.
"(Actually, it's kinda hard)" so, I guessed it right.
"Maybe, there are some possibilities" sigurado kong saad nito.
"(Maybe? I don't really know. Hindi ko rin naman kasi iniidolo ang grupong ito)"
A group?...
Anong klaseng grupo naman kaya ito? Why is it hard? Baka naman kakayanin ko 'to. I will do everything to fullfill this dream of him.
"Sure, I think I'm super interested. Tell me the name of that group and I'll take care of everything" nakangisi kong saad.
* * * *
Kakatapos lang namin magusap ni Skyzer. Sinabi niya sa akin ang pangalan ng grupo, pati tuloy ako nae-excite. Pinaalam ko na ang lahat ng 'to kay Daddy, siya na raw ang bahala. Actually, nagyon pa lang ay lumipad na ang eroplano patungong San Francisco, upang puntahan ang grupo.
Maybe this eight forty-five, lumipad ang ang eroplano. I'm sure dadating rin sila bukas. Hindi naman tumatraffic sa himpapawid. Kaya walang abala, wala ring sagabal.
Medyo kinakabahan ako, baka kasi hindi pumayag 'yong grupo. Syempre naman, surprise na 'yon eh. Ang kailangan ko lang talaga ay pumayag ang grupo. That's really my wish.
Bukas ko na hihintayin 'yong balita. Ngayo'y lilipad muna sila patungong San Francisco, California, United States. Doon nila matatagpuan ang grupong iyon.
Medyo kinakabahan ako, medyo lang naman.
Inayos ko muna ang aking sarili at bumuntong-hininga bago ako humakbang sa loob ng bahay.
Wala akong taong natagpuan roon kaya umakyat ako papanhik sa taas. Dumeretso na ako sa silid ni Sky. Hindi na ako nagabala pang kumatok kaya dumeretso na ako sa loob.
Nakita ko itong nakaupo sa higaan habang kumakain at nakatuon ang paningin sa kanyang pinapanuod. May pagkain pala eh, bakit gusto niya pang kumain ng bahay.
"Mareng Sky" tawag ko rito. Tumingin naman ito sa akin ngumiti.
Sinarado ko muna ang pintuan bago lumundag sa kanyang higaan.
"Anong pinapanuod mo?" Tanong ko saka ko ito yinakap patalikod.
"A movie" tss...
"What kind of movie?"
"A movie you can watch" mabilis akong bumitaw mula sa aking pagkakayakap rito.
Seriously?...
"Pinagloloko mo ba ako Mareng?" Inis kong tanong rito, ang gago nama'y humalakhak lang.
Tss...
"I'm kidding, baby. Ang bilis mong magalit"
"Malamang, sino bang hindi magagalit sa mga sagot mo" inis kong saad at padabog na tumayo.
Bahala na nga siya.
"Lo Siento, cariño. Te quiero. Perdóname" nakasimangot ito kaya inirapan ko na lamang ito.
Kung hindi lang talaga kita naging boyfriend, matagal na talaga kitang pinakayas sa bubong na 'to.
"Pasalamat ka birthday mo na bukas, naku... Kung hindi lang sana, matagal na talaga kitang binatukan" inis kong saad rito saka ko rin siya tinalikuran.
Humiga ako sa kama patalikod sa kanya. Nararamdaman ko naman ang brasong pumulupot sa aking beywang.
"Hmm, what's your gift for me?" Hindi ko ito sinulyapan at pinabayaan na lamang.
"Wala, bakit naman kita bibigyan?" Pagmamalidita ko rito.
"Okay lang naman, atleast I have you" saad nito at mahigpit akong yinakap.
Kung alam mo lang talaga. Ang regalo ko sa 'yo ay mahal pa sa mansion na 'to. Special guest kaya sila. Kung alam mo lang talaga. Sana magiging masaya ka sa munting regalo ko sa 'yo.
Hinding-hindi ka talaga magsisisi. Pati ako nae-excite na rin talaga. Iyong grupo na gusto niya, gusto ko rin namang makita.
Sa mga YouTube videos ko lang nakikita 'yong mga mukha nila. Not actually in person. Excited na rin ako. Tangina, pumayag pang sana sila.
I'am willing to pay more than a billion, basta pumayag lang sila.
"Mareng, excited ka na ba sa birthday mo bukas?" Tanong ko saka lumingon rito.
