I woke up in an unfamiliar room and when i opened my eyes the first thing i saw is him.
"B..brixter..." I whispered. where I am? kaninong room 'to?
Lumapit siya sa tabi ko kaya napausog ako pero dahan-dahan niyang hinawakan ang kamay ko bago inayos ang magulo kong buhok. "are you okay?"
"okaylang ako"...pero dimo pa sinasagot kung nasaan tayo? kaninong bahay ba 'to?.
Hindi ko sinagot ang mga tanong ni Jesie...tinitigan ko lang siya at naramdan kong unti-unti siyang umuusad palayo sa akin....pero bago pa man makalayo hinawakan ko na ulit ang isang kamay nya at kita ko kong paano siya nagulat.
Sinamantala ko yon at agad kong niyakap.
"brixter....anong..."
The next words she's about to say was suppressed by my mouth and i devoured her lips and kiss her.
All the desire and longing i had for her, i expressed through this kiss. bec. i caught her off guard, I took advantage of her unresponsiveness.
Jesie tried to push me kaya naputol ang paghalik ko pero nakayakap parin ako sa kanya.
"what are you doing brixter?" bakit mo ba ako hinahalikan? bitiwan mo nga ako!.
"No, this is my chance. I will not let you go!" brixter said
No! I hate you! bitiwan mo ako...wala kang karapatan para gawin 'to!.
"Will"...sorry na lang jesie...dahil kahit anong gawin mo wala ka ng kawala.
"vous ^etes maintenant α paris mon amour"..narito ka ngayon sa Paris aking mahal.
"WHAT!"
"que vous le vouliez ou non, vous restez ici" sa ayaw at gusto mo dito ka lang.
"NO!!!!.. ihateyou!!..ihateyou!!...
Agad niyakap ni brixter si Jesie ng maghysterical.... at kahit gaano pa siya magpumiglas ay hindi nya 'to binitawan. masakit man para sa puso nya pero ito lang ang alam niyang paraan para maging kanya si Jesie.
Dahil sa pagod sa pagwawala at kakaiyak ay di namalayan ni Jesie na nakatulog sa bisig ni brixter. agad naman nitong binuhat saka inilagay sa kama.
"Sorry..Jesie..sorry" brixter whispered
Sumampa siya sa kama at tinabihan si Jesie. wala siyang masabi kundi sorry while caressing her hair. ang importante hindi nya hahayaang mawala o makuha ng iba.
"je t'aime Jesie" brixter whispered again
Mas pinili ni Jesie na magkulong sa kuwarto. kahit naman malaya siya di naman siya agad-agad makaalis. kailangan nya ng passport at wala siyang dalang pera. ewan kong nasaan yong bag pati cellphone. mabuti na lang binilhan siya ng kompletong gamit ni brixter. pati undies nya alam kong anong size.. nakakahiya man pero di na lang sya nagkomento.
"Speaking of passport paano sya naitravel ni brixter kong wala yon?"
Pag alam naman nyang nandiyan na si brixter ay agad siyang nagtulog-tulugan. "Manigas siya!".