"Twinie, I'm here! Sorry ngayon lang ako dumating." panimula ko sa matalik kong kaibigan sabay upo sa ilalim ng puno kung saan sariwa ang hangin.
"You know what twinie? I am a professional writer katulad ng pangarap natin. Natanggap ang pinasa kong mga manuscript at ang dami ko ng followers sa wattpad. Syempre marami ng nagaadd sa facebook at marami ng nagmemessage sa akin,maraming nagda-down sa akin pero fighting pa rin. Ako si Cristina De Leon your one and only friendship. At ngayon ipapublish na ulit ang bago kong story at hope na maging movies din, sa sobrang saya ko kaya agad akong umalis at pumunta sayo para ibalita ang good news dahil alam mo naman na love na love kita" pagpapatuloy ko.
"And it's been a long happy years nung naging twinie tayo, hahahaha! Dami nating pinagdaanan. Naalala mo pa ba yung mga Promises natin na tayo na magiging twinie forever? Fresh pa rin sa puso't isip ko ang lahat"
Flashback~~
Nandito ako ngayon sa playground malapit sa subdivision kung saan kami lumipat. Umupo ako sa lumang swing, makikitang walang masyadong gumagamit nitong playground dahil karamihan sa mga ito ay puno na ng kalawang pero mas pinili ko dito dahil kailangan ko ng tahimik na lugar na kung saan makakapagisip ako ng mabuti.
"Hi."sabi ng isang di kilalang boses.
De javu... Nagtaasan lahat ng balahibo ko kaya napayakap ako sa sarili ko.
Isa pa naman sa kinatatakutan ko ang mga multo kahit alam kong fictions lang sila ,ang creepy pa rin nila para sa akin.
Bigla akong namutla at pinagpawisan sa sobrang takot.
"Hey." ulit ng boses na parang naiirita na ang tono.
"Mommy may moomoo huhuhu." hysterical na sigaw ko.
"Hahahaha!"tawa ng moomoo.
"Tu..tuma..ta..wa..ang..moo..moo?" nauutal at di makapaniwalang tanong.
"Huy anong moomoo?" biglang may tumapik sa balikat ko.
"Aaaaaaaaahhhhhhhh!"sigaw ko sabay harap sa likod.
"Aaaaaaaaahhhh!"sigaw din ng tumapik sa akin kaya napayakap kami sa isa't isa.
Ilang oras bago nagsink-in kung anong nangyari at sa mga oras din yon magkayakap pa kami.
"Fishtail hahahaha! Sana nakita natin ang mga mukha natin hahahaha!" tawang tawa ako sa nangyari.
"Ah..uh..ah"sabi niya habang umiiling
Binigyan ko siya ng what-are-you-talking-about look.
"Wait a minute." sabay takbo niya sa likod ng slide at ipinakita ang isang cellphone.
"Girls scout." biro ko.
"Opcourse!" proud na sabi niya.
"Nagtataka ka kung ano to hindi ba? I mean para saan to?"tanong niya kaya tumango nalang ako bilang sagot.
"Nung namumutla ka na bigla akong nakaisip ng alam mo na kalokohan kaya humanap ako ng magandang spot para malagay yung phone ko. Pero nung time na sumigaw ka na nataranta ako kaya pumunta na agad ako sayo tinapik kita kaya nangyari ang hindi inaasahan hahahahaha karma strike twice hahaha panoorin natin ang kagagahang nangyari sa atin"pagpaliwanag niya
Bigla nalang akong umupo sa tabi mo at sabay nating pinanood ang kabaliwan.
"From now on twinie na tayo sa gusto at sa gusto mo"pagdedeklara niya pagkatapos naming pinanood ang video.
"Do I have a choice? So okay twinie." masayang sabi ko at kumuha ng putik binato sa kanya.
"O.M.G.!"sigaw niya at binato din ako.
Nagbatuhan kami ng putik hanggang magdilim. Doon nagsimula ang pagkakaibigan natin.
"Nang landas nati'y pinagtagpo,
Aking puso'y naging panatag sayo,
Kaya agad tayong naging magkasundo,
At pinangako sa isa't isa na hindi na magkakalayo."