"Hmm, especially, I have planned something exciting" kumunot ang noo ko rito.
Plans? Para saan naman kaya ang mga planong iyan?
"Plans for what?" Tanong ko at tumingin sa mukha nito.
"Nevermind, huwag ka munang magtatanong. Maghanap ka muna ng regalo mo para sa 'kin for tomorrow" napasimangot naman ako kaagad.
"Ayoko nga, wala akong maisip na regalo ko para sa 'yo. Tinatamad rin akong maghanap" nakasimangot kong saad. Deep inside natatawa talaga ako. May regalo na ako sa kanya, resulta na lang ang hinihintay ko.
"My baby is lazy"
"Ayaw mo na sa akin? Nagsasawa ka na sa akin, dahil tamad ako?" Naiiyak kong saad. Syempre naman, drama lang 'yon.
"No, hindi naman talaga ako magsasawa sa 'yo" ngumiti naman ako saka ko ito mabilis na hinalikan sa labi. Smack lang naman.
"Sige na, lalabas muna ako. Pupuntahan ko muna 'yong bahay niyo" ani ko pa rito at kaagad na tumayo mula sa aking pagkakahiga sa kanyang kama.
"Why?" Tanong nito at sumunod sa akin.
"I'll help them prepare, atleast may naitulong ako kahit na wala akong regalo sa 'yo" ngumiti ito saka hinawakan ang aking kamay. "And... Hindi mo na rin sasabihin sa akin na tamad ako"
"Hmm, I love you" aniya at hinalikan ako sa labi
Adik sa halik ang gago.
"I love you, baby. I will always be loving you" bulong nito between our kisses.
- - - -
Lahat ng tao ay handa na para sa magaganap na selebrasyon ngayong gabi. Masyadong maaga pa naman, medyo kinakabahan ako. Wala pa kasing balita tungkol sa grupo.
Sana naman may tumawa---
May tawag nga...
Mabilis kong inabot ang aking cellphone sa ibabaw ng drawer. Mabilis ko rin naman itong sinagot.
"Yes?" Deretso kong tanong rito.
"(Hello po ma'am. Paparating na po kami riyan)"
"O tapos? Anong balita?"
"(Ano po... Pumayag naman po sila, nakausap ko po 'yong manager ng grupo. Sinabi ko po babayaran niyo po kahit gaano kalaki)" napatango-tango naman ako habang nakikinig rito na nagsasalita.
"And?" Interesado na ako sa magiging sagot.
"(Ano po ma'am. Nandito na po sila sa loob ng eroplano. Pumayag po 'yong manager nila. Paparating na nga po pala kami. Kasama po 'yong manager nila)"
Jusmiyo, salamat naman at pumayag ang grupo. Mabuti naman at maaga pa, may oras pa naman bago sila darating.
"Tell them I'll meet them pagdating niyo rito sa Las Piñas. I check-in niyo muna sila sa Bellevue Manila, then I want to meet them at San Antonio County"
"(Okay po ma'am)"
"Oh, one more thing. Give them time to rest. Sa tingin mo ba, kailan kayo dadating?"
"(Nagyon po, nandito na po kami sa Las Piñas)"
Oh, great!...
"Sige, pumunta muna kayo sa Bellevue Manila saka kayo dumeretso sa San Antonio"
"(Sige po ma'am)"
"And please, make them feel comfortable. Provide them all of their needs"
"(Copy po, ma'am)"
"How are they doing?" Curious kong tanong.
"(Tulog pa po sila ma'am. Pagkarating po namin doon sa US, ilang minuto lang po ang pag-uusap namin pati na rin po 'yong pagiimpake ng mga gamit. Medyo agrabyado po 'yong oras)"
I really feel sorry...
Okay, may resting hours pa naman. Pupuntahan muna ako ngayon sa San Antonio County. Doon ko na lang sila hihintayin. Masyado pang maaga, wala pa namang hapunan.
Ano kaya ang pakiramdam na makikilala ko sila? Ano kaya ang hitsura ng mga mukha nila in person, like they were in front of me, talking. Gusto ko na silang makita. Ang mga hinahangaan ko lang noon, makikita ko na ngayon.
Excited na ako!...
Ngumiti ako at naglakad palabas ng bahay, nakasalubong ko naman si Sky.
"My baby is happy, huh?" Tanong nito at mabilis akong yinakap.
