Chereads / WHISKEY / Chapter 16 - 15

Chapter 16 - 15

I couldn't think clear that moment, hindi maayos ang pagtakbo ng aking isip. Unti-unti at dahan-dahan akong nalulunod sa palalim na halik ni Asriel. Napakapit ako sa kaniyang balikat ng mariin nang hapitin niya ang akong baywang.

Nakarinig ako ng pagkalabog, tila ako binuhusan ng malamig na tubig. Nanlamig ako at nanginig pakiramdam ko'y may nanunuod sa amin kaya naman pilit kong ibinalik sa wisyo ang aking sarili at malakas na itinulak si Asriel. Ngunit mas malakas at malaki siya dahil hinihigit niya lamang ako lalo patungo sa kaniya at ikinukulong sa kaniyang mga bisig upang huwag akong makalaban.

He held my head to deepened the kiss even more, bigla akong nanghina at akmang babagsak ngunit idiniin ako ni Asriel sa mesa na nasa aking likod at isinandal upang huwag akong matumba. Napasinghap ako nang magsimulang maglakbay ang kaniyang mga kamay sa aking katawan, pinilit ko paring manlaban dahil natatakot akong may nanunuod sa amin dahil nga sa narinig kong pagkalabog kanina.

"A-Asriel, ano ba!" nanghihina at pilit kong sigaw.

Halos tumirik ang mga mata ko nang bumaba ang kaniyang halik sa aking leeg, sinamantala koi yon upang humigop ng isang malalim na hininga. Napaluha ako at naikapit ang aking mga kamay sa kaniyang leeg nang maramdaman ko ang kaniyang mga kamay sa loob ng aking damit.

"Hu-huwag..." saad ko ngunit hindi ganoon ang aking tono, nagmistula itong ungol dahil sa sensasyong pareho naming nararamdaman, sa pakiramdam na ginagawa niya sa akin.

He stopped kissing me and stared straight into my hands while fondling my face, his other hand was still wrapped around my waist for support and strength.

"What's wrong?" Emosyonal niyang tanong, "Ano'ng kailangan kong gawin upang maging kaaya-aya sa paningin mo? I'm not a dick after all, Tabitha, mas malala nga si Eros sa akin..."

Tahimik akong napairap nang banggitin niya si Eros, bakas sa kaniyang tinig ang selos at inis, at hindi ko alam kung seryoso ba siya o pinaglalaruan niya lamang ako.

"An innocent damsel captured me, fucking unbelievable!" Bulalas niya habang lumalayo sa akin.

Sinamantala koi yon upang lumingon sa paligid, at kahit na wala akong nakitang sinuman ay hindi ako nakahinga ng maluwag sa katotohanang naroon si Ephraim Asriel.

Nilakasan ko ang aking loob at kunot noong naghanap ng daan palabas ng whiskey room nang hindi dumadaan sa kaniya. Kahit na nanghihina ay hindi ako natinag, delikado ako sa silid na 'to, kaunting galaw pa ni Asriel ay bibigay na ako sa kaniya. Hindi iyon maaari, alam kong pinaglalaruan lang ako ng binatang Torrero. Natatakot akong isa lamang itong laro sa kaniya habang sa akin ay halos buhay ko na ang nakataya.

Napabuntong hininga ako nang mapagtantong walang ibang daraanan doon, kinakailangan ko talagang lampasan si Asriel upang makaalis. Kaya naman nakayuko at aligaga akong naglakad at pilit siyang nilampasan. Kunot-noo niya akong pinanuod at mariing hinatak ang aking braso, ngunit malakas ko iyong inagaw at sinamaan siya ng tingin. Nagpapahiwatig na huwag niya akong paglaruan dahil hindi ako natutuwa sa kaniyang laro.

"Where are you going?" baritono niyang tanong nang magawa ko siyang lampasan ngunit mabilis siyang humabol at hinablot na muli ang aking braso, "Come back here! Damn it!"

"Ano ba?!" sigaw ko at muling inagaw ang aking mga braso ngunit namuo lamang ang aking mga luha nang malakas niya akong hinatak sa kaniyang mga bisig at doon ikinulong.

