Chapter 1
I'm now boredly scrolling down on my phone. Kasalukuyan akong naka higa sa sofa dito sa sala, at mabilisang ninakawan ng tingin ang wall clock sa harapan ko. I found that its already 10:30 at the morning. Napadpad naman aking tingin ng may marinig akong yabag pa baba sa hagdan. Bumaba si kuya jin habang sinu-soot nito ang isang white t-shirt.
"Hey lil sis, umayos ka nga jan at mag linis ka ng bahay at may dadating. Wala ka ng ibang ginagawa jan at puro ka nalang higa at pag cecellphone inaatupag. Mag linis ka nga ng bahay." He demand. Naningkit aking mata at napa irap.
"At bakit ako mag lilinis kuya? Ke-dami dami nating maids. Sila ang may tungkuling mag linis, sinisweldohan sila nila mommy." Ani ko pat umiwas ng tingin sa kanya at tumingin muling tumingin sa aking phone.
"Tsk, lazy ass lil sis. Anyway, maya maya dadating na sa si jungkook. Kaya mag ayos ka nga sa sarili mo, di yung puro ka higa jan. Mahiya ka sa pinsan mo galing US pa naman yun." Nabukhan ng kaunti aking bibig dahil sa narinig mula kay kuya. Si j-jungkook? Uuwi sya? Uuwi sya dito sa korea? What? Unexpected.
"What si jungkook kuya? Akala ko ba wala na syang balak pa ditong umuwi sa korea at doon na sya pang habang buhay? He also said that, doon na sya mag hahanap ng magiging trabaho?" Tanong ko pa. Inilagay naman ni kuya jin sa maliit na mesa ang hawak hawak nitong glass of water bago ako sinagot.
"Eh, gusto na daw nyang umuwi dito. Also, nag sasawa na sya sa US. Imagine he's only 13 years old since pina aral na sya don at don na pinatira nila tita. At gusto nya na daw maka kita ng mga sexy'ing chicks dito sa korea." Humagikgik si kuya at uminom ng kaunting tubig. Napa iling ako, noon palang talaga kita ko na kong gaano ka chick boy itong si jungkook. Mali-liit palang talaga kami, lapitin na ito ng mga babae. Lalo na sa eskwela, At.. Kahit nga naman akong pinsan nya. Ay may kaunting pag tingin na sa kanya, alam kong mag pinsan kami at bawal ako mapa mahal sa katulad nya. Pero sadyang napaka maka salanan kong bata noon at ki-tigas tigas ng ulo ay natagpu-an ko na lang ang sariling unti unti ng nahuhulog sa kanya. Maliliit at masyado pa kaming bata sa mga panahong iyon. At ngayung, malalaki na kami at nasa tamang pag iisip na. Alam kong nag laho na mga pag tingin ko sa kanya, nawala din sya ng ilang taon kaya for sure. Wala na akong kahit maliit na pag tingin sa kanya.
I'm excited and little bit nervous seeing you again Jeon Jungkook.
--
Makalipas ang isang oras at tamang tama tapos nako sa pag aayos. Nasa bintana na ako sa aking mismong silid at pinag mamasdan ang maitim na van sa harapan ng bahay namin. Napaka garbo ng sasakyang ito at halatang bili ng isang mayaman. Sigurado akong si jungkook na ito. Hinihintay ko na lamang ang pag labas nito, mahigit dalawang minuto akong nag hintay hanggang sa bumukas ang sasakyan at agad na iniluwa aking ka nais nais na makita at ang kanina ko pa hinintay. Bumaba at lumabas ito ng sasakyan habang ako ay nag pakaka kasang pag masdan sya hanggang sa maka pasok sa aming mansion. Agad na akong lumabas ng silid at bumaba ng dali dali.
Nakatayo na ito sa may pinto namin ng ako'y mapa baba. Nasa gilid nito ang mga maids naming nag uunahang kunin ang nga gamit nya. Nasa kabilang gilid naman nya si kuya jin.
"Welcome back to korea Jungkook. Its been a long long time. Do you miss korea, specially you're handsome cousin brother the one and only kim seokjin?" Natatawang saad ni kuya jin at agad pang ni yakap si jungkook. Isang ngiti ang kumurba sa mga labi ni jungkook at agad na nag pakita ang mapuputi at tila pa' bunny smile nitong kurba ng ngipin.
"Yes i really do brother. I really miss a lot of things here in korea specially you my brother. I'm only 13 when i arrived in US and i cameback here in this age 22. Its been 9 years. I really miss korea. So much.." He said, sa mga sinabi palang nito halatang bisaha na ito sa wikang ingles. Well, mahigit ilang taon sya sa US nag aral.
