Maaga pa lamang ay gising na si Eve. Bagama't sabado at dapat nagpapahinga sya ay may kailangan syang gawin.
Nang lumabas sya ay nakita nya ang mga ka Sitio na nasa labas ng kanilang bahay at kausap ang ama.
"Magandang umanga Pa, at sa inyo rin po" magalang nyang bati sa ama at sa mga taong naroroon.
"Sabado ngayon pero bakit parang bihis na bihis ka? Saan ang lakad mo Eba?" tanong ng isa.
She's wearing a pants and a simple white T-shirt and she partners it with her white sneaker. She's not wearing any make up. She is not used to it. she like her bareface and raw.
"Pupunta po akong bayan. May gagawin lang ako roon." Sagot nya.
She did not say that she is going to go to the person who bought their Sitio. It might make their hopes high. At ayaw nyang umasa ang mga ito dahil hindi pa nya sigurado kung ano ang kalalabasan ng kanyang gagawin. But she surely will do everything.
"Napakaganda talaga ng anak mo Hose" puri na naman sa kanya.
Sanay na siya sa mga papuring iyon. Bata pa lamang ay madalas nyang marinig iyon.
Her mother, Marya, is a pure pilipina While her father Hosè is half Spanish, half filipino.
Sabi ng ama ay kamukang kamuka sya ng kanyang yumaong Lola. Ang ina nang kanyang ama na purong espanyol na nakapangasawa ng isang pilipino.
Her height is 5'8. Mana sya sa ama na 6 footer. Dahil nga nanalaytay ang dugong espanyol sa kanya at muka syang espanyol, marami ang nagsasabi at madalas syang mapagkamalang foreigner. May mga nagsasbi din na pang beauty pageant ang kanyang ganda pati na rin ang tangkad nya.
But she's happy being a doctor. She's happy helping peope specially kids. And she loves what she's doing.
Eve was the epitome of Beauty, Simplicity, Smart and Kind.
"Salamat po." sagot nya sa papuri.
"Pa, lakad na po ako. Tatawag po ako mamaya sa inyo baka makalimutan nyo na naman ang cellphone nyo." bilin nya sa ama.
"Mag iingat ka anak"
Ngumiti sya rito at hinalikan nya ito sa pisngit bago umalis.
HABANG nasa byahe ay iniisip na nya ang kanyang gagawin. Paano kung hindi ito pumayag? Ano ang gagawin nya.
Isa lang naman ang Hotel sa bayan kaya't hindi sya magkakamali.
Hindi pa sya nag aalmusal.
"Hi, goodmorning." bati nya sa receptionist na nandoon.
Ngumiti naman ito sa kanya.
"Goodmorning, Ma'am. How can I help you?" magalang na tanong nito.
"I am looking for Mr. Serrano. Is he still here?" tanong nya.
Kinakabahan sya. Alam nyang hindi basta basta ito mag bibigay ng impormasyon.
Isip Eve. Isip! Sigaw nya sa isip.
Busy ito sa computer, habang sya naman ay busy sa pag iisip ng magandang alibi.
"Yes Ma'am, Mr. Serrano is still here." sagot nito.
"May i know his room number? I'm his secretary, he called me to be here." kinakabahan ako. She is not good at lying. Thank god, she did not stummer.
Nagtipa ulit ito sa computer nito.
"Penthouse. Ma'am. You can use the private elevator." inform nito sa kanya.
Mabuti na lang at wala ng interview!
Nanginginig ang kamay na pinindot nya ang button at Kinakabahan syang tumungtong sa elevator.
Penthouse? That's the highest part of this hotel! Ganoon ba ito kayaman?
Wala pang isang minuto ay tumigil ang elevator at wala syang nagawa kundi lumabas.
Nalula sya sa nakita. Hallway pa lang ay sumisigaw na ng karangyaan at kagandahan.
It's her first time to be in this kind of hotel. She actually haven't enter this hotel kahit taga rito sya.
Naglakad sya. Sa dulo ng hallway ay may pinto. Nag iisa lang ang pinto kaya sa palagay nya ay iyon na ang tinutuluyan ng lalaki.
She knock on door. Makailang beses nya pang ginawa yon pero walang sumasagot.
Baka walang tao? She ask herself.
"Who are you? What are you doing here?" tanong ng isang buo at malamig na boses sa kanya.
Nakatalikod sya rito. Kaya hindi pa nya ito nakikita.
Huminga muna sya ng malalim bago humarap dito.
"I'm Ev--" hindi na nya naituloy ang sasabihin ng makita ito.
She never seen any man as handsome as his in her entire life. Napaka perpekto ng mukha nito.
His green eyes, thick busy eyebrows, pointed nose. She never seen any man as similar as his nose. Sobrang tangos nito na kapantay na ng noo. Mamasa masa ang mapupulang labi nito. Para itong naglagay ng lipstick at lip gloss. Is it really natural? Natanong nya sa isip.
Overall, this man screams handsomeness and perfections.
