"Ayt anak ng tinapa" I said, nagulat naman ako bigla nung may magsalita sa likuran ko.
"Saan ka naman nagpunta?" He asked.
"Pagod na ako pwede bukas na tayo magchikahan?" I said as I face Damien and yawn, sobrang antok at pagod na talaga ako.
"Fine, I'll talk to you in the morning then" He said as he disappeared.
Nagunat naman ako at nagpatuloy lang sa paglalakad, konti na lang malapit na rin akong makarating sa dorm namin.
Matapos kong marating ang dorm ay pumasok na ako para makapagpahinga, hinanap ko susi ng dorm ko sa bulsa ko at nung makapa ko ito, kinuha ko naman agad sa bulsa ko at binuksan ang pintuan ng dorm. Mahimbing ng natutulog si Isabel habang ako ay matutulog palang hays.
Kinabukasan...
"I still feel sleepy" I said as I yawn while walking in the hallway.
"Hoy"
"Ayt hoy ng kalabaw! Aish. Ano ba yon Damien?" Iritable kong sinabi sabay kumunot ang noo ko. Agang-aga hoy ng hoy.
"Saan ka galing kagabi?" He asked.
"Wala, nagsorry lang ako kay Augustus" I said.
"Ah okay" He replied, tapos binilisan niya paglalakad hanggang sa naunahan niya akong marating yung classroom.
'Ah okay' lang talaga matapos akong buwisitin yun lang sasabihin?! Grr. Damien nakakainis ka talaga!
Pagkapasok ko sa classroom ay pumunta ako agad sa pwesto ko at naupo sa upuan ng tahimik, si Isabel kasi ang bagal maligo kaya ayun pinauna na ako.
Nang dahan-dahang nagbukas ang pintuan ng Classroom namin sabay pumasok na ang Class President namin na si Bryce Hunter may hawak siyang papel, pumwesto siya sa desk ng Professor namin at doon siya tumayo sabay tumingin siya samin.
"May mahalaga akong anunsyo sainyo kaya magsiupo kayo sa mga upuan niyo" He said as he fixed his glasses.
"Alam niyo na siguro na nalalapit na ang araw ng mga puso which means magkakasama ang Night Class at Day Class Students sa week na yon. Simula next week ay inaasahan ko ang cooperation niyo sa week na yon pero syempre may color coding ang mga damit na susuotin natin" He said as he begin to write something on the white board.
WHITE - Study First
RED - Inlove/ In a relationship
BLACK - Bitter
PINK - Friendzone
BLUE - Waiting for someone
YELLOW - Single and contented
GREEN - It's complicated
VIOLET - Broken hearted
MAROON - Moving on
GRAY - Third wheel
OTHER COLORS - Kill Joy!
"President!" One of my classmate called as he raised his hand.
"Yes?" He answered.
"Paano kaming mga gustong maguniform anong label namin?"
"Label niyo huwag na kayong pumasok mga depotah" He said as everyone in the class laugh at what he said.
"Joke lang, mapapabilang na lang kayo sa label ng mga kill joy" He added.
"President! Ano mga booths natin?"
"Teka lang po may lakad ka teh?" He jokingly said and everyone laugh again.
"So, ito na yung mga booths na nakaassign satin, Photo Booth, Jail Booth, Wedding Booth, Kissing Booth habang ang Night Class naman ay magkakaroon ng Fanmeeting Booth kung saan ang bawat miyembro ng Night Class ay may kanya-kanyang booth station" Bryce said while looking at the paper he was holding.
"OMG! Mukhang masaya yung booth ng Night Class"
Nagsimula nanamang maghiyawan ang mga kaklase ko sa sobrang kilig at tuwa sa upcoming Valentines Day.
"At syempre may event din tayo ng Mr. and Ms. Valentines kung saan required in both class na sumali doon tapos ang pinaka main event natin ay ang Grand Ball!" Bryce added.
"Ooohh sounds fun" I said as I cross my legs while sitting on my chair. When suddenly dumating na si Isabel na medyo basa-basa pa ang buhok.
Dire-diretso siyang nagpunta sa pwesto ko at tumabi siya sakin.
"Ano pinaguusapan?" She asked while putting her bag on the floor.
"Upcoming Valentines Day, may pinlano silang event" I answered.
"Ooh ayos yan ah" She replied as she sit beside me.
"Ayt, teka may gusto lang akong itama. Mali pala nasabi ko tungkol sa Mr. and Ms. Valentines, okay so regarding sa event na yon ay isang pares lang pwedeng sumali bali pinaka representative na talaga ng Night Class"
"President, si Carmela na lang gawin nating representative!" Isabel suggested while raising her hands.
Nagulat naman ako at tiningnan ko siya ng masama.
