MARINA'S POVAPARTMENT 9:00 ng umaga
"No, we should have not met," sabi ko habang dahan-dahang isinasara ang pinto.
"Sino ang hindi mo pa dapat makita?" tanong ng tiyahin ko bago niya ako ginapos ng yakap, Nakatingin siya sa akin na may pag-aalala.
"Nakita ako ni Adam," sabi ko na kinakabahan.
Alam ng kanyang tiyahin ang lahat lahat bago pa man sila makarating ng Pilipinas, sinabi sa kanya ni Marina ang lahat at pagkatapos nito ay nagalit ang kanyang tiyahin sa kanyang kapatid ngunit suportado pa rin siya ng kanyang tiyahin at kahit na gayon padin ay di nawawala ang kayang pag-aalala sa kanyang alaga.
'Hindi ko alam ngunit ang aking kambal na kapatid ay hindi nagpakita ng anumang pag-aalala sa akin. Nang makarating ako dito sa Pilipinas it was like Mirana planned all this way along but I should be not jumping into conclusions, she's my sister.' Bulong sa isipan niya habang yakap yakap ang kanyang tiyahin.
"Ano ang ginawa mo? Did you make any move that will go suspect you?" tanong niya pagkatapos bigyan ako ng isang basong tubig.
"W-wala," bulong ko bago uminom. Tiningnan niya ako na hindi naniwala sa aking tugon ngunit hindi na siya nagtanong pang muli..
"Nakilala mo na siya Marina, sana handa ka na sa iyong pinasok," she said as she cupped my face and look at me worriedly.
"Hindi ko alam kung bakit ako pumayag hindi ko alam kung handa ako para dito. I can't say no to my twin," sagot ko habang sumulyap sa bintana.
"Nandito lang ako Marina," aniya at hinila ako sa isang mahigpit na yakap.
"Salamat tiya."
"Marina, alam kong gusto mo ring makita si Adam tama ba ako?" tanong niya habang magkayakap kami.
Tumango lang ako sa sinabi niya.
Alam ni tiya ang aking nararamdaman kay Adam mula pa noong bata pa ako. Sinabi ko sa kanya ang lahat mula nang iwan kami ng aming ina at ama. Nasa tabi namin si tiya Emilia mula pa noong mga bata kami ay naging tagapag-alaga namin at tinatrato namin na para naming ina at tinatrato niya kami tulad ng kanyang sariling anak kaya't mahal ko siya.
ADAM'S POVPENTHOUSE
"It's her, I know it's her. The way she says my name, the way she looks at me, her touch, her smell but there is something that bothering me and I don't know what it is. I'll find her whatever it takes," I thought reminiscing what happened at the airport.
Pagkatapos kong maligo ay nag-dial ako kay Scott. Matiyagang hinintay ko ang kanyang sagot habang nakatayo ako sa dingding ng salamin na nakatingin sa mga ilaw ng lungsod.
"Kamusta Adam," sagot sa pangalawang linya.
"Nakita ko siya"
"Nakita sino?" tanong niya sa pagkalito.
"Mirana, nakita ko siya sa paliparan"
"Your hallucinating Adam, we both know that Mirana is dead. Please Adam let's get over it," galit niyang sinabi.
"Seryoso ako Scott na talagang nakita ko siya, she even say my name. Buhay siya, buhay si Mirana, Scott hindi ako niloloko ng mga mata ko, sinasabi ko sa iyo ang totoo," I stated firmly and clearly at him.
"O sige, Adam lang ako maniniwala kung mayroon kang patunay."
"Marami kang kaibigan sa bawat ahensya ng mga paliparan di ba? Suriin kung mayroong Mirana Vaughn Welch na nag-book ng flight at dumating dito ngayon, iyon ang patunay ko at nais ko ring i-double check kung tama ako", sabi ko at narinig siyang nagbuntong-hininga at it looks like I already convinced him.
"Okay gagawin ko ito bukas ng umaga ngunit ngayon marami akong dapat gawin ngunit tiyak na gagawin ko ito bukas. Tatawagan kita pagkatapos."
Pagkatapos naming mag-usap ay tumingin ako sa aking mesa at kinuha ang larawan na nakapatong sa mesa, larawan naming dalawa.
"Mirana, bakit mo ako itinanggi?" bulong ko sa hangin habang titig na titig sa aming larawan.
FLASHBACK"Adam, game of thrones ulit?"
"Sweetheart nagseselos ka ba?" I chuckled as I grip her waist and pulled her closer..
"No! I'm not," she clung her arms unto my neck and kisses me in the neck leaving me a love bites.
"Tinutukso mo ako sweetheart," ungol ko.
"No I'm not," she purred. I kiss her hungrily till she moaned my name.
"Ohhhhh, Adam," malakas na ungol niya.
"Mahal kita Mirana," sabi ko bago hinalikan ang noo niya at niyakap siya ng mahigpit.
"Mahal din kita Adam," she replied before giving me a peck in my lips.
"Bumalik ka ulit sa buhay ko Mirana."