Kabanata 11
Hiding And Pretending
Mabigat man ang loob ko ay dumiritso pa rin ako sa boxing ring para mag-ensayo. Ayaw kong magpadala sa nararamdaman ko kaya ilalabas ko iyon dito. Kung pwede nga lang ay makikipag-sparring ako sa iba, pero halata rin namang walang may gustong pumatol sa gusto ko.
Gusto ko lang na may paglalabasan ng galit, lungkot, poot at kung anuman itong nararamdaman ko ngayon. Ayaw kong dibdibin iyon, pero hindi ko rin kayang hindi isipin ang nangyaring aksidente. Paulit-ulit na bumabalik sa isipan ko ang nangyari limang taon na ang nakalipas. Hindi ko napipigilan ang sariling hindi alalahanin iyon.
"I'd rather waste my energy in punching the punching bag. Than waste my time talking sh*ts with you, Officer. You're really not that worthy enough for it," walang gana kong sagot kay Amya matapos ako nitong paringan habang nag e-excercise. I've felt better because of the irritation plastered on Amya's face.
"Or, if you want, you can be my punching bag," dagdag ko na mas lalong nagpa-irita kay Amya.
Sinadya talaga nitong sa tabing punching bag kung saan ako nag e-ensayo ito nag praktis rin. Halatang mang-iinis lang. I won't mind it tho, kung hindi rin sana ako nito papaki-alaman. But whom I was kidding, right? Surely, the day will cry if Amya won't say anything towards me.
"Oh really, Captain? As what I've heard, you cried last night because of the accident. You're that weak ei," mapanuyang saad nito. Halata na rin sa boses nito ang pagkapikon sa akin. Well, sabi nga nila, talo pikon, kaya ipinagkibit-balikat ko lang iyon.
"It's normal because I'm a human."
"So what are you trying to say? That I am not a human?" Ang ngisi sa labi ni Amya ay halatang peke na.
"Hmm… You're a human… with an attitude of animal," kibit-balikat ko. I can sense now the raging anger of Amya towards me. But I don't care. As long as I pissed her, I am contented already.
"You insulted a wrong person, Captain. I'll make sure that you'll regret everything you did to me. I am just starting."
Nagbabanta ang boses ni Amya. Alam kong hindi ito natuwa sa sinabi ko. At mas lalong hindi ako natutuwa sa mga patutsada nito sa akin.
"If I found out that you did all of those sh*t intentionally, Officer, I'll make sure that you will pay for it!" madiin na sabi ko kay Amya. Masama ang tingin na ipinukol nito sa akin pero hindi ko ito inurungan.
"Careful on your words Captain, you--"
"I always, Officer," I cut her off.
"Well, let's see about that, Captain. You want to have a revenge on me then?" nakangising saad ni Amya.
Mas lalo akong nairita dahil sa pagkakangisi nito pero never ko iyong ipapakita, for her satisfaction. Hinding-hindi ko ibibigay sa kanya ang ikakasaya niya.
"Revenge? Nah, I'm too lazy for that. I'm gonna sit here and let karma fuck you up," taas-kilay na sagot ko. A sarcastic smile crept on my lips dahilan para mapalitan ng inis ang ngising nakapaskil sa mukha ni Amya kanina.
"And then, let's see if how weak I am when it comes to that," dagdag ko pa at naglakad na pa-alis sa gym bitbit ang gym bag ko. Hindi na rin ako nag shower doon. Napagpasyahan kong sa kwarto nalang ako maliligo.
Tamad kong tinapunan nang tingin si Alec nang nakasalubong ko ito sa alley. Nakasunod sa akin si Lawrence at ang isang flight stewardess na na-assigned sa eroplano namin. Bago ito at isang pinay, na ipinagpasalamat ko. At last! may makakausap na rin akong matino. Dahil bukod sa bali-baliktad na Tagalog ni Lawrence ang lagi kong naririnig ay nakakapagod rin mag English palagi.
"Captain, can we talk?" Ramdam ko ang palitan nang tingin ni Aida at Lawrence sa likuran ko. Nag-alangan man ay tumango nalang ako kay Alec. Binalingan ko si Aida at Lawrence na nasa likuran at tama nga ang hinala ko.
"Go ahead, I'll be there in a minute." Agad namang tumango ang dalawa sa akin at umakyat na sa eroplano.
"Three minutes, Captain. I still need to prepare for the flight," pormal lang ang mukha ko habang tinititigan ako ni Alec. Huminga muna ito ng malalim at mataman na tumitig sa akin.
Alec's arctic blue eyes is more define now because of the rays of the sun. His thick eyebrows furrowed a bit. His long curled eyelashes gave justice to his beautiful hypnotic eyes. His pointed nose is more attractive because of his thin red lips. Now that I stared at him in the middle of the alley, his jaw is define when he clenched it. Mas lalong gum-wapo ito sa suot na puting uniform.
'No wonder he was titled as the most handsome in Queen's International Airlines huh.'
"How are you?" seryosong tanong ni Alec sa akin na nagpabalik nang huwisyo ko. I'm not expecting for Alec to ask me like that, after the harsh words I said towards him last night.
"I'm good," maikling sagot ko. Dahan-dahan itong tumango sa akin. Matiim na nakatitig na parang sinusuri kung talaga bang okay ako.
'You can't see anything in my face, Captain, because I'm good at hiding and pretending.' Tanging naiusal ko sa isipan.
Gusto ko rin itong tanongin kung kumusta ito. Pero hindi ko yata kaya iyon. After what I said? Nah.
"The time is ticking, Captain. Anything?" Kumunot lalo ang noo ko nang di ito nagsalita. Hindi na sinundan pa ang tanong.
He slanted his head and stared at me more like I am some sort of invisible thing in front of him, that he's trying to see it clearly.
"Kung wala ka nang sasabihin pa, I'll go ahead. Excuse me, Captain. And... thank you for asking," paalam ko dito. I don't need to wait for Alec's answer at naglakad na palapit sa eroplano.
Naabutan ko sa flight deck si Lawrence na nagpapatugtug sa cellphone nito. Mahina pa itong sumasabay sa tugtog. Lumingon ako sa bintana pagka-upo ko. Nakita ko pa na nanatiling nakatayo si Alec sa kung saan ko ito iniwan kanina, nakatingin sa gawi ko.
Patapos na ang kantang pinapatugtog ni Lawrence nang tumalikod na si Alec at dahan-dahan nang naglakad papasok ulit sa airport.
I'm starting to feel the pain and sorrow because of the music. It's so lonely, halos hinalukay nito lahat ng sakit at pagdadalamhating tinatago ko limang taon na ang nakalipas. The promises, the memories.
🎶I'm not crying 'cause you left me on my own
I'm not crying 'cause you left me with no warning
I'm just crying 'cause I can't escape what could've been
Are you aware when you set me free?
All I can do is let my heart bleed🎶
Mga linya na lubusang umukit muli ng matinding sakit sa puso ko. Nasasaktan akong nakikitang naglalakad palayo si Alec, habang naalala ko rin ang mga alaalang kailanman ay hinding-hindi ko makakalimutan.
---