pps

Burmese Blue Books / 1 week ago



လွေမသည္ အသက္(၂၆) တခုလပ္တေယာက္ျဖစ္ကာ ေငြေၾကးလည္းျပည့္စံုသူတဦးျဖစ္သည္။ ေယာက်ာ္းဆံုးသြားသည္မွာ သံုးႏွစ္ခြဲခန္႔ၾကာခဲ့ၿပီျဖစ္ၿပီး ကာမအရသာကို ခ်ိဳသည္၊ ခါးသည္သိေနရက္နဲ႔ သူမ၏မျပည့္ဝေသာ ဆႏၵမ်ားအတြက္ ရတက္မေအးႏိုင္ေအာင္ျဖစ္ေနရေလသည္။ ယေန႔ညလဲ ေၾကြးေတာင္းသြားစရာရွိသျဖင့္ ေအာင္မင္းကို အေဖာ္ေခၚထားသည္။ မိန္းမသားတေယာက္ထဲေနသူမို႔ ဟိုနားသည္နားသြားစရာရွိလွ်င္ ေအာင္မင္းနဲ႔သာသြားေလ့ရွိပါသည္။ ေအာင္မင္းမွာ သူမထက္ အသက္အမ်ားႀကီးငယ္သည္မို႔ လူအျမင္လဲတင့္တယ္သည္။

အျပင္သြားမည္ျဖစ္၍ တံခါးအားလံုးပိတ္ကာ အဝင္အထြက္ေပါက္ေလးသာ အသာဟထားလိုက္သည္။ ေအာင္မင္းသည္ ဟထားေသာ တံခါးေလးကို တြန္းဖြင့္ကာ အိမ္ထဲသို႔လွမ္းၾကည့္၍ ၿပံဳးျပလိုက္ၿပီး ထိုင္ရာမွ အထတြင္ မလွေမသည္ သူမေခါင္းေလးကို လက္တဖက္မွ ကိုင္ရင္း ကုလားထိုင္ေပၚသို႔ ျပန္ထိုင္က်သြားသည္။ " အို..မူးလုိက္တာ.. " ေအာင္မင္းက ကမန္းကတန္းအနားသို႔ေရာက္သြားသည္။ ဘာလုပ္ရမွန္းမသိဘဲ မလွေမ၏နားထင္ေလးႏွစ္ဖက္ကိုသာ ႏွိပ္ေပးေန၏။ ေမႊးႀကိဳင္လွေသာ လွေမ၏ရနံ႔မ်ားက ေအာင္မင္း၏ရင္ကို လႈပ္ခါေလၿပီ။ ထို႔အျပင္ အသက္႐ွဴလိုက္တိုင္း နိမ့္ခ်ီျမင့္ခ်ီျဖစ္ေနေသာ ႏုိ႔အံုေဖာင္းေဖာင္းမို႔မို႔ေတြက္လဲ ရမၼက္စိတ္ကိုႏိႈးဆြေနေခ်သည္။ ေအာင္မင္းသည္ တံေထြးကို မ်ိဳခ်ရင္း ယပ္ခပ္ေပးေနသည္။ သူမကို စုိက္ၾကည့္ကာ ယပ္ခတ္ေပးေနေသာ ေအာင္မင္းကို မ်က္လံုးေလးေမွးၾကည့္ရင္းက လွေမ ထဖက္ခ်င္စိတ္ေတြေပါက္ေနရသည္။ မိန္းမသားမို႔သာ ထိန္းေနရသည္။

ေအာင္မင္းအဖို႔လဲ အခက္ေတြ႕ေနသည္။ ဟိုတေန႔ကမွ ခ်စ္သူခ်ိဳခ်ိဳကို ပါကင္ဖြင့္ၿပီး အသာေခ်ာ့လိုးခဲ့သည္။ ခ်ိဳခ်ိဳကို ႏွစ္ခ်ီႏွစ္ေမာင္းလိုးၿပီး သူ႔ကို ေနာက္ထပ္အေတြ႔မခံသျဖင့္ ေအာင္မင္း ကာမဆႏၵေတြ မၿငိမ္းေသးေခ်။ ယခုလဲ ဒီေလာက္ေတာင့္ေတာင့္ေျဖာင့္ေျဖာင့္ ေဆာ္ႀကီးနဲ႔ ပူးပူးကပ္ကပ္ေနေနရေတာ့ စိတ္ေတြမနည္းထိန္းေနရသည္။ မွိန္းေနေသာ မလွေမကို ၾကည့္ရင္း ေအာင္မင္းတေယာက္ တက္လိုးပစ္ခ်င္စိတ္ေတြ ေပါက္လာသည္။ သူ၏လီးတန္ႀကီးကေတာ့ ပုဆိုးေအာက္မွာ ေတာင္မတ္ေနသည္မွာ ပုဆိုးပင္ ေငါထြက္လို႔ေနသည္။ အခုေန မလွေမသာ မ်က္လံုးဖြင့္ၾကည့္လိုက္ရင္ေတာ့ အခက္ပဲဟု ေတြးမိေန၏။

