SOMEONE STOLE MY FIRST KISS 0_0
_________
MANDY HEZEYA EVANS
"So, half korean and half American ka pala? Kaya pala ang puti mo!" Manghang tugon ko kay Natsumi. Nandito kami ngayon sa cafeteria.
"Ahmm-- hindi kaba palasalita?" Alanganing tanong ko dahil mula pa kanina ay ako lang ang dada ng dada sa aming dalawa. One word lang kasi ang mga sagot niya at hindi man lang siya ngumingiti o tumatawa gaya ko.
"P-pasensya k-ka-kana!"
"Pasensya saan?"
"H-hindi la-lang k-kasi ako sa-sanay na m-may ku-kumaka-usap s-sakin!" Tugon niya na nakatingin lang sa pagkain niya. Tumango-tango naman ako.
"I see. Bakit? Wala bang kumakausap sa'yo dati?"
"M-meron na-naman! P-pero f-family ko la-lang!"
'Kyaa pala kanina pa siya nauutal kapag sumasagot siya.'
Ngumiti ako. "Natsumi. I like you to be my friend. From now on. We will be best friends, okay?" Umangat ang paningin niya sa'kin kaya nakita ko ng bahagya ang mga mata niya. Her eyes is cool. Kulay green ang mga iyon. Halatang may lahi.
"B-bes-best f-friend? Ta-tayo?" Gulat na tanong niya. Tumango naman ako tsaka ngumiti ulit. "Yes. And I won't take no as an answer." Nag taka ako ng yumuko ulit siya at parang yumugyog ang balikat niya. 'Is she crying?'
"Hey. Are you okay?"
"Y-yes. M-masaya la-lang a-ako n-na m-may naki-kipag ka-kaibigan na s-sakin!"
"Haha. Basta friends na tayo." Saad ko tsaka nilantakan na ang pagkain ko. Siguradong matutuwa si mommy mamaya kapag ibinalita ko sa kaniya na may kaibigan na ako. ^_____________^
»»»»»»•••««««««
"Natsumi mauna kana sa classroom. Dadaan pa kasi ako sa library e." Tumango lang siya at saka nag lakad na paalis. Nakita ko pa kung pano mag si tabihan ang mga estudyante habang nag lalakad siya. Tsk! Hindi sila takot mambully tapos kay Natsumi lang na walang ginagawa, natatakot na sila. Mga baliw! =_________=
Nasa kalagitnaan na ako ng pag lalakad sa hallway ng marinig ko ang tawanan ng mga lalaki. Tumingin ako sa direksyon kung saan nag mumula ang mga tawanan at =_________= mga kings lang pala. Napapalibotan sila ng mga babae at 0______0 yuck! 'Yong engot na Zeko e nakikipag halikan pa talaga. No wonder, malalandi talaga sila.
Mabuti pa si Renso my loves. Tahimik lang na nag babasa ng libro sa tabi nila.★_______★
Good guy talaga itong my loves ko. Hehe ^________^
Nakita ako ng kuya ko kaya kinawayan niya ako. Inirapan ko lang naman siya. Akala niya siguro e nakakalimutan ko na ang atraso niya sa'kin kaninang umaga. Tsk! Nakakairita talaga ang orangutan na'to. Grrr!
Dumertso na ako sa pag lalakad. Thirty minutes nalang kasi at next subject na namin. Baka malate pa ako.
Napahinto ako sa pag lalakad ng mapadaan ako sa music studio nitong school. 'Nandito parin kaya ang piano nila?' Inayos ko muna ang salamin ko sa mata at saka pinihit ko na ang siradura ng pinto tsaka sumilip ng kaunti sa loob. Madilim at tanging ilaw lang na nakatutok sa piano sa itaas ng stage ang nag sisilbing liwanag sa buong silid.
Pumasok na ako at nag lakad na papunta sa piano. Umupo ako sa upoan na nasa harap nito at saka napangiti. Ipinatong ko na ang mga daliri ko dito at saka nag simula ng tumugtog. Tutogtog muna ako ng isang song bago ako mag punga sa library.