When she looks at him overall, naka suot ito ng jogging pants at sando. May pawis din ang mukha nito at kita mo ng pagkabasa ng sando. Marahil ay nag jogging ito kaya walang sumasagot sa kanya.
"Done checking me out?" tanong nito na nagpagising sa kanya.
Never in her life naging apektado sya sa isang lalaki, ngayon lang.
She remain quiet. Unable to move and her mind went blank.
"Miss, you're blocking my way. And I'm asking you. Why are you here?" tanong nito.
Doon na bumalik sa utak nya kung bakit sya nandoon at kung ano ang pakay nya.
"Oh. I'm sorry for that Mr. Serrano. But can I talk to you?" she ask, straight to the point.
Napakunot ang noo nito. Pero hindi nabawasan ang kagwapuhan nito.
Is that even possible?
"Who the fuck are you woman? Its my second time to ask miss. Don't make me repeat it thrice. Or you'll regret it" mapanganib na sabi nito.
And it affects her! Natakot sya sa paraan ng pagkakasabi nito.
Pakiramdam nya ay pag di pa nya sinabi ay may mangyayari sa kanyang masama.
"I'm Eve Manansalas. One of the resident in Sitio La Presa. The one that you bought." Sagot ko. Seryoso na ang mukha at boses ko.
Maaari ngang namangha ako sa itsura nya, pero it will be gone. The attraction that she feels will be gone.
"Really? You look like a foreigner to me."
"I'm not here for that." mariing sabi nya.
"Come. Let's go inside. I will change then we'll talk." seryoso parin ito.
Nang pumasok sila at makita ang loob ay mas lalo syang namangha.
Sa palagay nya ay nakabuka ang bibig nya at tumutulo ang laway.
"Sit." utos nito.
Napatingin sya rito. Walang imik nyang sinunod ito.
Umalis naman ito. Umikot ang paningin nya sa loob.
Sobrang class nitong tingnan. Sa tingin pa lang ay alam mong mamahalin ang mga gamit na naroon.
Pakiramdam nya ay nanliliit sya sa mga nakikita. Hindi sya nababagay sa lugar na ganito.
Hindi sya kumibo. Natatakot na may magalaw na gamit or may masira.
"Why are you here? And I didn't remember your face in the Sitio when i visit it" umupo ito sa katapat nya.
Pormal na ito ngayon. Naka suit na at parang napakabangong tingnan.
Seriously, eve? Sinaway nya ang isip.
"I came here to talk about the Sitio. What are your plans to the land? I heard there's an architech and engineer checking it. I assume it's yours." panimula nya.
"Yes. They are my poeple. And my plans is not in your business anymore." malamig na sagot nito.
"Is it my business! I've been living to that land all of my life. Hindi lang ako pati narin ang mga taong nandoon! And you expect us to move out for one month? Are you out of your mind? Paano ang mga taong taga roon na walang pera? They can't save money in that span of time. Pagsasaka, pagtatanim, pagtitinda lang ang kinabubuhay ng mga tao, Mr. Serrano. You don't expect us to have enough money in one month to move out!" she frustratedly and angrily. Napatayo na rin sya. She is refraining herself to do anything stupid. Hinihingal pa din sya dahil sa haba ng sinabi nya.
Palaban sya but she never said like that lalo na sa isang estranghero.
Nakatitig lang ito sa kanya.
"So what exactly do you want? I bought that land. Its my property now and i can do anything with it without asking anyone." his voice is cold and empty.
"Konting konsiderasyon lang. Make it three months." napahina ang pagkakasabi ko.
Yeah, that's right. Three months is enough.
Tutulungan nya ang mga ka Sitio anuman ang mangyari.
"And what do I get in return? I'm a businessman Ms. Manansalas, and what's your asking is too much." nanlamig sya sa sinabi nito.
Ito na nga ba ang sinasabi nya. She expected it but she still don't know what to do.
Napahinga sya ng malalim.
"What do you want? If its money, we can arrange that." matatag nyang sabi.
Napangiti ito.
Pero mas lalo sya natakot ng makita ang mga ngiting iyon.
Its like a demon smiled at you.
"I'll think about it. But I can't promise you anything." Sabi nito na nawala na ang ngiti sa labi.
Napatayo sya.
"I won't say thank you because its to early for that. Then i shall take my leave" tumayo na sya.
Pinasadahan nya pa ulit ng tingin ang loob, napakaganda talaga niyon at hindi nya alam kung makakapasok pa sya sa ganong klaseng lugar.
Napadako ang tingin nya sa lalaking komportableng nakaupo na sa palagay nya ay ginto.
He look like king alright. She won't argue with that.
Wait, why do she keep praising this man?
Eve! Wake up now! Sigaw nya sa isip.
"See you Ms. Manansalas" Anito ng nasa loob na sya ng elevator at nasa labas ito .
Kinabahan sya sa sinabi nito.
Because she can feel it.
She's attracted to him!
Get yourself together Eve!
Don't get yourself attracted to an enemy!