"Huy, bakit mo naman ginawa yon. Wala akong confidence para sa ganyang klase ng event" I said while looking at her.
"Oo nga! Si Carmela na lang, she got the looks tsaka tangkad"
"Magaling din siyang kumanta!" Sigaw ni Isabel agad ko naman na tinakpan ang bibig niya masyado na niya akong ineexpose sa madlang pipol.
"Totoo ba yon, Carmela?" Bryce asked as he fix his glasses. "Kasi kung ganon, more chances of winning na tayo niyan"
Kuya willy lang? Bigyan ng Jacket yan ganern?
"Carmela minsan lang toh pumayag ka na dali" Isabel said, talagang hindi niya ako titigilan hangga't hindi ako nagyeyes sa gusto niya.
"Noo" I said.
"Dali na pleaseee" Pagmamakulit niya.
"Hays, okay fine just this once" I said as I sighed in defeat hindi ko talaga kayang tanggihan itong bestfriend ko malakas toh saken eh.
"Yay!" She said happily.
"Mukhang pumayag na si Carmela, so sa boys naman sino sa tingin niyo ang suited?" Tanong ni Bryce habang nakatingin samin.
"Me! me! me! May isusuggest ulit ako!" Isabel said.
"Okay go ahead" Bryce replied.
"Damien Devries" She said, hinatak ko naman siya paupo.
"Bes, nababaliw ka na ba? Bakit yang mokong na yan pa napili mo?!" I said in disbelief sabay tingin kay Damien na nakatungo sa desk niya.
"Ikaw talaga wala kang bilib kay Damien! Magaling din yan alam ko!" She said.
"Any other suggestions?" Tanong ni President.
"Wala na po!"
Nagkatinginan naman ang mga estudyante sobrang konti lang ng lalaki sa room namin kaya no choice na si Damien lang talaga ang gwapo sa room na toh eh.
"Yes, wala na"
"Okay then, I'll be expecting everyone's presence and participation on this event" He said as he pick up the papers and go outside of the room.
"Excited na ako sa booth ng Night Class! Sisiguraduhin ko na marami akong ibibigay na regalo!"
"Excited na akong makita si Elizabeth myloves aaa ang ganda niya talaga!" Nahihibang nanaman ang mga kaklase kong lalake kay Elizabeth.
"Sakin siya!" Sigaw nung isang nakasalamin.
"Ano ba kayo eh obvious naman na ako magugustuhan niya" Pagmamalaki nung isa.
"Ako rin... Aaa... Si Lucius bibigyan ko siya ng paborito niyang mga tsokolate" One of Lucius die hard fan said as she holds on to her chest.
"Gusto ko na ikasal kami ni Phoenix sa wedding booth!" The girl with a short black hair said while giggling.
"Ikaw Carmela sino pagbibigyan mo ng tsokolate?" Isabel asked as she look at me.
"Ako... mhmm" Napaisip naman ako nang biglang sumagi sa isipan ko si Augustus. Biglang naginit mukha ko nung naisip ko siya.
"Hulaan ko, si Augustus pagbibigyan mo noh?" She teased.
"Ha? Hindi ah" I denied as I look away avoiding her gaze.
"Sus, palusot ka pa eh halata naman na may pagtingin ka sa kanya" She whispered, making me blush even more.
"Oh diba! kita mo namumula yang pisngi mo na parang sasabog na puso mo sa kilig... Augustus pala ha" She continued as she poke my waist.
"Hindi, wala nga akong crush eh!" I said.
Pero ang totoo niyan plano kong gawan ng tsokolate si Augustus sana nga lang magustuhan niya at maabutan ko siya.
Nang mapatingin naman ako kay Damien na nakatungo lang.
Matapos ang mahigit ilang oras na pagpupulong ay natapos na rin namin sa wakas, oras na para umuwi na kami sa dorm namin dahil ilang minuto na lang ay dadating na rin ang Night Class Students.
Dumiretso muna ako sa Headmaster Residence bigla niya kaming pinatawag
ni Damien na pumunta sa bahay niya.
Ngunit hindi ko makita kung nasaan si Damien, siguro nauna na sakin.
"Carmela, una na ako ah may aayusin lang ako sa gamit ko sa dorm" Paalam ni Isabel, at naghiwalay na kami ng daanan.
Wala pang tatlong minuto ay narating ko na din ang bahay ni Headmaster.
Pumasok na ako at dali-daling pumunta sa office niya.
"Carmelaaa" He greeted as he run to me once I step in on his office. He hug me so tight. "I miss you so much my lovely daughter" He said.
"Pero lagi naman tayong nagkikita eh" I replied as I let out a chuckle.
Napatingin naman ako sa paligid pero wala si Damien. Nasaan kaya siya? Hays.
"Wala pa si Damien dito?" I asked.
