"I don't want you to like me cause I don't like you!" Inis na sigaw niya sa akin.

"Pasensya ka na, di ko naman sinasadya. Di ko naman sinsadyang gustuhin ka." Nakayukong pahinging paumanhin ko sa kaniya.

Ang sakit pala ng ganito, yung harap-harapan mismong sasabihin ng taong nagugustuhan mo na ayaw niya sayo.

Hindi ko naman inaasahang tumibok yung puso ko sa kaniya e. I don't get why I am attracted to this weird, loner, emotionless Vladimir King.

"Don't worry, I will try not feel anything for you again. Sorry." Pagkatapos nun ay tinalikuran ko na siya saka nagsimulang maglakad. Hindi pa man ako nakakalayo ng may mga brasong pumulopot sa bewang ko at hinatak ako palapit sa kaniya.

"V-Vlad"  Mas hinigpitan pa niya ang pagkakayakap sa akin. Unti-unti na namang bumibilis ang tibok ng puso ko. This is what my heart do whenever I am near to him. He can make my heart go crazy with his presence.

"I don't want you to like me because that is not what I feel for you." Mahinahong sabi niya.

"Let me go, please. Alam ko na 'yon, sinabi mo na di ba. Kaya pakawalan mo na ako kasi nasasa-" di ko natapos ang sasabihin ko ng unahan na niya ako.

"Please let me explain." Pakiusap niya napabuntong hininga ako saka ako tumango. "Like is not what I feel for you, Froggy. Because-" pabiting sabi niya saka ako pinaharap sa kaniya. Nakatitig ako ngayon sa mga mata niya. It held so many emotions na ayokong pangalanan. My eyes maybe deceiving me and I don't want to assume.

" I love you." Para naman akong nabingi sa sinabi niya.

"Ha?" He smiled at me and kiss the tip of my nose.

"I said I love you. I don't want you to like me. I want you to love me as I love you."