"Isa pa nga, ang pangit ng boses mo" sabi nto saaking. Lumingon naman ako sakanya pero nakangiti ito saakin ng nakakaloko.
"Ang kapal ng mukha mo". Sabiko naman saka ko binato ang copy ko sakanya.
"Hahahaha, pikunin".
Nanahimik nalang ako at pinulot ang copy ko. "Kumanta na nga lang tayo." Sabi ko nalang sakanya. Naalala ko hambog pala to, di kami close. "Doon ka muna sa kabilang corner para makapag concentrate ako."
"Yabang." Sagut nito pero ginawa pa rin ang sinabi ko.
Habang nagpapractice kami, tahimik lang. habang yung iba naman ay nag cocompose ng sayaw.
"Hello guys!" Ang kaibigan kong si Gen na may dalang mga pagkain kasama sina Stella at Joh. "Alam ko pagud kayong lahat kaya tara kain". Sabi nito. Lumapit naman ang lahat sakanya.
Ilang sandal pa ay lumapit naman si Stella saamin, " Oh para sainyo, walang mag aaway ah." Pagkasabi nito umalis na rin.
"Baliw!" sigaw ko sakanya, she just wave her hand.
"Kain muna tayo." Sabi saman ng kasama ko. Tumango lang ako sakanya saka kinuha ang meryenda ko.
"Yung pagtu-tutor mo saaking start bukas"
Tumigil ako sa pagnguya at lumingo sakanya.
"Huh agad?"
"Oo malapit na ang exams diba. Gusto ko kasing tumaas yung grades ko."
"Wow anung nakain mo?"
"Wala naman baliw."
"After class diba."
"Yup, pati na rin pag walang pasuk."
"Sure"
"Pero sana atin atin lang to ha, walang makakaalam."
"Anung nakakahiya sa pag-aaral?"
"Wala naman, basta ayaw ko lang."
"Deal."
"Kain na"
Kumain na kami para ipagpatuloy ang pagpapractice.
Ano kayang nangayari at biglang nagseryoso sa pag-aaral ang lalaking to. Hmmm baka naman pinagalitan siya ng pareants niya. Wala naman kasing masama sa pag aaral, kung seseryosohin lang gaganda ang grades mo, wag lang tatamad-tamad gaya ng lalaking ito. Dahil sa huli pag di ka nakapag-aral ng maayos hindi ka rin naman makakahanap ng magandang trabaho. Sabi nga nila diba "EDUCATION IS THE KEY TO SUCCESS". Kaya pahalagahan natin ang pag-aaral para sa sarili at para masuklian ang paghihirap ng ating mga magulang.
Tutulongan ko siya hindi dahil hindi na ako galit sakanya pero kasi nakikita ko yung eagerness niya na makapagaral ng mabuti. Yung goal niya na makakuha ng mataas na grado. Bakit ko naman ipagkakait yung tulong na kailangan niya eh kaya ko naming gawin yun. Saka wag dapat natin ipagdamot sa iba kung anung meron tayo dahil binigay satin ang mga to para makatulong. Ika nga nila "SHARE YOUR BLEESINGS".
Pagdating ng bahay inayus ko na ang mga lesson na dapat niyang matutunan para bukas ready na lahat. Nereview ko na rin ang mga ito para tama naman ang maituro ko sakanya, at may matutunan din naman siya kahit papaano. Kinuha ko rin sakanya yung mga previews grades niya para Makita ko kung saan siya magaling at kung saan siya mahina.
"Key kain na." Stella
"Anjan na."
"Sunod ka na sa baba."
"Sige"
Iniwan ko muna ang mga notes sa desk ko, mamaya ko nalang siya aayusin, di pa kasi ako tapus. Pagkarating ko sa dining area ay nagsimula na silang kumai.
"Hali ka na iha, upon a."
"Sige po."
"Bati na ba kayo."
"Huh?"
"Ni Gian bati na ba kayo?"
"Kailan ba kami nag away."
"Diba hate mo siya, parang close kayo kanina ah."
"Isintabi ang hate nay an para sa muscal." Jah
"Tama, si Jah, for the sake of our musical kalimutan muna natin ang hate nay an." Hay salamat sa babaeng ito, alam ko may gusting marinig ang dalawang to.
"Akala ko pa naman magkaka- boyfriend na tong kaibigan nating to, ano to forever single?" Stella
"Alam niyo naman na may hinihintay to."
Jah
"Sino si Drey na bigla nalang nawala na parang bula." Gen
"Ano hinihintay mo pa rin yung gagong yun."
Hindi nalang ako umimik, tahimik nalang na nakatuon ang pansin sa pagkain.
"Tumigil nga kayong dalawa."
"Totoo naman kasi, ang tagal na nun."
"Oo pero this is not the right time to talk about that, so please stop."
Nang makatatlong subo na ako ng pagkain, tumayo na ako.
"Busog na ako."
"Look what you've done?"
Nanahimik naman ang dalawa, ako naman ay pumanhik na at nagtungo sa aking kwarto. Hindi naman ako galit sakanila sa mga sinasabi nila. Naalala ko lang kasi si Drey.
