Pagdating ko sa room ko ay bumagsak ako agad sa kama ko. Then, I began to look at the ceiling again. It's already dark and as usual, the rain began to fall.
Nakahiga parin ako nung mag ring ang phone ko.
'Biga oneun naren nareul chajawa bameul saewo goerophida
Biga geuchyeogamyeon neodo ttaraseo seoseohi jogeumssik geuchyeogagetji.'
Yeah, kaninang umaga ay nilagay kong ring tone ko ang kantang to. At dahil I really like this song.
"Hello?" matamlay kong sabi dahil new number and parang number ng abroad ang tumatawag.
"Yah! Noona!" sigaw agad nang nasa kabilang linya. Itong batang to. Nasa Korea na nga siya.
"Noona, how's Jin! Huh?" malakas na sabi niya. He seems worried. Oo nga pala hindi ko man lang pala siya sinabihan kung okay na ang mahal niyang kuya.
"Okay na siya, don't worry." Sagot ko naman agad.
"But why on earth that he didn't even receive my call? Noona, are you sure he's fine?" nag-aalalang sabi niya. Wait, hindi kaya... Medyo mainit pa siya nung iniwan ko siya. Hindi kaya may nangyari sa kanya?
Bigla kong binaba ang phone ko at tumakbo agad ako papunta sa unit niya. Mabuti nalang at nakalimutan kung isauli ang susi niya. Pagpasok ko sa loob ay sobrang tahimik. Then, I began to feel nervous. I am so worried now. Pumasok agad ako sa kuarto niya but he's not there. What's going on where did he go?
Lumabas ako sa sala at tatawagan ko na sana si Hyunwoo ng may marinig akong parang nakabukas na tubig. Sinundan ko ang sound at sa banyo? Nang nasa harap na ako ng banyo ay pinakinggan ko ulit at nakabukas nga ang tubig sa loob. Hindi kaya... Hindi kaya nawalan siya ng malay ng nasa loob siya? At tumama ang ulo niya sa bathtub or sa floor? Oh my god. Hindi ko alam pero yung mga negative na eksenang napanood ko sa tv ang unang pumasok sa isip ko.
Thinking about those makes me felt like i'm going out of my mind. So all of a sudden, I grabbed the door knob and open the door with force. Hindi naka lock ang door kaya napalakas ang impact niya sa wall nung binuksan ko siya sabay sigaw nang "Jin!?"
Pagtingin ko sa lalakeng nasa harap ko ay para akong nabuhusan ng kung anong napakalamig na tubig at para akong na freeze. My eyes turned wide and I can no longer move. Jin is there, standing in front of the shower nude??? Kahit pa nakatalikud siya....
Napalingun siya sa akin at nanlaki ang mga mata niya. Sabay sigaw ng "YAHHHHHH!!!!!!"
Bigla akong natauhan sa sigaw niya at isinara ko agad ang door ng banyo. Gusto kong tumakbo pero kung saan saan ang tinutungo ng mga paa ko. Paglingun ko ulit sa door nang banyo ay bumukas siya. Nagulat ako at mabilis akong tumakbo sa main door at lumabas sa unit niya. Pero he chased me, binubuksan ko na ang unit ko ng kalalabas niya lang sa unit niya. I entered my room quickly but nang isasara ko na siya ay nakaabut siya. He pushed the door and I fell in the floor. Pumasok siya at namewang sa harap ko habang huminga siya ng sobrang lalim. His towel is the only thing that's covering his lower body part. And he is still so wet. Nahuhulog pa ang mga drops ng tubig sa buhok at katawan niya. But no matter how sexy he looks right now ay hindi ko na magawang tumingin pa. I can feel my face turned red like tomatoes. I'm too embarrassed to even look at him. So I stand and run again. Pumasok ako sa kuarto ko pero nakapasuk din siya. I know, I have nowhere to run anymore. Kaya lalabas na naman sana ako sa kuarto when he grabbed my hand. Pinilit kong kumalas sa kanya but lalo lang niya akong ikinulong sa mga bisig niya. But then, sinubukan ko paring kumawala sa kanya, but instead na makawala ako ay bumagsak kaming dalawa sa kama ko.
My eyes turned wide and my breath seemed stopped. He's now on top of me.
"Ah.. So this is your plan? To bring me here in your bed?" Nakangising sabi niya. What? What is he talking about?
