☠︎︎ You're Mine : វិថីស្នេហ៍អ្នកលេង ☦︎︎
Ep19 : កុំផ្តាច់ស្នេហ៍និស្ស័យ
រាងក្រាស់កំពុងតែដេីរនៅក្នុងចំការផ្ការឈូករ័ត្នសុខៗក៏លឺសម្លេងសេីច.....នាយក៏ដេីររកម្ចាស់សំលេង....ក៏ឃេីញរាងតូចម្នាក់តែព្រាលៗកំពុងតែសេីចសប្បាយជាមួយធម្មជាតិដែលនៅជុំវិញខ្លួន.....រាងតូចបានកាច់ផ្ការឈូករ័ត្ននិងបង្វិលខ្លួនយ៉ាងសប្បាយរីករាយ
" Zhan....Zhan ....គឺអូនមែនទេ? " រាងក្រាស់បន្លឺឡេីងទាំងចូលទៅជិត
" Yibo ឆាប់មកនេះមក....ទីនេះស្រស់ស្អាតខ្លាំងណាស់ " Zhan និយាយទាំងសេីចសប្បាយ
រាងក្រាស់ក៏រត់ទៅរក
" Zhan មិចក៏អូននៅទីនេះទៅវិញ ? " Yibo
រាងតូចក៏កាន់ក្រសោបដៃទាំងពីររបស់ Yibo
" អូននិងនៅទីនេះ....បងដឹងទេនេះជាកន្លែងក្នុងក្តីស្រមៃរបស់អូន..." Zhan ញរញឹមជាប់
" បងនិងនៅទីនេះជាមួយអូន...." Yibo បានទាញរាងតូចមកអោប
" អត់ទេ.....បងមិនអាចនៅជាមួយអូនបានទេ...A yuan នៅចាំបងនៅឯផ្ទះណា " Zhan បានដកពីការអោបដោយយកដៃទាំងពីរទៅចាប់ផ្ទៃមុខរាងក្រាស់អោយមកសម្លឹងខ្លួន
" តែ Zhan ...បងមិនអាចដកដង្ហេីមលេីភពផែនដីនេះដោយគ្មានអូនបានទេ .....បង.... " Yibo
" កុំអញ្ចឹងអីណា....អូនចង់ឃេីញបងរឹងមាំ....អង់អាចដូចថ្ងៃដំបូងដែលអូនជួបបង....ខ្លាំងបែបនោះទេីបសមជា Wang Yibo របស់អូន....ថែរខ្លួនណា....អូនស្រលាញ់បង ..... " Zhan
រាងតូចចាប់ផ្តេីមរលាយខ្លួនម្តងបន្តិចៗជាមួយស្នាមញរញឹម
" Zhan ...Zhan....កុំចាកចោលបងអី... Zhan " Yibo ស្រែកទ្រហោរយំយ៉ាងខ្លាំងរហូតដល់ដឹងខ្លួន
" Zhan ...ហឹក .... " នាយក៏ភ្ញាក់ដឹងខ្លួនពីការយល់សប្តិក្នុងរង្វង់ដៃរបស់ ChengCheng
" Zhan តេីគេយ៉ាងម៉េចទៅហេីយ ? " នាយក៏សួរទៅអ្នកដែលនៅក្បែរតែម្តង
" គ្រូពេទ្យគឺមិនទាន់ចេញមកទេ " ChengCheng តបទាំងអោនមុខចុះ
~ ទឺត ៗៗៗ ......
~ ក្រាក
ទ្វាររបេីកមកបង្ហាញនៅគ្រូពេទ្យធំម្នាក់
គ្រាន់តែឃេីញពេទ្យចេញមកភ្លាមមិនបង្អង់យូររាងក្រាស់ក៏ស្ទុះទៅរកតែម្តង
" លោកគ្រូពេទ្យតេីគេយ៉ាងម៉េចទៅហេីយ ? " Yibo និយាយទាំងញ័រមាត់ព្រោះឃេីញគ្រូពេទ្យនៅឱនមុខចុះ
" គឺ.....ពួកយេីងបានខំប្រឹងអស់ពីសម្ថភាពហេីយ....សូមចូលរួមសោកស្តាយផង " Doctor រក្សាកាយវិការដដែល
" មិនពិតទេ....មិនមែនជាការពិតទេ ...." Yibo ដេីរថយក្រោយបន្តិចនិងគ្រវីក្បាលមិនឈប់
គិតរួចនាយក៏រត់ទៅខាងក្នុងបន្ទប់តែម្តង
————————————————
ក្នុងបន្ទប់
រាងកាយតូចដេកស្តូកស្តឹងនៅលេីគ្រែវះកាត់ទាំងសភាពស្លេកស្លាំងព្រមទាំងមានក្រណាត់សរគ្របត្រឹមដងខ្លួន
រាងក្រាស់ដេីរចូលទៅប្រៀបដូចជាមនុស្សគ្មានវិញ្ញានក្នុងខ្លួន....នាយដេីរតិចៗទាំងញរញឹជាប់មាត់....ChengCheng ដេីរតាមពីក្រោយដោយលួចបង្ហូរទឹកភ្នែកទាំងគ្មានសម្លេង
រាងក្រាស់ចាប់ផ្តេីមសេីចយ៉ាងស្រស់ទៅកាន់រាងតូចនោះ.....និងនិយាយយ៉ាងផ្អែម
" Zhan...Zhan ហា.....ទៅផ្ទះយេីងវិញទៅណា....បងនិងអោយឆឹងៗទិញផ្កាឈូករ័ត្នអោយច្រេីនរួចយេីងដាំជាមួយគ្នា .... " Yibo
ដោយលឺដូចនេះគ្រូពេទ្យម្នាក់ក៏ព្យាយាមទៅក្បែរនាយ
" លោក....កាត់ចិត្តទៅគេបានស្លាប់ហេីយ.... " ...
គ្រាន់តែលឺបែបនេះរាងក្រាស់ក៏ច្រលោតឡេីងដូចកម្រោលចូល
" ស្លាប់ ? .....នាងនិយាយឆ្កួតលប់ស្អី ? នេះមែនទេជាសម្តីគ្រូពេទ្យដែលត្រូវនិយាយនោះ....ហេតុអ្វីបានជាមិនព្យាបាលគេ... ហាស ? " Yibo ដូចជាបិសាចចូលខ្លួននិងលាដៃចង់ទះនាង....
