Tumigil ang sasakyan sa tapat ng isang commercial building. Makikita sa taas nito ang Greco Malls at sa ilalim nun ay namamayagpag na picture ng isang babae. It's a close up shot.
Sobrang puti, napaka itim na buhok, matangos na ilong, her jaw was well define, light brown eyes at pulang lipstick. A princess but more like a warrior princess.
Wait. Red Lipstick.
Tumingin ako sa babaeng kakababa lang ng sasakyan at sa picture. Kay ate at sa larawan ulit.
Si ate Scarlet yung nasa billboard.
Paanong kung gaano siya kaganda sa larawan ay ganun rin siya kaganda sa personal?
Para siyang humihingang sculpture.
' Huwag mong tingnan yan future sister in law. Look how much they photoshop my face, I should sue that photographer. Tss.'
Hinintay ko ang tawa ni ate Scarlet ngunit lumipas na ang ilang segundo ay hindi parin siya tumatawa. Akala ko ay nagloloko lamang siya ngunit nakita ko siyang mabilis na pumasok sa loob ng building.
Mabilis kong sinundan si Ate Scarlet ngunit nawala ang aking tingin sa likod niya ng makita ko kung nasaan kami.
The building is so huge in the inside, how spacious it is even though there's alot of people. Hindi ko napigilang ilibot ang aking paningin.
Noon ay nakikita ko lamang ito sa mga magazine sa library ng Campus pero ngayon nandito na ako.
Ito ang kauna unahang pagkakataon na makapapasok sa loob ng Mall, dahil sa pagkaka alala ko nung 15 years old ako ay dapat pupunta ako sa ganitong lugar ngunit.
Napapikit nalang ako ng makaramdam ako ng kirot sa aking ulo. Tila umiikot ang aking paligid at tanging nakakabinging tunog lang ng machine sa ospital ang aking narinig.
Kinuha ni mama ang aking kamay habang ang kabila ko namang kamay ay hinawakan ni Kuya Phean.
'Anak huwag kang bibitaw ha?'
Marahan na pinisil ni mama ang aking kamay at tumingin sa daan.
Hinihintay namin ang green light ng may isang lalaki na bigla na lamang patakbong tumawid sa kalsada at huminto sa gitna ng kalsada.
Kasabay nito ang mabilis na takbo ng isang sasakyan sa kaparehong lane ng kalsada.
Kitang kita ko na bigla na lamang nagtungo sa dereksyon ng lalaki ang sasakyan.
Narinig ko ang sigawan ng mga tao sa aming paligid ngunit ni isa ay walang naglakas ng loob na pumunta sa bata.
Kung kaya buong lakas akong kumawala sa kamay ni mama at kuya kahit na inutusan niya akong huwag bibitaw.
Sa bawat hakbang ng aking malilit na biyas ay buong pilit kong tinakbo ang kanyang kinatatayuan.
Tila bumabagal rin ang takbo ng oras ng makita kong ligtas ko siyang naitulak sa kabilang gilid ng kalsada, kumawala ang malaking ngiti sa aking labi at narinig ko nalang ang malakas na busina ng...
' Sister in law, we have to go. Nakapag pabook na ako ng dinner appointment natin and bawal tayo malate.'
Naputol ang aking pagiisip sa boses ni ate Scarlet. She hold my wrist tight at muli akong kinaladkad papasok sa isang shop.
Sumalubong sa amin ang natutulog na babae, tila hindi naistorbo ang malalim na pagkatulog niya sa tunog ng bell na nakalagay sa pinto.
Narinig ko ang malalim na hininga niya at biglang humigpit ang pagkakahawak sa aking braso.
Bago pa tuluyang masira ang mood ni ate Scarlet ay I reach for the lady's shoulder at sinubukang gisingin siya sa pagtapik sa kanya. Ngunit gaano man kalakas ang pag kakayugyog ko ay hindi parin sila nagigising.
Kaya buong lakas kong pinukpok ang lamesang kahoy na pinagpapatungan ng kanilang ulo at sa wakas ay nagising na sila.
Biglang tumayo ang mga babae na kanina lamang ay natutulog. Bakas sa kanila ang labis na pag kainis dahil sa pag gambala ko sa kanilang pamamahinga.