လွေမ၏မ်က္ခြံေလးမ်ား အသာေမွးရင္း ေအာင္မင္း၏ပုဆိုးထဲက တဆတ္ဆတ္ေတာင္ေနတဲ့ လီးႀကီးကို ေကာင္းေကာင္းျမင္ေနရသည္။ တိတ္ဆိတ္မႈသည္ ကာမစိတ္ကို ထၾကြေစ၏။ လွေမ၏ေစာက္ပတ္ထဲတြင္လည္း ေစာက္ရည္ေလးမ်ား စို႔ထြက္ေနၿပီျဖစ္သည္။ အၾကင္နာေလးေတြနဲ႔ ယက္ခတ္ေပးေနတဲ့ ေလေအးေလးမ်ားသည္ လွေမ၏ရင္ထဲအသဲထဲသို႔ပင္ ေအးစိမ့္သြားေနသည္။ လွေမတေယာက္ သက္ျပင္းမွ်င္းမွ်င္းေလး ခ်လိုက္မိ၏။ အ႐ြယ္ျခင္းမတူသူမို႔ ပိုၿပီးေသခ်ာေအာင္ လွေမအခ်ိန္ဆြဲေနရ၏။ ေနာက္ေတာ့ မ်က္လံုးေလးအသာဖြင့္ၾကည့္ၿပီး အံ့ၾသဟန္ျဖင့္… " ဟယ္..ေအာင္ေအာင္ ခုထိ အိမ္မျပန္ရေသးဘူးလား.. " " ဟုတ္တယ္..မမ၊ မမကို စိတ္မခ်လို႔၊ ေတာ္ၾကာ ေခါင္းပိုကိုက္လာရင္ ဘယ္သူမွ မရွိမွာစိုးလို႔ " " ေအာင္ေအာင္ရယ္..ေက်းဇူးတင္ပါတယ္.. " လွေမက အသာအယာထၿပီး လဲက်မဲ့ဟန္ေလးလုပ္ျပလိုက္ေတာ့ လက္သြက္တဲ့ေအာင္မင္းက လွမ္းၿပီး သူမ၏ကိုယ္လံုးေလးကိုေပြ႕ထားလိုက္၏။



" လာ..မမ အခန္းထဲ တြဲပို႔ေပးမယ္ " ေအာင္မင္း၏ရင္ခြင္ထဲ ေမွးရင္း လွေမသည္ အခန္းထဲသို႔ တြဲဝင္လာခဲ့သည္။ သူမ၏ကိုယ္လံုးေလးကို ထိန္းထားေပးေသာ ေအာင္မင္း၏လက္တဖက္က လွေမ၏ႏို႔အံုေလးကို ဆုပ္ကိုင္ထား၏။ ေအာင္မင္းသည္ ျဖစ္ခ်င္ရာျဖစ္ေစေတာ့ လိုးပစ္လိုက္ေတာ့မည္ဟု ဆံုးျဖတ္လိုက္ေတာ့သည္။ သူကိုင္ထားေသာ လွေမ၏ရင္သားမ်ားသည္ မာတင္းေန၏။ တြဲလာရင္း ႀကီးမားစြံ႕ကားတဲ့ ဖင္သားႀကီးေတြက သူ႕ကိုလာပြတ္ေနေတာ့ ေအာင္မင္း၏လီးက တဆတ္ဆတ္ေတာင္ေနေပၿပီ။ လွေမ၏ေခါင္းက ဆံႏြယ္ေလးမ်ားကို ေအာင္မင္းတခ်က္နမ္းပစ္လိုက္သည္။ ႏုဖတ္ေနေသာ လွေမ၏အသားစိုင္မ်ားကလည္း သူ၏ကာမစိတ္ကို ခၽြန္းမအုပ္ႏိုင္ေအာင္ ႏိႈးဆြေန၏။ လွေမ၏ကိုယ္လံုးေလးကို ကုတင္ေပၚလွဲသိပ္ရင္း ေအာင္မင္း၏ကိုယ္လံုးႀကီးက ကပ္ပါလာသည္။

