"Soleil apo, itago mo ito. Itago mo nang mabuti at siya na ang bahala kumuha sa 'yo nito. Protektahan mo ito kahit ano man ang mangyari. Ikaw lang din ang nararapat na makakaalam tungkol sa bagay na ito."
"Lolo naman, ano ba this? Gaano ba 'to kaimportante na nagiging dahilan ng pagka-weird niyo."
Kung pagmamasdan si Lolo talagang kitang kita na ang katandaan at panghihina sa kaniya. Medyo nawawala na ang paningin niya and he has also had difficulty walking for a long time
I don't know why he sent me here to his lawn so early just to grant me such thing. Dumapo ang tingin ko sa bagay na 'yon, para siyang bottle na super liit na parang may color red na liquid sa loob.
"Apo, pakiusap, itago mo ito kahit ano mangyari. Dalhin mo ito kahit saan ka pupun—"
"What?! Lolo, no!" My arms crossed spontaneously. I blinked and averted my eyes in a slight annoyance.
"Hija, ikaw ang magliligtas sa kaniya.." Mahinang sabi ni Lolo pero sapat na iyon para marinig ko.
I lay hold of a profound inhalation so that atleast I could have more patience.
"Lolo naman baka puyat ka lang. Get some sleep, Lo."
"Hija, pakinggan mo ang mga sinasabi ko. Maiintindihan mo rin ang lahat sa tamang panahon, sa ngayon makinig ka muna."
"Lo, lilipat na po ako ng eskwelahan and doon din po ako mags-stay kaya—"
"Alam ko, apo. Kaya nga ibinibigay ko na ito sa 'yo. Kunin mo na, ika'y mag iimpake pa. Mag-ingat ka sa byahe mamaya, apo." Nagulat ako nang tumayo na siya at naglakad na paalis.
I was perplexed and stumped when I felt something in my left palm. I was startled after I figured what is it. Wala akong matandaan na tinanggap ko 'to ah. I lifted that thing from my hand. I wary scrutinized it.
Ano 'to? Potion?
I don't think its a potion, 2020 na and its not even probable na may maniniwala pa sa mga ganito pero I think it is! Its look like that. Napapanood ko 'to sa mga movies.
Because of frustration in this 'I didn't know' thing, iniwan ko na lang ito sa upuan at saka walang lingon lingon na umalis.
I went back to our mansion which was only about 30-steps away from Grandpa's house. Our mansion is really need to be guarded, my Dad is a Vice President of this country that's why. I went inside and was greeted by Ate Faye's yummy-smelled cuisine.
Umupo naman na ako agad sa dining table since I still not having my breakfast. My Mom is a lawyer and marami siyang inaasikaso ngayon that's why she's not here often as well as my Dad.
"Ate Faye, where's ate Lorie? Nakapag grocery na ba siya for my essentials?" I asked while waiting. Ate Lorie is Ate Faye's sibling. Ate Faye is our cook and Ate Lorie is our maid.
"Pauwi na raw po." Sumagot siya nang hindi ako tinatapunan ng tingin kaya 'di na ko sumagot.
I got up and went straight to the living room. I turned on the tv then sat down on the sofa, nag inat inat pa ako.
"Mr. Vice President Brandon Bonavich wants his wife Laustri Bonavich to be his attorney. Matatandaang nag-resign ang kaniyang attorney sa hindi malamang dahilan. Kamakailan lamang nang may isang lumitaw na witness patungkol sa drug deal na ito. Itinuturo niya rin na ang kingpin ay ang Bise Presidente—"
Pinatay ko na agad ang TV.
"This is so crazy. That's why I'm happy that I will be away in few hours from now." Umiling iling ako saka umakyat sa kwarto ko. Mag iimpake na lang ako at mamaya na mag aalmusal.
"Myghad! Lolo!" Halos himatayin ako nang makita ko si Lolo habang tuwid na nakaupo sa kama ko at hawak hawak yung maliit na boteng pilit niyang ibinibigay sa akin kanina.
"Bakit mo 'to iniwan doon? Hindi ba't sinabi kong 'wag mo ito ihihiwalay sayo." Malumanay niyang sabi habang malalim ang tingin sa mga mata ko.
"Ang creepy mo today, Lo" tatawa tawang sabi ko na lang kahit ang totoo 'di ko alam kung anong irereact ko at this point of the moment, tatakbo na lang ba ako or kakausapin pa siya?
In the first place kanina pa niya ipinipilit ang bagay na 'yon and its really a big question mark kung paano siya napunta sa kwarto ko.
"Hija, nakikiusap ako sa 'yo. 'Wag na 'wag mo ito ihihiwalay sa 'yo."
Tumitig ako sa hawak niya at naramdaman kong malalim pa rin ang tingin niya sa 'kin kaya sumuko na rin ako.
"Okay okay. Give me that basta 'wag mo na ako uli takutin ng gano'n. Unbelievable." He handed it to me and I can't do anything so I just put it in my pocket.
"Salamat, hija. Makakapagpahinga na 'ko. Nawa'y maging masaya ka sa eskwelahan na 'yon." Ngumiti na lang ako kay Lolo.
"'Lika na, Lo, nagluto si Ate Faye ng almusal." Tumango siya at nagpasalamat. Nauna na siyang bumaba at ako naman iniayos muna ang mga gamit ko.
I saw the map to that school. Sinipat ko ito and I realized that it is secluded. Mukhang malayo talaga sa kabihasnan.
I've never been there. Si Yaya kasi ang nag asikaso ng enrollment ko since I'm really busy last month.
I red the school name..
Van Doren's Elite
———