End of flashback~~~
"Alam mo bang napagalitan ako ng bonggang bongga kay mom hahahaha pero hindi ako nagsisi bakit? Naging masaya ako at take note first time kong hindi inalala ang mga problema at *sigh* nagkaroon ako ng kaibigan sa unang pagkakataon." bulong ko na may halong malungkot na tono.
"Anyways how about our Promise yung partner in crime thingy natin? hahahahaha! Laptrip yon!" pagiiba ko sa usapan 'cause I hate dramas.
Flashback~~~
"Ang boriiiiiing" inis na sagot ko
"Yah right"pagsasangayon naman niya
"Kainis naman kasi bakit walang mapaglilibangan dito"saad ko
"Hhmm may idea ako hihihihi"nakangiting sabi niya
"Sige ano yon?"
"Pumayag ka muna"
"Do I have a choice?"
"Wala hahahaha may dala ka bang pera?"tanong niya
"Yeah dala ko yung ipon ko"nakangiting sagot ko
"Tara sa mall kain muna tayo at duon tayo maglalaro"sabi niya sabay hila niya sa akin kaya hindi na ako nakaangal
MALL
(Starbucks)
"So ano ng lalaruin natin?"panimula ko
"Dare or dare"proud na proud niyang sagot
*pffffftt*
"Ayos ka lang? Dahan dahan lang naman sa paginom ng kape twinie hindi ko naman aagawin sayo yan"natatarantang sambit niya.
"Ano ba naman yan ang unique ng larong naisip mo twinie, Swear!"sarcastic na saad ko.
"Oo nga gagawin nating unique kaya nga nandito tayo maraming pwedeng gawin"sabi niya habang tumitingin sa paligid at nakangiti ng nakakatakot.
"Okay fine spill it"pagsuko ko,wala naman akong magagawa.
"Yiiieee love you twinie"sabay yakap niya.
"I love you too"ganti ko sa kanya.
"So sinong una? Ako o ikaw?"tanong niya at umayos na ng upo.
"Ako muna ang susubok at ikaw magdadare"sabi ko.
"Hhhmm okay"yan lang ang sagot niya at palinga-linga sa paligid na parang may hinahanap.
"Okay alam ko na hihihihi kita mo yun*turo sa may videoke* I announce mo dun ang name mo etc.etc."
"Ang dali naman"confident na sabi ko at lumapit na sa videoke pagkatapos ay hinablot ang mic sa kumakantang tuko pangit na boses mga brad.
"Ehem ehem May I have your attention guys?"panimula ko kaya tumigil ang lahat sa mga ginagawa nila at humarap sa akin hinanap ko naman si twinie nakita ko siya sa gilid na may hawak ng video camera at nagthumbs up sa akin.
"Ako nga pala si Cristina De Leon anak ng mama at papa ko. Naglalaro tuwing umaga at natutulog tuwing gabi. Hihihi Favorite kong kulay ay black at ang kakantahin ko sa inyo ay idededicate ko kay twinie, I love yah"pagaannounce ko ang mga tao ay parang nawiwierduhan sa akin pake ko sa kanila.
"So enjoy guys *ehem*"pabitin ko pero kita mo sa mga mukha nila na excited sila sa kakantahin ko.
"TWINKLE TWINKLE LITTLE STAR HOW I WONDER WHAT YOU ARE UP THE ABOVE THE WORLD SO HIGH LIKE A DIAMOND WHAT YOU ARE. TWINKLE TWINKLE LITTLE STAR HOW I WONDER WHAT YOU ARE UP ABOVE THE WORLD SO HIGH LIKE A DIAMOND WHAT YOU AAAAAAARE." birit ko sa huli sabay acting at sayaw pa ako.
"Thank you thank you thank you." may nalalaman pa akong pabowbow.
