20 years ago, the successor of the Blue Pegasus clan has been born. Edward Arceneaux is the grand master and his wife is Cecelia Carullos-Arceneaux. Before Cecelia and Edward meet, there's a woman who has been a part of Edward's life. Her name is Helena Bornheimer a daughter of David Bornheimer grand master of 'Phoenix' mafia clan one of the allies of 'Blue Pegasus'.
They are arrange marriage, but it was clear to Helena that Edward doesn't love her. He is secretly seeing Cecelia that time. Helena also, doesn't love him. She is dating someone when she was forced to marry Edward. There marriage is not good. Until, Helena became pregnant to his boyfriend Raphael Maxwell. The two clan learn about their relationship and the two council decided to killed Raphael. After weeks of giving birth to his daughter out of frustration, grief and depression, Helena Bornheimer-Arceneux hang herself in the ceiling.
The baby girl has been took care by Edward and consider her as his own daughter. He named him Snow. The first day, the baby girl has born. The first day of raining of snow that year.
"I still wasn't sure if it was her." sabi ni Autumn at ibinagsak ang mga litrato sa lamesa. Kinuha ko ang mga ito at tiningnan pang maigi. Kamukha nga niya si Snow. Lalong-lalo na kung naka side view siya. Pero, halos isang dekada na ding patay si Snow at mga bata pa kami noon nang huli kaming magkita. Kung buhay man siya, siguradong nagbago na ang features nang mukha niya. Ngunit napaka imposible ding buhay siya. Nakita ko mismo sa mga mata ko kung paano namatay si Snow. Nakita ko siyang malagutan nang hininga sa hospital nang villa matapos siyang maaksidente sa isang misyon. Kaya napaka imposibleng buhay siya. Pero---
"It was impossible, nakita natin kung paano siya namatay." ani Summer na umiling-iling pa.
"But, there is a possibility that it was her." napatingin silang lahat sa akin.
"Kung kaya nating pekein ang pagkamatay natin, madali lang din iyon kay Snow." dagdag ko pa. Nakita kong napa-isip silang lahat sa sinabi ko. Kahit naman nakita mismo nang mga mata kung namatay nga si Snow ay may chance paring buhay siya kung ang lahat nang pagkamatay niya ay isang peke lamang.
"Tita, where do get this picture?"
"From one of my bussiness partners. Nakilala lamang nila nang asawa niya ang babaeng iyan sa isa sa mga isla sa meditterian. Kasama daw nito ang boyfriend nito at nag nagbabakasyon din daw sa resort na pinag-lagian nila."
"Does your bussiness partners know this woman's name o kaya naman yung boyfriend niya?" tumango si Tita Monica.
"The girls name is Anastasia and her boyfriend's name is Austin. They didn't get their surnames cause it wasnt necessary for them."
"The resort?"
"Its Blue House Sea Resort."
"Spring." tinawag ko si Spring napatingin naman siya sa akin.
"Can you hack the resorts database? Para malaman natin ang mga guest na nag check-in sa resort na iyon."
"I can but I don't have any equipment. Remember na ang lahat nang mga gamit natin ay iniwan natin sa mansion including my computers."
"We can buy a new one." napatingin kami kay Tita Monica. Tinawag niya sa tabi niya si Shine at Shimmer at may sinabi dito kaagad namang tumango ang dalawa at tumalima sa utos niyang bumili nang mga high tech na computers na gagamitin ni Spring sa paghack nang database nang resort.
"Girls!" napatingin kami kay Tita Monica nang tinawag niya kami.
"Tell me."
"Does Snow existence will be dangerous to the four of you?" tanong niya. Nagkatinginan kaming magkakapatid.
"Snow is the type of person who is good in hiding her feelings." ako ang nagsalita.
"She's person that I grow-up as a rival and a worst older sister to us. She doesn't like us and always put herself away from us. She likes to be alone and do her thing. She is a heartless person and a psychotic one. No one can read her mind."
"However, there's one person that can make her heart soft." Napangiti ako.
"It was Silver. Snow's kryptonite."
"What if Snow is really alive. Are you going to show her your faces." umiling ako.
"If Snow is really alive. We will be really glad. However, we can't show ourselves yet. Not, until we know her feelings." tumango sina Autumn sa sinabi ko.