သူ႔ပခံုးေပၚသို႔တင္ထားေသာ လက္ႏွစ္ဖက္ကလဲ မလႊတ္။ တဦးကိုတဦးစိုက္ၾကည့္ၿပီး လွလွ၏နဖူးကို ေအာင္မင္းက စနမ္းလိုက္ေတာ့သည္။ ႏွစ္ဦးသား ထိန္းခ်ဳပ္ထားေသာ စိတ္မ်ားကို လႊတ္ေပးကာ ႏႈတ္ခမ္းခ်င္းစုပ္လိုက္မိၾကသည္။ ေတာ္ေတာ္ႏွင့္မခြာၾကေပ။ လွေမက ေအာင္မင္း၏ ေက်ာျပင္ကို ဖက္ထားသည္။

ေအာင္မင္းကလဲ အက်ၤ ီေပၚမွ သူမႏို႔ႏွစ္လံုးကို ပယ္ပယ္နယ္နယ္ေခ်ေပးေန၏။ " ခ်စ္တယ္ မမရယ္..ခ်စ္တယ္ " " မမလည္း မင္းလိုပါပဲ ေအာင္ေအာင္ရယ္.. " ေအာင္မင္းက လွေမ၏တကိုယ္လံုးကို ပြတ္သပ္ရင္း ႏွိပ္ၾကယ္သီးေလးမ်ားကို တလံုးခ်င္းျဖဳတ္ကာ သူမ၏ဘရာစီယာေပၚကေန နမ္းေန၏။ ၿပီးေနာက္ ဘရာစီယာေအာက္ဖက္ကို လက္လွ်ိဳသြင္းၿပီး ႏို႔အံုႀကီးကို ဆြဲကိုင္လ်က္ ႏို႔သီးေခါင္းေလးကို ေခ်မြေပးလိုက္သည္။ လွေမ၏ႏို႔အံုႀကီးမွာ တင္းတင္းအိအိေလးရွိေနေသာေၾကာင့္ အရသာခံကာကိုင္ေနေပမယ့္ ဘရာစီယာခံထားသည့္အတြက္ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ကိုင္တြယ္ကာနယ္လို႔မရျဖစ္ေနသည္။

