𝙍𝙊𝙎𝙀𝘼𝙉𝙉𝙀'𝙎 𝙋𝙊𝙑
Nandito parin ako ngayun sa Samal Island dahil ayoko monang umuwi dahil pakiramdam ko kapag uuwi ako ay maalala ko lang ang mga masasayang alala namin dalawa ni Harold.
Habang naglalakad lakad ay muntik na akong mapatalon sa gulat ng may biglang sumulpot. Nang tingnan ko kung sino ito ay sinamaan ko agad siya ng tingin dahilan para ngumisi siya sa akin.
𝙎𝙞𝙣𝙪𝙨𝙪𝙣𝙙𝙖𝙣 𝙢𝙤 𝙗𝙖 𝙖𝙠𝙤? 𝙃𝙪𝙝? Inis kong sabi sa kanya. Tinaasan lang naman niya ako ng kilay.
𝙃𝙞𝙣𝙙𝙞 𝙠𝙖 𝙢𝙖𝙨𝙮𝙖𝙙𝙤𝙣𝙜 𝙢𝙖𝙜𝙖𝙣𝙙𝙖 𝙥𝙖𝙧𝙖 𝙨𝙪𝙣𝙙𝙖𝙣 𝙠𝙞𝙩𝙖 𝙥𝙚𝙧𝙤 𝙤𝙠𝙖𝙮 𝙡𝙖𝙣𝙜 𝙩𝙮𝙥𝙚 𝙧𝙞𝙣 𝙣𝙖𝙢𝙖𝙣 𝙠𝙞𝙩𝙖. Nakangisi niyang sabi sa akin.
𝙋𝙬𝙚𝙙𝙚 𝙗𝙖 𝙪𝙢𝙖𝙡𝙞𝙨 𝙠𝙖 𝙣𝙜𝙖 𝙣𝙖𝙜 𝙥𝙪𝙣𝙩𝙖 𝙣𝙜𝙖 𝙖𝙠𝙤 𝙙𝙞𝙩𝙤 𝙥𝙖𝙧𝙖 𝙢𝙖𝙥𝙖𝙜 𝙞𝙨𝙖 𝙩𝙖𝙥𝙤𝙨 𝙣𝙜𝙖𝙮𝙪𝙣 𝙨𝙪𝙨𝙪𝙣𝙤𝙙 𝙠𝙖? Inis kong sabi sa kanya.
𝙎𝙖𝙗𝙞 𝙠𝙤 𝙨𝙖𝙮𝙤 𝙙𝙞𝙗𝙖 𝙣𝙖 𝙖𝙠𝙤 𝙖𝙣𝙜 𝙢𝙖𝙜𝙥𝙖𝙥𝙖𝙝𝙞𝙡𝙤𝙢 𝙙𝙞𝙮𝙖𝙣 𝙨𝙖 𝙨𝙖𝙜𝙖𝙩𝙖𝙣 𝙢𝙤𝙣𝙜 𝙥𝙪𝙨𝙤. Nakangisi niyang sabi. 𝐼𝑤𝑎𝑛 𝑘𝑜 𝑠𝑎𝑦𝑜..
Hindi ko nalang siya pinansin at hinayaan ko nalang siyang sumunod. 𝘼𝙡𝙖𝙢 𝙢𝙤 𝙨𝙖 𝙙𝙞𝙧𝙖𝙢𝙞 𝙧𝙖𝙢𝙞 𝙣𝙜 𝙩𝙖𝙤𝙣𝙜 𝙥𝙪𝙢𝙪𝙥𝙪𝙣𝙩𝙖 𝙙𝙞𝙩𝙤 𝙞𝙠𝙖𝙬 𝙡𝙖𝙣𝙜 𝙮𝙤𝙣𝙜 𝙣𝙖𝙥𝙖𝙣𝙨𝙞𝙣 𝙠𝙤. Seryuso niyang sabi dahilan para humarap ako sa kanya.
𝙋𝙖𝙠𝙞𝙝𝙖𝙣𝙖𝙥 𝙣𝙜 𝙥𝙖𝙠𝙞 𝙠𝙤. Inis kong sabi sa kanya.