Ngunit nawala ang inis sa kanilang mukha at napalitan ng pag kagulat hindi dahil may customer na nahuli silang natutulog during working time kung hindi sa presensya ng babaeng nakatayo sa aking tabi.
'Madaam Scarlet, ba...bakit po..kayo..?'
Tila nagising siya sa kurot ng babae na nasa gawing kanan niya at tumalikod sa amin. Kitang kita na inayos niya muna ang kanyang buhok at tiningnan ang kanyang mukha sa harap ng salamin.
' Welcome to Kolei's Clinic where we take care of your skin and body. We gave our service anytime and anywhere.'
She energetically spout their clinic slogan and give us a big smile.
'Maam may appointment po ba kayo today?'
Singhal ng isang babae sa kabilang gilid.
Tiningnan niya ang computer monitor na nasa kanyang harapan at hinanap ang aming pangalan.
Bumukas ang kurtina sa gilid ng front desk ng Clinic at inilabas ang matangkad na tisoy na lalaki.
Tila sukat na sukat sa kanyang katawan ang nakasuot na lab gown sa kanya.
'Doc. si Madaam Scarlet po.'
Tumingin ang dalawang babae sa lalaking tinawag nila ng Doc na tila nagpapahiwatig na kailangan nila ng tulong. Ngumiti lamang siya at tumingin sa amin.
'Ms. CEO, hindi ko alam na dadating ka? What brings you here.'
Wait. What? Chief executive officer?
Ito bang clinic?
'The Greco Malls Madaam Boss is here. Kinda surprising. Doing your daily inspection?'
The mall?Madaam boss?Si ate Scarlet and the mall?
Kaya ba may napakalaking larawan si Maam Scarlet sa harap ng Mall ay dahil pag mamayari niya ito?
Okay calm keep calm Phoenixyr, just stay calm.
What do I expect she's the Madaam boss who give this assignment kapalit ng malaking pera. The owner of the Aces Academy.
Now I understand kung bakit ganun nalang ang inakto ng mga babae kanina ng nahuli.
Lumapit siya sa kinatatayuan ng lalaki at sinuntok ito sa kanyang sikmura.
'Greetings Doc. Anong bang sinabi ko sa Madaam boss na yan ha?! At isa pa I never knew you tolerate your employees laziness.'
Napahawak si Doc sa kanyang binti ng bigla na lamang siya inundayan ng sipa ni ate Scarlet.
Matapos niyang makita ang lalaki na umiiling sa sakit ay tinapik niya ito sa likod.
'She's the one who needed the treatment. I'll be going.'
Ako ba yung tinutukoy ni Maam Scarlet. Is this really part of the contract?
Why I'm acting so stupid I am not like this.
Pero bago pa makalabas si Maam Scarlet ay kusa na ng gumalaw ang aking katawan upang hawakan ang kanyang braso. Ngunit gamit ang kanyang dalawang kamay ay she remove my hands and smile.
'Don't worry I'll be back. Okay?'
Paglabas niya sa pintuan ay tumalikod na ako at hinarap sila. Binigyan ako ni Doc ng napaka gandang ngiti na nagpakalma sa akin.
Hingang malalim Phoenix this is all part of the contract this is just a preparation, wala lang ito.
Inalalayan ako ng dalawang babae na kanina na nasa front desk at pinapunta ako sa loob ng kurtina. Ang nasa loob pala nito ay isang higaan na madalas mong nakikita sa mga ospital or clinic at napapalibutan ang buong kwarto ng salamin.
Maging ang mga stainless na rack na may mga tools ay present sa lugar na ito. The usual mini-clinic.
Inabot sa akin ng dalawang babae ang damit na katulad ng mga dinadamit ng mga pasyente sa mga movie at hinayaan akong magpalit.
'Maam humiga na po kayo dito magstastart na po tayo. Where going to ask you some questions tungkol po sa skin niyo.'
Matapos akong tanungin ng nga babae ay pumasok na si Doc. Inadjust niya ang higaan at inilapit sa mukha ko ang ilaw.
The ladies help him wear gloves, mask and another gown maybe he use it when he is going to start the treatment.
He check my assessment paper at inilipat ang tingin sa mukha ko.
Nagsimula na silang kalikutin ang mukha ko. Nilagyan nila ng takip ang dalawa kong mata kung kaya hindi ko nakita ang ginagawa nila.
'You seem so special to her.'
