AFTER TWO MONTHS
Ito na... Valintino at Valentina Day na...
I won this compitition because of by very special friend, Jamie... Ako yung nakakuha ng trophy at cash. "Thanks Jaime, this trophy is enough for me...because you are the reason why I won, i give you this cash worth Php. 10k." "Thanks Fred, ah... May ipangbibigay na 'ko kay nanay..."
-----
SATURDAY
Me and Daniel, my cousin were playing basket ball... "Daniel... Anong tinitingnan mo d'yan?" "Nawala na yung karatulang SALE..." "Baka may nakabili na.." Sana naman, mabait yung bago naming kapit-bahay...
"Bro, baka... si Jamie na yan, ah!!!" pagbibiro ni Daniel. "Tigilan mo nga ako sa pang-aasar mo... "Wait lang, ah... Sisilipin ko lang." Sinilip nga ni Daniel.
Bumalik agad s'ya... "Hugh, babae s'ya... Parang kamuka ni Jamie..." Napakita ko na kasi sa kanya yung picture ni Jaime sa wallet ko.
"Are you sure?" Matingnan nga... Sinilip ko din yung sinasabi n'yang babae. Si Jaime nga...
Nagpasama ako kay Daniel papuntang bahay nila Jaime. Nagkunyari kaming bibili ng snacks. Bulong ko kay Daniel "Sisigaw ka ng Hugh... yung malakas, ah!!!"
Ginawa nga n'ya... "Hugh!!!" sigaw n'ya. Tumingin muna ako kay Jaime at syaka nagkunwaring nagulat.
Napalingon si Jamie. Syempre, sinigurado kong makikita nya ang muka ko. Lumapit si Jamie kay Daniel... "Hello... Pwedeng magtanong?" Nagtatanong na nga, eh... "Pwede bang malaman kung anong buong pangalan nung Hugh?"
"Hugh... Wayne, Hugh Wayne." Jamie, (O_O) "Alam mo kung nasan s'ya?" "Don..." sagot ni Daniel sabay turo sa'kin.
Lumapit s'ya sa'kin..."hugh, dito ka pala nakatira..." "Sino? Ako?" Ganda ng acting ko noh?" "Syempre, ikaw..." "Ay, oo... Kayo ba yung bagong lipat?" "Yup!!!"
"Galing noh? Magkapitbahay tayo!!!" "Tayo? San ka nakatira?" "Dyan lang..." sabi ko sabay turo sa bahay namin..." "Oo, nga!!!"
After that, naging close na kami ni Jaime, madalas na kaming nagkekwentohan.
Minsan nga nakaklimutan ko na yung laro namin ni Daniel. Sumasabay narin si Jaime sa'kin papuntang school with my car.
One day, "Bilisan mo, Jamie... Baka malate pa tayo!!!" Bumaba na s'ya ng car. At tatakbo kaming papunta ng room.
Pagod na pagod kami kaya napakapit kami sa pintuan, pagkadating namin... kilig na kilig yung mga kaklase namin. Bigla ko ngapansin, magkahawak-kamay pala kami ni Jamie.
*SLAP*
"Bakit mo pinalo yung kamay ko?!" "Eh, bakit mo kasi ako hinawakan?!" S'ya kaya tong humawak.
Nang hapon na, susunduin ko na dapat si Jaime ng "Jai.." (O_O), kasama sila ng kaibigan nya. Bumalik na lang ako sa car ko. May napansin ako, "Teka, Diary ni Jamie toh, ah!!!" Dinampot ko yung Diary at tumakbo ako pabilik ng room.
-----
Pagkatapos kong ikwento kay Fred yung nangyari sa Diary... Sinundo n'ya na 'ko pauwi.
Sinalubong ako ni nanay, "Jamie... Ba't ka umiiya?!" "Nay, nawawala yung Diary ko!!!" sabi ko sabay yakap kay nanay. "Nandoon pa naman lahat ng plano ko para sa'nyo... para sa'tin..." "Tahan na... Tara na sa loob!!!"
Pumasok na kami... Agad akong nagpunta sa room ko. Kinanalkal ko yung lahat ng damit ko sa cabinet baka sakaling napatong ko lang don. Hinahap ko na rin sa ilalim ng kama ko... Napaiyak tuloy ako.
Biglang may lumitaw na Diary... at pen!!! I don't know kung bakit. Nagsulat ako sa Diary at nawala yung lungkot ko.
Isang araw, "Alam mo ba mare, yung Jaime daw... baliw!!! Biruin mmo ba naman, ngumingiti ng mag-isa." Hindi ko nalang pinansin... Bigla kong narinig yung pinag-uusapan nila nanay at tatay.