"And.. Do you miss my young little sister at your back, nyzellry? I think she miss you a lot." Nanlaki aking mata ng itinuro ako ni kuya jin sa likoran dahilan para mapa lingon sa aking gawi si jungkook. Para naman akong naging yelo sa tigas ng mapa tingin ito sa aking mga mata.
"Hey, come here lil sis. Dont be shy his still your cousin. I know that he changes a lot. Look at him, he look so handsome. He look like me, nag mana ka talaga sakin jk." Hinila ako palapit sa kanila ni kuya. Nakayuko ako't pilit na ngumiti. Yeh, nakakaramdam ako ng matinding hiya sa di ko malamang dahilan. Is because he really change a lot? He look so handsome and at the same time.. L-looking so hot like hell. Shit, this is bad! Akala ko pa naman ay hindi ako makaka ramdam nito ulit. Mahigit ilang taon na syang nawala? Tapos ngayung nag balik sya ay muli kong naramdam itong weird feeling sa kanya. Shit! Kaylangan ko ng iwala sa sarili ko ang pagtingin ko sa kanya.
"Yes.. I miss her too." Palihim namang kumurba sa aking labi ang isang matamis na ngiti. Sabi ko na nga bat namimiss nya din ako. Mabilisang nag tagpo aming tingin pero agad nya na din akong iniwasan. "Anyway, do you have some dinner there kuya jin? I'm already hungry. What a long flight." Pag iiba naman nya. Ngumuso ako, why i feel like iniiwasan nya ako? Dahil ba sa nawala ang closeness namin dahil matagal tagal syang nawala?
--
We're now at the dinning area and eating our dinner. Halata namang gutom na gutom si jungkook dahil sa sunod sunod na pag subo nito na halos ika bulunan na nito, ni nais kong pag sabihan syang mag hinay hinay pero pinapangunahan ako ng tukso't hiya. Tsk! Nasa gilid ko lamang sya't palihim ko syang tinitingnan. Ni di ako maka kilos ng maayos dahil sa mainit na presensya nya. Hayst, bakit ko ba nararamdam ang medyu pag kahiyang ito. Matagal lang syang nawala at nag kakaganito na ako, para ba kasing nilalamon ako ng hiya. I dont feel comfortable while with him. Para din bang hindi ko nararamdaman ang pag mumukha ko.
"Kuya jin, mom said. I will be staying here for a while. And i will be celebrating my birthday here if it is okay to you kuya jin and if it okay to you... cuz?" Jungkook said and look at me. Natigil naman ako sa pag kain at sinalubong ang tingin nitong dahilan para mag ka titigan kami. Cuz? He call me 'cuz'? Its been long time since he calls me that. Thats our call sign when were just 12 year old. How i miss him calling me that. I smiled.
"O-ofcoures, it's fine yeh. That will be so much fun." Ani ko pa. Tumango tango naman sya't tumingin kay kuya jin. I deeply sighed, parang ikakatunaw ko yun ah? Those deep color brown eye of him, is killing me deep inside. Parang mag wawala ang puso ko sa simpleng titig-- fuck!
"Oh good to know, sige mamaya may pupuntahan ako para sa mag ayos dito for your birthday tomorrow." Kuya jin said. Tumango-tango ito as he grab his spoon and continue to eat.
I dont know if kaya ko ba ang pananatili nya dito sa amin. Baka araw araw akong tutunawin nito sa mga simpleng bagay lalo na't dito sya mananatili, means araw araw ko syang makikita. At kaylangang wala na akong magiging pag tingin sa kanya na kahit kunti, lalo na't bumalik na sya't nakakaharap kona. Hindi maaring manatili ang wirdong pag tingin ko sa kanya. Napaka mali ng pag-turi ko sa kanya, ang mahalin sya sa maling paraan. Sobrang mali dahil mag pinsan kami. Lalo na't i know that he dont feel the same how i felt for him. I feel inlove in the wrong person. dapat ay noon lamang yun at hindi na ngayun. I know, its uneasy na gawin yun. Look, he changes a lot. He was good looking now than before, dumagdag ang pag ka pilyo ng pag mumukha nito't mas nagiging lalake sya. He's body built is really attracted and he really look so hot at the same time. He grew up like a man that every girls dream about. Pano? Pano ko gawin ang ibaon sa limot ang pag tingin sa kanya? Na dapat noong bata pa lamang ako. Ngayung ganto na sya? Aish! Can pls somebody tell me how?!