ដោយគ្រូពេទ្យផ្សេងទៀតឃេីញដូចនេះក៏ចូលទៅឃាត់ថែមទាំងទៅទាញរាងកាយស្តូកស្តឹងនោះចេញពីនាយតែ....
" ពួកឯងឆាប់ចេញភ្លាមទៅបេីមិនចង់ងាប់ .....ឆាប់ចេញភ្លាម" រាងក្រាស់ក៏ដកកាំភ្លេីងពីហោប៉ៅតំរង់ទៅគ្រូពេទ្យគ្រប់គ្នា។ ដោយឃេីញដូចនេះ ChengCheng ក៏ចូលទៅឃាត់
" ពួកលោកឆាប់ចេញភ្លាមទៅ.... លោកម្ចាស់ស្ងប់អារម្មណ៍សិនទៅប្រយ័ត្នអ្នកប្រុស Zhan ភ្ញាក់ " ChengCheng និយាយបន្លប់ព្រោះរាងក្រាស់ពេលនេះមិនខុសអ្វីពីមនុស្សឆ្កួតឡេីយ។
គ្រូពេទ្យលឺដូចនេះក៏ប្រញាប់ចេញទៅខាងក្រៅគ្រប់គ្នា
Yibo ក៏ទម្លាក់កាំភ្លេីងចុះរួចក៏ដេីរទៅរករាងតូច
" Zhan អូនលឺទេ.....ពួកគេថាអូនស្លាប់.....ពួកគេចង់យកអូនចេញពីបង " Yibo យំរៀបរាប់ទាំងលេីក Zhan មកអោបជាប់ទ្រូង
" Zhan ឆាប់ដឹងខ្លួនមកណា..... មានកន្លែងច្រេីនណាស់ដែលបងចង់ទៅជាមួយអូន.....មានរឿងជាច្រេីនដែលបងមិនទាន់ធ្វេីជាមួយអូន " Yibo អង្រួនរាងកាយតូចដែលដៃជាប់ស៉េរ៉ូមនោះមិនឈប់
" ហេតុអីបានជាអូនមិនតប....ក្រែងចូលចិត្តតមាត់បងណាស់មែនទេ ..... កុំគេងយូរពេកលឺនៅ .....អូនក៏ដឹងថាបងស្អប់ការរង់ចាំណាស់.....កុំចូលចិត្តធ្វេីអោយបងចាំពេក " Yibo សេីចតិចៗទាំងហូរទឹកភ្នែកមិនឈប់
" បេីអូនទៅពិតមែនបងនិងក្លាយជាមនុស្សអាក្រក់....សំលាប់មនុស្សមិនរេីសមុខ....ទោះបងក្លាយជាខ្មោចក៏ត្រូវតែយកអូនមកនៅក្បែរខ្លួនដែរ....អូនគ្មានសិទ្ធចាកចេញពីបងទេក្នុងឋានទាំង 3 នេះ ".....រាងក្រាស់និយាយមិនដឹងអីដូចមនុស្សគ្មានវិញ្ញាណ
" បងរាប់ដល់ 7 បេីអូននៅតែគេងទៀតបងនិងទៅតាមអូនហេីយណា .... " រាងក្រាស់និយាយឡេីងរួចដៃឈោងយកកាំភ្លេីងនិងតំរង់ទៅក្បាលរបស់ខ្លួន....
" 1.....2...3...
" លោកម្ចាស់..... "ChengCheng បន្លឺទាំងញ័រមាត់
4...5.......6...." ...
—————————————
4 ឆ្នាំក្រោយមក
ផ្នូរកប់ខ្មោច
រាងស្រស់ស្អាតម្នាក់បានឈរនៅខាងមុខផ្នូរដោយស្នាមញរញឹមយ៉ាងស្រស់ទាំងមានកាន់ផ្ការឈូករ័ត្នក្នុងដៃ.....បរិវេនផ្នូរក៏មានផ្កាឈូករ័ត្នរីកស្គុះស្គាយច្រេីនដែរ .....
" 4 ឆ្នាំហេីយ.....លឿនមែនទែន " នាយបន្លឺឡេីង
" Zhan... យ៉ូម៉េស....កូនទារបៅ " Yibo ស្រែកពីចំងាយ
" ជាកូនរឺក៏ជាឱ ...អោយប្រាកដ ? " រាងតូចឆ្លៀតងាកក្រោយស្រែកឡងទៅភ្លាម
" ឯងកុំប្រកាន់អីណា.....ប្តីយេីងតែអញ្ចឹង " Zhan ញរញឹមយ៉ាងស្រស់នៅពីមុខផ្នូររបស់មិត្តខ្លួន
" នេះផ្កាឈូករ័ត្នដែលឯងចូលចិត្ត.... " រាងតូចបានយកទៅដាក់នៅខាងមុខរូបថត
" យេីងមិនខឹងនិងឯងទេ...ហេីយយេីងក៏មានសំណាងដូចគ្នាដែលមានមិត្តដូចជាឯង.....ដែលចាំការពារយេីងតាំងពីថ្ងៃជួបគ្នាដំបូងរហូតដល់ពេលរៀនចប់....ធ្វេីអាហារអោយយេីងញាំ....កំដរយេីងពេលពិបាកចិត្ត និង គេចសាលាជាមួយគ្នា....យេីងនឹកឃេីញពីពេលវេលានោះគ្រប់ពេល " រាងតូចញរញឹមទាំងមានទឹកថ្លាហូរចេញមកពីភ្នែកជាហូរហែរ
—————
# ស្រម៉ៃ # នៅ L.A
" នែ.....ពួកឯងធ្វេីស្អីហ្នឹង ? " Jony
គ្រាន់តែពួកសិស្សពាលទាំងអស់នោះឃេីញ Jony ភ្លាមក៏រត់ប្រាស់អាយុះតែម្តង.....នរណាមិនស្គាល់ Melvin បងរបស់ Jony នោះ
" ឆាប់ក្រោកឡេីងមក....ឯងឈ្មោះអី ? " Jony
" Xiao Zhan " ....