ထို႔ေနာက္ လွေမ၏ေနာက္ေက်ာကို လက္လွမ္းၿပီး ဘရာစီယာခ်ိတ္ကို ျဖဳတ္ကာ ခၽြတ္လိုက္ေသာအခါ ႏို႔အံုႀကီးႏွစ္လံုးက ထင္းထင္းလင္းလင္းႀကီး ေပၚထြက္လာပါသည္။ ေအာင္မင္းသည္ မို႔မို႔ေဖာင္းေဖာင္းျဖစ္ေနေသာ ႏို႔အုံႀကီးမ်ားကို လက္ျဖင့္ စံုကိုင္ၿပီး စို႔ေပးေနသည္။ လွေမကေတာ့ သူမလက္ေခ်ာင္းေလးေတြကို ေအာင္မင္းဆံပင္မ်ားအၾကား ထိုးဖြရင္း တအင့္အင့္ျဖင့္ အသံေလးမ်ားထြက္ေနရ၏။ ေအာင္မင္းသည္ လွေမ၏ခါးေလးကို ပြတ္ေပးေနရာက သူမ၏ထဘီကို ခၽြတ္လိုက္ေတာ့သည္။ လီးနဲ႔ေဝးတာ သံုးႏွစ္ေတာင္ ရွိေနတဲ့ စိမ္းစိမ္းညိဳ႕ညိဳ႕ မို႔ထြက္ေနတဲ့ လွေမ၏ေစာက္ဖုတ္ေလးကို ႐ြ႐ြေလးပြတ္ေပးေန၏။ အေနရခက္လွေသာ လွေမက ေအာင္မင္း၏ႏႈတ္ခမ္းကို ဖမ္းၿပီး လွ်ာေလးထိုးေပးကာ ႏႈတ္ခမ္းခ်င္း စုပ္ေပးေနမိျပန္သည္။ " ဟင့္..အင့္.. ေအာင္ရယ္..လိုးမွာျဖင့္လိုးေတာ့ကြယ္..မမ မေနတတ္ေတာ့ဘူး..ေအာင္ေလးရယ္.. " လွေမ၏ေပါင္ႏွစ္လံုးကို ဒူးေကြးကာ ေထာင္လိုက္ၿပီး ေစာက္ပတ္အကြဲေၾကာင္းေလးထဲသို႔ ေအာင္မင္းက သူ႔လီးႀကီးနဲ႔အသာေတ့ၿပီး ဖိသြင္းလိုက္ေတာ့၏။ " ျဗစ္..ျဗစ္..ဖြတ္..ဖြတ္ " " အား..အား..နာ..တယ္ ေအာင္ရယ္.. " ေအာင္မင္း၏ရင္ဘတ္ကို သူမ စံုတြန္းထားလိုက္သည္။ အရင္ကအလိုးခံဘူးခဲ့ေပမဲ့ အခုအသစ္ျဖစ္ေနတဲ့ ေစာက္ပတ္ေလးက က်ဥ္းၿပီး က်ိန္းေန၏။ သို႔ေသာ္ ေအာင္မင္း၏လီးႀကီးတေခ်ာင္းလံုးကေတာ့ လွေမ၏ေစာက္ပတ္ေလးထဲသို႔ တဆံုးဝင္သြားခဲ့ရေခ်ၿပီ။ ေအာင္မင္းက သူမ၏ႏုိ႔ႀကီးမ်ားကို တလွည့္စီစို႔ေပးေနေတာ့ရာ လွေမခမ်ာ တင္ပါးႀကီးကိုတြန္႔ၿပီး ရမ္းလိုက္ရၿပီး ေစာက္ရည္မ်ားလဲ ပိုထြက္လာေတာ့သည္။ " ႁပြတ္..ဖြတ္..ဖြတ္..ႁပြတ္ " ေအာင္မင္းက တခ်က္ခ်င္းစီလိုးေပးေတာ့ လွေမခံႏိုင္ရည္နဲနဲရွိလာသည္။ သူမ၏ေစာက္ပတ္ႏႈတ္ခမ္းေလးမ်ားသည္ ေဆာင့္လိုက္ရင္ ခြက္ဝင္သြားၿပီး လီးျပန္အႏႈတ္တြင္ လီးတန္ႀကီးႏွင့္ ကပ္ကပ္ၿပီးပါလာကာ အျပင္သို႔စူ စူထြက္လာၾကရ၏။

ထြက္လာေသာ အရည္မ်ားေၾကာင့္ လီးဝင္ထြက္သံမ်ား ပိုက်ယ္လာၿပီး တရွိန္ထိုး ေဆာင့္ဝင္လာတဲ့ ေအာင္မင္း၏လီးႀကီးကို လွေမ၏ေစာက္ပတ္အတြင္းသားေလးမ်ားက ညွပ္ၿပီးဆြဲဆြဲေပးေနသည္။ ေအာင္မင္းက အားရပါးရေဆာင့္ေနသလို သူမကလည္း ေကာ့ ေကာ့ၿပီး အလိုးခံေနသည္။ " ဟင့္..ဟင့္..နာနာေဆာင့္ စမ္းပါ..ေအာင္ရယ္..မမၿပီးခ်င္ၿပီ.. " " ဖြတ္.. ႁပြတ္..ဖြတ္..အာ့..အား " ဒီတခါမွာေတာ့ ေအာင္မင္းလဲ ရင္ထဲမွာ ဘေလာင္ဆူေနၿပီမို႔ ခပ္သြက္သြက္ႀကီး ေဆာင့္ ေဆာင့္လိုးပစ္လိုက္ေတာ့သည္။ ထို႔ေနာက္ လီးတေခ်ာင္းလုံး က်င္တက္လာကာ သုံးေလးခ်က္မွ် အားကုန္ေဆာင့္ၿပီး လီးတန္ႀကီးကို ေစာက္ေခါင္းထဲ အဆုံးႏွစ္လွ်က္ သုတ္ရည္ေတြ တေလွ်ာ့ၿပီး တေလွ်ာ့ ပန္းထည့္လိုက္ေတာ့သည္။ မလွေမကလည္း ေအာင္မင္း၏ခါးကို ေျခႏွစ္ဖက္ျဖင့္ဆြဲခ်ိတ္လ်က္ သူမ၏ တင္ပါးႀကီး ေကာ့တင္ထားရင္း တြန္႔လိမ္လူးလြန္႕ေနေတာ့သတည္း..ၿပီး။