Ashier POV
Matagal na panahon narin ang na kalipas mula ng umalis ako sa bayan namin, halos malulungkot na alaala ng nakaraan ang mga naiwan doon na mula ngayon ay wala na akong balak na balikan pa.
Ngayong malaya na ako sa nakaraan hinding hindi na ako makakapayag na may magbalik pa sa akin doon sisikapin kong maging masaya at malaya, kalimutan ang mga malulungkot na alaala ng nakaraan gumawa ng mga pani bagong yugto at masasayang alaala sa lugar na ito.
Ako si Ashier Kell Flores Montiverde 20 years of excestance, isang panganay sa tatlong magkakapatid sabi ng iba gwapo raw ako, matangkad, at maganda ang hubog ng katawan kina iinggitan pero hindi ko na pinapansin they can do work out sipagan lang, but for me I don't need those things dahil nasa pangangatawan ko na ang pagiging maapil o macho sa hindi pagmamayabang, dalawa kaming lalaki at nag-iisang babaeng kapatid.
Kung noon kailangan kong kumayod maging masipag at maghanap-buhay ngayon ay naging maswerte ako sa naging amo ko mabait, matulongin, at maunawain sa kanya lang ako nagtagal sa pagtatrabaho, kung dati tagalinis lang ako bilang janitor sa kanyang kompanya, na kapagtapos ng pagaaral at nag-apply bilang impleyado, na promote bilang manager, at tinaas ang aking posesyon bilang halili niya sa kompanya dahil isa siyang matandang binata walang anak o kamag-anak, kung bakit hindi ko alam pero siya rin ang taong tumolong sa akin noong nangangailangan ako ng tulong para mapagamot ang aking ina pero kalaunan ay binawian din ng buhay at kailangan kong pakainin ang dalawa kung kapatid at pag-aralin noong araw na walang wala na kami ay siya na ang komupcop saamin bilang aming ama, dahil ang ama namin ay matagal naring wala sa mundong ito dahil sa isang aksidenting kina sa sangkotan nito noon.
Ngayong sa pagcopcop niya saamin o mas tamang sabihing pag-ampon niya sa amin ay umahon kami sa kahirapan lalo na at hindi korin alam kung paano bobuhayin ang mga kapatid ko at bago lang kami sa lugar na ito.
"Ashier?" Buti na lang may tumolong saamin kung wala pakalat - kalat na lang kami sa lansangan ng lilimos na parang pulobi.
"Ashier, where the planet are you?! your present but your mind is traveling around!!!"
"Ohhh sorry what is it again?"
"My god with you, may balak ka pa bang maglunch or tutunganga kana lang jan, iwan ko ba kung bakit nagkaroon ako ng katulad mong absent minded."
"Sorry na hindi kita na pansin eh" siya si Angela Crus ang naging kaibigan ko dito for almost 10 years na dito na ako naninirahan, she have her boyfriend already kaya kung hindi lang alam ng lahat ay mapagkakamalan talaga na kami ang magkasintahan lalo na sa closeness naming dalawa at halos kilala narin namin ang isat - isa.
"If I where you ano nanaman yang iniisip mo ang nakaraan nanaman, hayyy na ko sasaya siguro ako kung babae yan hindi ang kung sino or throwback the old days nakaraan nayong hindi na pweding balikan."
"I know, I know, hindi mo na kailangan paulit ulit na ipaalala sa akin, and stop to bodering me about girl's it's not my fucos for now, you what I meant already."
"Yeah, your just a workaholic person by the way how was being a new president of the company ho?"
"Her busy again, maraming nirireview, binabasa, pinepermahan at mga files na kailangan kung mabasa at intindihin araw-araw yung iba kailangan ko pang iuwi para matapos ko lang"
"haha, ganyan talaga tiis-tiis lang mabubusy ka talaga lalo na at ikaw ang bagong boss, dahil ikaw ang pumalit sa Daddy mo us a president"
Pagkababa namin ng elevator ay dumiretsu na kami sa canteen para kumain ng panang haliin, I have may own kitchen sa office pero nakasanayan ko nang kumain dito lalo na at dito ako nagsimula janitor noon, President na ng companya ngayon.
Kung dati naiilang sila sa akin dahil janitor lang ako ngayon naman mass naiilang sila dahil presidente na ako ng companya pero bago ko hinawakan ang posesyong ito nag-simula naman ako sa mababa naging janitor, impleyado, na promote us manager, ng mamatay ang aking ina at tumulong ang boss ko o mass matatawag ko ng Daddy ko bunos nayun kaya ako naging presidente ng companya.
Masaya ako o kami ng mga kapatid ko kahit na wala na ang totoo naming mga magulang may matatawag parin kaming ama, Ama na tumulong nag-aruga at nagpakain sa amin, kaya sinabi ko sa sarili ko noon susuklian ko muna ang lahat ng naitulong niya bago ako maghahanap ng taong mamahalin ko habang buhay.
****BAHAY****
Pagkarating na pagkarating ko dito sa bahay I mean mansyon pala ay nasa sala sila mga kapatid ko at si dad.
"Kuya, nanjan kana pala" siya ang pangalawa sa aming magkapatid si Ashley Montiverde mageeightine next week.
"How's the work hijo my maitutulong ba ako?" tanong ni dad
"No dad, The business was fine I can handle it, don't worry about it. You need to do is stay here and had some rest."
"I always rest and fall of energy and I think na subrahan na ako sa energy kaya naiinip na ako dito sa bahay."
"Dad, you can even travel just for a month para naman hindi kayo mainip dito sa mansion and Fine someone baka maka hanap pa ng the one" sabi ko sa kanya na may panonuksong tinig.
"Matanda na ako para jan sapat na kayong tatlo para sa akin kung kailangan ko ng katuwang sa buhay sa noon pa sapat na sa akin na may mga anak na akong tulad ninyo."
"Will din I hope the Travel will be go on, I will book you a flight to Travel some cities in Abroad to enjoy yourself than here inside the big mansion you can only see a Furnatures."
"Okey-okey than watching TV that's much better."
Tapos ng usapan ay nagpaalam na ito na umalis para magpahinga at magligpit ng mga ilang dadalhin, ako naman ay nagbook na ng flight to Abroad and done my siblings naman ay nasa kanya-kanya nilang kwarto at gumagawa ng takdang aralin para sa pagpasok sa paaralan.