"Baliw na yung anak mo..." "Baka marinig ka n'ya..." "Bakit?! Totoo naman, diba?! Dahil sa matinding lungkot, nahimatay si nanay at tinakbo ni tatay s'ya sa Hospital. "Bigla kong nabalitaan na patay na sila nanay at tatay.
Pero bakit nung isang araw... Dumating na lang sila nanay at tatay na nakangiti.
Mas lalong kumalat na baliw daw ako!!! Nangayayat na rin ako dahil hindi na ako nakakakain...
Isang araw, nakita ko sa bintana na tatakbong umiiyak si Mac-mac. Pero maya-maya, magli na lang bubalik si Mac-mac na nakangiti...
Sabi ng isang tambay sa tapat namin, "Alam nyo ba mga tol?! Yung nakatira sa bahay na 'yan, baliw... Nakangiti mag-isa, magsastalita mag-isa... Parang nagsusulat kahit wala namang sinusulat!!! Gusto ko pa naman siyang syotain!!! SAYANG."
Nagpantog ang tenga ko sa sinabi nya... "LAYAS!!!" sigaw ko. Nagtakbuhan silang mga tambay. Sinabi ba naman akong baliw!!!
Biglang may dumating sa bahay namin, Darwin Scarlet daw yung pangalan. Hinawakan nya ako sa braso ko, "Sino ka?! Ilalayo mo ako sa pamilya ko? Bitawan mo ako."
"Wala kang pamilya dito, sumama ka sa'kin... Gagamutin kita!!!" May tinurok siya sa akin kaya nakatutog ako.
Nagising na lang ako sa isang tahimik at magandang bahay... Naampon n'ya na pala ako... Kung ano-ano ang pinainom n'ya sa'king gamot pero hindi ako pumayag.
Hindi n'ya naman ako sinukuan... Pinagterapy pa nga nya ako at pinakain ng kung ano anong prutas at gulay.
Sa paglipas ng panahon, bumalik na yung maganda kong katawan at mukha.
Nakatapos ako sa kursong Information Technology... mas naging bihasa pa ako pagdating sa computer at malayo sa dating mga kasama. Nagtatrabaho ako ngayon... dito sa isang kumpanya sa MANILA.
One day, Nasaan na kaya ang dati kong mga kaibigan? Masaya na kaya sila sa bago nilang buhay?" (O_-)
Sa paglalakad ko, may nakabangga akong isang maputing lalaking naka salamin, "Sorry, Miss..."
"Ja... Jamie?" Tiningnan ko siya... "Hugh?!" "Ikaw nga.." sabay naming sinabi. Nagkwentohan kami...
Ngayon pala ay isa na siyang mahusay na abogado, marami na siyang nahawakang kaso... magalas panalo.
Sa bahay namin, "Tuloy ka, Hugh!!!" sabi ko... Pinakilala ko muna yung mga kasama ko sa bahay... Wala namang masama, eh! "Ito nga pala si Yaya Ivy... masipag yan." Pagpuri ko sa kan'ya...
Lumabas si Dad "Ito nga pala si Dad, tito Darwin nalang ang itawag mo sa kanya. Friends naman tayo, eh..."
Biglang tumingin si dad sa kan'ya... Tapos biglang nanginig yung tuhod, natakot yata!!! Kinabukasan, "Hugh?!" nagulat ako ng bumalik. "Paano mo nalama..." Bahala na nga.
Aaminin ko, nagulat ako ng nakaman kong alam nya pala yung favorite flower ko.
"Jamie... May pupuntahan tayo ngayon!!!" Ani daw?
Sa isang bahay, "Direc, ito po si Jaime..." "Jamie Scarlet!!!" pagpapalilala ko sabay shake hands.
"Direc, ang galing n'yang umarte, promise!!!" Pa'no n'ya nalamang I want to be an actress!!! Ikaw na, Hugh.
Dahil may galing naman ako pagdating sa pag-arte, mas nakilala ako ng mas maraming tao. Dumami ang facebook pages ko sa FB. At lahat ng PAGES ko, Million likes.
One day, naimbita ako ng binansagang "The Concert King", Arthur Henson. Maganda naman kahit papaano ang boses ko, kaya kumanta na lang ako.
Hiyawan ang fans, KABOG SI WONDER WOMAN!!!
Nagpapicture pa ako kay Arthur Henson, at nunginupload ko sa bago kong tweeter acount... patok sa masa.