"Hindi naman" sagot ko rito. "Maghanda ka na, okay? I love you and Happy Birthday, baby" dagdag ko pa rito at hinalikan ang pisngi nito.
"Thank you, I love you too" ngumiti ako at yinakap ito.
Kailangan ko na umalis.
"Aalis muna ako, may pupuntahan lang ako" nagmamadali kong saad saka ito binitawan.
Kumunot ang noo nito."Where?"
"Basta. This is important" ani ko pa rito.
"Baby, I'm your bodyguard, remember?" Tumaas ang kilay ko rito.
He still remember his position. "I'm sorry, but not anymore" sagot ko at kinurot ang pisngi nito.
Ngumisi ako saka ko ito iniwan. Naglakad naman ako papalabas ng mansion. Bumuntong-hininga muna ako bago sumakay ng sasakyan.
Kinakabahan ako, masayado ata akong fan ng grupo.
* * * *
Kakatapos ko lang magbihis ng damit. Bumuntong-hininga ako saka tumingin sa salamin. Hindi pa naman malaki ang aking tiyan, ganoon pa rin naman ito kagaya ng dati, kaya fitting na gown ang aking isinuot.
Inayos ko muna ang aking buhok saka lumabas sa aking silid. Natagpuan ko roon si Sky na nakaupo sa sofa. Mabilis akong lumapit rito kaya napalingon naman ito sa akin.
Ngumiti ako rito. "Hi" hindi ito nagsasalita at nakatingin lang sa akin.
"My kind of Lily" bulong nito saka tumayo. Ngumiti ito at linapit ang kanyang mukha sa akin. "My gorgeous baby" anito at hinaplos ang aking pisngi. "I want you for dinner" aniya and he bit my earlobe.
Nakikiliti ako, gago naman 'yan eh.
"Tara na, baka kung ano pang mangyari" saad ko pa rito at mahinang tumawa.
"Ayaw mo? I want to inter you down there and you will moan my name in pleasure"
Ano raw?...
Tarantado, kailan pa ako naging bahay? Wala nga akong pintuan tapos papasok pa siya. Tangik nga naman talaga.
"Ano?"
"Nevermind, you're smart but... I don't know"
Eh?...
Baliw nga naman.
Naglakad kami papalabas ng bahay at dumeretso pasakay ng sasakyan. Pinatugtug ko mumna ang kantang open arms habang tahimik kaming nagmamaneho.
Pagkarating namin sa chateau nina Sky, naku! Dinaig pa namin ang mga artista sa daming kumukuha ng litrato sa 'min, sa bagay business nga naman.
May red carpet pa sa gitna ng daan. Ngumiti ako at agad na naglakad papasok sa loob ng bahay.
Sa loob naman nito, may malaking stage sa taas, then may curtain roon sa stage. Excited na ako.
Nagsimula na ang programa kaya malakas ang tugtugan at meron ring nagaganap na iyakan.
Marami rin ang nagbibigay ng speech, kasali na rin ako roon, but hindi pa naman dumadating sa akin. Ako kaya 'yong pinakahuli na magbigay ng speech.
"Happy birthday anak" iyan ang huling sinabi ni tita pagkatapos niya sa kanyang speech.
Her speech is very heartwarming. Naiiyak nga ako eh. Nakikita ko pa sa video ang mga pictures nila mag-ina, tapos sumasabay pa ang kantang nakakiyak.
Nagsipalakpakan naman ang lahat ng mga tao na naririto. Tumingin ako kay Sky at hinawakan ang kamay nito.
"Okay last but not the least, let's give a hand on our birthday boy's girlfriend. Ms. Faristair Zeerah Pérez"
Kinakabahan naman akong tumayo at ngumiti muna sa mga tao.
Narito lahat ng mga kaibigan ni Sky, mga katrabaho at iba pa. Sa dinami-rami ng mga tao parang wala akong mukhang maipapakita.
Umakyat ako sa stage saka kinuha ang microphone mula roon sa MC ng programa.
Bumuntong-hininga muna ako. "January 25, a Sky was born bringing it's own beauty" Pagsisimula ko pa and I sighed deeply.
"At first, Sky is just my bodyguard. Almost everyday we fought, everyday we are at war. But as days passed by, we became friends and our friendship became stronger and stronger"
"When I was kidnapped, he was worrying too much that he couldn't even let me step outside the house" nagsitawanan naman ang mga tao pati na rin si Sky.