"If Snow is really alive she is like us. Surviving while hiding." wika naman ni Summer. Tumango-tango lang si Tita sa sinabi ni Sum.
Kung buhay nga si Snow and she also faking her death to escape from the clan. Then, why she do that? Why she escape the clan? One of the reasons why Snow hate us because of the fact that we are a legitimate children of our father. Also, one of the reasons why she see me as her rival because I am legitimate oldest daughter and according to the rules of the clan. I am the next grand master of the 'Blue Pegasus' clan which I didn't accept from the first place. Kaya naguguluhan ako kung bakit kailangan umalis ni Snow sa clan dahil alam kung sa una palang pangarap na nang half sister ko ang maangkin ang pinakamataas na posisyon sa clan.
"Girls, I have something to tell you." napatingin kaming apat kay Tita Monica.
"Ayaw ko pa sanang sabihin ito sa inyo ngunit alam kung malalaman niyo parin ito at kailangan niyo talagang malaman dahil para ito sa future niyo." kumunot ang noo ko. Ano bang ibig niyang sabihin?
"Ano bang ibig niyong sabihin Tita? Did our mom give us something worth it?" tanong ni Spring.
May ibinigay isa-isa sa amin na mga folder si Tita Monica sa tapat namin sa ibabaw nang lamesang kaharap namin.
"Ano to'?" Takhang tanong pa ni Spring.
"That folder is a personal information about your husband's--to--be."
"Ah oka--What?" halos lumawa ang mata ko sa sinabi niya at alam kung hindi lamang ako ang nagulat sa sinabi nang aming tiyahin. Paano kami nagkaroon nang husband to be, 'eh! sa tanang buhay ko'y hindi ko pa alam ang mainlove sa isang lalaki at alam kung ganoon din ang tatlo ko pang kasama. Niloloko ba kami ni Tita Monica?
"Are you kidding us? How come did we have a fiance if we didn't experience to be inlove." ani Summer na nagreact kaagad. Man hater kasi.
"And we didn't even have a boyfriend." si Spring naman.
"Except that you arrange us to someone. Tita-mom, how dare you?" nag-emote pa si Autumn. As if namang tatanggi yan. Grasya na sa kanya yan eh. Bunos na kung may six packs abs.
"Easy girls, Im not the one who arange the four of you to your fiance?" ani Tita sa amin. Natigilan sa pekeng pag-iyak si Autumn at napatingin kay Tita.
"Then, who is it?" tanong niya. Ngumiti sa amin si Tita Monica. Ngiting alam ko na ang kahulugan.
"Its our mom." bago pa man makapagsalita si Tita ay inunahan ko na siya. Napatingin silang lahat sa akin tapos ay nabalik ang tingin nang tatlo kay Tita.
"Is it true? That our mom is behind this stuff?" may inis sa tono ni Spring.
"Ye-yes!" nag-aalangan ay sinagot siya ni Tita.
"Why she do that? Why she arrange us to someone that we didn't know."
"I don't know girls, tinawagan lamang ako nang pamilya nang fiance ni Wynter na gusto nilang makita ang magiging daughter in law nila. Noong una ayaw ko pang maniwala but they show me a documents stating that you Wynter and their son will marrying each other at may pirma iyon nang mom niyo." ani Tita.
"What if it was a fake Tita? Alam niyo naman na may mga ganda din kami na habulin nang mga lalaki." ani Autumn. Napatingin kami sa kanya.
"What?" aniya.
"Wala." plain nalang naming sagot sa kanya.
"The document was real and it was not fake because you're mom has a copy of the arrange marriage agreement and it was signed by her." may inilapag siyang isang lumang folder sa harap namin. Kinuha ko ito at tiningnan ang lahat nang nasa loob nang folder. Pumunta naman sa tabi ko ang tatlo para din makita ang dukomento.
It was original kahit pirma ni Mom original din. May dalawang witness pa na hindi ko naman kilala kung sino.
"Where you got it?" Takhang tanong ko sa kanya.
"At her old things. Mayroon pa akong nakuha na nakalakip sa folder. I didn't read what inside but it was a letter, address for the five of you."