Pagkatingin ko sa mga tao parang pinagsakluban ng langit at lupa ang mga mukha. Yung iba nakatakip na ang mga tenga. Pero lahat sila nganga as in nakabukas ang mga bibig na kulang nalang ay pumasok ang mga langaw. Goshness huwag masyadong halata na maganda ang boses ko.*flip hair*
"Wuhoooooo sister ko yan! OH EM GIII YOU ARE SO GALING I'M PROUD OF YAH!" sigaw ng aking twinie kaya nakangiti akong bumaba sa stage. Hihihihihi!
"Ako naman ngayon"pagkasabi ko ay hinila ko siya sa gitna.
"Ah..okay I'm so excited! Hihihi!" hyper na sabi niya.
"Okay blah..blah..blah..tapos name got it?" bulong ko sa kanya.
"Ah..uh"sabi niya habang tumatango.
Pumunta siya sa harapan at umakyat sa fountain.
"Heyah guys!" masiglang bati niya kaya nakaagaw agad siya ng audience.
"Idededicate ko ang aking kakantahin at sasayawin kay Twinie Cristina De Leon Love you twinie!" sabay turo sa akin kaya nakaagaw din ako ng pansin.
"Wuhoo kinakabahan ako." kunwaring sabi niya.
"Hhhhmmm MAY TATLONG BIBE AKONG NAKITA MATABA MAPAYAT MGA BIBE NGUNIT ANG MAY PAKPAK SA LIKOD AY IISA SIYA ANG LIDER NA NAGSABI NG KWAK KWAK. KWAK KWAK KWAK KWAK KWAK KWAK SIYA LIDER NA NAGSABI NG KWAK KWAK.My name is Erika. My guardians are my mom and my dad.I thank you"gaya ng ginawa ko ay nagbow din siya.
Gaya din ng expression ng mga tao kanina nung nagperform ako ay nakanganga sila,hindi maipinta ang mukha.
"GALING NI ERIKA MY TWINIE WUHOOOO! *clap*clap*" sigaw ko.
Marami kaming ginawang kalokohan gaya ng tinanong namin sa men's shop kung may dresses ba nung sinabi nilang wala nagsisigaw kami.
May time pa nga na nagsimula kami ng riot sa Restaurant kaya ang ending ay pinahabol kami sa guard.
"Hahahahaha hindi ko ito makakalimutan"masayang sabi ko habang pauwi na.
"Ay yan ba ang dalawang magkaibigang baliw? Sayang ganda pa naman nila"bulong na sigaw niya.
Nagkatinginan kami ni Twinie Erika at ngumiti ng nakakaloko inilabas ang ketchup na nasa bag. Huwag niyong tanungin kung bakit may ketchup siya #girlscout.
"Goshness I'm sorry my dear." kunwaring paumanhin ni Erika pero pasimple na niyang pinapahid ang ketchup sa white dress ni Hallyparot.
"Shut up crazy girl." maarteng sambit in Hallyparot.
Pagkarating in Erika sa pwesto ko nagfist-bump muna kami.
"OH EM GI GIRL! MAY ANO KA SA ANO MO! GOSH YOU ARE SO GROSS IWWW! JUICE KO NAMAN KADIRI K!. PERIOD MO PALA TAPOS NAGWHITE DRESS KA?!" exaggerated na sabi ko habang tinuturo si Hallyparot at dahil dakilang chismosa ang mga tao, napatingin sila.
May iba na hindi pinapansin ang iba ay nagpipigil ng tawa ang iba ay natatawa na to the highest level at ang lahat ay diring-diri.
Nagkatinginan ulit kami ni Erika at nagtanguan.
"One"
"Two"
"Aaaaaahhhh!"sigaw ko paano ba naman wala pang three hinila na niya ako at tumakbo ng mabilis.
Hingal na hingal kaming huminto sa favorite spot naming ang playground.
"Grabe..ka..wala..pang..three..tumakbo..na..tayo"sabi ko habang hinihingal
"Pano..ba..naman..kung...makatingin...si...Hallyparot...sa...atin..ay..kulang....nalang..ay..masunog...tayo"hinihingal din niyang sabi
"Haaaaaaayyyy PARTNER IN CRIME"
" Yah right PARTNER IN CRIME.Tara na uwi na tayo"yaya niya.