"Get off me!" Sigaw ko sa kanya. But he just smiled at me like a devil and grabbed both of my hands at inilagay niya sa taas ng unan ko. Oh my gosh. What is he doing? Now I began to feel nervous that I could cry. I like this guy but this can't be happening. Then, he started to act like he's going to kiss me. So, I closed my eyes habang iniwas ko ang mukha ko.
....
But he didn't do anything. So I opened my eyes again. He is just looking at me so I just look back at him too.
"Jin...please... You're wrong. I'm... I'm not such kind..." mahinang sabi ko sa kanya as I averted my eyes into his. Gusto kong tumakbo. Ayaw kong makita niya ang mukha kong alam kong pulang pula na.
"Si... si Hyunwoo kasi...i'm really sorry." dagdag ko ng bigla siyang ngumiti. Then he get off me at humiga sa tabi ko habang natatawa siya.
"Ah... this is why that brat is asking what I'm doing... Wow! You've got me Hyunwoo-ya." Parang hindi makapaniwalang sabi niya as he keep on chuckling and habang napapangiwi siya. So, nakausap niya si Hyunwoo? It means that kid lied to me? Did I just played around by that little wimp?
Napakagat labi ako and I started to breathe fast like I'm getting angry. But the vampire beside me suddenly talk.
"Stop acting like you're angry. Wala ka ring magagawa dahil wala siya dito. Besides, you're not the victim here. It's me!" Napatingin ako sa kanya sa sinabi niya. Then he got up.
"Don't ever think that I'll just let this go, little freak. You know me well enough when it comes to things like this." Dagdag pa niya. Napabalikwas ako agad sa sinabi niya.
"What? What do you mean by that?"
"It means exactly as it is." Sabi niya at palabas na siya sa kuarto ko ng hinabul ko siya.
"Hey, what do you mean by that. I said i'm sorry. I didn't mean to... and..." utal kong sabi sa kanya nang napalingun siya sakin at napatigil ako ng bigla dahil na rin sa sobrang kaguwapohan niya sa mga basa niyang buhok at katawan.
"Pfft. Haha. This is the first time i saw you made a face like that. You look c..." Huh may nakakatawa ba? And i look what?
Sa kung anong dahilan ay hindi niya itinuluy ang sasabihin niya at tumalikud na lamang siya palabas.
Para na lamang akong tutang naiwan. Ni hindi ko alam kong anong iisipin o gawin. I really can't explain what kind of feeling i have right now.
....
"Go to your veranda. Now!" Nanlaki ang mga mata ko sa nabasa kong text message. New number... Huh? Vampire? Siguradong siya nga. Binigay na naman siguro ng batang yun ang number ko. Mabilis akong nagtungo sa veranda pero wala siya? He might be mocking me again. Ahh, bakit nga ba napapaikot niya ako ng ganun ganun na lang?
Napatingin na lang ulit ako sa maulap na langit. But afterwards, babalik na sana ako sa loob when I saw him right there staring at the sky too.
"At first, I don't understand why you are staring up that gloomy sky every time I see you here. Pero ngayon, tingin ko naiintindihan ko na rin." Biglang sabi niya. Huh? Hindi ko nga rin naisip kung bakit ako tumitingin sa langit, I think I just look at it without any reason. Ano bang sinasabi niya?
"Huh? What part of it ang naiintindihan mo?" tanging nasabi ko.
"Well, I'm not sure yet. I'll tell you if I'm already sure about it." Sagot niya. Huh? What's with him? I'm having a hard time understanding this vampire right now. He is just like a broken season. Minsan he is kind, then he turned into a smiling devil, then bigla ulit siyang magiging dictador, then he became silent, and afterwards he laugh and then he get angry.
Or maybe, because I just don't know anything about him. Napatingin nalang ulit ako sa kaguwapuhan niya. Then, we stayed like that for a moment until he first broke the silence again.
"Yah! This Saturday, you're going to pay your debt. Got it?" sabi niya at pumasok na siya sa loob. So, yun talaga ang dahilan kung bakit niya ako pinalabas. Huh? Why did I ended up being in debt with this vampire again? Akala ko ba wala na akong utang sa kanya? Don't tell me ito na yun?..
....
"Last time, ang sala lang ang nilinis mo. So ngayon, clean my room. And make sure to clean every dust in it. Got it?" Utos niya. Really, this guy. Wala na ba siyang alam na ibang punishment kundi cleaning? Sabagay, mabuti nga at ganito lang ang pinapagawa niya. But why am I even getting punished like this? So what if I saw his.... Ahhh... Eh ano ngayon. Lalake naman siya ah and i only saw his naked back.
