"I know that both of you are still young for this. But sooner or later mare-realize niyo din. As of now, mag enjoy muna kayo." saad ni daddy
"Makaka help din ang pag sasama niyo sa Australia. Para di na kayo mailang soon." Dagdag ng mommy ni Steve.
"When Isha gets 20, and ikaw iho 22 na that time, dun matutuloy ang kasunduan" pag tatapos ng conversation nila.
So ayun nga, napag kasunduan ang marriage when we reach 20 and 22 for Steve.
Wala naman ako magagawa kundi sumunod.
Halatang gustong gusto naman nitong mokong na to. Tandaan niya eh, matagal tagal pa yon.
----
Rye's POV
Nagtatalo kami ni Lianne dahil napaka kulit sabi ng 1 week lang usapan sa gusto nilang mag kakaibigan. Ang relationship for 1 week pero ayaw ako tantanan.
"Yes I am leaving this March" yan ang narinig ko nung lumapit ako kila Steve, Kenji, Moira and Isha.
Akala siguro nila hindi ko narinig dahil naka salpak ang earphones ko.
"What are you doing here?" Nasa mall ako at sinundan ako ni Lianne.
"Im gonna buy something for Steve and Isha" dahil sa aalis na sila gusto ko mag bigay ng simpleng bagay.
"Sabihin mo sakin!!! Sabihin mo! Bakit ba ayaw mo sakin. Kasi ano? Gusto mo yung Isha na yun!!!! Sumagot ka!" Pag sigaw nitong si Lianne
"Sabi ko sayo wala akong paki sayo maski sa Isha na yun. So please let me go at humanap ka ng iba mo. Wag mo na ipamukha sa lahat na niligawan kita. Ikaw naman ang nag pupumilit. I Will never ever like your attitude." Pag sigaw ko sakanya at inalis ang kamay nitong kapit na kapit sakin.
"So bakit kailangan mo pa pumunta don?" Pangungulit pa nito.
"You know what? Mind your own business! So let me go!" Iniwan ko to. sobrang di na nakakatuwa ang pag buntot ni Lianne. Wala naman siguro masama kung kilalanin ko si Isha aalis na sila ni hindi ko man lang siya naging kaibigan.
---
Steve's POV
Ayun ang kasunduan ng mga magulang namin. 20 years for Isha and 22 years for me. Since bata pa kami, focus muna kami maging close sa isa't isa.
I don't know if matutuwa ako or nakaka pressure. Well, ieenjoy na lang namin muna ang time.
"OMG!!!!!!!! Congrats!!!!" Pag sigaw ni Isha sakin. Natanggap ang scholarship ko sa Australia. So, sure na sure na ang pag alis.
Biglang nag ring ang phone ko.
*Rye calling....*
Wow bihira to tumawag ah, bakit kaya.
"Yes bro?"
"See you at Azumi Hotel" at biglang binaba ang call.
Papunta kami sa farewell party. Ayaw na sana namin kaso sinet-up nila Moira para samin.
Pag pasok namin sobrang ingay, yung iba nag pu-pool party yung ibang nagkakantahan.
"Bro!!!! Mamimiss ka namin!" Biglang group hug sakin ng mga ka-team ko sa football.
Habang si Isha naka upo lang sa sulok halatang di sanay sa magugulong tao.
Nang mapansin kong lalapit sana si Rye sakanya nang biglang hinatak ni Kenji to para maki group hug saamin.
Bakit nga ba? Never naging magkaibigan ang dalawa.
"Bro, buksan mo na lang to pag nasa Australia ka na. Ang corny ko man pero sobrang mamimiss kita!" pag dadrama nitong si Rye sakin.
"Wow si lover boy! Naging cheesy!!!!" Hiyawan ng lahat sakanya.
12 midnight na at nag aya ng umuwi si Isha.
"Steve, ayoko na dito" hinatak na ako pababa nito.
Nakita kong lalapit uli sana si Rye kay Isha ngunit nag dalawang isip. Naka sakay na tuloy ng sasakyan si Isha.
"Bro? Kanina ka pa nag dadalawang isip. Bat di mo manlang lapitan." Nilapitan ko tong si Rye bago ako sumakay.
"I don't have enough courage to approach her. Can you just give it to her?" aalis na sana ako kaso sabi ko siya ang mag abot para manlang formally siya makapag paalam or pakilala dahil until now di pa rin sila friends.
Naka tingin lang to sa sasakyan namin.
Let us go by Crush **playing**
(Search niyo na lang korean yan haha)
-----
To be continued....