" ឈ្មោះពិរោះណាស់....យេីង Jony រៀនថ្នាក់ជាមួយឯងដែរ....យេីងឃេីញឯងដេីរចូលថ្នាក់ព្រឹកមិញ....ឯងជាសិស្សថ្មីមែនទេ ? " Jony
" ពិតមែនហេីយ....ខ្ញុំទេីបតែមករៀនទីនេះ " Zhan
" ឯងមានមិត្តទេ ? " Jony
" គ្មានទេ... " Zhan
" អញ្ចឹងធ្វេីមិត្តជាមួយយេីងទៅ.....យេីងនិងការពារឯង " Jony
" បាន ... " Zhan បន្លឺឡេីងទាំងសប្បាយចិត្តជាខ្លាំង
តាំងពីពេលនោះមកវត្តមានរបស់ Zhan នៅទីណា Jony នៅទីនោះ....គឺលេងជាមួយគ្នា...ញាំជាមួយគ្នា....គេងជាមួយគ្នាតែ Jony ចាត់ទុក Zhan ជាមិត្តស្មេីរជីវិត។
————————
# បច្ចុប្បន្នកាល #
" បេីមានជាតិក្រោយកេីតជាបងប្អូននិងគ្នាណា .... Jony " រាងតូចក៏អង្អែលរូបថតដែលសេីចយ៉ាងស្រស់នោះមកកាន់គេ។
រួចក៏ដេីរចេញទៅក្រៅតែម្តង
————————
" ចាំពេលប៉ាតូចមកវិញ.....ប្រាប់ថាកូនឃ្លានបៅលឺទេ ? " Yibo បញ្ចេះកូនអោយកុហក Zhan
" បាទប៉ា ... " A yuan ឆ្លេីយយ៉ាងពិរោះ
" គួរអោយស្រលាញ់ណាស់កូនប៉ា .... ខ្សឺត .... " Yibo បានថេីបកូនយ៉ាងសប្បាយចិត្ត
រាងតូចក៏ដេីរមកដល់
" A yuan ម្រាប់ម៉ាក់មកថាកូនឃ្លានបៅហេស ? " រាងតូចនិយាយទាំងសម្លឹងមុខ Yibo មិនដាក់ភ្នែក
Yibo ហាក់ជឿរជាក់ទៅលេីកូនក៏ពេីងទ្រូង...អឿរឡេីង...
" បាទគឺអត់ទេ...ប៉ាធំប្រាប់ថាពេលប៉ាតូចមកវិញថាកូនឃ្លានបៅ ....គឺប៉ាធំចង់អោយកូនកុហកប៉ាតូច.....តេីប៉ាតូចដឹងដែរទេ ? " A Yaun និយាយទាំងឈានជេីងទៅឈរពីក្រោយ Zhan
" ក្បោះក្បាយរបស់គេ.... ហិហិហិ ... " រាងក្រាស់សេីចតិចៗទាំងឈានជេីងចង់រត់
" កូនអាយុ 5 ឆ្នាំហេីយឃ្លានបៅស្អីហាស.....បង ....ចង់ទៅណា កុំរត់ " Zhan
" ហូ.... មិននៅទេម៉ែប្រពន្ធ " និយាយរួចក៏ដាក់មេប្រូចតែម្តង
អ្នកទាំងពីរក៏រត់ចាប់គ្នាពេញហ្នឹង
" hmmmn មិនយល់ទេ.....ធំហេីយរត់ដេញគ្នាដូចក្មេង " A yuan គ្រវីក្បាលតិចៗ
" មែនហ្នឹងអ្នកប្រុសតូច.....តោះយេីងឆាប់ចូលទៅឡានមុនទៅ " ChengCheng មិនដឹងមកតាំងពីថ្មេីរណាក៏បាននាំ A Yuan ទៅចាំក្នុងឡានមុន
ប្រឡែងគ្នាបានមួយសន្ទុះអ្នកទាំងពីក៏បណ្តេីរគ្នាចូលទៅក្នុងឡានតែម្តង
" ហុឺយ.....ហត់ខ្លាំងណាស់ " Zhan
" ចុះអ្នកណាប្រេីអោយអូនរត់តាមបង ? " Yibo
" ចុះបងឯងបង្រៀនកូនអោយកុហកធ្វេីអី ? " Zhan តបមិនអន់ថយ
" អូ....ណាបងឃេីញអូនឈរភ្លឹកនៅទីនោះយូរពេកទេីបបារម្មណ៍ .... ចុប.. " Yibo និយាយយ៉ាងផ្អែមព្រមទាំងថេីបរាងតូចទាំងនៅនិងមុខកូន និង ChengCheng
" ប៉ាទាំងពីមិនអាណិតពូឆឹងដែលគ្មានលិឍនិងគេទេហេស .... " A yuan ហាមាត់និយាយឡេីងទាំងសេីចតិចៗ
" ចុះមិនទៅរកមួយទៅ ... " សម្តីដ៏ច្រលេីមរបស់ Yibo បន្លីឡេីងនិងងាកមកញាក់ចិញ្ចេីមដាក់ Zhan
" ហូយ....លោកម្ចាស់ខ្ញុំលែងមានជំនឿរលេីស្នេហាស្អីហ្នឹងទៀតហេីយ ... " ChengCheng និយាយទាំងមុខស្អុយប៉ែស.....
ថារួចពួកគេទាំងអស់គ្នាក៏ចេញដំណេីរតែម្តង.....ហេីយ Yibo ញោះ Zhan ក្នុងឡានតែរហូត...តាមផ្លូវមិនអង្គុយស្រួលបួលគឺកេីយលេីផ្លូវរបស់ Zhan និយាយជាហូរហែរ...
" Yibo តេីពួកយេីងទៅណាហ្នឹង ? " Zhan
" ទៅលេងសមុទ្រ.... " Yibo កេីយលេីផ្លូវទាំងយកដៃ Zhan មកថេីបមិនឈប់
" ទៅតែគ្នាយេីងបុិនហ្នឹងទេហ៎? " Zhan
" អត់ទេបងបានហៅ...បងប្រុស...មិត្តរបស់បងនិង Chanyeol មិត្តរបស់អូនទៅជាមួយ " Yibo
" Ohhh ប្រាកដជាសប្បាយហេីយ .... " Zhan សេីចយ៉ាងស្រស់ស្អាត...ធ្វេីអោយរាងក្រាស់ទប់មិនចង់ជាប់....ចង់តែចាត់ការនៅនិងកន្លែងទេ.....
