1963
Ako nga pala si Lina Barrera. Naka tira ako sa isang probinsiya malayo sa Maynila.
Noong labing limang taong gulang palamang ako, nakilala ko siya - yung Firsy Love ko.
Nung araw na nakilala ko siya, pauwi ako galing sa pag lalaba. Buhat-buhat ko yung mga damit na nilabhan ko. Sobrang bigat!
? : Gusto mo ng tulong?
Ako : ha?
? : tutulungan kita pero sabihin mo muna sakin ano pangalan mo. *habang naka ngiti*
Ako : ahm - Lina, ako si Lina.
Pag kasabi ko ng pangalan ko, bigla niya nalang kinuha ung mga nilabhan ko at binuhat.
Habang nag lalakad kami papuntang bahay namin, sobrang tahimik. Hindi siya nag sasalita. Ako lang nag sasalita, dahil kailangan kong ituro ang direksiyon sakanya papuntang bahay namin.
Hindi ko alam kung bakit niya tinanong ang pangalan ko. Wala naman siyang ibang sinabi nung matapos kong sabihin ang aking pangalan.
Ilang araw na ang nakalipas hindi parin siya nagpapakita. Siguro yun na ang una at huli naming pag kikita. Hindi ko alam kung bakit iniisip ko siya. Hindi naman sa gusto ko siyang makita, pero napapaisip lang ako.