Al snel kwam de tijd dat ze moest mee doen met een gevecht, Luna schrok er snel van als ze zag hoe veel soldaten er al gesnuffeld Waarn ze begon aan de strijd en ze wonnen.
•○•○•○•○•○•○•○•
Toen ze zag tegen we haar koning en de luitenant aan het vechten waren schrok ze, he was de gene waar ze nog altijd tegen opkeek koning David als rond keek herkende ze pas soldaten van Entropia ze slaakte en diepe zucht en schoot met haar pijl en boog het zwaard van koning Camal en David uit hun handen waar ze van schrokken.
De twee koning en soldaten keken allemaal haar geschrokken aan, ze stapte naar voor en knelde voor de twee koning als ze voor haar stonden, ze wist zeer goed dat ze iets had gedaan waar de beide koning boos om waren maar als koning David sprak schrok ze pas echt.
"wat zijt u een goede schutter soldaat"
Ze keek geschrokken op als ze de stem die toe behoorde aan eclypsa hoorde, als op kijk zag nog twee ander mannen en Tempos stonden bij haar.
Tempos die naar haar liep en haar recht hielp en een knuffel gaf de soldaten en Camal schrokken, als soldaat chef kwam eb tempos weg duwde en haar boos aan keek en een zwaard naar haar toe wees.
"wie zijd u nou echt?"
"ik ben geen prinses of godin"
Antwoorden ze als ze rond haar heen keek, Eclypsa en de ander twee stapte dichter bij keken haar aan als de koningen en soldaten allemaal neer knielde voor hun.
Ze keek naar eclypsa en de ander rond haar als haar zwaard vast greep klaar om aan te vallen Tempos greep de hand en knikte haar hoofd als een, te goden zagen dat lachte naar als ze met een kalme stemzijde.
"wij zijn niet het kwade van deze wereld of he donker van de nacht"
Ze liet haar zwaard los, als op het zelfde moment een ander koning een pijl af schoot die David zou hitten als Luna er niet voor sprong.
Iedereen keek Luna aan als ze de pijl afweerd met haar dat een onzichtbaar schild had ge creëerde.