" Zhan.....បងនៅនឹកឃេីញពីរូបភាពនោះម្តងៗ " Yibo និយាយទាំងស្រពោន
" កុំអញ្ចឹងអី ... វាកន្លងផុតយូរឆ្នាំហេីយ " Zhan
" អូនដឹងទេពេលនោះបងនិងធ្វេីវាពិតមែនណាបេីអូនមិនព្រមក្រោក .... " Yibo
" ត្រូវហេីយទិដ្ឋភាពពេលនោះលោកម្ចាស់គួរអោយខ្លាចណាស់.....គាត់ស្រែកគំរាមសូម្បីតែទេវតា " ChengCheng បន្ទរ
——————
ស្រម៉ៃ ~ 4 ឆ្នាំមុន ~
" Yibo ...Yibo បងកុំអញ្ចឹងអី.... " វិញ្ញានZhanកំពុងតែសម្លឹងរាងកាយរបស់ខ្លួនយ៉ាងអាសូរដែលស្ថិតនៅក្នុងរង្វង់ដៃរបស់រាងក្រាស់....
មួយសន្ទុះក្រោយមកគេចាប់ផ្តេីមដឹងខ្លួនតែនិយាយមិនរួចបានត្រឹមតែហាមក្នុងចិត្ត
" កុំ....កុំអី....Yibo ...កុំ ...." គេនិយាយខ្សោយៗ Yibo មិនបានលឺទេ.....តែនាយរាប់ដល់7 ស្រាប់តែសម្លេងឧបករណ៍ចង្វាក់បេះដូងបន្លឺឡេីងសារជាថ្មី
~ ទឺតៗៗៗៗ ~
" លោកម្ចាស់ឈប់សិន.....បេះដូងអ្នកប្រុស Zhan លោតវិញហេីយ....ខ្ញុំទៅហៅគ្រូពេទ្យ " និយាយរួចរត់ទៅហៅគ្រូពេទ្យបាត់
( មុននេះ ChengCheng ព្យាយាមឃាត់ Yibo ដែរតែមិនស្តាប់ជាដាច់ខាត )
" Zhan .... Zhan ស្តាប់លឺបងនិយាយមែនទេ ? " Yibo ហាក់មានសង្ឃឹមឡេីងវិញហៅរាងតូចមិនឈប់និងសម្លឹងមេីលឧបករណ៍ចង្វាក់បេះដូងម្តងហេីយម្តងទៀត
គ្រូពេទ្យក៏សម្រុកនាំគ្នាចូលមកបន្ទាប់ពីលឺដំណឹងមិនគួរអោយជឿរមួយនេះ
" ពិតជាមិនគួរអោយជឿរទេ.... " គ្រូពេទ្យចូលមកទាំងប៉ុន្មានចំហរមាត់ភ្ញាក់ផ្អេីលគ្រប់គ្នា
" នៅឈរដល់ណាទៀតមិចក៏មិនប្រញាប់មេីលភ្លាមទៅ " Yibo ស្រែកក្តែងៗទៅកាន់ពេទ្យទាំងអស់
" បាទសូមលោកអញ្ចេីញចេញក្រៅសិនទៅ " Doctor
" តែ..... " Yibo
" លោកម្ចាស់ចេញសិនទៅ....អ្នកប្រុស Zhan ប្រាកដជាមិនអីទេ " និយាយរួច Yibo ក៏ព្រមចេញទៅក្រៅទាំងមិនអស់ចិត្ត
មួយសន្ទុះក្រោយមកបន្ទាប់ពីលឺដំណឹង Denglun ក៏បានមកដល់មន្ទីពេទ្យយ៉ាងតក់ក្រហល់
" តេី Zhan នៅឯណា ? " Deng
គ្រូពេទ្យក៏ស្រាប់តែចេញពីបន្ទប់ ICU .....ឃេីញដូចនេះរាងក្រាស់ក៏ស្ទុះចូលទៅរកគ្រូពេទ្យតែម្តង.....មិនអោយរាងក្រាស់ហាមាត់បានមុនគ្រូពេទ្យក៏និយាយ
" គេផុតគ្រោះថ្នាក់ហេីយ ... " Doctor ញរញឹមនិងចូលរួមត្រេកអរ
" អរគុណលោកគ្រូពេទ្យច្រេីនណាស់ .... " Yibo ចាប់ដៃអរគុណគ្រូពេទ្យទាំងទឹកភ្នែក
" ខ្ញុំនិងផ្លាស់អ្នកជំងឺទៅបន្ទប់ VIP លោកអាចទៅមេីលគេបាន ....អស់ការអីហេីយខ្ញុំសូមទៅហេីយ " Doctor ក៏ចេញទៅបាត់
Yibo បានងាកទៅក្រោយអោប ChengCheng យ៉ាងពេញដៃ....ChengCheng ក៏អោបតបទាំងក្តីរំភេីប....Denglun ហាក់ធូរចិត្តយ៉ាងច្រេីន
—————
ត្រលប់មកបច្ចុប្បន្នកាល
គេនិយាយគ្នាចុះឡេីងៗក៏មកដល់ទីតាំងតែម្តងគឺផ្ទះវីឡាធំល្មមជាប់មាត់សមុទ្រដែលអាចស្រូបយកខ្យល់អាកាសដ៏បរិសុទ្ធពីសមុទ្រនិងសម្លេងទឹកសមុទ្រដូចជាចង្វាក់ភ្លេងយ៉ាងពិរោះរណ្តំ
" អេ.....ម៉េចក៏យូរយ៉ាងនេះហាសម្លាញ់ " XueYang បណ្តេីរគ្នាមកចេញពីវីឡារបស់ Yibo ជាមួយ XingChen យ៉ាងស្អិតរមួត
" យ៉ាងម៉េច.....មានសំណប់ចិត្តនៅក្បែរហេីយនៅសួររកយេីងទៀតហេស ? " Yibo ឌឺដងទៅ XueYang វិញ
" តែគេនឹកខ្លួនណា ... " Xueyang ក៏លែងដៃ XingChen និងមកធ្វេីខ្លួនម្ញិកម្ញក់តោងដៃ Yibo លេង
" ណែធ្វេីស្អីហ្នឹងយេីងធាក់ឥឡូវហេីយ .... " Yibo
Zhan ឃេីញដូចនេះក៏ទៅចាប់ដៃ XingChen ចូលទៅក្នុងបាត់ដេីម្បីធ្វេីម្ហូប