Drey is my boyfriend, we've been together for almost 3 years, pero kailangan niyang pumunta ng America para mag aral doon. Ok naman nung mga first to fourth month, hanggan sa unti unti nang nawawala siya. Ako naman ay lagging naghihintay sakanya, sakanyang tawag. Pero bago siya mawala may message akong natanggap galing sakanya. "Magtiwala ka lang, hintayin mo ako babalik ako."
Kaya ito ako ngayon lagging nag-aabang sa pagdating niya. Lagging naghihitay sa mga tawag or text niya. Siguro saka nalang ako susuko sa paghihintay pag sinabi na niya, or kung may iba na siya. Siguro naman wala siyang iba dahlia sa sinabi niyang maghintay ako.
Yung mga yun ang pinanghahawakan kong mga salita niya, at sigurado akong babalik siya.
Tinuloy ko ang paggawa ng lesson ko. Nang patapus na ako, may kumatok.
"Kay?" Stella and Gen. hindi muna ako sumagot, dali dali kong inayus at tinago ang mga notes ko. Diba nga walang makakaalam daw.
"Kay, sorry." Mga baliw to hindi naman ako galit eh.
"Wait lang."
Pagkaopen ko ng door, niyakap nila ako agad.
"Sorry."
"Mga baliw ok lang ako, di naman ako galit."
"Eh bat ka umalis agad di mo pa nga nauubos yung pagkain mo."Stella
"Hindi ka pa nga nakakapag take 3 eh." Gen
"Wala lang, may naalala lang ako."
Niyakap ulit nila ako, sakto naman na dumating si Jah na may dala ng pagkain.
"Oh kain ka na."
"Dun tayo sa may veranda."
Sabay sabay naman kaming tattlo na sumunod kay Jah.
"Sorry kung pinaalala naming siya sayo. "
"Ok lang yun. Siguro nga nagiging tanga na ako, hahahaha. Wala eh mahal ko pa rin hanggang ngayun."
"Kay sorry kung ngayun ko lang sasabihin sayo to, actually nung last Sunday ko lang nalaman." Jah
"Ano naman yun?"
Inabut niya saakin yun phone niya, convo nila ng pinsan ni Drey.
@@@@@@@@
Mika: Ate kamusta po.?
Jah: Maayus naman ikaw? Si Drey kamusta?
Mika: Ayus lang naman ako ate, si ate Key po kamusta na siya?
Jah: Maayus naman siya, naghihintay pa rin sa pinsan mo.
Mika: hanggang ngayon po ate? Umaasa pa rin si ate Key.
Jah: Oo diba un naman ang sabi ng kuya mo diba. Sumusunod lang sa usapan ang ate mo. Alam mo naman yun mahal niya ang kuya mo.
Mika: Pero ate engage nap o si kuya. Nagpeprepare nap o sila sa kasal nila next year.
Jah: What?
Mika: Opo ate kawawa naman si ate Key. Pero alam mo ba ate masgusto naming kay ate Key kesa sa fiancé niya ngayon. Pati na nila tita at tito, mas pabor pa kay ate Key.
Hindi na niya ito na replyan. Hindi ko rin namamalayan na tumutulo na ang luha ko. Ang sakit, sobrang sakit. All my life siya lang ang minahal ko. All this time naghihintay lang ak sa wala. Eh di sana noon pa diba, sinabi na niya saakn na wag ng maghintay dahil may ba na siya. Para naman alam ko ang gagawin ko, para naman nakalimutan ko na siya non pa. hindi yung ganito na bigla ko nalang malalaman na ung taong hinihintay ko ay nagpaplano ng magpapakasal, habang ko ditto ay parang tanga na naghihintay.
Nasan na yung mga pangako niyang kami hanggang sa huli, ung mga pangarap naming na bubo ng sarili naming pamiya. Na magkakakaroon kami ng happy ending kasama ng mga magiging anak namin. Nasan na yung sinabin niyang hindi raw niya ako sasaktan kasi mahal niya ako. Ano yung mga pinaramdam niya sakin pag mamahal ba ang mga yun o laro lang. pinaglaruan lang ba niya ako, dahil alam niya na sobra ko siyang mahal. Kasi diba kung mahal mo ang isang tao hindi mo siya kayang saktan ng sobra. Siguro nga hindi niya ako mahal, lahat ng naramdaman ko noon ay illusion ko lang. Kathang isip lang, gawagawa ko lang. ang sakit sobra. Hindi ko kaya.
Iyak lang ako ng iyak, niyakap n grin ako ng mga kaibigan ko, pnapatahan sa pag iyak.
"Andito lang kami Key."
"Shhhh taha na Key."
"This is the time na kalimutan mu na siya."
Tango lang ako ng tango sakanila.
"
Gusto ko ng matulog."
Tumayo na ako at nagakad papunta sa kwarto ko.
Hinatid naman nla ako. Humiga ako sa kama, nakadapang umiiyak. Iayak lang ako ng iyak hanggang sa makatulog na ako.