"Ano bang problema mo?" Marahan niyang tanong.

Tila bumagsak ang lahat ng sama ng aking loob sa kaniya, sa mga babaerong tulad niya, "Ayoko sa'yo! Napakababaero mo! Doon ka sa mga babae mo..."

"Wala akong babae..." Mabilis ang kaniyang hininga nang sabihin niya iyon, tila nagpipigil ng kung anong umuusbong na nararamdaman, "Baka ikaw, mayroong iba..."

Nangilabot ako nang mag-iba ang kaniyang tinig, "May gusto ka na bas a Eros na iyon?"

Umusbong ang lakas ng aking loob upang asarin siya na sana'y hindi ko na lamang ginawa, "Eros is not that bad... compared to you."

Nahinto ako at tuluyang naluha nang malakas niya akong itinulak pabalik sa putting mesang sinasandalan ko kanina at galit na pinupog ng halik. Malakas ang kaniyang pagkakatulak sa akin at talagang nanghina ako nang tumama ang aking likod sa edge ng mesa. Napasinghap ako at sinamantala niya iyon upang ipasok ang kaniyang dila sa loob ng aking bibig at doon naglaro. His kisses were rough that I could almost feel my lips swollen. Tuluyan na akong napaiyak nang kagat-kagatin niya ang aking labi, he sucked and bit every part of my lips.

"Asriel!"

Wala na akong nagawa nang buhatin niya ako at ipinatong sa mesa. Pagkatapos ay pumagitna siya sa aking mga hita at malayang ginawa ang kagustuhan. He gripped my dress, napasinghap ako at umiiyak na pinigilan ang kaniyang kamay nang maglakbay ito sa aking palda.

"Ano ba!"

Matalim ang kaniyang mga titig sa akin nang lingunin niya ako, "Fuck that Eros. Hindi kita ibibigay sa kaniya, Tabitha. You are mine, mine alone."

And with that he deepened his kisses even more that I had to beg him to stop so that I could breath. Pinagsawaan niya ang aking mga labi, at hindi pa siya doon nakontento dahil ang-iwan siya ng marka sa aking leeg. Tuluyan na akong napahagulgol, he left a hickey, how am I supposed to walk around with a hickey exposed in my neck?

"Bwisit ka, Asriel..."

Naramdaman kong napangiti siya at pinaglakbay ang basa niyang halik mula sa aking leeg, patungo sa aking panga at mariing sinipsip ang aking bibig. Tila ba nagtagumpay siya nang sabihin koi yon, at nanalo siya dahil nawalan na ako ng lakas na manlaban sa kaniya. Nang kagatin niya ang aking leeg ay tila tumakas ang natitira kong lakas, bumagsak ang aking nanlalaban na kamay sa kaniyang dibdib na agad niyang kinuha at ipinatong sa aking leeg.

He stopped kissing me and panted hard, he encircled his arms around my waist and locked me in his arms, kusang bumagsak ang ulo ko sa kaniyang dibdib.

"Halik ko palang bagsak ka na, Tabitha..."

I was still catching my breath. Tila nagpanting ang tainga ko nang sabihin niya ang mga iyon na animo'y nagbibigay ng ibang kahulugan.

"What have you done to me?"

Napasiring ako at umismid, "Ginagawa mo 'to sa ibang babae, huwag mo akong lokohin."

Sandali siyang nanahimik, pagkatapos ay marahan niyang hinaplos ang aking buhok at likod.

"Ngayon lang ako umangkin ng ganito, Tabitha..."

Tiningala ko siya at nakita ko ang alab sa kaniyang mga mata habang pinagmamasdan ako.

"I never thought I would be this possessive either. Hindi ako nasasayangan sa mga babae kaya hinahayaan ko sila, pero iba ka... ngayon ko lang naramdaman ito. Ano ba ang ginawa mo sa akin?"

"Huwag mo akong paglaruan, Asriel."

"Hindi kita pinaglalaruan, Tabitha." Depensa niya at hinaplos ang aking muha, "And because you're naïve you wouldn't get what I mean again."