♪♪♪♪♪You came along, unexpectedly
I was doing fine in my little world
Oh baby please don't get me wrong
'Cause I'm not complaining
But you see, you got my mind spinning
Why can't it be
Why can't it be the two of us
Why can't we be lovers
Only friends
You came along
At a wrong place, at a wrong time
Or was it me
Baby I dream of you every minute
You're in my dreams
You're always in it
That's the only place I know
Where you could be mine
And I'm yours but only
Till I wake up
Why can't it be
Why can't it be the two of us
Why can't we be lovers
Only friends
You came along
At a wrong place, at a wrong time
Or was it me
That's the only place I know
Where you could be mine
And I'm yours but only
Till I wake up
Why can't it be
Why can't it be the two of us
Why can't we be lovers
Only friends
You came along
At a wrong place, at a wrong time
You came along
At a wrong place, at a wrong time
Or was it me
Why can't it be♪♪♪♪♪♪♪
"Hay... Bakit ba ang hirap niyang abutin?" Bulong ko pag katapos ng kanta. Hanggang tingin nalang ba ako ng palihim sa kaniya? Kung bakit ba kasi ang hirap abutin ni Renso? Hay. Tumayo nalang ako at saka bumaba na sa stage. Kinuha ko ang cellphone sa pocket ng uniform ko para e-open ang flashlight. Madilim kasi talaga dito sa studio kaya kailangan kong gumamit ng flashlight dahil baka may mabangga akong gamut, Baka makasira pa ako.
Hindi ko pa man na-o-open ang flashlight ng cellphone ko ay bigla nalang may humila sa'kin.
0___________0
*Lublublublublub*
'Shit!'
Parang tumigil ang systema ko ng maramdaman ko ang malambot na bagay na lumapat sa mga labi ko.
Someone is kissing me.....
In my innocent lips.
Sampung segundo din na nagkalapat ang mga labi namin nitong estranghero na ito. Nakatulala lang ako at parang tanga na prinoproseso ang mga nangyayari sa isipan ko. Lumayo na siya sa'kin at bago pa man ako makapag react ay iniwan na ako nito ng wala sa sarili.
'Goshhh'
Napakurap-kurap ako. Ni hindi ko man lang nakita ang mukha ng estranghero na'yon. Ang lakas naman ng loob niyang nakawin ang first kiss ko! >________<
Anak ng tokwa. Sana pala e sinapak ko sya o di kaya ay sinipa ng malakas. 'Damn'
Napahawak ako sa labi ko. Someone just stole my first kiss. T___________T kill me now! Huhuhu
»»»»»»•••««««««
"O-okay ka la-lang b-ba Ma-Mandy?" Napatingin ako kay Natsumi. Hanggang ngayon ay wala parin ako sa sarili ko dahil sa mga nangyari kanina sa may music studio. Pakiramdam ko ay lumulutang parin ang isipan ko.
Hindi ko talaga matanggap na wala na ang first kiss ko. Ang first kiss ko na iningatan ko sa mahabang panahon. Wala na! Napunta lang sa taong ni hindi ko man lang nasilayan ang mukha. T___________T Pano na si Renso my loves ko niyan? Baka hindi niya na ako magustohan dahil hindi na virgin ang lips ko. Waaahhhh!!! T_________T
"Ma-mandy?" Natauhan ako ng tawagin ulit ako ni Natsumi. Napabuntong hininga nalang ako. Na space out na naman ako. Tsk!
"Okay lang ako Natsumi." Sagot ko tsaka tumungo ulit sa armchair ko. Mabuti nalang at wala pa kaming teacher sa next subject namin. Baka kasi hindi ako makapag focus sa lecture pag nagkataon. Ayaw ko pa naman na bumagsak ako. Sigh
"Ma-Mandy?"
"Hmm?"
"Ka-kanina p-pa k-kas-i n-naka ti-ngin s-sayo ang l-lalaking y-yun."
Iniangat ko ang paningin ko sa kaniya at saka binigyan siya ng 'sino?' Look. Humarap naman siya sa likod. Sinundan ko ang tinignan niya at nangunot ang noo ko ng makitang nakatitig sa'kin si Adam.
=___________=
'Anong problema ng Playboy na'to?'
Ngumisi siya sa'kin at saka kinindatan pa talaga ako ng gago. Akala mo naman kung sinong gwapo! 'Gwapo naman talaga kasi siya!' saad ng isang parte ng utak ko. I mentally rolled my eyes. 'Fine gwapo siya. So what?'
Iniwas ko nalang ang tingin ko sa kaniya at saka tumungo nalang ulit sa armchair ko.
Ang totoo niyan e mag kababata kami ni Adam. Magkaibigan kasi ang mga parents namin kaya simula bata palang e mag kakilala na kaming dalawa. Bata palang kami ay hindi na talaga kami mag kasundo. Tuwing pumupunta sila sa bahay namin o kapag dumadalaw kami sa bahay nila ay palagi nalang kaming nag aaway.
Palagi niya kasi akong binubully at tinatawag na 'four eyes!' Kasi nakasuot ako ng salamin. At syempre, hindi naman ako nag papaapi kaya tinatawag ko din siyang 'saitama' kasi kalbo pa siya noong mga bata kami. Kamukha niya tuloy iyong bida sa animation na one punch man.
Hanggang ngayon ay hindi parin kami mag kasundo at siguro ay hindi na talaga kami mag kakasundo pa. =__________=