Xueyang ក៏ព្រលែង Yibo.....គេទាំងពីរអ្នកក៏ដេីរទៅអង្គុយលេីអង្រឹងក្រោមដេីមដូងដ៏ត្រជាក់
" ឯណា Sehun គេមិនមកជាមួយឯងទេហី ? " Yibo គេងយោលខ្លួននិងសួរទៅអ្នកម្ខាងទៀត
" Sehun ហ៎? គេទៅទទួល Chanyeol និង Heo Joon Jae ជំនួស ChengCheng " Xueyang និយាយបណ្តេីរជួកបារីបង្ហុយបណ្តេីរ
" ចុះមិចក៏ ChengCheng មិនទៅទទួលដោយខ្លួនឯង ? " Yibo
" នេះឯងមិនដឹងថាកូនចៅខ្លួនឯងខកស្នេហ៍ទេហី ? " Xueyang សេីចទៅកាន់ទៅកាន់មិត្តខ្លួនដែលនៅជាមួយ Cheng រាល់ថ្ងៃតែមិនដឹងអី
ពួកគេក៏បន្តជជែកគ្នាពីនេះពីនោះជាច្រេីនរឿង....រីឯ A yuan រត់លេងជាមួយ ChengCheng និងលេងដីខ្សាច់ជាមួយគ្នា
" នោះពួកគេមកហេីយ " Xueyang
Sehun ចុះពីលេីឡានជាមួយសម្លៀកបំពាក់សាមញ្ញតែសង្ហាជាខ្លាំង ដោយមានអង្គរក្សបេីកទ្វាអោយ...Chanyeol និង Heo joon jae ក៏ចុះមកដូចគ្នា
" Joon jae ... Chanyeol សម្លេងរបស់ Zhan ស្រែកពីចំងាយរត់ទៅរកម្ចាស់ឈ្មោះទាំងអារម្មណ៍រំភេីប
( Joon Jae ពេលនេះគឺមានហាងផ្ទាល់ខ្លួនហេីយចាប់តាំងពីថ្ងៃ Zhan ដឹងខ្លួនឡេីងវិញពួកគេក៏រាប់អានគ្នាជាមិត្ត )
ពួកគេទាំងបីអ្នកក៏អោបគ្នាយ៉ាងសប្បាយ
" មេីលប្រពន្ធឯងចុះ....អោយដៃណាស់ " Xueyang គ្រលែងស្រាផឹកទាំងញុះញង់គេ
" ឆឹស....យេីងមិនត្រចៀកសរស្តាប់ឯងទេ... " តបរួច Yibo ក៏ងេីបក្រោកឡេីងនិងដេីរតម្រង់ទៅកាន់ Zhan
នាយដាក់ដៃលេីស្មារ Zhan បញ្ចាក់ថារបស់មានម្ចាស់និងនិយាយថា
" ស្វាគមន៍មកកាន់ផ្ទះរបស់ខ្ញុំ.....តាមសប្បាយចុះណា " Yibo
Zhan ដឹងពីកាយវិការរបស់ Yibo នាយក៏លួចញរញឹម
Sehun ក៏ដេីរទៅអង្គុយក្បែរ XueYangដោយមិនខ្វល់ពីអ្វីទាំងអស់
មួយសន្ទុះក្រោយមក Xiao Denglun ក៏មកដល់ដូចគ្នាដោយមានប្អូនរត់ទៅទទួល
~ ពេលល្ងាច
អ្នកទាំងអស់គ្នាក៏ទៅអង្គុយតំរៀបគ្នាមេីលព្រះអាទិត្យដែលកំពុងតែអស្តង្គតយ៉ាងរ៉ូមែនទិកលេីវាលខ្សាច់.... Zhan និងYibo អង្គុយអោបគ្នាដោយមានកូនអង្គុយនៅចំកណ្តាល....ChengCheng អង្គុយក្បែរ Chanyeol ដោយសរសៀរចូលទៅជិត....តែ Chanyeol ខិតមកជិត Joon Jae វិញ..... XingChen ផ្តេកក្បាលលេីស្មារ XueYang ...រីឯ Sehun អង្គុយក្បែរ Denglun ជល់កែវស្រាផឹកមិនឈប់
" ស្អាតខ្លាំងណាស់ ( ទិដ្ឋភាព ) " Zhan
" ស្អាតចាញ់អូនទេ " Yibo ថេីបរាងតូចមួយខ្សឺតព្រោះខ្នាញ់ពេក
" ចុះកូន ? " A yuan
លឺដូចនេះ Yibo និង Zhan សេីចដាក់គ្នានិងថេីបកូនម្នាក់១ខ្សឺតនៅថ្ពាល់ទាំងសងខាង .... ពួកគេទាំងបីអ្នកក៏សេីចសប្បាយ
" Chanyeol ឯងនិងខ្ញុំធ្លាប់ស្គាល់គ្នាពីមុនមកទេ ? " Sehun
" hmmm ដូចជាអត់ទេ....ខ្ញុំគ្រាន់តែធ្វេីការនៅកន្លែងមិត្តលោកធម្មតាតែប៉ុណ្ណោះ " Chanyeol
" ឯងចេះរាំទេ? " Sehun
" គឺអត់ទេ ! " Chanyeol
" hmmm ប្រហែលជាខ្ញុំច្រលំដោយខ្លួនឯងហេីយមេីលទៅ " Sehun ក៏អង្គុយគិតថាគេដូចប្រហែលៗ Chanyeol ទៅនិងអ្នកណាម្នាក់
បន្ទាប់ពីថ្ងៃលិចផុតទៅផ្កាយនាពេលរាត្រីក៏ចាប់ផ្តេីមរះម្តងបន្តិចៗពេញផ្ទៃមេឃ...អ្នកគ្រប់គ្នាកំពុងអាំងសាច់ BBQ ញាំនិងជែកគ្នាលេងយ៉ាងសប្បាយរីករាយដោយមានអ្នកបំរេីជាអ្នករៀបចំអោយ.....អ្នកទាំងអស់គ្នាលេងហ្គេមដោយបង្វិលដបស្រាប៉ះចំអ្នកណាគឺសួរសំណួរទៅអ្នកហ្នឹងមិនឆ្លេីយគឺផឹក ....