𝙏𝙚𝙠𝙖, 𝘽𝙖𝙠𝙞𝙩 𝙠𝙖 𝙗𝙖 𝙣𝙖𝙞𝙞𝙣𝙞𝙨 𝙨𝙖 𝙖𝙠𝙞𝙣?Sabi niya aya agad hinawakan ang aking kamay at agad ko naman itong binawi.
𝙀𝙝, 𝘼𝙣𝙤 𝙣𝙖𝙢𝙖𝙣 𝙨𝙖𝙮𝙤 𝙠𝙪𝙣𝙜 𝙣𝙖𝙞𝙞𝙣𝙞𝙨 𝙖𝙠𝙤? Inis kong sabi sa kanya at agad tinalikuran pero sumunod naman siya sa akin dahilan para harapin ko naman siya. 𝙄𝙠𝙖𝙬 𝙗𝙖 𝙡𝙖𝙡𝙖𝙠𝙞 𝙠𝙖 𝙝𝙞𝙣𝙙𝙞 𝙠𝙖 𝙗𝙖 𝙩𝙞𝙩𝙞𝙜𝙞𝙡? Dadag ko pa sa kanya dahilan para natigilan siya at nakita ko naman sa mukha niya na bigla siyang nalungkot.
𝙂𝙪𝙨𝙩𝙤 𝙡𝙖𝙣𝙜 𝙣𝙖𝙢𝙖𝙣 𝙠𝙞𝙩𝙖 𝙩𝙪𝙡𝙪𝙣𝙜𝙖𝙣. Malungkot niyang sabi.
𝙐𝙝𝙢 𝙗𝙖𝙝𝙖𝙡𝙖 𝙠𝙖 𝙣𝙜𝙖. Sabi ko at agad umupo sa buhangin at tiningnan muli ang kagandahan ng dagat. Ilang oras rin kaming tahimik pero hindi ko na napigilan ang sarili ko dahil agad na akong nagsalita. 𝙎𝙖 𝙩𝙞𝙣𝙜𝙞𝙣 𝙢𝙤 𝙢𝙖𝙙𝙖𝙡𝙞 𝙡𝙖𝙣𝙜 𝙗𝙖𝙣𝙜 𝙢𝙖𝙬𝙖𝙡𝙖 𝙩𝙤𝙣𝙜 𝙨𝙪𝙜𝙖𝙩 𝙨𝙖 𝙥𝙪𝙨𝙤 𝙠𝙤? Wala sa sarili kong sabi.
𝘼𝙡𝙖𝙢 𝙠𝙤𝙣𝙜 𝙝𝙞𝙣𝙙𝙞 𝙢𝙖𝙙𝙖𝙡𝙞 𝙮𝙖𝙣𝙜 𝙥𝙞𝙣𝙖𝙜𝙙𝙖𝙙𝙖𝙖𝙣𝙖𝙣 𝙢𝙤 𝙥𝙚𝙧𝙤 𝙠𝙖𝙥𝙖𝙜 𝙗𝙪𝙗𝙪𝙠𝙨𝙖𝙣 𝙢𝙤 𝙢𝙪𝙡𝙞 𝙞𝙮𝙖𝙣𝙜 𝙥𝙪𝙨𝙤 𝙢𝙤 𝙥𝙖𝙧𝙖 𝙨𝙖 𝙞𝙗𝙖𝙣𝙜 𝙩𝙖𝙤 𝙨𝙖𝙩𝙞𝙣𝙜𝙞𝙣 𝙠𝙤 𝙖𝙮 𝙢𝙖𝙬𝙖𝙬𝙖𝙡𝙖 𝙧𝙞𝙣 𝙮𝙖𝙣. Seryusong sabi ni Edward dahilan para mapatingin ako sa kanya..
𝙉𝙖𝙩𝙖𝙩𝙖𝙠𝙤𝙩 𝙣𝙖 𝙖𝙠𝙤𝙣𝙜 𝙢𝙖𝙜𝙢𝙖𝙝𝙖𝙡 𝙢𝙪𝙡𝙞 malungkot kong sabi sa kanya agad naman niyang hinawakan ang kamay ko sa puntong to ay parang wala nang pumipigil sa sarili ko na bawiin ko ang kamay ko kay Edward.
