𝙍𝙊𝙎𝙀𝘼𝙉𝙉𝙀'𝙎 𝙋𝙊𝙑
Parang kailan lang at grabe napakabilis ng mga pangyayari ang too hindi ako makapaniwala na nalagpasan namin ang lahat ng iyon.
Masaya na ako sa buhay ko ngayun dahil kasama ko na ang prinsepe ng buhay. Akala ko nong una ay mawawala na siya pero lumaban pala siya ng dahil sa akin.
Nagising ako ng umaga dahil excited na ako sa first date namin feeling ko ito na ang pinaka magandang nang yari sa buhay ko.
Ilang sandali pa ay agad na akong nagbihis dahil alam kong darating na siya at susunduin na niya ako.
Ilang sandali pa ay napansin kong hindi parin siya dumadating kaya napag isipan kong tawagan na siya at naka tatlong tawag na ako at doon pa niya sinagot ang tawag ko.
"𝙃𝙚𝙡𝙡𝙤" Agad kong narinig ang pagod niyang boses sa kabilang linya.
"𝙃𝙖𝙧𝙤𝙡𝙙 𝙣𝙖𝙨𝙖𝙣 𝙠𝙖𝙣𝙖?" excited kong tanong sa kanya dahilan para matahimik siya pero ilang sandali pa ay agad naman siyang sumagot.
"𝙎𝙤𝙧𝙧𝙮 𝙍𝙤𝙨𝙚𝙖𝙣𝙣𝙚 𝙥𝙚𝙧𝙤 𝙝𝙞𝙣𝙙𝙞 𝙖𝙠𝙤 𝙢𝙖𝙠𝙖𝙠𝙖𝙥𝙪𝙣𝙩𝙖 𝙨𝙖 𝙙𝙖𝙩𝙚 𝙣𝙖𝙩𝙞𝙣 𝙢𝙖𝙮 𝙥𝙞𝙣𝙖𝙥𝙖𝙜𝙖𝙬𝙖 𝙥𝙖 𝙠𝙖𝙨𝙞 𝙨𝙞 𝘿𝙖𝙙 𝙨𝙖 𝙠𝙤𝙢𝙥𝙖𝙣𝙮𝙖." Paliwanag niya dahilan para malungkot ako. 𝐹𝑖𝑟𝑠𝑡 𝑑𝑎𝑡𝑒 𝑝𝑎 𝑛𝑎𝑚𝑎𝑛 𝑛𝑎𝑚𝑖𝑛 𝑡𝑜.
"𝙊𝙠𝙖𝙮 𝙡𝙖𝙣𝙜 𝙣𝙖𝙞𝙞𝙣𝙩𝙞𝙣𝙙𝙞𝙝𝙖𝙣 𝙠𝙤 𝙣𝙖𝙢𝙖𝙣 𝙮𝙤𝙣" Pagdadahilan ko.
"𝙎𝙞 𝙋𝙖𝙪𝙡 𝙣𝙖 𝙢𝙪𝙣𝙖 𝙖𝙣𝙜 𝙗𝙖𝙝𝙖𝙡𝙖 𝙨𝙖𝙮𝙤." Sabi niya dahilan para matigilan ako at ilang sandali pa ay agad na niyang pinatay ang linya dahilan para makaramdam ako ng inis.
At nang pag lingun ko sa labas ay sakto nandito na si Paul agad naman akong ngumiti sa kanya para hindi ipakita ang lungkot ko.
Agad naman niya akong inalalayan papasok sa kanyang kotse. 𝙉𝙜𝙪𝙢𝙞𝙩𝙞 𝙠𝙖 𝙣𝙖𝙢𝙖𝙣 𝙙𝙞𝙮𝙖𝙣 𝙍𝙤𝙨𝙚𝙖𝙣𝙣𝙚. Pabiro niyang sabi sa akin.
Nang makapunta na kami sa restaurant ay agad na siyang nag order sa aming dalawa at ng makabalik na siya ay napansin niyang tahimik ako kaya agad na siyang nagsalita.
𝙈𝙖𝙝𝙖𝙡 𝙠𝙖 𝙣𝙤𝙣. Seryuso niyang sabi sa akin dahilan para mapatingin ako sa kanya. 𝙈𝙖𝙮 𝙠𝙖𝙞𝙡𝙖𝙣𝙜𝙖𝙣 𝙡𝙖𝙣𝙜 𝙨𝙞𝙮𝙖𝙣𝙜 𝙜𝙖𝙬𝙞𝙣. Dagdag niya pa.
𝙉𝙖𝙞𝙞𝙣𝙩𝙞𝙣𝙙𝙞𝙝𝙖𝙣 𝙠𝙤 𝙣𝙖𝙢𝙖𝙣 𝙚𝙝. Sabi ko at saka ngumiti para hindi na siya mag alala.
𝙔𝙤𝙣𝙜 𝙜𝙞𝙧𝙡𝙛𝙧𝙞𝙚𝙣𝙙 𝙢𝙤 𝙥𝙖𝙡𝙖 𝙤𝙠𝙖𝙮 𝙡𝙖𝙣𝙜 𝙗𝙖 𝙨𝙖 𝙠𝙖𝙣𝙮𝙖 𝙣𝙖 𝙢𝙖𝙜𝙠𝙖𝙨𝙖𝙢𝙖 𝙩𝙖𝙮𝙤? Agad kong tanong sa kanya pero nginisihan niya lang ako. 𝐴𝑏𝑛𝑜𝑟𝑚𝑎𝑙 𝑡𝑎𝑙𝑎𝑔𝑎.
Nang matapos na kaming kumain ay agad na niya akong hinatid sa bahay para makapagpangiha na ako.
Hindi ko ala pero nakaramdam na naman ako nang lungkot dahil mukang ngayun pa talaga kami hindi nagkasama na wala namang problema. Hindi ko tuloy maiwasan ang mainis.
Tiningnan ko ang labas marami ng tao at mga magagandang bulaklak at lahat ng to ay dahil kay Harold siya dahilan kung bakit nabalik sa dating ganda ang...
𝑀𝑎𝑥𝑜𝑙𝑙𝑒𝑛....