Indecent Proposal
Chapter 2
"Where is our mother?" Tanong ko agad sa kapatid kong si Angela pagkapasok ko palang sa sala ng hapong iyon.
"I.. I'm here Ija." Agad akong lumingon sa nagsasalita. There I saw her, nakayuko at nakahalukipkip sa isang tabi. Paawa epek agad ang nanay ko, alam niya kasing may kasalanan siya sa akin. "G-Gusto mo raw akong makausap anak?"
"Oho." Seryoso kong sagot dito.
Nagtaas ito ng mukha sa akin at lumapit. "A-Anak, patawarin mo naman na ako, I'm really sorry kung naipangtalo ko sa madjong yung pangbayad sana ng i-ilaw natin. Sorry anak, please, sorry na. Patawarin mona si mama, please?" Nagmamakaawa agad itong nakikiusap sa akin.
I raised my brow and shrug. "May magagawa ako at maibabalik ba ang perang yun kung hindi kita patatawarin Ma?" Napayuko ito. "Ma naman, hirap na hirap na nga tayo sa buhay natin ngayon e, please naman huwag ka nang dumagdag Ma. I don't know what to do this time. Itong bahay natin. Maiilit na ito sa susunod na buwan. I don't know where to run para makautang ng malaking halaga. Wala nang magpapautang sa atin. Sobrang baon tayo ngayon ma. So please, huwag kang pasaway." I seriously stated my problem.
Nakayuko parin ito. "Sorry anak. Hindi ka sana mahihirapan ngayon kung hindi ko naipatalo sa sugal yung titulo ng bahay at lupa nating ito. Sorry talaga anak." Bumuntong hininga ako. "Ipakulong mo nalang ako para hindi mona ako sakit sa ulo." Sabi nito.
"Ma.." Angela run to our mother at niyakap ito na nagiiyak.
Hindi ko alam kung maiinis, matatawa o maaawa ako sa nanay ko, nang sabihin niya iyon sa akin. Para kasing ginagawa niya lang biro ang lahat. Knowing my mom, bentang benta ang pagpapatawa niya, but this time, its not.
Napapailing nalang ako sa mga ito. "Talaga, gusto mo makulong ma? Gusto mo ipakulong kita?" I said with my serious facial expression.
"Kung yun ang gusto mo anak. Magpapakulong ako." Seryoso nitong sagot sa akin habang nakatingin sa aking mga mata. "Pero alam ko, hindi mo naman ako matitiis e." Dagdag nito.
"Ate naman, patawarin mo na si mama, please?"
There I smile a bit and I shook my head. "Diyan tayo ma e. Lakas ho ng loob mo na magpapakulong ka, pero alam mo namang hindi kita matiis."
Ngumiti ito ng bahagya at tuloyan ng napaluha. "K-Kaya mo siguro ako ipakulong e."
Kumunot ang noo ko at ibinuka ang mga bisig ko. "Halinga kayo dito." Lumapit naman ang mga ito sa akin at yumakap. "Syempre hindi Ma.. Siguro kahit ulit-ulitin mong magpasaway sa akin ngayon, hinding hindi ko parin kayang magalit sa'yo. Kahit pasaway ka ay mahal na mahal parin kita, kayo ni Angela." I said. "Ibinilin ka kaya sa akin ni Papa. So you stop crying now pati ikaw bunso. I don't want to see you two are crying, dahil ayokong umiyak, okay? Huwag kayong manghawa." I almost want to cry, pero pinigilan ko. Kasi gusto kong makita nila akong matatag sa aming tatlo.
Tumango ang dalawa sa akin. "Salamat anak. I love you too. Sorry na huh? Hindi na uulitin ni mama, hindi na ako magpapasaway sa'yo. Promise 'yan anak ko." Sabi nito na mahigpit akong niyakap at dinampian ng halik sa aking pisngi.
"Thanks for taking care of us Ate. Promise rin, magpapakabait ako at magaaral ako ng mabuti para makatulong narin ako sa'yo. Pati na sa panggastos natin sa pangaraw-araw."
Lumingong ako kay Angela. "Don't do that to please me bunso. You really have do that for your own brighter future. Huwag kang magalala, kayang kaya 'to ni Ate. Sisiw lang ang problemang ito. Promise, gagawa parin ako ng paraan para hindi mailit itong bahay at lupa natin. Dad built this house for us. Kaya hindi ko hahayaang mawala ito sa atin ngayon." Sabi ko sa mga ito. They both kiss my cheeks. "Kayo huh. Siguro scripted 'to ano? Iniiyakan n'yo ako at dinadramahan huh." Then they sudden laugh.
