JOHN'S POV
ITS been a month. And Cecelia in nowhere to be found. I hired a private investigator to find her but still, wala pa din lead kung nasan sya.
"You look like a mess." Its Cody.
"At saka bakit ang dilim! Fuck." Sabi naman ni Nico.
Nico opened the light at bahagya syang napapikit dahil sa liwanag.
"Damn, you shouldn't open the light!" He said.
"Wow bro. Para ka nang cave man. Shave shave din pag may time" natatawang sabi ni Nico.
Binato nya ito ng ballpen at sinamaan ng tingin ang dalawa na ngayon ay tumatawa pa rin.
"Are you okay?" Cody ask, seriously.
"How can i be okay huh?" Napasabunot pa sya sa buhok
"I can't find her!" He knows he looks desparate.
"Karma is really a bitch." Nico said in a sing song.
"Stop it Nico. You're not helping" saway ni cody.
"Bakit? Totoo naman ah? Wala naman dapat sisihin sa nangyari kundi si JJ lang" anito pa.
He don't know but after Nico knows what happened, naging ganito na ito sa kanya. Palagi syang pinasasaringan. Inaasar.
"May problema kaba sa akin?" Tanong nya. Nakatitig sya rito. Tumitig din ito sa kanya.
"Oo. Dahil gago ka. Kaibigan kita, pero kaibigan ko din si Cecelia." Seryosong sagot nya.
"Don't call her Cecelia. I only get to call her that!" Nanggigigil na sya rito
"Cecelia. Cecelia." Ulit pa nito.
Nakakuyom ang kamaong lumapit sya rito.
But Cody stop him.
"Hayaan mo na sya." Sabi nito. Bumalik sya sa pag kakaupo. "May lead na ba?" Cody ask afterwards.
Napailing syaa.
"Nagtatago yun for sure. Ikaw ba naman ganon pala kabigat at kasakit yung nangyari e" nico said.
And its true. Na kay Cecelia ang karapatan para mag tago, wag magpakita.
After what she's been through. At kung hindi sya nito mapapatawad, maiintindihan nya.
He can wait. Kahit gano pa iyon katagal. Pero diba nito naiisip ang pinagdadaanan nya
Hindi lang naman ito ang nawalan. Sya rin.
Everyday, he's blaming himself. At mas masakit yun. Hindi sya makatulog gabi gabi.
"-- How's your theraphy?" Cody ask.
Nag consult sya sa isang psychiatrist. Nahihirapan syang matulog. At palagi syang galit. He even fired his employees.
"Ilang empleyado na ang natanggal mo? I bet thousands?" Nang aasar na tanong ni Nico.
Binato ito ni Cody ng papel.
"Tigilan mo si JJ. Pag nainis yan sayo .."
Hindi nito matuloy ang sasabihin.
I smirk at Nico.
"Yes, makinig ka kay Cody. Dahil inis na ako sayo malapit na akong mapuno. Don't anger me more" banta ko.
"And I'm not kidding."
Nagseryoso ang mukha nito. Gone the playful Nico. Hindi na ito nagsalita.
"Bakit ba kayo nandito? You see, I'm fucking breathing!" Inis nyang sabi.
"Baka lang kasi kailangan mo kami" cody answer.
Tumayo sya. He's like a fucking god with his position. Building nya ang pinakataas, at mula sa kanyang kinatatayuan ay kita nya ang lahat sa baba. Para itong mga langgam na gumagalaw.
Pero hindi nya mahanap ang isang tao.
"I don't need anyone" he whisper.
Hindi nya kailangan ng kahit sino. Dahil yung kailangan nya, wala. Nagtatago.
"Where are you Cecelia .."
"WE already have a lead. And as of the moment, malamang andun na ang mga tauhan ko sa lugar" - Detective Verjel Vergara.
"Where?" He ask. Nakatalikod sya dito. He's drinking.
He'd been drinking. A lot.
"Sa Baguio. La Presa. Her parents is in there. So we think that she's there"
"How sure are you that she's there?"
"I am not 100% sure. Since i did not see her there with my own eyes. But you know me Schmidt. Hindi ako nag bibitaw ng salita pag di ako sigurado at di ko nakikita ng mismong mga mata ko" Yes, he knew him since collage. At tama ang sinabito.
"Alam ko Vergara. Kaya nga ikaw ang kinuha ko." Then he look at him in the eye.
"Shoud i get my hopes high?" He ask. Gusto nyang umasa na nandon nga si Cecelia. Pero ayaw din nyang ma dissapoint.
"Bilang kaibigan sasabihin ko Oo. But as a detective, don't. I'm not 100% sure." Bumagsak ang balikat nya sa sinabi nito.
"I heard what happened to Nico. Are you okay?" He ask afterwards.
There are more than 20 men in their group. At isa ito sa mga kaibigan nilang nabuo nong collage.
Napayuko sya.
"Ang chismoso talaga ni Nico kahit kailan. Shoud i cut his tongue." Sabi nya. He heard Verjel chuckle.
"Yeah, do that. Okay na okay sa akin yun." Sangayon nito.
Napatawa sya.
Napatigil sila ng tunog nang cellphone nito.
"It's my agent." Sabi nito na pinakita sa kanya ang screen.
"Answer it. Now." Kinakabahan sya. Sinabi nitong wag syang umasa pero in his heart, umaasa sya.
He's praying silently that Cecelia might be there. Oh, god.
"-Cecelia is not there." He heard him say.
"W-what?" Halos nauutal nyang tanong.
"She's not there. I told you. I am not sure." Napabuntong hininga ito. Tumayo.
"I need to go. Maghahanap akong ibang lead." Sabi nito.
I don't know how to answer him so i nod.
"You expect right?" I nod.
"Don't worry. I will find her. I will do anything to find her" sabi nito.
Hindi nya alam, pero naging malakas ang loob nyang mahahanap nila si Cecelia sa lalong madaling panahon.
He smiled at him.
"Salamat, Vergara. I trust you." Ngumiti din ito at tumango.
"Aalis na ako Schmidt. Don't drink too much. Baka pagdating ni Cece wala ka na." He joke.
Nabato nya ito ng ballpen. Agad naman nitong naiwasan iyon.
"Get out! You asshole!" Sigaw nya.
Taas kamay itong tumatawa at naglakad papunta sa pinto nya.
Akala nya at umalis na ito pero binuksan ulit ang pinto at ulo lang ang ipinasok.
"Schmidt, padadalhan kita ng shave. Muka ka ng unggoy. Haha" asar nito
"DAMN YOU VERGARA!" sigaw nya.
Agad nitong sinara ang pinto. Naririnig pa nya ang halakhak nito.
"Damn that motherfucker!" He whisper.
Napadako ang tingin nya sa isang artwork na gawa ni Cecelia.
Its a Beach house. It's Cecelia's dream house.
He touch it. Its like he's touching Cecelia's face. Then later on, he's crying. Again.
"I am so sorry baby .." he said.
Sorry Cecelia. Sorry baby JJ.
--
A/N: More John Jacob's Pov to come. Namimiss nyo na si Cecelia? Hihi