ដបបានចង្អុលចំ ChengCheng
" តេីឯងមានលួចស្រលាញ់អ្នកណាអត់ ? " Yibo
ChengCheng ងាកមេីលមុខ Chanyeol បន្តិចក៏លេីកស្រាផឹកតែម្តង
All : Hahhahahha
ដល់វេន Yibo ម្តង
" បេីឃេីញមនុស្សលង់ទឹករវាងយេីងនិង Zhan តេីឯងជួយមួយណា? " Xueyang
" គឺប្រាកដជាប្រពន្ធយេីងហេីយ " Yibo និយាយរួចក៏ថេីប Zhan នៅនិងមុខគេឯង
" អឺ...ហេម " Denglun ក៏គ្រហេមបន្តិចធ្វេីអោយ Zhan រឹងខ្លួនអៀនជាខ្លាំងឯមុខវិញក្រហមដូចផ្លែប៉េស
All : hahahahaha
" Zhan បងទៅនោះមួយភ្លែត " Yibo
" hmmm ឆាប់មកវិញ " Zhan
និយាយរួចនាយក៏ដេីរចេញបាត់ទៅ....គ្រប់គ្នាបន្តលេងយ៉ាងសប្បាយ
មួយសន្ទុះក្រោយមក ~
~ បឹងៗៗៗ ~
សំលេងនៃកាំជ្រួចបានផ្ទុះឡេីងបង្វែរអារម្មណ៍គ្រប់គ្នាអោយងាកទៅរក....ម្នាក់ៗបានក្រោកចេញពីតុអាហារនិងដេីរទៅជិតមាត់ឆ្នេរបន្តិចដេីម្បីងេីយទៅលេីមេឃមេីលកាំជ្រួចជុំគ្នា
Zhan ងេីយទៅលេីមេឃដោយស្នាមញរញឹមព្រោះកាំជ្រួចទាំងនោះស្អាតខ្លាំងពេក ~ សុខៗកាំជ្រួចបែរជាផ្លាស់ប្តូររូបរាងពីរូបផ្កាទៅជាតួអក្សរធ្វេីអោយ Zhan ភ្ញាក់ផ្អេីលជាខ្លាំង
Will You Marry Me ? ជាតួរអក្សរដែលលាតត្រដាងលេីផ្ទៃមេឃយ៉ាងធំនិងមានពន្លឺស្រស់ស្អាតជាងអ្វីៗទាំងអស់
" Zhan រៀបការនិងបងបានទេ ? " Yibo បានលុតជង្គង់សុំ Zhan រៀបការជាមួយចិញ្ចៀនក្នុងដៃចំណោមមនុស្សទាំងឡាយ
រាងតូចស្រឡាំងកាំងដោយក្តីរំភេីបជាពន់ពេក....ទឹកភ្នែកហូរស្រក់មកដោយមិនដឹងខ្លួន
" ព្រមទៅៗៗៗ " គ្រប់គ្នានៅទីនោះមិនថាបងរបស់Zhan មិត្តភក្តិ អ្នកបំរេី រឺ អង្គរក្សសុទ្ធតែស្រែកទាំងអស់
" ប៉ាតូចនៅចាំអីទៀត " A yuan បានស្រែកឡេីងយ៉ាងខ្លាំង
រាងតូចព្រោះគាំងពេកនិយាយមិនចេញបានត្រឹមតែងក់ក្បល
គេទាំងពីរនាក់ក៏បំពាក់ចិញ្ចៀនអោយគ្នាទៅវិញទៅមកហេីយ Yibo ក៏លេីក Zhan គ្រវីឡេីងដោយស្នាមញរញឹមពោរពេញដោយសុភមង្គល។ គ្រប់គ្នាក៏អបអរនិងសុភមង្គលរបស់ពួកគេដែរ ។
————————————
Ayyyy មិនទាន់ចប់ទេ XD
————————————
យប់កាន់តែជ្រៅកាន់តែមានខ្យល់ត្រជាក់ព្រោះនៅជាប់និងឆ្នេរសមុទ្រ.....ម្នាក់ៗនាំគ្នាចូលគេងអស់....ដោយ A yuan គេងជាមួយ ChengCheng ( យូរៗ A yuan ដូចកូនឆឹងៗ =?= ) ចំណែក XueYang ក៏មានរឿងត្រូវធ្វេីជាមួយ XingChen ដែរ ។
បន្ទប់ YiZhan
រាងតូចកំពុងតែឈរផឹកស្រាក្រហមនៅវ៉េរ៉ង់ដាខាងមុខបន្ទប់ដោយពាក់ឈុតគេងយប់ពណ៌សរមានខ្សែរចង ( ឈុតគេងយប់សណ្ឋាគារ )....នាយបានបិទភ្នែកបណ្តែតអារម្មណ៍ជាមួយខ្យល់ត្រជាក់រសៀកៗនិងសម្លេងទឹករលក...
រាងក្រាស់ដែលទេីបតែចេញពីបន្ទប់ទឹកវិញជាមួយកន្សែងត្រឹមចង្គេះបង្ហាញនៅសាច់ដុំកង់ៗយ៉ាងសុីចសុីបានដេីរចូលទៅអោបចង្គេះរបស់រាងតូចពីក្រោយ.....រាងតូចក៏បែរមករក Yibo
" ថ្ងៃនេះអូនសប្បាយចិត្តដែរទេ ? " Yibo
" hmmmm " រាងតូចនិយាយហេីយក៏កាន់កែវស្រាដាក់ចុះនៅក្បែរខ្លួនរួចក៏
~ អុឹប ....