Sinimulan ko nang mag mop sa kuarto niya nang may kumakatok. Hindi kaya nandito na naman ang tita niya? Itatago na naman ba ako ng bampirang yun? Nagpatuloy lang ako sa paglilinis habang hinihintay ko siyang sabihin na magtago ako para matulog nalang ulit ako sa closet niya pero wala akong nahintay sa kanya. Sumilip ako sa sala and what? Wala siya? Saan kaya siya nagpunta? Wala paring tigil ang pagtunog ng doorbell kaya dahan dahan akong lumapit sa pinto at sinilip kong sino ang kumakatok.
Huh? Delivery lang naman pala. Pagbukas ko sa pinto;
"Mr. Kim? Kim... Yoo Jin.. Dito ba ang bahay niya?" tanong ng delivery boy hawak ang medyo malaking box.
"Ahh. Oo dito nga." Agad ko namang sagot. Pinapirma niya ako at ipinasok ko na sa loob ang box. Saan ba nagpunta ang bampirang yun? Galing siguro ito sa korea. Ipinatung ko na ang box sa mesa at pabalik na ako sa kwarto ng may kumatok ulit. Bumalik ba yon? Siguro may nakalimutan. Deretso ako sa door at binuksan ko agad nang.... Tumambad sa harap ko ang isang magandang babae na animo'y celebrity sa ayos niya. She's in her 30s I guess pero she's elegant. Wait, oh my gosh. Hindi kaya siya ang tita ni Jin???
Napanganga ako at nanlaki naman ang mga mata niya nang nakita ako.
"Oh my god! You're so pretty!" tuwang tuwa na sabi niya na ikinagulat ko. Then she began to hold my shoulders at pinaikot ikot niya ako sa harap niya. Anong ginagawa niya?
"Oh my gosh. That little wimp finally let that girl go. And Oh! I like your face iha." She said with her pretty eyes as she hugged me so tight. Naku anong gagawin ko? Ito ba ang dahilan kung bakit desperado si Jin na itago ako noong una? And she really thinks that I'm Jin's girlfriend?
"Uhm, the truth is I'm not Jin's..."
"Hushhh. I don't want to hear any denial my dear." Putol niya sa sasabihin ko at ngumiti pa siya nang pagka tamis tamis.
"But... I'm really not..."
"I'm EunJi, Kim Eunji. But from now on, I want you to call me 'Tita Eunji.'" Malambing na salita niya. This woman, why is she acting like this?
"What's your name my dear?"
"Huh? Uhm... Jade.. I'm Jade... Jade Heraz."
"Oh my! Jade? Aigoo, what a pretty name. Oh Jade iha come here." She hugged me again with some great excitement. Then the door opened.
"What's going on here? Tita?" Jin's voice is hard and firm but the lady just smiled at him.
"Wae? Can't I even hug my future niece in law?" nanlaki ang mga mata ko sa sinabi ng babae and Jin looked at me with his wide eyes too.
"She's not my girl friend!" Jin firmly said to her. But the lady just laugh then she turned serious and went closer to him.
"Enough! My little nephew. She just told me that she is your girlfriend." Sabi niya. Huh? What on earth is she saying? Napatingin ako kay Jin and he seems angry now. He grabbed my hand and he pulled me into his room. Napahawak ako sa wrist ko ng bitawan niya ang kamay ko.
"I'm... I'm sorry... But I didn't say anything like that. I don't know why she said those pero wala akong sinabi sa kanya." Protesta ko agad sa kanya.
"Believe me." Dagdag ko at napayuko nalang ako. I know this is my fault. I shouldn't have open that door without thinking.
Namewang na naman siya sa harap ko.
"Fine, it's not like we still have any other choice." Sabi niya.
"You believe me?" mahina kong sabi.
"This is not about believing you or not. She won't believe anything I say if she decided not to do so." Paliwanag niya.
"I don't know why but she looks so happy. So let's do this for her. Just pretend for now, uuwi rin naman siya agad next week. That woman is very sick." Dagdag niya nang hindi ako nagsalita.
"She's actually fighting for cancer kaya siya namamasyal kung saan saan. She's trying to live the way she wanted because there's a big posibility that she won't make it. It seems that she likes you kaya let's act out until then. Okay lang ba sayo?" Salita niya.
How could i even say no upon hearing that? But you should have at least asked me the nicer way. Pero ano ngaba ang aasahan ko?