It's they day in there exploration in Mt. Alps at Eurasia. Yet there's still no sign of any fossil. Morgaine decided to take a dip in a river near there camping area.
While wiping her arms she heard some scratches not so far from where she is. She just ignored it. Then she heard it's again. This time she had some eerie feeling, so she make it fast cleaning her body and return to there base.
"Next time magpapasama na nga ako." Bulong niya sa sarili.
"Huh? did you say something?" Tanong ng kasama niya sa tent na si Alia.
"Oh nothing I'm just humming a song." Sagot niya.
"Okay." Maikking tugon ng kasama niya saka lumabas ng kanilang tent. Habang siya nama'y nag-ayos ng kanyang gamit.
Kinagabihan ay hindi pa rin tumigil ang team niya sa paghahanap, hanggang sa may sumigaw di kalayuan sa kanyang kinatatayuan.
"Miss Morgaine, can one and take a look of this." Tawag ng lalaking.
Morgaine hurriedly at the place.
"Wow!" She said with amusement in her eyes when she saw the bones. "They're really exist into this world. Give me the brush." She commanded.
Pagkaabot sa kanya ng brush ay inumpisahan niya itong linisan ganoon din ang ginawa ng ibang kasama niya.
Hanggang sa isa-isa na nila nakuhaang mga buto nito at inilatag sa isang malinis na plastic at iniayos ito ayon sa pagkakasunod ng buto.
"This bones is wonderful!" Bulalas ni Morgaine ng mabuo nila ang buto ng sinaunang lobo, "We need to transfer this bones onto the case, so it will be safely brought the laboratory for the examination."
Ngunit bago pa man madala ng isang tauhan niya ang case ay may bigla na lamang humiwa sa leeg nito at sumirit ang napakaraming dugo dito. Nag-sigawan ang kanyang mga kasama, dahil sa gulat.
"Shit!" She cursed, she cover the bones with the plastic from where it was put. Then she rush to the case and she get it quickly.
Then the next thing she knew some of her man are missing in action.
"Colliet where's Agnolf?" She ask the woman beside her.
"I-i-i d-don't k-now." Colliet answered utterly.
"Damn! Come with me!" She pulled Colliet's arm and they run, pero hindi pa man sila nakakalayo'y may bigla na lamang dumaan hangin, at tumilapon sa di kalayuan ang ulo ni Colliet sumirit ang dugo nitosa kanya. Agad niyang nabitawan ang kamay nito kahit na medyo gulat pa siya sa kanyang nasaksihan ay pinilit niya makalayo.
Ngunit mukhang siya naman ngayon ang sinusundan ng tila hangin, kaya mas lalo niya pang binilisan ang kanyang pagtakbo upang makalayo sa kung anuman ang sumusunod sa kanya.
Nakaramdam na lamang siya ng may gumuhit na sakit mula sa kanyang likuran.
"Argh!" Sigaw niya, hindi siya nagpagupo sa sakit na kanyang nararamdan pinilit pa rin niyang tumakbo upang makalayo.
Nakarating siya sa masukal na bahagi ng bundok ng tila ba unti-unting nawawala ang sakit ng sugat niya sa kanyang likuran at may ibang hapdi at sakit ang pumalit. Mas masakit pa kesa kanina, parang pinupunit ang kanyang balat sa sobrang sakit. Sige pa rin siya sa kanyang pagtakbo.
Hanggang sa narating niya ang bangin kung hindi pa siya huminto ay baka nahulog na siya sa mga nasa isang daang talampakang bangin. Hiningal at hapong-hapo siya sa kakatakbo.
"Give me that bones!" Aniya ng maawtoridad na boses sa kung saan.
Panay ang lingon ni Morgaine at hinahanap ang kung sino man ang sumigaw na iyon. Napaatras siyang bahagya ng bigla itong sumulpot sa kanyang harapan.
"Give me that bones!" Utos nito, ang boses nito animo'y galing sa hukay.
"No I won't give it to you!" Bulyaw niya rito.
"Give me the bones or I'll cut your head also!"
"No I won't!" Pagmamatigas niya at lumapit sa kanya ang lalaki, kaya naman napaatras siyang muli at sa pag-atras niyang iyon ay unti-unti siya dumausdos ngulnit bago pa man siya tuluyang mahulog sa bangin ay nahawakan siya ng lalaki sa kanyang braso at pilot na kumukuha mula sa kanyang kaliwang kamay ang mga buto ng lobo.
"No!" Sigaw niya nang makuha sa kanya ang mga buto, bibitawan na sana siya nito ng biglang tumama sa likuran niya ang liwanag ng bilog na buwan at may tila gustong kumawala sa kanyang likuran na mga nilalang.
Mababakas sa mukha ng lalaki ang takot ng may biglang tumalon mula sa kanyang likuran ang isang napakaling itim na lobo. Maski siya'y nahintatakutan sa nangyari, at may isa pang abuhing lobo ang lumitaw mula sa kanyang likuran.
Panay ang angil ng dalawang lobo na tila galit sa lalaki. Sa di kalayuan ay may lumitaw na puting lobo at tinalon ang kanilang kinaroroonan at hinaklit siya nito mula sa lalaking may hawak sa kanya kanina. Akala niya'y lalapain siya ng mga ito ngunit sinugod ng tatlong lobo ang lalaki. Panay ang kurap niya ng kanyang mata at Panay din ang tapik niya sa kanyang pisngi, tinitiyak niya kung panaginip ba ang kanyang nasasaksihan.
"Morgaine wake up!" Sabi niya sa kanyang sarili. " Damn! please if this is a dream, could someone wake me up." Pakiusap niya.
Nakita niyang nilalapa na ng mga lobo ang katawan ng lalaki pinag pira-piraso nila ito saka ihinulog sa bangin.
Ganoon na lamang ang takot niya ng lumapit ang puting lobo sa kanya. Makukuha na siya dahil baka siya na ang isusunod ng mga ito na ang lapain.
"Please don't eat me." Pagmamakaawa niya sa lobo at niyakap niya ang kanyang sarili at umiyak na siyang tuluyan.
"Nah I won't eat you." A man said in a deep raspy voice.
"Huh!?" Napatingala siya napatanga ng makita ang lalaki na wala ni Isang saplot.
"Hoy! Syn! Magdamit ka nga muna!" Sigaw ng isang lalaki.
"Nasa kakahuyan ko naiwan ang mga damit ko!" Sagot naman ng lalaking tinatawag nilang Syn.
"Here!" May inihagis na kung ano ang isa pang lalaki.
"Thanks bro." Aniya saka mabilis na isinuot ang coat.
"W-he– I mean na-nasaan na yung mga lobo kanina?" Tanong niya, dahil naguguluhan siya sa nangyayari.
"Oh good thing you know how to speak tagalog." Aniya ni Syn.
"Kami yung mga lobo kanina." Sabi ng lalaking naghagis ng coat kay Syn.
"What!?" Mas lalo siyang nagulumihanan.
"Siraulo ka Diel!" Binatukan ito ni Syn.
"Bakit mo binibigla yung tao!" Sabi ng isang lalaki.
"Eh tinatanong kung nasaan yung mga lobo, kaya sinagot ko lang ang tanong niya." Sagot naman ni Diel.
"Naku Syn pigilan mo ako at makakalbo ko ng di oras itong Diel na 'to." Saad nito.
"Sige Quiel kalbuhin mo na iyan at ng matauhan."
"Magsitahimik kayo!" Sigaw ni Morgaine.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.