ចាប់ Yibo ថេីបតែម្តងដោយយកដៃតោងកររាងក្រាស់ជាប់.....Yibo ញរញឹមចុងមាត់ហេីយក៏ថេីបតបនិងចាប់បីចាន់យកទៅដាក់លេីពូកថ្នមៗ
Yibo ឡេីងទ្រោបពីលេីនិងថេីបទៅយ៉ាងរោលរាល.....ដោយ Zhan អង្អែលខ្នងរបស់រាងក្រាស់ព្រមជាមួយសម្លេងស្រេីបស្រាលជាទីបំផុត ..... Yibo ក៏ហូតខ្សែរអាវរបស់ Zhan ចេញបង្ហាញនៅរាងកាយដ៏ទាក់ទាញនិងខ្ចីល្វក់....នាយលេបទឹកមាត់មួយក្អឹកមុនបន្តថេីប
" នេះបងដល់ថ្នាក់នេះផងហេស..." Zhan សេីចឡេីងនៅពេលឃេីញអ្នកដែលទ្រោបពីលេីខ្លួនដូចឃ្លានណាស់
" នរណាប្រេីអោយអូនផ្តាច់របបបងយ៉ូយ៉ាងនេះធ្វេីអី ? " Yibo តបរួចក៏ទាញកន្សែងរបស់ខ្លួនចេញបោះទៅក្រោមរួចបន្តថេីបកញ្ចឹងកររបស់រាងតូចដោយអាវុធរបស់គេកំពុងតែប៉ះនិងរបស់ Zhan ហេីយ
" អឹស... " រាងតូចហាក់ស្រេីបស្រាលជាខ្លាំងដល់ថ្នាក់ញោចខ្លួននិងមានសម្លេងចេញមក
Yibo ចាប់ដៃទាំងសងខាងរបស់ Zhan ជាប់និងធ្វេីការលិតជញ្ជក់នៅចុង strawberry របស់រាងតូចយ៉ាក់ជក់ចិត្ត
តម្រូវការហាក់ឡេីងដល់កំពូលនាយក៏យករបស់ម៉្យាងស៊កចូលទៅក្នុងរន្ធស្នេហ៍របស់ Zhan ធ្វេីអោយ Zhan ចាប់ផ្តេីមអួលឡេីង
" Yibo....តិចៗ.....អា៎....តិចៗណា " Zhan ចាប់ផ្តេីមទទួលយកក្តីសុខដែល Yibo បានផ្តល់អោយ
"...អឺស.... អឺសៗៗៗ.... Zhan ហេតុអីចង្អៀតគ្រប់ពេលអញ្ចឹង ? " Yibo ពេីតឡេីងលឿនទៅៗ ....ញាប់ទៅៗឡេីងរញ្ជួយគ្រែ
" អឺសៗៗៗៗ..... តិចៗ...យឺតៗបានទេ...អឺសៗៗ " Zhan
~ ផ្លាប់ៗៗៗៗៗៗៗ ~
" អឺសៗៗៗ ~ ឈឺៗ .... អូនឈឺណាស់ ... " Zhan
" អឺស...ទ្រាំបន្តិចណា ... " នាយលួងដោយថេីបថ្ងាសបន្តិច
នាយក៏ដាក់ Zhan អោយគេងផ្កាប់មុខដោយយកដៃចាប់ទាញត្រកៀក Zhan ឡេីង Yibo លុតជង្គង់និងយករបស់នោះដាក់ចូលសារជាថ្មីនិងធ្វេីចលនាតិចៗសិន.....នាយធ្វេីលឿនទៅៗញាប់ដូចម៉ាសុីននិងងេីយក្បាលឡេីងលេីយកក្តីសុខពេញទំហឹង។
" អឺសៗៗៗ..... ឈប់ទៅអូនផ្សារណាស់ ... អឺសៗៗ... " Zhanនិយាយទាំងដេកស្ពាបនិងយកដៃខ្ញាំពូកដាច់រហែកខ្ទិចខ្ទី។
" អឹសៗៗៗ..... សឺតx ... អា៎ៗៗៗៗៗ... បងឈប់មិនបានទេ " Yibo ស្រួលខ្លាំងពេកព្រោះមានទឹករំអិលជួយដល់នាយ
" តែអូន....អា៎ៗៗៗ....ទ្រាំលែងបានហេីយ....អា៎.... " Zhan ឈឺផ្សារជាពន់ពេកព្រោះកំលាំងសម្រុករបស់រាងក្រាស់ពិតជាខ្លាំងសាហាវណាស់
Yibo ក៏ដកចេញរួចផ្តេកខ្លួនទៅលេីពូកនិងទាញ Zhan មកអង្គុយលេីខ្លួនម្តងដោយយកដៃទាំងគូរចាប់ចង្គេះ Zhan ជាប់
" នេះបង... " Zhan ដកដង្ហេីមញាប់ៗសឹងមិនដល់គ្នា
" អូនធ្វេីវាទៅ " Yibo និយាយផ្អែមនិងជំរុញអោយអ្នកខាងលេីធ្វេីម្តងដោយនាយបិទភ្នែកចាំទទួល
ដេីម្បីបំពេញបំណងមនុស្សដែលខ្លួនស្រលាញ់ Zhan ក៏ចាប់ផ្តេីមធ្វេីវាទាំងឈឺផ្សារជុំវិញតំបន់សំខាន់
Zhan បានចាប់កាន់របស់រាងក្រាស់ទាំងញរញេីតដៃដាក់ចូលក្នុងរន្ធស្នេហ៍របស់ខ្លួនទាំងឈឺចុកចាប់
Zhan មិនសូវចង់ដាក់ចូលទេព្រោះកាន់តែចូលកាន់តែឈឺទ្វេរដង
" Yibo មិនចូលទេ ..." Zhan រុញរានិងការដាក់ចូលទៅខាងក្នុងរបស់ខ្លួន
" ចាំបងជួយ... " Yibo តម្រង់របស់ខ្លួនទៅរន្ធស្នេហ៍របស់រាងតូចនិងចាប់ចង្គេះរបស់រាងតូចអោយស៊កចូលតែម្តង
ពេលនេះគឺ Zhan ចំហរមាត់ឈឺខ្លាំងណាស់ព្រោះវាកប់ជ្រៅហេីយណែនខ្លាំងសឹងតែមិនហ៊ានកំរេីក
Zhan ព្យាយាមធ្វេីចលនាតិចៗដោយដៃច្រត់និងទ្រូង
របស់រាងក្រាស់....Zhan ទទួលបានក្តីសុខខ្លះៗដោយធ្វេីវាទាំងបិទភ្នែក
" លឿនជាងនេះបានទេ ? ... អាស៎ ... សម្លេងថ្ងូរយឺតៗ ស្រាលៗទៅតាមចលនាដែលរាងតូចផ្តល់អោយ
" Zhan លឿនជាងនេះមកណា... អា៎ស ... "
Zhan ក៏បន្ថែមកំលាំងទាំងឈឺព្រោះតែបំពេញក្តីសុខយ៉ាងធំធេងអោយអ្នកខាងក្រោម
" ល្អណាស់ ... " Yibo ទទួលយកទាំងបិទភ្នែក និងដៃកាន់ត្រកៀករបស់ Zhan រុញជាជំនួយ
មួយសន្ទុះក្រោយមក
" Yibo .... បាននៅ? " ទីបំផុតរាងតូចដាច់ចិត្តសួរហេីយ...