She include Silver. Siguro'y matagal na itong sinulat nang mommy because she include our decease twin sister. Binigay ni Tita ang sulat sa akin. Halata sa letter na matagal na talaga dahil medyo yupi na at madumi ang iilang parte nang sobre. Binuksan ko ito. At binasa nang malakas para marinig pa nang iba kong kasama.
"Dear my precious quintuplets." pagkabasa ko nun ay ibinigay ko ang sulat kay Autumn.
"Why?" pagtataka niya.
"I don't want to emote." Inismiran lamang niya ako at pinagpatuloy ang pagbabasa.
"Dear my precious quintuplets. If all of you is reading this letter. You all know now about your fiance's. First of all, I wanted to say sorry for arranging the five of you without your consent. I know you have your own will but I decided it for all of your sake. I hope you five will understand me. I wanted you to love and accept your husband to be just like as I accept your father even how imperfect he is. I want you to trust them and be his partner till the lifetime. I wanted you to know that I have a reasons why I arrange you to your fiance's which I can't tell you right now. Im sorry my quintuplets, but just trust me as your mother. Don't worry I already test your fiance's and they are already pass my own examination. Im so sorry again my daughters. Just remember that I love all of you. Love mommy." ibinaba ni Autumn ang sulat at nilapag sa mesa. Napabuntong-hininga na lamang ako. I can't believe that our mother arrange us to someone we didn't know.
"How can Mom do that to us? How can she arrange us to someone we didn't know?" hinaing ni Spring.
"The information is in front of you Spring." ani Tita.
"Its not sufficient to rely on a papers." ani Spring.
"Then, why don't you go meet him?" ani Autumn habang iniiscan ang information nang fiance niya. Siya lang yata excited sa aming apat ah.
Kinuha ko ang folder kung saan nakalagay ang information nang mapapangasawa ko at tumayo. Iniwanan ko sila sa living room.
"Were you going?" narinig kung tanong ni Tita Monica.
"I need to think." sagot ko sabay bukas nang pintuan nang aking kwarto at kaagad isinirado ito.
Inilagay ko ang folder sa sidetable at ibinagsak ang aking katawan sa kama. Hanggang ngayon ay hindi parin ako makapaniwala na ipinagkasundo kami nang ina namin na ikasal sa iba nang hindi namin alam. Hindi ko alam kung matutuwa ba ako. Mom is so important to me. She is the only person in the villa who understand us more than anything in this world. But why? why did she do that?
"Wynter." narinig ko ang pagyugyog sa akin ni Tita na ginigising ako. Hindi ko man lang alam na nakatulog na pala ako sa sobrang pag-iisip at frustration ko ngayon sa sitwasyon namin. Hindi ko alam kung tatanggapin ko ba ang ginawang proposal ni Mom para sa akin o hindi.
"Tita!" wika ko at umupo sa kama. Nakita kung bumungtong-hininga siya at inayos ang buhok kung nagulo dahil sa pagtulog.
"We have to meet your in-law's." aniya.
"I know you are still in shock right now but you have to keep to your mind that you are the eldest and you have to adapt to the situation. You are your sisters leader, their role model if you do this they will follow you."
"But, Tita I didn't know him. What if--."
"Do you trust your Mom?" natigilan ako sa tanong niya.
"Do you know how important all of you to her. Her daughters is the treasure of her life. You think your mother will give the five of you to someone she didn't know and trust?" hindi ako nakapagsalita kaagad sa sinabi ni Tita. Sa sulat malinaw na pinagkatiwalaan niya ang mga mapapangasawa namin at ang lahat nang mga iyon ay nakapasa sa mga personal exam na ginawa niya.
"Can you make it for your mother?" Can I? Can I marry someone who doesn't know me? But, I have to trust my mom. I have to trust her. Unti-unti akong napatango. Ngumiti si Tita.
"Don't worry my dear, I already met him. He is a nice man." sana nga lang dahil kapag nagkamali siya, kayang-kaya kung basagin ang proposal na ginawa nang mom sa pagitan namin nang lalaking iyon.
"Here." may inaabot sa aking isang paper bag si Tita.
"Ano to'?" kunot-noong tanong ko.
"Sosoutin mo mamaya sa dinner."
"Diba to, floral?" tumawa siya sa sinabi ko.
