Στην αρχή (Α) Ο Θεός δημιούργησε (Β) τους ουρανούς (Γ) και τη γη. (Δ) 2 Τώρα η γη ήταν άμορφη (Ε) και κενή, (Στ) το σκοτάδι ήταν πάνω από την επιφάνεια του βαθιού, (Ζ) και το Πνεύμα του Θεού (Η) αιωρούσε (Ι) πάνω στα νερά. 3 Και ο Θεός είπε, (Α) «Ας υπάρχει φως» και υπήρχε φως. (Κ) 4 Ο Θεός είδε ότι το φως ήταν καλό, (Λ) και χώρισε το φως από το σκοτάδι. (Μ) 5 Ο Θεός κάλεσε (Ν) το φως «ημέρα» και το σκοτάδι που ονόμασε «νύχτα». (Ο) Και υπήρχε βράδυ, και υπήρχε πρωί (Π) - την πρώτη μέρα. 6 Και ο Θεός είπε, (Ε) «Ας υπάρχει ένα θησαυροφυλάκιο (R) ανάμεσα στα νερά (S) για να χωρίσει το νερό από το νερό.» 7 Έτσι ο Θεός έφτιαξε το θησαυροφυλάκιο και χώρισε το νερό κάτω από το θησαυροφυλάκιο από το νερό πάνω από αυτό. (Τ) Και ήταν έτσι. (U) 8 Ο Θεός κάλεσε (V) το θησαυροφυλάκιο «ουρανό». (W) Και υπήρχε βράδυ, και υπήρχε το πρωί (Χ) - τη δεύτερη μέρα. 9 Και ο Θεός είπε, «Αφήστε το νερό κάτω από τον ουρανό να συγκεντρωθεί σε ένα μέρος, (Υ) και αφήστε το ξηρό έδαφος (Ζ)». Και έτσι ήταν. (ΑΑ) 10 Ο Θεός ονόμασε (ΑΒ) το ξηρό έδαφος «γη», και τα μαζεμένα νερά (AC) ονόμασε «θάλασσες» (AD) Και ο Θεός είδε ότι ήταν καλό. (ΑΕ) 11 Τότε ο Θεός είπε, «Αφήστε τη γη να παράγει βλάστηση: (AF) φυτά και δέντρα που φέρουν σπόρους στη γη που φέρουν καρπούς με σπόρους σε αυτό, σύμφωνα με τα διάφορα είδη τους. (AG)» Και ήταν έτσι. (AH) 12 Η γη παρήγαγε βλάστηση: φυτά που φέρουν σπόρους ανάλογα με τα είδη τους (AI) και δέντρα που φέρουν καρπούς με σπόρους ανάλογα με τα είδη τους. Και ο Θεός είδε ότι ήταν καλό. (AJ) 13 Και υπήρχε βράδυ, και υπήρχε πρωί (AK) - την τρίτη ημέρα. 14 Και ο Θεός είπε: «Ας υπάρχουν φώτα (AL) στο θησαυροφυλάκιο του ουρανού για να διαχωρίσουν την ημέρα από τη νύχτα, (AM) και να τους αφήσουν να χρησιμεύσουν ως σημάδια (AN) για να σηματοδοτήσουν ιερούς χρόνους, (AO) και ημέρες και χρόνια, (AP) 15 και αφήστε τους να είναι φώτα στο θησαυροφυλάκιο του ουρανού για να δώσουν φως στη γη. " Και έτσι ήταν. (AQ) 16 Ο Θεός έφτιαξε δύο μεγάλα φώτα - το μεγαλύτερο φως (AR) για να κυβερνά (AS) την ημέρα και το μικρότερο φως για να κυβερνά (AT) τη νύχτα. (AU) Έκανε επίσης τα αστέρια. ( AV) 17 Ο Θεός τους έβαλε στο θησαυροφυλάκιο του ουρανού για να δώσει φως στη γη, 18 για να κυβερνήσει την ημέρα και τη νύχτα, (AW) και να διαχωρίσει το φως από το σκοτάδι. Και ο Θεός είδε ότι ήταν καλό. (AX) 19 Και υπήρχε βράδυ, και υπήρχε πρωί (AY) - η τέταρτη μέρα. 20 Και ο Θεός είπε, «Αφήστε το νερό να γεμίσει με ζωντανά πλάσματα, (ΑΖ) και αφήστε τα πουλιά να πετούν πάνω από τη γη απέναντι από το θησαυροφυλάκιο του ουρανού». (ΒΑ) 21 Έτσι ο Θεός δημιούργησε (ΒΒ) τα μεγάλα πλάσματα της θάλασσας (π.Χ.) ) και κάθε ζωντανό πράγμα με το οποίο το νερό