លឺដូចនេះនាយក៏ត្រឡប់រាងតូចមកខាងក្រោមវិញ
" បេីអូនហត់ចាំបងនាក់ធ្វេីម្តង .... " Yibo
" នេះបងមិនទាន់ឆ្អែតទេហេស ? " រាងតូចបន្លឺខ្សោយៗព្រោះហត់ពេក
" ទ្រាំណា.... " Yibo លួង Zhan សារជាថ្មីដោយថេីបថ្ងាសបន្តិច.... Zhan ត្បៀតជេីងជាប់តែ Yibo លួងលោមបន្ត
" តែបន្តិចទេណា.... មួយភ្លែតទេ " នាយនិយាយហេីយក៏ទាញជេីងរបស់ Zhan អោយចេញពីគ្នានិងស៊ករបស់នោះម្តងទៀត
Yibo ធ្វេីចលនាយ៉ាងសមចិត្តទៅតាមតម្រូវការរបស់ខ្លួន....តណ្ហាដែលនាយមានគឺមិនចេះហត់ទាល់តែសោះ....
នាយបានធ្វេីវាអស់ 4-5 ម៉ោងទាល់តែ Zhan ដង្ហក់ខ្លាំងទេីបឈប់និងទាញរាងកាយរបស់ Zhan មកអោបជាប់ដៃ
" អរគុណខ្លាំងណាស់ដែលព្រមនៅជាមួយបង " Yibo ថេីបរាងតូចនិងអោបជាប់ប្រាណដោយមានភួយដណ្តប់ត្រឹមទ្រូង
" បងស្រលាញ់អូនខ្លាំងណាស់ " Yibo
" អូនក៏ស្រលាញ់បងដែរប្តីសំលាញ់ " Zhan
" បងងប់ងល់និងរាងកាយអូនណាស់ដឹងទេ ..... " Yibo
" លេីសពីដឹង..... អូនគេងហេីយហត់និងឈឺខ្លាំងណាស់ " Zhan
" បាទ....ព្រឹកស្អែកបងនិងធ្វេីស៊ុបដោយផ្ទាល់ដៃ..រាត្រីសួស្តី " Yibo
អ្នកទាំងពីរក៏គេងអោបគ្នាយ៉ាងសុខក្សេមក្សាន្ត
——————————
អ្នកដែលជោគជ័យក្នុងការរកគូរបានគឺ Yibo និង Zhan , XueYang និង XingChen ។
Yibo និង Zhan គឺស្រលាញ់គ្នាកាន់តែខ្លាំងឡេីងៗ និងទុកចិត្តគ្នាជាខ្លាំង។ Yibo តែងតែនាំ Zhan និងកូនទៅដេីរលេងនៅកន្លែងជាច្រេីនទាំងក្នុងនិងក្រៅប្រទេស... ហេីយនាយតែងតែនាំពួកគេទៅសួនកំសាន្ត និង សួនផ្កាឈូករ័ត្នជាញឹកញាប់ ព្រោះ Zhan ចូលចិត្តទីនោះខ្លាំងណាស់ ( គេតំរូវចិត្តប្រពន្ធមិនមែនកូនទេ )....Yibo លែងសូវឈឺក្បាលរឿងមុខជំនួញព្រោះនាយឈប់ប្រព្រឹត្យរឿងខុសច្បាប់និងលែងមានអ្នកប្រកួតប្រជែងតាមសំលាប់ទៀតហេីយ ....ហេីយការងារមួយចំនួនគឺអោយ Denglun អ្នកចាត់ចែង។
XueYang និង Xingchen ក៏ស្វីតមិនចាញ់គូខាងលេីដែរ នាយក៏បោះទុនរកសុីតែការងារល្អៗនិងមានគំរោងយកកូនជាមួយគ្នាផងដែរ។
ដោយ ChengCheng ធ្លាប់សារភាពស្នេហ៍ទៅ Chanyeol ដែរតែបរាជ័យក៏សម្រេចចិត្តរាប់អានគ្នាត្រឹមមិត្តភក្តិ ( FriendZone )។
Sehun គឺមិនធ្លាប់មានចិត្តចង់បានអ្នកណាតាំងពីដេីម..នាយចូលចិត្តជីវិតហុឺហារឯករាជ្យនិងស្រលាញ់មិត្តភក្តិជាធំ។
Heo Joon Jae លួចក្រាស់ Xiao Zhan តាំងពីថ្ងៃ
ដាក់ពាក្យចូលធ្វេីការនៅហាងគំនូរ BJYX មកម្លេះតែ
នាយមិនហ៊ានសារភាពព្រោះ Zhan មានម្ចាស់ហេីយទេីបបានត្រឹមកង់សាគួរនិងរាប់អានគ្នាធ្វេីមិត្តភក្តិ។
—————————————————————
មាននិស្ស័យទេីបស្គាល់គ្នា... មាននិស្ស័យទេីបជួប.... ពីអ្នកដ៏ទៃក្លាយជាមនុស្សសំខាន់ក្នុងជីវិតនិងរស់ខ្វះគ្នាមិនបាន.... ស្នេហា ការប្រច័ណ្ឌ ការឈឺចាប់ គុំនុំសងសឹក ការពុះពារ ធ្វេីអោយយេីងទទួលបានស្នេហាមួយយ៉ាងរឹងមាំដូចសុីម៉ង់អូដ... hmmmm ឆ្លៀតណាស់ 🙄
༒ You're Mine វិថីស្នេហ៍អ្នកលេង ☠︎︎
~ ចប់ដោយបរិបូណ៌ ~
—————————————————————
អេតមីនសូមអរគុណអ្នកទាំងអស់គ្នាដែលបានអានរឿងដែលជាស្នាដៃដំបូងបំផុតរបស់មនុស្សខ្ចឹលដូចជាអេតមីនតាំងពីដេីមរហូតដល់ចប់ ♥️
បេីមានកំហុសត្រង់ណានោះមេតា្តខន្តីអភ័យទោសរាល់ពាក្យសម្តីដែលសរសេរទៅលេីសលប់ ♥️
បេីមាននិស្ស័យជួបគ្នានៅរឿងថ្មីទៀត (•̀ᴗ•́)و
ចុងក្រោយចង់និយាយថាស្រលាញ់អ្នកទាំងអស់គ្នា ♥️