"Akala ko magkasabay kayong pupunta dito?" He replied as he let me go.
"Kanina pa siya wala eh saan kaya siya nagpunta" I said starting to get worried.
"Anyways pasabi na lang din sa kanya na bukas eh kailangan niyong magconduct ng surprise inspection sa mga gamit ng both Day and Night Class students sa mga dorm nila" He said as he sit on his chair.
"Make sure din na hindi siya malelate" He added and I nodded my head.
"Alright, sige po hahanapin ko na muna si Damien para mapabatid ko na rin ang task namin bukas" I said as I bow before I leave.
Nagtatakbo na ako palabas ng bahay niyan, dumiretso na ako sa pinakamain gate para tanungin sa guwardiya kung napansin o nakita ba nila si Damien.
As soon as I arrive at the Academy's main gate.
"Oh Ms. Le Blank, what brings you here?" One of the guards asked.
"Si Damien kasi kanina pa nawawala eh may mahalagang bagay akong sasabihin sa kanya, kaya nagpunta ko dito para tanungin if napansin niyo siya" I spoke as I pant heavily sa pagod sa pagtakbo.
"Oh si Mr. Devries kakalabas niya lang nakasuot siya ng coat" He answered as he look at the other guard.
"Thank you" I said sabay lumabas na rin ako.
"Wait! Ms. Le Blank may pahintulot ka ba ni Mr. Le Blank para lumabas?" Tanong nila pero hindi ko na sila pinansin pa at nagtatakbo na ako.
Nagsimula na akong maglibot sa mga kalye nagbabakasakaling makasalubong ko siya.
Damien
Patingin-tingin ako sa paligid ko...
Nagtatakbo na ako nang biglang bumigat pakiramdam ko sa paligid ko.. Nang may makabanggaan ako.
"Sorry!" I said as I bow my head.
"I'm really sorry" I repeat as I run again.
Why did I run? I thought I already overcome that fear but when I'm alone... I'm so helpless...
I recall that red...
Napayakap ako nung maalala ko ang nangyari labing dalawang taon na ang nakakalipas, sariwa pa din sa aking isipan ang mga pangyayari. Napayakap ako sa sarili ko at ipinikit ko mata ko.
Nang makakita ako ng pulang lobo na hawak-hawak ng isang bata.
Sumabit ito sa puno nung mabitawan niya ito napatingala siya sa lobo na sumabit sa sanga ng puno. Lumapit naman ako para tulungan siya. Tumalon ako at kinuha ito.
"Here!" I said as I hand it over to him but then he runaway.
"Huh? Hey, little boy...?" I said.
Sinundan ko siya, kasalukuyang nababa ako ng hagdanan dahil dito ko siya nakitang tumakbo.
Nakita ko ulit siya tumakbo siya sa may kanan. Nagtatakbo na ako para habulin siya.
"Hey, wait! Why're you running away?" I said. Nagtaka ako bakit niya ako tinatakbuhan eh ibibigay ko lang naman sa kanya itong lobo niya.
"Little boy?" I called as I look around.
Natagpuan ko siya malapit sa isang balon. Dahan-dahan akong lumapit sa kanya habang hawak-hawak ang kanyang pulang lobo.
"Hey little boy, You forgot to take your balloon" I said as I smile.
"This is yours, isn't it?" I said while walking closer to him and handing the balloon to him.
"Here you go" I said, then he look at me and was about to take it but he suddenly grab my hand.
"What? What's wrong?" I asked nervously. As I felt something is not right nung bigla niyang hinawakan kamay ko.
Bigla ko na lang napansin ang mata niya. It's glowing red. Doon ay kinabahan na ako.
"Aaaaa!" I screamed nung biglang lumabas na ang fangs niya. Vampire... I suddenly let go of the balloon nung mangyari yon.
Nagtatakbo na ako palayo rinig na rinig ko ang creepy na tawa nung bata, napalingon ako sa likuran ko.
Nang biglang may tumalon na babae sa harapan ko, bampira din siya. Nagpatuloy ulit ako sa pagtakbo hanggang sa marating ko na ang isang lugar na hindi ko pa nararating. Nagtatakbo ako paakyat ng hagdanan.
What was that? Vampire?!
May nakita akong taguan dali-dali akong pumasok dito at hinarangan yung dinaanan ko.
Vampire...
Noo!
The Vampires I know... are beautiful.... and adored by everyone...
Scared... I'm scared..
Napahawak ako sa ulo ko habang nakaupo ako sa may sulok at nakapikit ang mga mata. Nanginginig na ako sa takot.
I admire them...
The vampire's are going to eat me..
Naririnig ko nanaman ang mga sinabi ko labing dalawang taon ng nakalilipas.
--
Hinahanap ko na si Carmela ngayon nung marinig ko ang sigaw niya habang nakain ako ng ramen.