"Hindi kaya anak. Totoo 'tong mga luha ko."
"Ate naman. Iyakin talaga kami ni Mama, akala mo dumadrama lang kami sa'yo palage. Look at our eyes. Both swollen, right?" Tumango naman ang nanay namin.
"Oo na, oo na. Abswelto na kayo sa akin. Hmp, mga iyakin."
"Anak, I cook your favorite dish. Umakyat kana sa room mo at magbihis, dahil maya-maya ay kakain na tayo ng hapunan."
"Okay. Ipakuha n'yo nalang kay Aida ang mga pinamili kong grocery sa loob ng compartment. Magpapahinga muna ako saglit."
"Okay ate. Baba ka agad ng mga 6Pm para maghapunan na tayo." Angela remind me.
Tumango ako sa dalawa at iniwan na ang mga ito sa sala.
I blew my heavy sigh when I finally get inside my room. I scan my whole room. Then my eyes stop in our family Picture.
Don't worry Pa, I can handle this mess. Sorry ha kung binitawan ko na ang investment mo sa company n'yong magkakaibigan. Hindi ko kasi talaga alam kung saan ako hahagilap ng malaking halaga. Bukod sa nakasanla ang bahay na 'to. Don't worry, kaya ko ho ito and I'll promise to take care of mom ang Angela. Hindi ko sila pababayaan gaya ng ibinilin mo sa akin.
I silently whispered to my past away father. Then I smile in a bit, even though I'm tired.
Kaya ko ito.
Pagkabihis ay nahiga na muna ako para ipahinga ang napapagal ko nang katawan. Pagod na pagod kasi ako sa office kaninang umaga. Bukod ang problema ko sa bahay ay may pinoproblema din kasi ako sa negosyo naming magkakaibigan. Lia couldn't help us this time. So I am the fully in-charge to our company's paper works and budgeting.
Ugh! We badly need to expand our company. We need an investors as soon as possible. Saan ba kami kukuha nun? At sino pa ba ang pwedeng suyuin para mag-invest agad sa amin ngayon?
Hmp. That Marcus, hindi s'ya ang makakatulong sa akin. I don't allowed him to enter my world. I don't need his help as he stated. Ever!
🍁🍁🍁
"Excuse me Ms. Lia, Ms. Roxy. Parating na ho sila." Napatingin kaming pareho ni Lia kay Alice. "S'ya nga ho pala. Tumawag si Ms. Ayesha at Ms. Sum, pinapasabing male-late daw ho sila ng mga 10 minutes, sa exact meeting n'yo ngayon."
"Okay Alice, thanks sa info." Sagot ko sa secretary ni Lia.
"Ready?" Lia asked me.
I nod. "Whoa, Lia, Tsk. Dito nakasalalay ngayon ang pagbabago at pagpapalawak ng ating negosyo. I hope this two investor's are willing to invest to our company projects. Sorry huh, if I lost Mr. Castillo, mahina ata akong dumiskarte e."
"Rox, its okay. Bumawi nalang tayo ngayon." Sabi nito na hindi ko masyado napakinggan nang dahil sa sumagi bigla sa isip ko ang Marcus na 'yon. "Malay mo magustuhan nila o nang kahit isa sa kanila ang business proposal natin ngayon, right?" Lia positively said.
How I really adore my friend, kahit may mabigat na problema ay nakakagawa parin ito ng ngiti sa labi.
"I hope so. Sana hindi s'ya katulad ng Castillo'ng iyon na brusko na, simpatiko pa at mayabang."
"Talaga? Ngayon mo lang sinabi 'yan ah, binastos kaba niya?" Lia frown.
"Oo. Matandang Manyak kasi iyong taong yun." Dagdag ko pa rito.
"Sinong matandang manyak?" Then there our two friend's Ayesha and Sum, came along.
Naudlot bigla ang pagtungo na sana namin ni Lia sa conference area nang dumating naman ang dalawa sa office ni Lia. As asual, they start asking me what is our topic all about. Pero si Lia itong sumagot ng tanong nila, kaya napapailing nalang ako at nanahimik sa mga galit na reaksyon ng dalawa tungkol kay Marcus.
Lia drag us out her office, she lead as a leader when we move to the conference area.