Narinig ko ang malamig na boses ni Doc Kolei. Ngunit dahil hindi ko nga sila nakikita hindi ko alam kung sino ang kinakausap niya.
'I've never seen her smile like that. It's you, her family and him. Lucky you.'
I just realize that I'm the one who he is talking to when he pinch my right cheek.
Ramdam ko ang malamig na cream na pinapahid nila sa buo kong mukha. Sa sobrang gaan ng kamay nila ay it throughly calm my nerves. Hindi ko na namalayan na nakatulog na pala ako.
XxX
Naalimpungatan ako ng may tumapik sa aking katawan. Dahan-dahan ko inimulat ang aking mata at tumingin sa paligid. Nakita ko ang nakangiting mukha ni ate Scarlet.
'You okay? It's time .'
Inalalayan niya akong tumayo sa higaan at inutusang magpalit ng damit.
Hindi ko alam kung gaano na ba ako katagal na natutulog.
Dahil ang kwarto ay punong puno ng salamin nakita ko ang aking sarili. When I touch my face the texture of my skin changed it feels like touching a baby's skin.
Ang kinis maging ang pisngi ko ay sobrang lambot and for some reason it glows tila buhay na buhay ang aking balat.
Now, I understand the women in the magazine kung bakit pumupunta sila sa Clinic na katulad nito.
Lumabas ako ng kwarto na may ngiti. Tanging pasasalamat lamang ang binigay ko kay Doc Kolei at sa mga babae na nasa front desk.
Pag katapos nun ay dumeretso kami ni ate sa isang restaurant, but this time hindi na siya nag-iisa may nakasunod na sa kanyang mga naka-red na uniforms siguro mga staff dito sa mall.
She's the Madaam Boss of this Mall anyway.
So, she order the foods kaya hindi ko alam kung ano kakainin namin. Ate and I quietly waited for the orders.
First, a man with a green bottle offer us different drinks. Ang naintindihan ko lang is the clear yellowish liquid is champagne and the dark red is wine. He said alot of things about the drinks but I can't really understand. But because I don't like liquor or alcohol drinks ay nanghingi nalang ako ng grape juice.
Before, pinagaralan namin ang mga drinks na ito but because I'm not interestes ay hindi ko ito pinagtuunan ng pansin. Ang naaalala ko lang ay may certain year, may different texture at level of alcohol ang bawat alak.
They even let us taste it but Captain Acier did'nt even let me sipped. Pero dahil kinulit ko siya ay he introduce to me a drink with no alchol content but mukhang wine. It's the Grape juice, ever since that naging favorite ko na ito.
Dumating ang rack na may takip katulad ng mga nasa mamahalin restaurants. When the food server remove the lid that cover the tray the delicious smell of foods lingers on us.
A large piece of steaks, white pasta, mashed potatoes, salad at ibat-ibang klaseng seafoods. Okay, this is the reason of that incredible smell.
Isa-isang nilagay ng server ang mga pagkain sa aming lamesa at umalis na.
'Bon appetit!'
She said, I let her to take a bite first and I started to dig in. Sa bawat kagat ko ng pagkain ay naglalaro sa loob ng bibig ko ang lasa ng mga hindi pamilyar na spices na ginamit nila.
Sa Aces Academy meron ring ganitong pagkain sa cafeteria but more like easy to cook na pampalasa na ang ginagamit nilang pangluto. Iba talaga ang lasa pag from scratch ang lahat.
Ito talaga ang lasa ng mga pagkain sa mga high end restaurants. I better eat it all dahil alam ko na naglalaro rin ang presyo nito sa malaking halaga.
'Is the food good? Ngayon lang ako nakakita ng babaeng kasing lakas ko kumain.'
Tumingin ako may ate Scarlet at halos lumuwa ang mata ko on how gracefully she was cutting the beef meat. I am not exaggerating at all. She is just splendidly beautiful.
Bigla ako napaayos sa kinauupuan ko at nahiya sa inasta ko sa harap niya. Napatingin siya sa akin ng bigla kong ibinababa ang aking kubwertos.
'Just enjoy the food don't mind me here. Ubusin mo lahat yan ha.'
Inilagay niya sa aking pingggan ang steak na kanyang hiniwa kanina. Hindi ko napigilan na ngumiti sa napakabait na gesture niya.