"O' kaya'y dress na namang terno sa aming apat." mahilig kasi si Tita na bumili nang mga damit na terno sa aming apat.
"It's not my dear, kailangan mo nang magbihis it's already six in the evening." aniya. Napatingin ako sa alarm clock na nasa sidetable ko. Tama nga siya 6pm na. Ang tagal naman nang tulog ko. Tsk! Kailangan ko pa bang magtaka. Eh' tulog mantika naman talaga ako.
"You only have 1 hour and 30 minutes to ready my dear. Suit your time." ngumiti muna siya sa akin bago lumabas nang kwarto ko. Napabuntong-hininga ako. Napatingin ako sa folder na naglalaman nang impormasyon tungkol sa fiance ko. Tsk! Ang sagwang isipin na may fiance ako. Kinuha ko ang folder at nilagay sa pinakailalim na drawer. I don't want to spoil myself. I have to observe him personally and don't rely on that folder.
Pagkatapos non ay nagshower na ako. I have to meet him and his family at exactly more than an hour from now. But why, why does my heart beating so fast? Kinakabahan ba ako? Are you crazy Ice? In your entire life you never had been nervous.
Pagkatapos mag-ayos nang damit ay ako na ang nagmake-up nang sarili ko. Marunong naman kasi kami dahil isa sa kailangan naming i-technique ang seduction para makalapit sa mga targets sa tuwing may mission kami dati sa clan.
Napatingin ako sa dress na binigay ni Tita kulay red siya na spaghetti strap abot hanggang tuhod. Medyo revealing siya pero keri naman. Sinout ko ang black high heels shoes ko tsaka na lumabas nang kwarto. Paglabas ko naghihintay na pala ang mga kasama ko sa labas. Naka-uwang ang mga bibig nila paglabas ko.
"Is this a seduction dinner?" ngumisi si Autumn. She's also wearing an elegant dress. Isang off shoulder, above the knee dress na kulay yellow.
"Are you sure that you are our sister?" halos hindi makapaniwalang wika pa ni Summer. Sinampal ko siya sa face pero hindi naman malakas.
"Now I know." ngumisi pa siya sa akin. Summer is also wearing an elegant dress na kulay pink naka-spaghetti din strap siya ngunit hindi kasing revealing nong sa akin na halos backless na. At tsaka mas malaki yung strap sa shoulder niya kumpara noong sakin. Hays! si Tita talaga.
"You look so beautiful unnie." ngumiti sa akin si Spring. She is wearing an above the knee, color sky blue, tube dress.
"Same as you, Spring." puri ko din sa kanya.
"You look all stanning girls." napatingin kami sa bumabang si Tita Monica. She's also wearing a dress. A black dress, medyo mahaba siya sa tuhod at off shoulder din katulad nang kay Autumn. Simple lang ito ngunit maganda parin sa kanya.
I wonder how many bussiness man have a secret admiration to our Aunt. She has a beautiful face at kahit na may edad na siya'y may hubog parin ang katawan niya.
Hindi na ako nagtaka kung bakit hindi na siya nag-asawa muli. Nakwento na sa amin nina Shine at Shimmer ang tungkol sa love story nila ni Tito Patrick, her husband. Ayon sa kwento nang magkapatid, nang buhay pa si Tito Patrick ay napaka sweet nito kay Tita. Walang araw o oras na hindi nito pinasaya si Tita. That's why our aunt still admire her husband until now. I can feel it. She still love her husband.
"Our fiance's, did they know our real identity?" tanong bigla ni Autumn habang nasa kotse kami. Si Tita ang nagdadrive habang kami nama'y tila mga anak niyang isa-isa niyang idodrop-out sa eskwelahan.
Umiling si Tita sa tanong ni Autumn. Oo nga pala, hindi ko to naisip kanina. May alam ba ang mapapangasawa namin sa tunay naming pagkatao? Pero paano kung wala? Can we really trust them?
"I don't know. Walang nababanggit sa akin si Cecelia. If possible, just try to act as new person huwag niyong sabihin sa kanila ang mga codenames niyo o ang inyong nakaraan hanggang hindi niyo nasisigurado na mapagkakatiwalaan niyo sila. Although Cecelia trust them, we can't still risk your identities." tumango kami sa sinabi ni Tita Monica. She's really like our mom. No wonder she is our Aunt.