Nauna kami sa conference room. We decide not to bring our PA's, dahil kami mismong apat ang magrereview sa dalawang bigtime investors na nainvite namin ng hapon na iyon. We badly convince them para tuloy-tuloy na ang project naming apat at nang mas makilala pa ang negosyong nasimulan namin.
We get ready and settle the whole room kahit pa handang handa na ang lahat na gagamitin. Kanya kanya din kami ng buklat sa mga files namin thru laptop. We work hard as a team now. Lalo't dandito na si Lia to help in our business, kaya alam ko at confident akong magtatagumpay kaming apat sa araw na ito.
Katok sa labas ng pinto ang pumukaw sa aming apat. Nagkatitigan pa kami saka huminga ng malalim.
"Goodluck to us Malditah." Bulong ko sa kanilang tatlo na tinanguan naman nila.
"Ms Kim. Nandito na ho sila." Lia nod to her Secretary.
Binigyang daan ni Alice ang mga panauhin. Then the four person get inside.
I gasp and my eyes widely open.
What? Shit, what are he doing here?
Lia also look shock when she saw Ethan Lopez, her husband with his Secretary. Nakakagulat man ngunit hindi ako nagpapahalata sa kanila. I ignore him and I confidently stand like them. Habang si Lia ay kinausap ang Secretary nito sa may pinto.
"Ahem.." My brow arch at nilingon ko ito ng bahagya.
"Hi sexy." He smirk and wink at me.
"Hmp, brute!" Inirapan ko ito saka umopo sa aking upoan.
Lia is about to start the meeting, ramdam na ramdam naming magkakaibigan ang mainit na pagpalitan ng salita at tingin ng mag-asawa sa isa't isa.
When my friends know the name of the other guy, nabigla at napatingin ang tatlo sa akin. But I just ignore their stare, ayokong mag-explain sa kanila.
"Matanda pala huh.." My friend utter, except Lia.
"Mr. Lopez and Mr. Castillo. Hundred percent, I know and you already know why we're here, right?" Nakita kong bahagyang tumango ang dalawa kay Lia. "KRAS MALDITAH SUITS & Clothing. This company is seriously need an investors because of our company's lack financial problem. We really need to expand our working place, provide a high-tech and more equipments . And we also need to expand our mini hotel to gathered the special event, such debut party, anniversary and Etc.. As of now KRAS Malditah is one of a demand clothing in the Philippines. Nagseserbisyo kami sa malalaking event ng karatig lugar dito sa Pilipinas." Lia explain it all through the projector. Lahat ng mabebenifits, hindi lang ng kompanya naming magkakaibigan kundi pati ng company nila sa magandang planong nakalaan kung kami ay pagkakatiwalaan nila.
"Uhm. What is KRAS stands for?" Marcus ask with his serious tune.
"KRAS is came from our given name Mr. Castillo. Its Kim, Roxy, Ayesha and Summer." Itinuro kami nito ng isa-isa sa kanya.
"Hm. Weird but classic." Tumango-tango pa ito.
"I accept that as a compliment. Thank you Mr. Castillo." Tugon ni Lia dito.
"Well the plan is good Ms. Zambrano. But how sure you are na maganda ang impact nang pag-iinvest ko sa plano n'yong ito?" He ask her. Nakikinig lang ako sa mga ito.
"I-I assure you 99% Mr. Castillo, na mas uunlad pa ito with the help of my co-owners. Maybe wala pa talaga kaming maipagmamalaki sa inyo kundi ang tinatamasa lang nang pagunlad ng kompanya namin. But sooner or later pag natapos na ang lahat ng plano ay maigagarantiya ko na sa'yo na hindi kayo nagkamali sa pagtulong ninyo sa kompanya naming ito."
"How impressive. But what if you failed this project, hm?"
"Mr. Castillo!" Napatingin ang lahat sa akin ng umalma na ako sa sagot nito kay Lia. I stand up at pinaupo muna si Lia. "How can we fail kung sa ngayon nga ay dinudumog na ng mga customer namin itong kompanya namin para magserbisyo sa kanilang pangangailangan. How can we fail kung sa ngayon ay punong puno kami sa mga bookings and demands ng mga customers, and HOW CAN WE FAILED kung sa ngayon ay isa na kami sa tinangkilik ng value customer namin sa showbiz and politics. Hindi sana kami nag top five kung failed lang ang kompanyang ito?" I burst it all.