She's naturally kind and humble just like Sir Rile. If ako lang si cupid I will pair them up, because I think they look totally perfect together. By any chance is she already taken.
But hindi ako si Cupid, this is the first day of my job yet I'm thinking that. I should focus on my assingment and the reason why I'm outside of the Academy.
'Maam Scarlet,what I mean Ate about po pala sa mission ko. Kailan ko po ba pwede mameet ang anak ng president?'
Before she answer my question, she slowly reach for the wine glass and sip the red liquid down to her throat.
'Well, let's talk about it later. So save your questions and finish your meal.'
Hindi na ako makakapag hintay na malaman ang mission kung kaya dali dali kong isinubo ang natitirang pagkain na nasa aking pinggan at uminom ng tubig.
Pinunasan ko ang aking labi ng panyo na nakapatong sa aking lap at tumingin kay Ate Scarlet.
'I'm done na po.'
I heard her sweet chuckle at tumayo sa kanyang kinauupuan.
'Then, let's grab some sweets on our way.'
She stopped her car on a small bakery at the highway road, the wall of the bakery is still made out of woods and the roof is made of nipa. Napapagitnaan ito ng mga cafe at pastry shops na gawa na sa modern structure or design.
It's good that they stay this way because a lot of people might forgot what kubo looks like and it makes their shop standout. Also it's a great marketing strategy kasi it catches people attention dahil nga they look different.
Pag pasok namin sa shop ay sumalubong sa amin ang napakahabang pila ng mga tao, all the way through the counter till the opening of the shop.
'Ate, pila po kayo tapos hintayin niyo po ang pagtawag sa number niyo.'
Nag salita ang batang lalaki na punong puno ng pulbos na puti sa buong katawan at inabutan ako ng isang card na may nakasulat na number seventy four.
Ang sipag naman ng batang ito dahil till this late hour ay tumatao siya at sobrang dami pang dumadating. Anong oras kaya nakakapahinga ang mga tauhan nila dito?
Kinuha ko ang candy na binigay ng waiter namin kanina pag labas ng restaurant at inabot ito sa kanya. This is the only food that I have hindi naman siguro masama pakainin ng sweets ang bata pag gabi diba tsaka dagdag energy sa kanya for working hard kahit musmos pa lang.
'Shh. It's okay, I will not tell anyone okay?'
Pailing-iling lang siya bilang pagtanggi sa inaalok ko ng candy pero when I offer him a pinky promise ay tinaggap niya rin ito. Narinig ko ang maliit niyang hagikhik ng mabilis siyang tumakbo papasok sa loob ng counter.
He is so cute, I should ask for his name first. I wish I can visit this shop again.
'Scarlet, hindi mo naman sinabi na bibisita ka.'
Doon ko lang napansin na wala pala sa aking tabi si ate Scarlet at dumeretso na pala siya sa counter. Kinakausap siya ng lalaking medyo may edad na nagbibigay ng order sa may counter.
'Ate Scarlet.'
Tinawag ko siya mula sa kinatatayuan ko, ngunit sinenyas niya lang ang kanyang kamay. Is she suppose to do that or should I break the line? Pero sobrang daming nakapila baka magalit ang mga ito.
Hindi na muli ako nilingon ni ate kung kaya wala akong choice kung hindi lumapit sa pwesto niya. Narinig ko ang pagtaas ng boses ng lalaki na kinakausap ni ate kung kaya nag madali na akong lumapit sa kanila.
'Tama ba ito, Federic? Pati si Bugoy pinag tratrabaho niyo, oras na para sa pagtulog niya gusto niyo ba na sampahan ko kayo ng kaso? Child labour?'
Kalmado ngunit pabantang salita ni ate sa kaharap niya. Hindi mo man lang makikitaan ng takot ang babae na ito kahit pa ang kaharap niya ay doble pa ang laki sa kanya.
Maging ang mga nakapila ay nakibusisi narin sa nangyayari.
'Scarlet tinuturuan lang namin si Bugoy para maging responsable siya katulad ng tito niyang si Rile.'
Bumaba ang tensyon na namamagitan sa kanilang dalawa sa sagot na ibinigay ni Mr. Federic. Maaring ang binabanggit nila na Bugoy ay ang batang kanina nag abot sa akin ng numero at kung hindi ako nagkakamali ay ang Rile na tinutukoy nila ay ang Kuya Rile ko.