"Wynter, are you nervous?" ibinaling ni Tita ang tingin niya sa akin. Nasa tabi lang kasi niya ako at nasa likod naman ang tatlo.
"Woah! The great Ice Arceneaux is nervous?" tumawa si Summer.
"I think they are the one who must be nervous by now." dagdag niya pa.
"Im not Tita. I just don't know what to act." sagot ko kay Tita at hindi pinansin si Summer na nakikipagharutan na naman kay Autumn.
"Show yourself. Your true self."
"Can I unleashed the beasts now or my devil side?" ngumisi ako kay Tita. Ngumiti lang siya sa akin.
"I didn't mean by that. I know who you are honey, you have the best version inside you. Just unleashed it." wika niya pa tsaka siya nagpatuloy sa pagdadrive.
Ilang minuto din ay nakarating kami sa isang restaurant hotel. Sa labas pa lang ay mukhang mga mayayaman na ang nagiging guest dahil sa harapan nito nakaparada ang mga mamahaling kotse.
"Mukhang bigatin fiance mo ate, ah." wika ni Spring habang tinatanaw sa loob nang kotse ang hotel. Ate? Mula nang pumunta kami dito sa Pinas ay nag-change na din tawag nila sa akin. Spring call the three of us 'unnie' which a 'older sister or big sister in korean pero ngayon. She slowly call us ate, which I find cute anyway. Nahawa yata siya kay Shine dahil ate ang tawag ni Shine kay Shimmer.
Ipinark ni Tita sa harapan nang 5 star hotel-restaurant ang kotse. Bababa na sana ang tatlo nang pigilan sila ni Tita.
"Remember girls, no calling of codenames." wika niya na ikinatango naman namin. Bumaba na kami nang kotse. Sinalubong kami nang bellman at isang lalaking nakatuxedo.
"Good evening Ms. Monica!" napatingin sa amin ang lalaking nakatuxedo.
"Good evening ladies." Nagbow lang kami sa kanya. Nasanay na din kasi kami sa Korea na yun ang way of greetings namin. Medyo bata nang konti ang lalaki kay Tita pero halata sa mga kilos nilang dalawa na kilalang-kilala nila ang isa't-isa.
"This way Ms. Monica, Ladies." Iginiya niya kami sa loob nang hotel. Bago sumunod doon sa lalaki ay binigay muna ni Tita ang susi sa bell boy para maipark na nito ang kotse sa may parking lot.
"Who is he, Tita-mom?" tanong ni Spring kay Tita.
"He is a secretary of your unnie's father-in-law." she's teasing me dahil ngumiti siya sa akin nang mapanuyo. Hindi ko nalang pinansin dahil ayaw kung mag transform siya sa pagiging isip-bata. Ngayon pa na kailangan namin kumilos nang maayos.
Napansin kung lumabas kami nang hotel. Hindi ko tanda kung saan kami dumaan pero wala na kami sa loob nang mataas na hotel kanina. May dinaanan muna kaming pool at garden bago nakarating sa isang white-house. Malaki ang house na tila'y kasing-laki lang din ito nang tinitirhan namin.
"This is the white-house of 'Green Arrays hotel and restaurant'. Dito kadalasang namamalagi ang mga pamilya nang may-ari which is ang mga inlaws ni Wynter." ngumiti na naman si Tita sa akin. Is she provoking me?
"Paano mo alam? Nalagi ka na ba dito Tita?" tanong ni Sum.
"I've been here many times but hanggang sa hotel lang ako. They didn't allow any guest here except off course to their daughter-in-law and her family." Tsk! Nagroll eyes na lamang ako sa kanya. Bat ba bipolar si Tita? Kung minsan ang seryoso niya kung minsan hindi. Napaka unpredictable niya.
"Do you already know your fiance Wynter?" pakiramdam ko bumukas ang mga nakatiklop na mga tainga nang tatlo kung kapatid nang itanong iyon ni Tita. Talo pa nila imbestigador na kumukuha nang imbidensya at masukol ako through my mouths and my words.
"I didn't." sagot ko. Nakita ko ang pagkadismaya nang mukha nang tatlo. Mukhang gusto din nilang malaman. Tsk! Makikilala din naman namin mamaya kung sinong Poncio Pilato iyon. Bakit ko pa aalamin.