"Maraming kalokohan ang ating pinagsamahan,
Walang kahit na sino o anong papantayan,
Aking lubos na kaligayahan,
Kayang maraming salamat aking mahal na kaibigan."
End of flashback~~~~~
"Gosh at alam mo ba twinie Erika tawang tawa ako nung nalaman kong may picture ka ni Hallyparot at may caption #Hallymaw"tuwang tuwa ako habang inaalala ang mga kalokohan namin
*Ringtone*
"Wait lang twinie"paalam ko
After a minute....
"Tumawag yung publishing company successful daw yung pagpapublish ng work ko at naka-schedule na ang launching at book signing. Anyways hayaan mo sila araw natin to kaya naman tayo lang muna. How about yung Promise natin na twinie sis tayo forever? Nagaway pa tayo hahahaha ang childish kaya natin pppffff"
Flashback~~~~
"SIS!SIS!TWINIIIIIIEEE!" pambubulabog ni Erika sa pintuan ng kwarto ko.
"Yes twinie Sis? Ouch!"bungad ko pagkabukas ng pintuan pero nakatok niya ang noo ko.
"Hehehehe sorna Cristina,twinie"sabay pout niya.
"Problem?"taas kilay na tanong ko.
"SLEEP OVER!"sigaw niya at dire-diretso siya sa kama ko at tumalon talon.
"Pumayag si Auntie at Uncle?"di makapaniwalang tanong ko.
Tumango-tango siya habang tumatalon pa rin sa kama ko.
Dahil sa sagot niya biglang nagkaroon ng nagniningning ang mga mata ko.
"Yiiiiieeee"excited na sabi ko at nakisabay sa pagtalon.
Hanggang sa napagod kami. Nagdesisyon kami na tumigil na nakatingin sa bubong na may star na umiilaw nilagay ni mommy yan para hindi na daw ako matakot kung nagiisa ako.
"Sana ganto tayo palagi masaya at nagtuturingan na parang totoong twinie sis"pagbabasag ko sa katahimikan.
"Oo naman ganto tayo palagi at sinong nagsabing Parang lang na twinie sis tayo"sabay upo niya kaya napaupo nalang ako.
"Twinie sis tayo. Totoong-totoo peks man mamatay man si super man hihihihi"pagpapatuloy niya
"Promise forever"seryosong sabi ko
"Forever doesn't exist in reality only in fantasy"seryosong sabi niya.
"For us forever exist right?"nakangiting tanong ko
"Pero hindi naman lahat permanente hindi lahat ay mabubuhay ng matagal. Yung permanent marker nga nabubura ng alcohol tayo pa kaya na hiram lang ang ating mga buhay"pagtatalumpati niya.
"Pero hindi ibig sabihin na kapag nawala ang taong mahal mo ay wala ng forever hindi ba? Nandyan lang sila nakabantay at nagpo-protekta sa atin o hindi kaya kung iniwan man tayo lumisan sila hindi ibig sabihin wala ng magmamahal sayo hindi mo alam nandyan lang ang worth it sa pagmamahal mo naghihintay lang sa tamang tyempo o hindi kaya natraffic sa EDSA."pagdedepensa ko.
"Anong nakain mo at kung makahugot ka wagas?"PokerFace na tanong ni Twinie sis Erika.
"Hahahaha hindi nakain anong nabasa yung sa wattpad kasi si @Yukilshida yung author ng Ampalaya Problems grabe makahugot nosebleed twinie sis"paliwanag ko.
"Ewan ko sayo sobra ka na sa wattpad pantasy romanse teem piction wuhhhhoo kalokohan tulog na"Sabi bato niya ng unan at umayos na ng pagkakahiga.
"Fantasy Romance Teen Fiction yan ang tamang bigkas"pagtatama ko.
"Dami mong alam tulog na"bato niya ulit ng unan take note dalawang sabay na unan.
"Promise first na FOREVER TWINIE SIS tayo"pangungulit ko.
"Okay kahit na ang forever lang ay ang traffic sa EDSA.PROMISE FOREVER TWINIE SIS tayo"habang nakagesture ng nangangako.