"Top five? Then why not top 1?" Tinaasan ko ito ng kilay. "Kuntento ka nalang ba na hanggang top5 lang ang negosyo n'yo?" He sarcastically ask me.
Nanggigil ako sa pag question ni Marcus sa pagka top5 lang namin. "Hindi kami nag top 1 dahil kakasimula palang namin sa negosyong ito. And for your info Mr. Castillo. KAKASIMULA! We just starting and yet dinadagsa na agad kami. And as you see, naghahanap nga kami ng investors dahil kailangan pa naming palakihin ito at ng pwede ng ipagsabayan sa iba, just to hit the top1 and crown! Ngayon pa nga lang top5 na kami, what more pa diba kung mas lumawig pa ang pinasok naming negosyo."
"Hmm..." Nakita ko ang naglalarong kapilyohan sa gilid ng labi nito. "Paano nga kung Failed? Anong mangyayari sa investment ko?"
"E di ibalik sa'yo ang pera mo! Problema ba 'yon?" Madaliang sagot ko rito na may himig panggagalaiti. And I know my friends wondering. "And will you stop questioning our strategy and techniques on how we run our business!"
"Ahem." Its Lia. "Mr Castillo, uhm. Can you just give us time to prove na magtatagumpay kami? Hindi man kami ang manguna sa larangang ito, atleast matagumpay pa din at mas dumami pang lalo ang mga customer namin in that time."
"Lia, don't ever convince him to invest our company. Kung ayaw niya edi huwag. Marami pa namang iba diyan na willing mag invest sa atin. We don't need his help, even his money. Saksak niya sa baga niya 'yang pera niya."
"Hep. Hep. Awat na guys." Summer stood up at pinaupo na ako. "Its my turn now my friend." Bulong pa nito sa akin at pinapaupo muna ako.
I heave a sigh. "Okay. Your turn."
"Hi, its Summer Alley Mendoza." Napatingin kaming lahat kay Sum ngayon. Still naka poker face padin ako. "Mr. Lopez and Mr. Castillo, alam ko at alam naman namin na sa larangan ng pagnenegosyo ay dapat lagi tayong wais, right? I know, nagdadalawang isip talaga kayong mag-invest dito sa maliit naming negosyo kumpara sa malahigante ninyong mga negosyo. But you try to look on the other side. May napatunayan na kami." Then she click the laptop at ang lumabas sa projector ay yung naging kabuoang kinita ng business and percetage na inangat namin for this month compared sa mga unang buwan palang nito. "Kaya naming patunayan sa inyo na mas may ikakaangat pa kami sa business kung mas maipapalaki na namin ito within this year. Expand the place, more heavy and high-tech equipments and a wide hotel area to gathered the special event, such debut party, anniversaries, wedding venues, and any kind of party's and Etc. Plus your background in the business industries. With your famous company's name tag, alam ko na mas makikilala kami at mangunguna na rin kami sa pagdating ng araw na iyon." Mahabang paliwanagan ni Summer.
"Yeah I'm agree and that is possible. But same to Mr. Castillo's concerns, what if you failed your project? Anong mangyayari?" Ethan ask Summer seriously.
"Hindi mafe-failed ang lahat kung pinag-aaralan maige ang mga plano at tinututokan ito ng maayos." Lia suddenly burst, parang ito na naman ang naha-highblood ngayon sa tanong ni Ethan.
"Okay, you're right." Sabi nito na nakangisi ng bahagya sa asawa. "Ano ang mabebefits ko kung magi-invest ako sa inyo? Sa'yo?" he ask her.
"Maibabalik ang share mo plus ang itutubo niyon." Lia simply responds to Ethan, kahit pa nakalukot ang mukha nito sa inis.
"I'm still not convince, lalo pa't kayo-kayo lang ang masusunod sa lahat ng mga plano n'yo."
Lia frown. "E anong gusto mong mangyari?"
"I'll invest, and be part of this business." Sagot nito sa asawa.
"What!? No! Hindi pwede!" Lia tap the table. Nabigla si Sum at Ayesha, pati na ang dalawang secretary na nandoon at kinukuha ang bawat inpormasyon.
"Hindi lang dapat kayo ang mag dedesisyon at masusunod sa lahat. Kundi pati ako. So that walang sisihan kung bumagsak man. Am I right Mr. Castillo?"