"Welcome to 'Green Array's White House Ms. Monica, Ladies." Anang lalaking nakatuxedo kanina. Nagthank you lang si Tita at nagbow naman kami sa kanya. Umalis na siya sa harapan namin na siya namang pagsulpot nang isang gwapong lalaki at isang magandang babae. Kasing tanda lang nila si Tita at abot hanggang langit ang ngiti nila. Napansin kung may nakasunod sa kanilang magandang babae. Medyo bata siya sa amin at ang lawak ngiti. Wala kay Tita ang atensyon niya kundi nasa aming apat. Tila may sinisipat siya sa aming apat.
Nagbeso-beso ang mag-asawa. Oo mag-asawa dahil halata naman dahil madalas akbayan nang matandang lalaki ang matandang babae sa harap namin.
"Were glad that you did it. Oh! By the way, this our youngest daughter Vanessa." Nagbeso yung dalagitang babae kay Tita pero pagkatapos nun ay sa amin na muli ang tingin niya at ngumiti pa siya sa amin.
"Were is Shaun, Van. Tawagin mo muna doon ang kuya mo." utos nang matandang lalaki sa babaeng anak nito na kaagad naman nitong ginawa.
"Where is my daughter-in-law?" tanong nung matandang babae kay Tita. Napatingin naman si Tita sa akin. Nag-aalangan man ay naglakad parin ako sa harap nila.
"Hello, Im Wynter Sandrine Verschaffelt." yumuko at nagbow para magbigay galang sa kanila. Nagulat ako nang hawakan ako nang babae sa mga balikat at inaangat ang ulo ko. Tiningnan niya ako sa mga mata. Hindi ko alam pero parang pamilyar sa akin ang mga matang iyon. Hindi ko lamang alam kung nasaan ko nakita. Nagulat na lamang ako nang halikan niya ako sa pisngi at niyakap.
"Antonio, ang swerte nang anak natin ang ganda-ganda nang magiging asawa niya." pakiramdam ko'y namula ako sa sinabi niya. Bakit ang dali-dali sa kanyang bumitaw nang compliment? Tumawa ang asawa niya sabay agree na maganda daw ako at magiging swerte daw ang anak nila sa akin.
"Ah! This is Wynter's twins.." pinakilala ni Tita ang tatlo sa mag-asawa. kinumpliment pa nila sila. Ang ganda-ganda daw nang mga lahi namin. Tsk! Kung alam lang nilang ang ganda-ganda din nang mga criminal background namin. Matapos ang batian ay iginiya nila kami sa garden na nasa likod nang mansyon. May lamesang naroon sa isang maliit na hall at punong-puno iyon nang pagkain.
"Where's your son?" tanong ni Tita Monica kay Ms. Valencia. Nalaman ko lang na iyon ang pangalan niya nang tawagin siya nang asawa niya.
"His upstairs, his busy in school and the same time helping his dad."
"Your fiance is workaholic."
"Shut-up." ngumisi lang sa akin si Autumn.
Umupo na kami sa lamesang mahaba kung nasaan ang mga pagkain ngunit wala parin si Vanessa at ang kuya niyang mapapangasawa ko.
"Where is Vanessa now, bat wala pa sila dito nang kuya niya." halatang nainip na si Mr. Antonio sa kaantay sa dalawa niyang anak. Tatayo na sana ito ngunit natigilan siya nang makarinig nang isang tinig.
"We are already here Dad." napatingin kaming lahat sa pinanggalingan nang boses. Lumapit kaagad si Vanessa sa Mommy at Daddy niya pero ang mata ko'y napako lamang sa lalaking kasama niya. Nakatuxedo siya at ang lapad nang ngiti niya. Isa lang ang sigurado sa lahat nang tao na nandito, sa akin lamang nakatitig ang pamilyar niyang mga mata.
"Oh no! It means--" hindi matuloy-tuloy ni Summer ang sasabihin niya sa sobrang gulat. Lumapit siya sa Mommy ay Daddy niya at humalik sa mga ito. Ngumiti siya sa amin nang matamis ngunit sa akin naman siya nakatingin.