"Thankies"sabay higa ko at yakap sa kanya.
"Ikaw ang laging sandalan,
Sa panahon ng kalungkutan,
At ikaw din ang aking hampasan,
Sa tuwing ako'y may kinikiligan."
End of flashback~~~~
"Omergerd so much high atmosphere wohoooo!"sabi ko habang nagpupunas ng luhang malapit ng tumulo.
"And last yung promise natin na hinding-hindi tayo maghihiwalay"
Flashback~~~~~
"May alam akong bago nating matatambayan"pagkarating ni Erika yan ang sinabi niya.
"Malayo? Baka maabutan tayo ng ulan"sabay tingin ko sa madilim na langit.
"Hindi yan mabilis lang tayo"hila niya sa akin.
Tanging reklamo ko lang ang maririnig sa paligid pati na rin ng mga ibon.
"Malayo pa ba?"
"Kakagutom"
"Huhuhu ang sakit ng paa ko"
"Ouchie! Bakit kasi hindi tumatabi ang mga sangang to"
"Malapit na ba?"
Pagkalipas ng akdpevslxvosbs years char! 59 minutes lang hehehehe.
"Oh my!"tanging nasambit ko at napahawak ako sa bibig ko sa sobrang bigla.
Maraming kulay berdeng damo,iba't ibang uri at kulay na bulaklak,mga paru-paro na masayang naghahabulan,mga huni ng mga ibon at ang nakakabighani sa lahat ang isang talon na may umaagos na sobrang linis na tubig.
"See told yah it's beautiful"sabi niya.
"No"
"Huh? Bulag ka---"pinutol ko na ang sasabihin niya.
"Because it's awesome"pagtatama ko.
Dahil sa pagkakatulala ko hindi ko namalayan na tumalon na si Erika kaya sinabuyan niya ako ng tubig.
"Waaaahh madaya"
"Hurry up twinie"pagyaya niya.
Masaya namin sinayang ang oras paglangoy kaya hindi namin namalayan na umuulan na.
*kulog*kidlat*
Napayakap ako kay Erika.
"I'm scared"bulong ko.
"I'm here hinding hindi kita iiwan,Cristina twinie"Sabay yakap niya.
"Forever?"akala ko nung una tatanggi siya pero laking gulat ko nang...
"Yes forever kaya ayaw kitang makitang umiyak"
Dahil doon bigla ako umiyak hindi dahil sa takot ko hindi rin dahil sa madilim at sa kulog at kidlat kung hindi dahil sa sinabi niya. Nakaramdam ako ng ginhawa na parang walang mangyayari sa akin.
"Kahit na sa panahon ng kagipitan,
Ikaw at ako ay laging nandyan,
Upang maging sandigan,
Nang bawat isa at magdamayan."
End of flashback~~~~~
"Hahahahaha ang drama natin I mean ako lang pala"
"Mommy!"sigaw ng maliit na babae kaya napatingin ako.
"Sweetheart"sabay yakap ko ng makalapit siya sa akin.
"Hi Blue"at humalik sa pisngi ko.
"Hello"
Binigay niya sa akin ang dala niyang bulaklak.
"Tara na Cristina,maggagabi na at kanina ka pa hinahanap ni Blue"sabi in Red
"Sige"tumayo na ako at tinignan ang isang bato na nakasulat ang pangalan ni Erika na may nakalagay na cross at nakasulat na R.I.P.
"Ang daya mo twinie sis nangiwan ka I mean natulog ka ng maaga wake up sleepyhead hahahaha kidding pero sabi ko nga nakabantay ka lang sa amin ni Red ang asawa ko at ni Blue ang anak ko.Happy birthday I Miss You and I love you"sabi ko at naglakad papuntang sasakyan habang nakaantabay si Red at hawak hawak ko naman si Blue.
Papaano nga ba nangyari ito?
Flashback~~~~
September 16 20**
Ngayon ang pinakahihintay namin na sandali.
"Excited?"tanong ni mom habang inaayusan ako.