"Then, he courted me. He's always there to protect me. He's really my knight and shining armor. He even risk his life and that was the day when he stayed at the hospital for almost a month. With an unconscious and unstable condition. He never failed to be my comedian. He never failed to make me laugh. He protected me at all costs" saad ko and ipinakita ko ang mga litrato ni Sky nong naroroon pa siya sa hospital with matching the saddest song I've heard.
Nakatingin lang sa aking ang lahat ng mga tao at tahimik pa itong napasulyap sa mga slideshow photos na aking pinapakita.
Nakita ko ang reaksyon nina tita, umiiyak ngayon si tita ganoon na rin si Sky. Naluluha ito, nakit ko pang pinahiran nito ang kanyang luhang tumulo.
"When he was unconscious, I never really stopped from praying. Hoping that he will wake up soon. Almost everyday, I cried when I remembered him. Sometimes, I forgot to eat my meals, worrying him" ngumiti ako sa mga tao saka ako tumingin sa Slideshow.
"When he recover from his condition, he got a fake amnesia" nagsitawanan ang mga tao habang pinapahiran ang kanilang luha.
"When I knew it was fake. That the day when we knew that I was also two weeks pregnant" ngumiti ako sa kanila at hinawakan ko ang aking tiyan.
Naghiyawan naman sila kaya nagsimula nang mag-ingay ang buong paligid. I raised my hand kaya huminto naman sila.
"CONGRATULATIONS!" Sigaw nilang lahat kaya mahina akong tumawa.
"Sky, happy happy birthday. I will always love you with our star" ani ko rito. He also mouthed I love you too.
"This is my gift for you. I hope you will love it" tumahimik naman ang mga tao at hinihintay ang aking regalo. Tumabi muna ako. Nakarinig naman sila sa tugtug na nagmula sa likod ng kurtina. Mukhang alam nila ang kanta.
Sumenyas ako sa sekretarya ng aking ama kaya may hinila ito mula sa gilid saka rin bumagsak ang kurtina at ipinakita roon ang regalo ko kay Sky with the song Don't Stop Believin.
🎶 Just a small town girl,
Livin' in a lonely world🎶
Pagsisimula pa lang ng kanta, nakarinig na ako ng napakalakas na mga hiyawan, mas malakas pa ata sa kanta eh. May tumatalon-talon pa sa saya na nakita nila ang bandang Journey.
Oo, Iyang bandang Journey ang surpresa ko sa kanya. Nakita ko pa kung paano magulat ang mukha nito.
"Wahh, Journey!!!!" Malakas nilang sigaw.
"Arnel Pineda! Notice me!!!"
"Neal Schon, I'm a fan of yours!
"Idol!" Iba't-ibang klaseng mga sigawan ang aking naririnig sa buong paligid. Mga diehard fans.
🎶She took the midnight train goin' anywhere 🎶
��Just a city boy,
Born and raised in South Detroit 🎶
🎶He took the midnight train goin' anywhere🎶
🎶A singer in a smoky room
A smell of wine and cheap perfume🎶
🎶For a smile they can share the night
It goes on and on, and on, and on🎶
🎶Strangers waiting
Up and down the boulevard Their shadows searching in the night🎶
🎶Streetlights, people
Living just to find emotion Hiding somewhere in the night🎶
Walang tigil pa rin ang hiyawan ang na naririnig ko. Nakita ko pa si Sky na masayang sumasabay sa kanta.
🎶Working hard to get my fill
Everybody wants a thrill🎶
🎶Payin' anything to roll the dice
Just one more time🎶
🎶Some will win, some will lose
Some were born to sing the blues🎶
🎶Oh, the movie never ends It goes on and on, and on, and on🎶
Hanggang sa matapos ang kanta walang hudyat at walang tigil na hiyawan pa rin ang aking naririnig. Napangiti naman ako.
"Happy birthday, birthday guy" saad ng vocalist saka kumindat kaya mas lalong naghiyawan tao lalo na ang mga kababaehan.
"Okay, we are here because of Ms. Pérez. She sent someone to talk to our manager and she's very lucky. You know our group, right?"
"JOURNEY!" Sigaw ng lahat kaya tumawa naman 'yong banda.