Marcus nod at him. "I agree to Mr. Lopez opinion. I'll invest too and be the part of this business. Lahat ng plano ay dapat kasama ako sa pagdedesisyon. Summer's right. You girls need our company's tag name, para mas umunlad kayo."
"No! Big NO! I disagree." Lia said.
"Fvck! Big NO. I'm also disagree!" I also object. "Ang kakapal naman ng mga pagmumukha ninyo. Ibabalik na nga ang mga pera ninyo plus ang itutubo pa niyon tapos ngayon, you want to be part of our company? Its too much. Ano, mangengealam pa kayo sa mga plano namin! Huh! Mga loko-loko ata kayo eh." Nawawalan ako ng pasensya bigla sa dalawang lalaking ito.
"That is what we call business Ms. Ventura." Mr. Castillo calmly said and smirk.
"Huwag na oy! Hindi namin kelangan ang pera at hall of fame n'yong pinagmamalaki. We can do it with our own hardwork." Iritado ko paring tugon dito.
"Roxy's right hindi na namin-"
"Hey wait." Ayesha protest. "Ayesha Kiss Cullin, one of the co-owner." Pagpapakilala nito sa sarili. "Mr. Lopez and Mr. Castillo. Alam naman naming napakalawak ng mga negosyong hawak ng mga pamilya nyo. But why you want to be part in our business? Na hindi man lang nag one-fort sa mga business na hawak ninyo? How come na pag-interesan n'yo pa ito?" Ayesha's straight forward question. "And to think walang wala lang ito kumpara sa business na hawak n'yo ngayon?" She added.
"At bakit minamaliit mo ang negosyo natin?" I angrily face Ayesha.
"No, Am not. I just wan't to ask them why? So we'll know their true purposes kung bakit gugustohin nilang mag invest sa atin." Her answer.
"You don't have to ask them. Kasi klaro namang mga mukhang pera sila, ba't pa itatanong? Kalokohan!"
"It's not about the money Roxy. Its all about my wife." Napasinghap si Lia sa sinambit ni Ethan. "Lia need my help and I'm willing to support now as her husband." Seryoso itong nakatingin sa asawa niya ngayon.
"No I'm not! Kahit kailan ay hindi ko kakailanganin ang tulong financial mo at 'yang suporta mo. And will you please stop preferring me as your--" Bigla itong napahinto at napatingin sa dalawang Secretary. "Whatever, I still don't need your help Mr. Lopez." Lia's final words.
"Stay calm girls, this is not the right time to argue. Okay? So that's it, Mr. Lopez, you are willing to invest." Ayesha utter.
"Yeah." Ethan nod.
"Tsk! Papapel din kasi'ng masyado! Ta'z may isa pa! Kapal din ng mga mukha ng dalawang ito." Bubulong-bulong ko.
"Roxy!" Summer throw me a dead stare.
"What?"
"Tsk! Well. Let's proceed again to our meeting." Ayesha.
"I'm willing to invest." Napalingon naman agad kaming apat pati ang dalawang secretary sa pagbasag ng katahimikan ni Marcus.
"I beg your pardon?" I ask with a frown.
"Smart women doesn't need a repetition. What you heard is clear. Let me invest and help you woman." He seriously stated.
"Aba! Mayabang ka ah! Hoy Mr. Castillo, huwag mong ipagmamalaking mapera ka. Now, I'm one of the co-owner of this company and I have the right to refused your investment plan. Makakakuha at makakapaghanap ako ng magi-invest sa business naming ito!" Kung kanina ay ang mag-asawa nagpapalitan ng salita, ngayon naman ay kaming dalawa na ni Marcus.
"I still invest my 50% with or without your consent woman." Marcus still insist to invest.
"And 50% for my investment. So that you can start now in these growing business ladies." Ethan also insist kahit ayaw rin ni Lia.
"Whoaw. Great. Deal." Ayesha and summer whisper.
"NO!" Lia.
"No!!!!" Me.
"Yes..." Summer.
"And I'm Yes." Ayesha.
Lia and I gave a dreadful stare to Ayesha and Summer. Ang dalawang ito nakakainis din kung minsan. Hindi nalang makiayon sa aming dalawa ni Lia.
"Be professional girls.. Its not about the feelings, but its all about our business and carrer." Summer.
"Trabaho lang, walang personalan Lia, Roxy." Ayesha.
"So it seems the two owner's agreed." Marcus said na tumingin pa ng matiim sa aking direksyon. "I told you. You can run, but you can't hide from me, Roxy Barbara Ventura."