"Ms. Monica, Ladies. This is my son Matthew Shaun Collins." ngumiti siya sa amin at binati si Tita.
"Hija." tinawag ako ni Ms. Valencia. Ayaw ko pa sanang tumayo pero siniko ako ni Summer na nasa tabi ko kaya napatayo ako. Pumunta ako sa tabi niya. Pinagharap niya kaming dalawa nong anak niyang matindi ang titig sa akin.
"Son, this is Wynter, she will be your--"
"Wife." napangiti si Ms. Valencia nang ipinagpatuloy ni Matthew ang sasabihin niya. Kinuha niya ang kamay ko. Gusto ko sanang agawin pero nandiyan ang parents niya. Ayaw ko namang mapahiya si Tita. Hinalikan niya ito. Lumapit siya sa mukha ko? Anong plano niya? Kinuyom ko ang kamao dahil susunggaban ko talaga siya pag hinalikan niya ako. Napaginhawa ako nang maluwag nang hindi niya ginawa ang nasa isip ko. Bumulong lamang siya sa tainga ko. Pero nabwisit naman ako lalo na nang ang lapad nang ngiti niya sa akin.
"Your so beautiful tonight, my princess. I can't wait to be your husband." aniya. Siguro'y kung wala lang dito ang family niya at si Tita ay nabugbog ko na siya. This man, she getting in my nerves.
Gusto ko sanang bumalik sa pwesto ko ngunit hindi na nila ako binalik. Pinagtabi nila kami ni Matthew na tuwang-tuwa naman dahil nakangiti lamang siya at panay pa ang tingin sa akin.
"You two are good match." komento ni Summer habang ang ganda nang ngisi sa akin.
"Really." ngumiti na naman si Matthew sa akin.
"Yes, brother-in-law." halos nabingi yata ako sa tinawag ni Summer kay Matthew.
"She's an ice princess and you are a Prince charming that can melt the ice." dagdag pa niya. Melt an ice their ass? Kahit kailan wala pang nakapagpatunaw nang ice na mayroon ako. Kaya nga tinawag nila akong Ice eh.
"Your right sister-in-law. I will be sure that I will melt the ice princess." ani Matthew sabay kindat pa sa akin. Hindi ko nalang pinansin at baka hindi ko pa mapigilan ang sarili ko at magulpi ko ang isang to.
Natapos ang dinner na bwisit na bwisit ako. Bakit nga ba siya pa? Bakit ang preskong lalaki pang iyon ang fiance ko? Anong ginawa niya at siya ang pinili nang mom ko?
Pagkatapos nang dinner ay dumistansya muna ako sa kanila. Nakita kong kausap ni Tita ang parents ni Matthew. Si Spring naman ay kasama ni Van. Hindi ko akalaing magkatulad pala nang taste ang dalawang iyon. Si Matthew kausap nina Summer at Autumn. Close na silang tatlo at tila hindi na din nabubwisit sa kanya si Autumn.
Nasa pool area ako at nakaupo sa gilid nang pool habang umiinom nang wine nang maramdaman kong may umupo sa tabi ko. Kahit hindi ko pa lingunin ay alam kung siya iyon dahil sumamyo kaagad sa ilong ko ang pabango niya na kanina ko pa naamoy habang magkatabi kami kanina sa pagkain.
"Why you didn't join them?" tanong niya sa akin. Hindi ako sumagot at patuloy lamang nilalaro ang mga paa ko sa tubig.
"Are you upset?" tanong niya.
"Do you know that I am your fiancee?" tanong ko tsaka ako humarap sa kanya. Ngumiti siya at tumango. So nong unang pagkikita namin doon sa classroom alam na niya?
"Why you didn't tell me the first time we meet?"
"Tita Monica told me that you are not aware that you are engage with me." habang naiisip ko ang sinabi niya ay hindi ko mapigilang mapabuntong-hininga. I cant believe that I am engaged to man I didn't know.
"Were not engage, I don't love you and you don't love me."
"Who says that I don't love you." nagulat ako nang medyo tumaas ang boses niya.
"I love you more than anything in this world." kinuha ko ang baso nang wine ko at tumayo. Balak ko siyang iwan doon. Sinong niloko niya.
"Are you kidding me, Mr. Collins? We never met each other. