Download Chereads APP
Chereads App StoreGoogle Play
Chereads

Dennise Anastasia Villarreal

Marielle_Cezar
--
chs / week
--
NOT RATINGS
16.2k
Views
Synopsis
"Congratulations Dennise!" "Salamat" "Galing galing mo talaga dennise" "Salamat" "Ate congratulations, galing mo talaga" "Thank you sissy" "Congrats den den" "My god kuya Stop calling me den den" "Haha whatever..." Babatukan ko sana kuya ko, kaso naisip ko nandito ako sa school ko ngayon. Ayoko mawala ang ganda ko dahil lang sa kapatid ko, like duh!  Masisira lang ang maganda ko kamay para lang sa panget nya mukha! HAHAHA just kidding. I saw my dad smile at me, niyakap ko sya dahil natutuwa ako nandito sya ngayon, syempre nanalo ang anak nya sa QUIZ B. "Congrats Dennise" he said to me "Thank you daddy" Iniwan ko muna ang pamilya ko para lapitan ang mga kaklase ko na kanina pa ako tinatawag specially monique, atat masyado makita kaibigan nya maganda She congratulate me, ganun din ang mga kaklase ko. Tinawag ako ng kapatid ko para mag picture daw kami, syempre bago yon inayos ko muna ang aking buhok bago ngumiti sa camera. Kelangan maganda ako para matalbugan ko si samantha HAHAHAHA just kidding again, my sister is damn beautiful compared to me. Una umalis si daddy dahil may aasikasuhin sya sa opisina nya, naiwan si mommy dahil may kausap pa sya. As always agaw pansin ang aking kuya at si Samantha. Sanay na ako dahil sikat sila dalawa, like me. But samantha said to us, hindi mahalaga ang popularity dahil mas mahalaga ang pag aaral. Pero hindi ako katulad ni Samantha, Because I use my popularity because of him. "Congrats dennise ang talino mo talaga, natalo mo na naman si Lara" monique "Mag tataka ka pa ba? Like duh, lagi naman ako nanalo. Lagi ako nasa Top!" I flip my hair "Iba talaga ang Villarreal.." She added Umirap ako sa kanya, she is my best friend since Elementary. Sya lang ang kaibigan ko dahil hindi ako nakikipag kaibigan basta basta. No. 1 rule never trust anyone! Again, hindi ako katulad ni Samantha, mag kaiba kami dalawa. "Dennise.. Si Lawrence papalapit sa atin" "Talaga.. OMG maganda ba ako hindi ba ako mukhang hagard o ano pa man" Umiling lang sa akin si monique, ninguso nya ang nasa likod ko. Ibig sabihin malapit na sya! Like OMG Inayos ko ang buhok ko, pati na din ang dress ko old rose na nababagay sakin. Lahat naman bagay sa akin Humarap ako sa kanya, sakto malapit na sya sakin. Ngumiti ako sa kanya as in ginamit ko ang matamis ko ngiti para mapansin nya ako. Tiningnan nya ako mula hanggang paa, tumingin din sya sa medal ko. "Hi Lawrence.." Bati ko sa kanya nang nakalapit na sya sakin. Tinaas nya lang kilay nya nang humarang ako sa kanya. Pansinin mo ako! Ayoko mapahiya. "Hi dennise" pinanliitan ko ng mata si leo, kapal ng mukha banggitin maganda ko pangalan. Hindi ko na lang sya pinansin, humarap ulit ako kay Lawrence para kausapin. "Tabi.." Malamig nya sabi sakin "Hindi mo ba ako babatiin.. I won Lawrence this is another achievement for me.. Hindi ka ba proud sakin" "Wala ako pake.." Hindi ako agad nakapag salita sa sinabi nya. "But.." "Wala na ako pake sayo simula nang pinili mo yan kesa sa akin..." Pag katapos nya sabihin yon naiwan ako nakatulala habang nag lalakad na sya paalis. Hinawakan ni Monique ang braso ko. Dun lang ako bumalik sa dati ko wisyo. Pinunasan ko ang luha ko sa pisngi at saka ngumiti ulit. Tinaasan ko ng kilay ang mga studyante nakatingin sa akin. "WHAT NOW??" Sigaw ko sa kanila "Dennise okay ka lang.." Monique ask me. O my god tinatanong pa ba yan? Syempre okay lang ako! Duh. "Of course.." I flipped my beautiful hair. But I lie to her, because that truth is.. I'M NOT OKAY It's been a long Time.. Nandito pa din yung sakit na nararamdaman ko nang iniwan ko sya nung mga bata pa kami. Lawrence hanggang kelan mo ako kaya tiisin? Hindi mo na ba talaga ako mahal? Bumalik ka nga.. Pero bakit ganito ka pa din sa akin. I miss you so much.. Lawrence
VIEW MORE

Chapter 1 - CHAPTER ONE

I walked down stairs when I saw my sister.

She smiled at me, inirapan ko lang sya.

Dumerecho ako sa kusina para kumuha ng snack, Then I saw my mom. Hindi ko sya binati dahil abala sya sa pag luluto.

Ang dami katulong hindi nya na lang inutos don. Kung ako sa kanya mag bubuhay reyna ako tutal asawa sya ng Don villareal.

Tumaas ang kilay ko nang makita ko ang cake na nakalagay sa ref.

For sure galing na naman ito sa makapal na mukha pumunta dito sa bahay.

Kinuha ko ang cake at tinapon ko sa basurahan yon! Agang aga nakaka stress. Sinisira agad ang kagandahan ko!

"Dennise bakit mo tinapon yan?" Mom asked me.

"Pampasikip lang yan sa ref.." Sabi ko habang nag titimpla ng gatas.

"Anak bigay yan sayo ng manliligaw mo" umirap ako sa kawalan nang marinig ko ang word na manliligaw!

"I don't care mom.."

Araw araw na lang may cake flowers ako natatanggap, pero wala ako pake!

Umalis ako sa kusina para dalhin ang mga pag kain dala ko sa kwarto ko.

Mag sasalita pa sana si samantha pero inirapan ko na lang sya kaya hindi na nya tinuloy.

Wala ako sa mood.

Babatiin sana ako ng katulong na nakasalubong ko pero tinaasan ko lang sya ng kilay.

My God feeling close..

When I enter in my room, nilagay ko sa table ko ang mga pag kain ko.

This is my life pag wala pasok, napaka boring grabe!

I checked my social media account as always in one hour madami na agad nag like ng picture ko.

Syempre sino pa ba hindi hahanga sa ganda ko ito! Duuuh.

Knock knock

Sino kaya hampas lupa kumakatok sa pinto ko. Napaka lakas ng loob non ah!

"Come In.." Wala gana ko sabi

Umirap ako sa kawalan nang si kuya nathan ang pumasok.

Dahil makapal ang mukha nya humiga sya sa higaan ko habang yakap ang unan ko mabango.

"Bakit ka nandito hampas lupa?" I asked him habang kumakain ako ng pizza.

Kita ko sa kanya na may problema sya. Pero gusto ko sabihin nya kung ano yon dahil ayoko mag tanong.

"Nahihirapan ako den den.."

Gusto ko sana sya buhusan ng gatas dahil sa pag tawag nya sa akin ng wala kwenta pangalan na yon pero inirapan ko na lang sya.

Ipinatong ko ang baso sa lamesa ko. "San ka naman nahihirapan ha?" Tanong ko sa kanya.

"Nahihirapan ako dahil ang taas ng expectations ni daddy.."

Napatigil ako sa sinabi ng kapatid ko. Naiintindihan ko sya dahil ako din ganun din ang nararamdaman ko.

"You have no choice... Dahil ikaw ang papalit kay daddy balang araw"

"Paano kung ayaw ako..." Kinuha nya pizza ko pag katapos nya sabihin yon.

Sinamaan ko sya ng tingin dahil sa ginawa nya.

"E di sabihin mo kay daddy na ayaw mo.."

"Tapos.. Si Samantha ang sasalo ng lahat"

Napaisip ako sa sinabi nya.

"Yes dahil hindi ako pupwesto sa kompanya natin..."

"Pero magaling ka dennise.."

Ngumisi ako sa kanya. Ngayon nya lang ba yon nalaman? Matagal na kaya.

Samantha enter my room while she holding some books.

Ginulo ni kuya ang buhok nya kaya sumimangot ito.

"O bakit ka nandito?"

"Turuan nyo naman ako dito.." She pointing her assignment.

"Diba matalino ka? Bakit ka mag papaturo sa amin" pag tataray ko sa kanya.

"Dennise.." May pag babanta saway sakin ni kuya.

Inirapan ko sya at tiningnan ko ulit si Samantha, as always nakasimangot na naman sya.

"Ate.. Pang High school na kasi to"

"So what.. i don't care"

Bigla lumungkot ang mukha nya dahil sa inasta ko sa kanya."Okay wag na nga lang.." Sabi nya sa akin

"Ako na lang mag tuturo sayo.. Tara sa kwarto mo doon kita tuturuan" kuya nathan

Sinamaan ako ng tingin ni kuya nathan pero hindi ako nasindak inirapan ko pa sya.

Umalis sila ng kwarto, tuwa tuwa si Samantha dahil may mag tuturo na sakanya.

Isip bata

--

Nakatulog ako habang nakakikinig ako ng music sa cellphone ko. Kahit papaano nakatulong din ito para hindi ako mainip.

I saw my daddy and kuya na nag uusap sa office. Nadadaan ko kasi ito bago ako makababa sa baba.

"Dennise.." Dad called me when he saw me. Kita kasi sa glass window ang tao dumadaan dito

Ngumiti ako sa kanya, then pumasok ako sa office nya.

I know this scene, kakausapin na naman nya kami about sa negosyo

For the petes sake! Elementary pa lang ako ganito na kami.

Umupo ako sa tapat ni kuya nathan na ngayon ay seryoso na nakatingin kay daddy. Natatawa lang ako wala pinag bago ang isa Nathaniel villareal.

"Kamusta ang hacienda.." Dad asked me.

Hindi nya manlang ako kakamustahin?

I forgot, pag nga pala wala sila ni mommy kami ang namamahal dito.

"Okay naman daddy..."

"Talaga?.. Bakit nabalitaan ko may hindi na deliver na prutas sa bayan?"

Nakagat ko ang labi ko. Hindi ko alam ang sasabihin ko.

"I'm sorry dad.. It's my fault naging busy kasi ako lately sa school kaya hindi ko naasikaso yon"   kuya explain to dad.

Napatingin ako sa kanya, Wow pinagtakpan nya ako kay daddy.

Tumungo ako nang tumingin sa akin si daddy.

"Napaka iresponsable mo nathaniel.."

"Sorry dad.." Kuya apologize to dad

"Sorry din dad.. Hindi na po ito mauulit"

Hinilot lang ni daddy ang kanya sintido habang nakapatong sa mesa nya ang siko nya.

"Leave.." Utos nya sa amin

Pag kasabi ni daddy lumabas na kami sa office nya.

"Bakit mo ginawa yon.." I asked him nang makalabas na kami.

Halata ko sa mukha nya problemado sya dahil sa nangyari.

Tumingin sya sa akin "Dahil kapatid kita.."

Mag papasalamat sana ako pero tumalikod na sya at umalis.

Napabuntong hininga na lang ako, pumunta ako baba para hanapin si mommy.

Abala ang katulong namin sa kusina nang pumunta ako don. Binati nila ako pero hindi ko sila pinansin.

Wala ako time

Nakita ko si samantha na may dala basket na may laman bulalak. Nag init agad ulo ko dahil umalis na naman sya ng wala paalam sa amin.

Ibinagsak ko ang baso hawak ko sa lamesa kaya napatingin sila sa akin. Sinamaan ko lang sila ng tingin, kaya itinuloy na lang nila ang gawa nila.

Mga chismosa!

Tiningnan ko si samantha na ngayon ay kumukuha ng rosas na nakalagay sa basket.

"Galing ka sa hardin..without our permission" I asked her

Bahagya sya tumigil sa ginagawa nya.

"Oo ate.. Pero alam ni mommy yon"

Inamoy nya muna ang bulaklak na hawak nya pag katapos non ngumiti sya sa akin at inabot yon.

"Para sayo ate.."

