Ang aking nanay

Ang aking ina,sinilang ako sa mundong ito laking pasasalamat ko saaking nanay na nag aruga saakin sya ay naging inspirastion ko,sya ang nag palaki saakin na may takot sa dios at mabait,napaka sya ko at sya ang naging nanay ko at salamat inay sa walang sawang pag mamahal na binibigay mo,september 16 2006,nang ako sinilang pagmulat ng aking mata ikaw agad aking nakita,sabay sabi na,napacute mong bata,sana lumaki ka nang maayos,when i was on grade 1,palagi nya akong tinutulungan,nag luluto ng pagkain,nag lalaba ng aking damit,nagsasabi ng mabuting asal,at higit sa lahat pagbibigay pagmamahal,Sobrang lungkot ko nung akoy pumasok sa unang araw sa eskwelahan,kase ndi ko na nakikita ng madalas ang aking ina,pero may sinabi ka saakin,sabi mo kailangan mong pumasok jan anak para sa ganun din makaahon tayo sa kahirapan balang araw at ndi ka matulad saakin na naghihirap,na touch ako sa sinabi mo mama,nabigyan ako ng lakas ng loob para pumasok sa skwelahan at sabay sabing ilove you anak aral ka nang mabuti,ganun din sa pag uwe ko ng hapon,sinalubong mo ako ng mahigpit na yakap:),at sabay tayong natulog ng maayos at tahimik,paggising ko ng umaga ganun ulet,pasok ulet ako sa skwelahan,haggang nasanay at nasanay na ako,ngayon sanay na sanay na akong pumasok,then one day,habang ako ay ihahatid mo sa skwela han,may tumawag sayu at sinabing,imelda handa ka nabang magtrabaho dito?,bigla akong kinabahan,Tinanong ko si mama,ma?sinu yun?,anak sya ay taga macao,at tinanong ko sya,bat sya tumawag ma?,at sabay naluluhang sinabi,anak wag ka sanang magagalit,nag apply ako bilang domestic helper sa macao,at ako ay nag taka,bat kapa pupunta dun ma,ayaw mo bang magtrabaho dito?,sabay sabi nya,anak pasensya na,kailangan ko nang mamaalam,kase masganda doon,kapag nandon na ako mabibili ko lahat ng gusto mo,sagot ko naman,maaaaa wag ka nang umalis,maganda naman dito e,sabay ako ay iyak ng iyak,ayaw ko syang umalis ako ay umiyak ng umiyak,at dumating na ang araw na pupunta na sya ng abroad,hinatid na namin si mama,at ako ay umiyak ng umiyak,nag babakasakaling ndi na sya umalis,pero wala akong nagawa,pumunta paren sya,simula noon namimis ko sya palagi,pero irealize kung bakit sya nandoon,nandoon sya upang ibigay ang pangangailangan namin,hanggang ngayun nandoon paren sya 7years na syang nandoon,ngayun binata na ako at nasanay na akong nandoon sya,you know mom,ikaw ang pinaka mabait kong ina at pinaka mamahal kong ina,sana isang araw kami naman ni ate ang magtratrabaho,kayu naman ang uupo,at kami naman maghahanap ng trabaho,ilove you so much mama.