Nang makakita ako ng dugo sa isang daanan dali-dali kong hinawakan ito. Pero biglang may tumalon mula sa itaas at isang Level E na babae. Agad ko siyang sinipa ng malakas at tumalsik siya sa isang kawayan.
Agad kong inilabas ang baril ko at tinutukan ko siya.
"So you've lost all your human emotions..." I said
Dali-dali siyang nagtatakbo papunta sakin pabaril na ako pero gusto ko munang malaman kung nawala na talaga siya sa katinuan niya.
"Mhm.. A com.. rade.." She said while looking at me. "Comrade"
"Shut up!" I said as I shoot her. Nanginig ako sa sinabi niya. At doon ay nawala siya at naging buhangin.
Tapos ay may isang batang biglang lumitaw sa harapan ko. Naalala ko ang kapatid ko...
"D-Damian?"
Pero bigla itong tumawa at umakyat sa isang tower at pagkapasok niya don ay narinig ko ang boses ni Carmela.
"Carmela?!" I called.
Narinig kong tumunog ang kampana at dali-dali akong umakyat. Nung makarating na ako sa tuktok. Agad kong nakita ang pagkalmot nung bata sa mukha ni Carmela.
Paatake na sana ako pero biglang lumitaw si Augustus at nanginig sa takot yung bata.
"Poor thing... lapsing into this state" He said calmly while standing firmly in front of the kid.
"But" He said as he pull Carmela to him and covered her eyes using his hand.
"Augustus..." Carmela said in a shaky voice.
"You...hurt someone very dear to me" He said as his eyes begin to glow red.
Nanginginig na nanlalaki mata nung bata sa takot at agad na may biglang malakas na hangin ang kumuha sa bata.
Dahan-dahan na inalis ni Augustus ang kamay niya sa mga mata ni Carmela.
"Augustus" She called.
"It's over." He said.
"Th-That boy..." Carmela said while shaking.
"Level E" He said as he look at Carmela.
"But..."
"Naughty girl. Coming to such a dangerous place...and all alone" Augustus said as he pinches Carmela's left cheek.
"I was looking for Damien" She said.
"I see, he was back at the dorm. I'll take you back" Augustus said.
"The scent of your blood is too risky" He added.
I watch them as I hold on to my throat, nakakaramdam ulit ako bigla ng uhaw sa dugo nung maamoy ko ang dugo ni Carmela.
--
"Preparations complete!" I said in a cheerful voice as I salute. "I'm going to do my best again tonight"
"I'm going to patrol now!" I added.
"It's nighttime, yet you're hyper and cheery, Carmela" Isabel said as she was about to go to her bed. "And you came back injured too"
"It's just a scratch. It happens all the time" I said, tamang palusot muna dahil bawal nilang malaman ang totoong nangyari.
"Byeee I need to goo" I said as I run and exit our dorm room.
"She seems a bit too cheerful..." Isabel said as she then lay down and sleep.
"So you couldn't be deceived after all" Augutus said while talking to the Headmaster.
"Indeed, you are on a different level, Augustus" The headmaster replied.
"Not a drop of human blood courses through those blood vessels from your ancestors." He said as he sip on his blood wine.
"You are the rarest breed among today's Vampire" The headmaster replied. "You are a vampire among vampires- a Pureblood"
"You have inherited the immense powers of the ancient vampires... an existence feared even by other vampires." He added.
"Headmaster Le Blank, I trust you. so I have not interfered." Augustus said as he place both of his hands on the headmaster's table.
"But you have only taken a few steps, Headmaster. And you continue to treat Damien like a regular student." He continued. "Do you intend to allow Damien to destroy your ideals of peace?"
"Damien's family was killed by a vampire..." Headmaster spoke. "And in that sea of blood, he, alone, miraculously survived."
"What could be harsher than that?" He continued.
"But it wasn't an ordinary vampire that killed his family. It was a Pureblood vampire... like me." Augustus said.
"He cannot avoid... that terrible fate" He continued as he look at the headmaster.
"A human who is bitten by a Pureblood..." He said. "turns into a vampire"
"A human who is bitten by a Pureblood has one of only two fates, you know that right?" He said in a deep voice.
The headmaster just remain silent and look down.
"Too much blood that he will suck then he will die" He said as he mention one of the fate Damien have. "Or worse, he survives only to suffer an agonizing transformation into a vampire"
"It's the power other vampires can't possibly posses. Once he was just a human... and for four years he has resisted his intense vampire instincts." Augustus said as he clench his fist.
"I admire his strong willpower. However..."
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
A/N: Sana naenjoy niyo ang chapter na toh! Abangan niyo ang susunod na chapter! Loveyou all!!!
"Initiate Of Reprimand"