Tiningnan ko lang ang hawak nya, kinuha ko yon pero itinapon ko din sa basurahan.

"Ate bakit mo itinapon... Ang bad mo!"

Nakita ko sya naiiyak na. Ngumisi lang ako sa kanya.

Kinuha ko ang basket na may laman na bulaklak

"Yaya itapon mo ito sa basurahan sa labas.." Utos ko sa katulong na panget.

"Ate wag! Bakit mo ipapatapon yan?

"Gusto ko e.. Pake mo ba?"

Tiningnan ko ang katulong, nag aalinlangan sya kunin yon.

"Kukunin mo o papaalisin kita dito"

Napangisi na lang ako nang kinuha nya yon sa akin.

"Ate wag mo itapon yan.." Pag mamakaawa ni sam

"Subukan mo kunin yan samantha.. Itatapon ko ang gamit mo sa labas"

Tuluyan na umiyak si samantha dahil sa ginawa ko sa kanya. Tumakbo sya papunta sa kwarto nya.

Aalis na sana yung katulong na inutusan ko pero pinigilan ko sya.

"Wag mo itapon yan, ilagay mo yan sa vase tapos dalhin mo kwarto ni Samantha!"

Naguguluhan man sya pero sinunod nya pa din utos ko.

"Pati yang bulaklak na nasa basurahan dalhin mo yan sa kwarto ko... Pakibilisan ang kilos!! Ang bagal mo"

Umalis ako sa kusina, wala si mommy kaya umakyat ako sa taas.

Bago ako dumerecho sa kwarto ko pinuntahan ko muna kwarto ni sam. Nakalock ang pinto nang bubuksan ko sana.

Nag tampo ang bata!

I knocked her door, a few minutes she opened it.

Epic fail ang mukha nang makita nya ako. How pathetic is she HAHAHA

"Why are you here" tanong nya sa akin sa mababa tono.

"Hindi mo ako papasukin?"

Bumuntong hinga sya nang buksan na nya ng malaki ang pinto nya.

Pumasok ako sa kwarto nya, I smile a little bit because I saw the design that I made for her.

I design the painting of her wall when my mom told us na baby girl ang bunso namin.

Araw araw ako hindi makapaniwala dahil nagawa ko ang gusto ko noon. Isa ito sa pinag mamalaki ko I feel so happy.

Pinag masdan ko ang paligid ng kwarto ni samantha. I know she look at me now but I don't care any way.

"Ate.. Ano ginagawa mo dito?"

Lumingon ako sa kanya, tinaasan ko sya ng kilay kaya bahagya sya yumuko.

Wala ka pala e. HAHAHAH

Nakita ko ang katulong namin na dala ang rosas na pinaayos ko kanina sa kanya. Kakatok sana sya pero pinang lakihan ko sya ng mata kaya di na nya ginawa. Nakabukas lang kasi ang pinto kaya nakita ko sya.

"Diba galit ka sa akin bakit hindi mo ako sigawan ngayon"

Tumingin sya sa akin, ngayon kita ko na umiiyak na sya.

Umiling lang sya sa akin "ayoko ate..mahal kita ayoko magalit sayo" She told me

"Ano ginawa mo sa hardin?"

Pinunasan nya luha nya, "pumitas ng bulalak para sayo at kay kuya.. Alam ko kasi pinagalitan kayo ni daddy"

Nabigla ako sa sinabi nya.

Paano nya nalaman yon?

"Nakinig ko kasi kayo nag uusap tatlo sa office.."

I smile at her, nag effort sya para mapagaan ang loob namin.

Sumenyas ako sa katulong para ipasok na ang bulaklak.

Nagulat si Samantha kasi ang alam nya ipinatapon ko na yon.

"Akala ko ate.. Ipinatapon mo na yan?"

Pag katapos ilagay ng katulong namin yung vase sa mesa umalis na sya.

"Hindi ako gaga.. Para ipatapon yan!"

Lumapit sya sa akin at niyakap nya ako, niyakap ko din sya. Hindi ko naman sya matitiis e.

Actually pinag tripan ko lang sya HAHAHAH. Gusto ko lang sya paiyakin.

"Nakakainis ka ate.." Sabi nya habang nakayakap sa akin.