'Federic this is the last time that I'm going to see Bugoy working at night and kung tinuturuan mo talaga siya na maging responsable ay don't let me caught him again sleeping during our class. Are we clear?'
Tahimik lang na tumango ang lalaki bilang pag sang-ayon sa sinabi ni ate Scarlet. Okay to fix this puzzle out, Bugoy is ate Scarlet student, I don't even now that she is teaching but the point here is that she's a great teacher dahil pumunta pa talaga siya personally sa lugar ng estudyante niya just to know why he is acting like that on her class.
One last thing is that she is a Bussiness woman a C.E.O. of a malls pero she manage to teach children. How can she even rest on this type of schedule?
'Where is Rile? We should talk.'
Pinapasok kami ni Mr.Federic sa loob ng counter at pinapunta sa loob ng kusina nila.
On our way sumalubong sa amin ang hindi mabilang na twelve deck cooling racks that are full of packed fresh baked goods.
It's an open room kaya makikita mo ang lahat ng nangyayari to make a delicious bread. There are two women packing ensaymada, putok, egg pie, macaroons,pinagong and different bread on their branded bag and layering it on the racks.
There are three men and an old lady kneading huge lump of doughs at the top of a wide wooden table, habang ang dalawang malaking lalaki that is facing their back on ang mano-manong naghahalo ng batter gamit ang malalaking sagwan.
Nakita ko lang ito once on a history book this is an old way of baking. We have alot of electric powered machines now in order to make things easier but they cook those breads by only using their hand. This is quiet amazing, it feel like looking on a painting an art of cooking.
A man full of ash and coal dirt just get inside of the room. May sinasabi siya ngunit hindi ko maintindihan ng maayos dahil may kagat kagat siya na tinapay. His sleeves is folded up to his elbow, dahan-dahan siyang naglalakad upang hindi matapon ang mga umuusok na tinapay na nasa trays na hawak niya.He succesfully put the trays on the table near to the old lady.
'RILE!'
Muli sana siya tutungo sa pinanggalingan niya ng hindi niya kami napansin ngunit napahilingon siya sa sigaw ni ate Scarlet at nabitawan pa niya ang tinapay na kanina pa niya kagat-kagat.
Nakita ko ang pag kamot niya sa kanyang ulo, the same thing he do when he get caught doing something wrong.
Lumapit si ate sa kinatatayuan niya at hindi ko sukat akalain ang sunod niyang ginawa. Piningot niya lang naman ang tenga ni Kuya Rile at hinila ito papasok sa kabilang kwarto.
'Okay.Okay, let me explain. Hindi ako nakapunta kanina kasi si Lola pinagbantay ako sa may hurnuhan. Anong magagawa ko?'
Napasigaw siya sa sakit ng mas hinigpitan pa ni ate ang kapit niya sa tenga nito. This is somehow weird, kasi si Kuya Rile he never acted like this before and Ate Scarlet is not having the same fierce face that she have kanina.
'Anong magagawa mo?Are you asking me?Alam mo puro ka palusot.'
Ipinit ni kuya ang kanyang katawan upang makaalis sa pagkakahawak ni ate Scarlet. But she started to throw her fists and fly some kicks. Yet he dodge each of them kahit na mas bumilis ang pace ni ate Scarlet.
How close is this two to each other to become comfortable like this? They are even fighting each other kahit na pwede naman pag usapan ito.
'Come on, para kayong bata.'
I stand between them when I see them catching their breath. Wala atang balak tumigil ang dalawang ito. Babawiin ko na pala ang sinabi ko kanina if I'm going to be cupid I will not pair them up, para silang aso't pusa.
'Hindi kami bata!'
They said in unison. She continue to hit him but kuya is staying on his defense state.
'Urgh, they won't stop.'
When ate was about to kick him again ay tumayo ako sa gilid niya. I anchor my left arm to stop her leg and use the my hand to flip it to the opposite side that make her struggle. When kuya reach his hand to stop me ay I lock his arm to his back,but he remove it on one swift motion but I kick his leg up and hold it using my right hand. When I lock their legs ay hinila ko na sila papalapit sa mahabang upuan sa loob ng kwarto at itinapon sila doon.
'I know that I'm a dead meat now for stopping both of you but I don't want to waste your precious time. So what's the plan?'