"Of course mom first time kong magcelebrate ng birthday ko"
Dati kasi ayaw kong magpaparty tuwing birthday ko pero ngayon pinaghandaan namin ito ni Erika.
One week na din simula nung pumunta kami sa De Leon Garden yung pinuntahan naming paradise na sobrang ganda.
Napagalitan kami ng bonggang bongga pero nalaman namin na friends ang parents namin at nalaman namin na pareho ang birthday namin.
One week namin pinaghandaan ni Erika ang birthday namin at heto na.
Nagsimula ang party kainan sayawan at ang huli ang paghihipan ng kandila.
"Happy birthday to the both of you happy birthday to the both of you"
"Wish"
"Wish"
Sabay naming hinipan ang mga kandila at kasabay din yon ang pagtumba in Erika.
Maraming natataranta pero ako parang tumigil ang pagikot ng mundo. Hindi ko alam kung anong gagawin nagising ako nung binuhat ako ni Dad at pumasok sa kotse. Tanging iyak ng mommy at daddy ni Erika pati na rin si Mom at dad ay umiiyak na rin pero ako nanatiling blanko ang expression ko.
"Please kung panaginip ito please pakigising ako this is not a good joke"bulong ko.
Nabigla ako nung niyakap ako ng mom ni Erika.
"Cristina sweety this is not a joke this is reality sorry"patuloy siya umiiyak
"Anong nangyari? Malakas siya auntie she's hyper"
"May....may...brain...tumor...siya... Cristina..ginawa namin ang lahat pero wala na daw pagasa handa na kami....pero...pero..nung..nakilala..ka..niya..Cristina.. lumalaban siya...naging masaya siya..alam mo ba nung pinupuntahan ka niya dapat may check up siya...pero tumatakas siya"pagkukwento ni Uncle.
"Sorry...hindi ko po alam"
"No..no...Cristina tuwing gabi kami nagpapacheck up kami at nagiimprove siya..thank you sayo nakasama namin siya ng matagal"nakangiting pagkukwento no Auntie.
Biglang nagising si Erika pero nakikita mo sa mata niya na kahit nahihirapan siya ay nagpupursigi pa rin siya,lumalaban pa rin siya.
"Cristina"mahina na sabi niya.
Bigla kong pinunasan ang mga luha ko.
"Twinie sis never give up ha? magiging sikat na writer pa tayo"panghihikayat ko sa kanya.
"Ayaw kong makita kitang umiiyak o naririnig okay? Alagaan mo si Auntie Uncle mom dad and yourself. I'm tired twinie sis. I love you..all of you..Mamimiss ko kayo. Pagod na ako can I sleep now?"kahit hinang hina na siya ay nasabi niya pa ang gusto niyang sabihin
"Okay Erika sleep now"sabi in Auntie na nagpipigil umiyak.
"No twinie!"sigaw ko pero niyakap ako ni Auntie.
"Thank you..I love you Twinie sis Cristina"huli niyang sabi bago pumikit at isang matamis na ngiti ang gumuhit sa kanyang mga labi.
Napuno ang iyakan ang dapat na masayang araw. Ang araw na kung saan ay nabuhay kami pero ngayong araw ding ito binawi ang hiniram na buhay ni Cristina.
"Alam kong naging masaya ka,
Sa huling sandali ng buhay mo,
Kaya wala akong magagawa,
Kung hindi maging masaya na din para sayo."
End of flashback~~~~~
Tinignan ko muli ang libingan ni Twinie sa una at huling pagkakataon kung saan napakaraming magagandang bulaklak,mga paru-parong iba't iba ang kulay at masayang naglalaro sa mapayapang kalangitan.
"Happy birthday twinie sis"bulong ko sa hangin na umaasang maririnig ni Erika.
Pagkasakay ko sa sasakyan biglang umaagos ang mga luhang matagal kong tinatago dahil baka magalit si Erika.
Habang papalayo ang sasakyan naguunahan naman ang luha ko na parang walang bukas.
"Mommy alam ko pong masaya na si Auntie Erika"pagpapagaan ng loob ni Blue.
I know son, she's watching us with a big and sweetest smile.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
-PrinsesaaaIkay💕