I pat her head, "let's to kuya nathan" she smiled at me.

Nag dala sya ng isa rosas galing sa vase at pumunta na kami sa kwarto ni kuya.

Hindi sarado kwarto nya kaya madali kami nakapasok.

Hindi nya kami napansin dahil abala sya ginagawa nya.

Business matther again! My god hindi pa sya graduate ganan na sya. What more pag sya na ang may ari..

"Kuya paano ako mag kakaroon ng sister in law kung ganan ka" Samantha told him

Natawa ako sa naging reaksyon nya nang makita nya kami.

Nagulat ang loko.

"Wag kayo dito manggulo! Busy ako" frustrated na sabi ni nathan.

"I will help you kuya.." Samantha volunteer

Kumunot noo ko, ano alam nya sa negosyo!

"Pwede ba Samantha! Asikasuhin mo na lang pag rereview mo isa linggo na lang laban nyo na" sermon ng magaling namin kuya.

"Then I will helping you.." Sabi ko habang nakahiga sa kama nya.

In fairness ang bango ng kama nya.

Nakita ko nilagay ni sam ang bulaklak sa vase ni nathan.

"Leave me alone.. Okay?"

"Tatanda ka talaga binata nan kuya" Samantha.

"Okay lang basta matapos ko to.."

Tumawa kami ni Samantha

Tiningnan nya lang kami ng masama at bumalik na sya sa ginagawa nya.

Natigilan kami sa pag haharutan nang pumasok si mommy. Umayos ako ng pwesto ganun di si sam.

"Nandito lang pala kayo.." Mommy said.

Tumingin sya kay kuya na ngayon ay wala pa din pake. Nakatutok pa din sya sa ginagawa nya.

Nag bungisngis si sam, sinamaan ko sya ng tingin kaya sya tumigil.

"Nathaniel.. Wala ka ba balak kumain? Kanina ka pa wala kain ah"

"Leave me alone!! How many times ba na sasabihin ko na iwan nyo na muna ako!!" Sigaw ni kuya.

Napatakip ako ng bunganga dahil natatawa na ako.

Lagot ka boy

"Pinag tataasan mo na ako ng boses nathaniel?"

"Ano hindi ba kayo---"

Natigilan sya sa pag salita nang makita nya si mommy.

Tumawa na kami ni Samantha dahil epic fail ang mukha nya. HAHAHAH

"Sorry mommy akala ko si dennise ka .." Kuya nathan apologize to mommy.

Napailing na lang si mommy.

"Bumaba na kayo tatlo kakain na"

Pag katapos nya sabihin yon. Bumaba na din kami, ang sama ng tingin ni kuya nang nakita nya kami na tinatawanan namin sya.

As always kumain kami ng tahimik, dahil takot kami pagalitan lalo na si samantha.

"Nathaniel kelangan ko na bukas ang yung pinapagawa ko sayo.." Daddy

"Armando.. May pasok pa bukas anak mo, kelangan nya matulog agad.." Mommy

Bumuntong hinga lang si kuya "okay lang mommy.. Nangangalahati na naman ako"

Liar. Nakita ko kanina problemado pa sya dahil wala pa sya sa kalahati.

Inisnaban ko sya dahil sa ginawa nya. Hanggang kelan sya mag papakabayani para sa amin!

My God.

"I will help nathan.." I told them

Tumingin sa akin si daddy.

"No..Hayaan mo ang kapatid mo" daddy

WHAT?

Hindi na ako umimik dahil baka mag kasagutan pa kami dalawa. Ayoko makita ni sam na nag aaway kami ni daddy.

--

Natapos kami kumain na wala umiimik. Nauna umakyat si nathan sa taas pag katapos non. Umakyat na din kami ni sam.

I knocked 3x sa pinto nya but he didn't response to me, Ayaw nya mag paistorbo sa akin.

Pumunta ako kwarto at humiga na sa kama ko.

Gusto mo man sya tulungan pero ayaw nya naman.

Alam ko nahihirapan na sya.

This is my fault. I'm sorry kuya! Kung hindi ko lang pinabayaan yon sana hindi ka busy ngayon.

--

Itutuloy....