Napairap ako at nag-iwas ng paningin. Dumako ang paningin ko sa pintuan, literal na nagsitaasan ang mga balahibo ko nang makakita nang payong doon. Umuulan ba sa labas? Kanino naman galing iyon? At bakit doon pa... nagsitakbuhan ang maraming theory sa aking isipan, nilamon ako ng takot at pangamba dahil alam kong may nakakita sa amin, alam kong may nanuod sa amin at natatakot ako sa maaaring gawin ng taong iyon. Hindi ako handa sa sasabihin ng mga tao kapag nalaman nilang may ginagawa rin kaming kakaiba ni Asriel lingid sa kaalaman ninuman.

"What's wrong?" tanong niya nang mapansing tila naestatwa ako habang nakatingin sa kawalan, "Please, Tabitha. Give me a chance, I'll prove you wrong. I'm better than that damn Eros!"

"Bakit ba lagi mo siyang dinadamay?"

"Eh kasi nagseselos ako... hindi mo rin ba nahahalata iyon? My God, Michaiah Tabitha. Saang parte ka ng mundo nanggaling?"

Marahan akong bumitaw sa kaniya, "Babalik na ako sa silid namin, Asriel."

"Na ganyan ang hitsura mo? Ayaw mo bang linisan kita?"

Sinamaan ko siya ng tingin, at mas lalo akong nairita nang makita ko ang ngisi sa kaniyang mga labi.

"What?"

Umirap ako, "Alam mo demonyo ka..."

Bahagya siyang lumayo sa akin, "Bad, Tabitha, very bad."

"Babalik na ako,"

"Bakit?"

Napabuntong hininga ako, nababaliktad ata kami ngayon. Kanina lamang ako ang tatanga-tanga, hindi ko alam kung nahawa na ba siya sa akin, "Saan ako matutulog?"

He smirked, "Sa kwarto ko..."

Iritado ko siyang pinagpapalo sa dibdib, "Damuho ka talaga!"

"Please give me a chance, Tabitha."

Hindi ako nagsalita sa halip ay tumitig lamang ako sa kaniya. Hindi ko alam kung paano niyang muling pinatambol ng pagkalakas ang aking puso ngunit dumoble ang aking hininga nang ngumiti siya. Tila nanlambot ang aking puso, unti-unting natutunaw ang inis ko sa kaniya at mulin umuusbong ang paghangang naramdaman ko sa kaniya mula pa noong una kaming magkita.

"Hayaan mo lang ako. Wala kang ibang gagawin kundi hayaan ako."

He slowly held my head and kissed me on my forehead, "Dahan dahan kitang aangkinin, Tabitha. Hayaan mo lang ako. I promise I'll change, hindi ko na gagawin pa ang mga ayaw mo..."

"Asriel..."

He hushed me by putting his long index finger on my lips, "I am serious... just let me... okay?"

Hindi ako kumibo. Siya na rin mismo ang kumarga sa akin pababa ng mesa na iyon, pagkatapos ay inayos niya ang aking buhok at pinunasan ang aking mukha sa pamamagitan ng sarili niyang panyo. Napakabango niyon, kaamoy niya. Hindi masangsang sa pang-amoy, tama lamang ang tapang at talagang mabango.

Napalunok ako nang mabagal na dumapo sa aking leeg ang kaniyang panyo, muli kong nasilayan ang matatamis niyang ngiti ng tagumpay. There is something on that hickey that makes him happy, I wonder what's that thing.

"My hickey looks good on you..." he murmured and wiped it using his handkerchief. Itinaas niya ng bahagya ang aking aking uniporme upang itago iyon.

I simply rolled my eyes, wala na akong lakas pa upang makipag-away sa kaniya.

"Good night," aniya at marahan akong itinulak palabas ng whiskey room. Nagpatuloy na ako nang hindi siya nililingon, gayunpaman ay ramdam ko ang kaniyang mga titig habang tinatahak ko ang pintuan palabas.

Hindi ko na napigilan ang ngiting kanina ko pa pinipigilan, ayokong ngumiti sa kaniyang harapan kanina kaya naman ngayon ay abot tainga ang aking mga ngiti. He just begged for a chance... a thing that a Torrero never do. But he just did... and it was a while ago, when we were both having the same scent of whiskey.