Stin archí (A) O Theós dimioúrgise (V) tous ouranoús (G) kai ti gi. (D) 2 Tóra i gi ítan ámorfi (E) kai kení, (St) to skotádi ítan páno apó tin epifáneia tou vathioú, (Z) kai to Pnévma tou Theoú (I) aioroúse (I) páno sta nerá. 3 Kai o Theós eípe, (A) «As ypárchei fos» kai ypírche fos. (K) 4 O Theós eíde óti to fos ítan kaló, (L) kai chórise to fos apó to skotádi. (M) 5 O Theós kálese (N) to fos «iméra» kai to skotádi pou onómase «nýchta». (O) Kai ypírche vrády, kai ypírche proí (P) - tin próti méra. 6 Kai o Theós eípe, (E) «As ypárchei éna thisavrofylákio (R) anámesa sta nerá (S) gia na chorísei to neró apó to neró.» 7 Étsi o Theós éftiaxe to thisavrofylákio kai chórise to neró káto apó to thisavrofylákio apó to neró páno apó aftó. (T) Kai ítan étsi. (U) 8 O Theós kálese (V) to thisavrofylákio «ouranó». (W) Kai ypírche vrády, kai ypírche to proí (CH) - ti défteri méra. 9 Kai o Theós eípe, «Afíste to neró káto apó ton ouranó na synkentrotheí se éna méros, (Y) kai afíste to xiró édafos (Z)». Kai étsi ítan. (AA) 10 O Theós onómase (AV) to xiró édafos «gi», kai ta mazeména nerá (AC) onómase «thálasses» (AD) Kai o Theós eíde óti ítan kaló. (AE) 11 Tóte o Theós eípe, «Afíste ti gi na parágei vlástisi: (AF) fytá kai déntra pou féroun spórous sti gi pou féroun karpoús me spórous se aftó, sýmfona me ta diáfora eídi tous. (AG)» Kai ítan étsi. (AH) 12 I gi parígage vlástisi: fytá pou féroun spórous análoga me ta eídi tous (AI) kai déntra pou féroun karpoús me spórous análoga me ta eídi tous. Kai o Theós eíde óti ítan kaló. (AJ) 13 Kai ypírche vrády, kai ypírche proí (AK) - tin tríti iméra. 14 Kai o Theós eípe: «As ypárchoun fóta (AL) sto thisavrofylákio tou ouranoú gia na diachorísoun tin iméra apó ti nýchta, (AM) kai na tous afísoun na chrisiméfsoun os simádia (AN) gia na simatodotísoun ieroús chrónous, (AO) kai iméres kai chrónia, (AP) 15 kai afíste tous na eínai fóta sto thisavrofylákio tou ouranoú gia na dósoun fos sti gi. " Kai étsi ítan. (AQ) 16 O Theós éftiaxe dýo megála fóta - to megalýtero fos (AR) gia na kyverná (AS) tin iméra kai to mikrótero fos gia na kyverná (AT) ti nýchta. (AU) Ékane epísis ta astéria. ( AV) 17 O Theós tous évale sto thisavrofylákio tou ouranoú gia na dósei fos sti gi, 18 gia na kyvernísei tin iméra kai ti nýchta, (AW) kai na diachorísei to fos apó to skotádi. Kai o Theós eíde óti ítan kaló. (AX) 19 Kai ypírche vrády, kai ypírche proí (AY) - i tétarti méra. 20 Kai o Theós eípe, «Afíste to neró na gemísei me zontaná plásmata, (AZ) kai afíste ta pouliá na petoún páno apó ti gi apénanti apó to thisavrofylákio tou ouranoú». (VA) 21 Étsi o Theós dimioúrgise (VV) ta megála plásmata tis thálassas (p.CH.) ) kai káthe zontanó prágma me to opoío to neró
μητέρα σου είναι κατάσκοπος
I mitéra sou eínai katáskopos