𝘼𝙡𝙖𝙢 𝙠𝙤𝙣𝙜 𝙝𝙞𝙣𝙙𝙞 𝙠𝙖 𝙩𝙖𝙠𝙤𝙩 𝙢𝙖𝙜𝙢𝙖𝙝𝙖𝙡 𝙙𝙖𝙝𝙞𝙡 𝙩𝙖𝙠𝙤𝙩 𝙠𝙖 𝙡𝙖𝙣𝙜 𝙣𝙖 𝙢𝙖𝙨𝙖𝙠𝙩𝙖𝙣. 𝐾𝑎𝑦𝑎 𝑛𝑔𝑎 𝑎𝑛𝑜 𝑏𝑎𝑛𝑔 𝑖𝑏𝑖𝑔 𝑘𝑜𝑛𝑔 𝑠𝑎𝑏𝑖ℎ𝑖𝑛? pero sa himbis na sumagot ako ay hinayaan ko nalang siyang magsalitang muli. 𝘼𝙡𝙖𝙢 𝙢𝙤 𝙢𝙖𝙮 𝙠𝙖𝙥𝙖𝙩𝙞𝙙 𝙙𝙞𝙣 𝙖𝙠𝙤 𝙢𝙪𝙠𝙖𝙣𝙜 𝙨𝙖 𝙩𝙞𝙣𝙜𝙞𝙣 𝙠𝙤 𝙖𝙮 𝙢𝙖𝙜𝙠𝙖 𝙚𝙙𝙖𝙙 𝙡𝙖𝙣𝙜 𝙠𝙖𝙮𝙤. Sabi niya dahilan para mapating ako sa kanya ng deretso. 𝙉𝙖𝙖𝙬𝙖 𝙖𝙠𝙤 𝙨𝙖 𝙠𝙖𝙣𝙮𝙖 𝙙𝙖𝙝𝙞𝙡 𝙝𝙖𝙡𝙤𝙨 𝙞𝙗𝙚𝙣𝙩𝙖 𝙣𝙖 𝙣𝙞𝙮𝙖 𝙖𝙣𝙜 𝙨𝙖𝙧𝙞𝙡𝙞 𝙣𝙞𝙮𝙖 𝙣𝙜 𝙙𝙖𝙝𝙞𝙡 𝙨𝙖 𝙡𝙖𝙡𝙖𝙠𝙞𝙣𝙜 𝙢𝙖𝙝𝙖𝙡 𝙣𝙞𝙮𝙖 𝙠𝙖𝙮𝙖 𝙨𝙖 𝙩𝙞𝙣𝙜𝙞𝙣 𝙠𝙤 𝙢𝙖𝙨 𝙢𝙖𝙗𝙪𝙩𝙞𝙣𝙜 𝙝𝙪𝙬𝙖𝙜 𝙠𝙖𝙣𝙜 𝙜𝙪𝙢𝙖𝙮𝙖 𝙨𝙖 𝙠𝙖𝙥𝙖𝙩𝙞𝙙 𝙠𝙤. Alam ko kong ano ang ibig niyang sabihin pero hindi ko parin maiwasan ang makinig sa kung ano ang sasabihin niya. 𝙆𝙖𝙮𝙖 𝙖𝙣𝙜 𝙜𝙖𝙬𝙞𝙣 𝙢𝙤 𝙖𝙮 𝙙𝙖𝙥𝙖𝙩 𝙥𝙖𝙠𝙖𝙬𝙖𝙡𝙖𝙣 𝙢𝙤 𝙣𝙖𝙡𝙖𝙣𝙜 𝙖𝙣𝙜 𝙡𝙖𝙡𝙖𝙠𝙞𝙣𝙜 𝙣𝙖𝙧𝙞𝙮𝙖𝙣 𝙨𝙖 𝙥𝙪𝙨𝙤 𝙢𝙤 𝙙𝙖𝙝𝙞𝙡 𝙝𝙞𝙣𝙙𝙞 𝙠𝙖 𝙖𝙨𝙤 𝙥𝙖𝙧𝙖 𝙢𝙖𝙜𝙝𝙖𝙗𝙤𝙡. Dagdag niya pa.
𝑇𝑎𝑚𝑎 𝑘𝑎 𝐸𝑑𝑤𝑎𝑟𝑑....
𝑇𝑎𝑚𝑎 𝑘𝑎....