"Yeah, Journey, for those who don't know us. I'am Arnel Pineda, this is Steve Smith, Jonathan Cain, Narada Michael Walden, Ross Valory and this os Neal Schon. Nice to meet you everyone, we are very overwhelmed seeing thousands of people here and enjoying our band. Okay as a chance, any picks of our songs?"
"Me" napalingon ako kay Sky nang magsimula itong tumayo saka umaangkas paakyat ng stage.
"Sure big guy" anito.
Ngumisi ito at lumapit sa akin. "Please, play Open Arms" saad nito kaya tumango naman 'yong banda. "And, can you play it instrumentally? I will have a little message, then you can sing it when I'm done"
"Sure" ngumiti ang bokalista ng banda at umupo muna sa tabi. Naghinatay naman ito ng queue ng bokalista.
Humarap sa akin si Sky at kinuha 'yong microphone mula sa MC. The song started instrumentally.
"Ris, baby, you might think this is a confession, but it's not" ani pa nito at hinawakan ang aking kamay. "You're beautiful, you're gorgeous, you're my ideal, you're my priority and you're my love. I have never felt this way before, but you came into my life and you're making me crazy as hell" ngumiti naman ako. Nagpatuloy lang ang instrumento sa musika.
"I may not be the perfect boyfriend, I may not be an ideal, but I can assure you that I will love you as you. Even though you're spoiled, I don't care as long as you're with me. As long as I can cherish every inch of my moment with you"
"Focusing on you and loving you is my part. I love you and I will forever be loving you to the best that I can give"
"There's is only one thing who brought us together. Danger brought us together. Tighten the grip, we collide because of it danger. I wouldn't have met you when it's not because of your safety. I'm thankful that danger brought me to you"
"I love you, not because you're rich and you're a Pérez, but I love you because you showed to me that you are capable of loving me. I love you because you still accept me for me"
"You never failed to make me fall for you. If you're thinking that I will fallout of love, that was wrong. I will never fallout of love because I only stick to you. I can't be completed if it wasn't for you. You complete every missing piece of me"
"I have unfathomable love towards you. I love you deeper than the oceans, higher that the moon, stronger that the flood's, harder that the rocks and unfathomable than the wind. In other words, I love you unconditionally" anito, hindi ko na namalayan na tumulo na pala ang luhang kanina ko pa pinipigilan.
Unti-unti rin itong lumuhod sa aking harapan at may kinuha sa kanyang bulsa.
Mas lalong lumakas ang kabog ng aking dibdib sabay ng pagdaloy ng aking luha, napatabon ako sa aking bibig.
"We may be in a relationship for a short period of time, but it doesn't matter on how long we can reach. I can be with you forever" aniya pa at binuksan 'yong box ng sing-sing.
"Will you be my wife? Will you stay with me forever? Are you willing to love me for so long?"
"Will you marry me, Faristair Zeerah Pérez?" Pinagdikit ko ang aking mga labi at pumikit.
Ito pala 'yong sinasabi niyang plano. Ang sama niya.
"YES! YES! YES! YES!" Sigawan ng mga bisita.
Bumuntong-hininga muna ako saka tumango. "Yes, I'am willing to be with you forever"
"Woah!"
"Yes!"
"Congratulations!"
"Soon to be Mrs. Baldassare!"
"Mabuhay ang ikakasal!"
Maraming mga sigawan ang aking naririnig. Ngayon ko lang napansin na yinakap na pala ako kay Sky. May nga luha sa mga nito habang yakap-yakap ako. I can see happiness in his eyes.
Nagsimula na ring kumanta ang Bokalista ng banda.
Birthday ni Sky ngayon pero pakiramdam ko ako 'yong may birthday. Ang saya ko lang talaga, I can't explain how happy I'am.
"KISS!" Sigaw nila kaya napatingin ako kay Sky.
Dumeretso ito sa paglapit sa akin saka ako hinila papalapit sa kanya at mabilis na hinalikan. Mapusok 'yong halik na binigay niya sa akin kaya napapikit naman ako, habang ramdam na ramdan ang halik nito.
Narinig kong nagsigawan nanaman ang mga tao kaya nanuna na akong umiwas saka ngumiti.
"I love you" ani ko.
"I love you and our one and only star" bulong nito saka hinalikan ang aking noo hinawakan pa nito ang aking hindi kalakihang tiyan habang may bahid na ngiti ang mukha.
Sneak peek for Epilogue:
Completing the family of constellations.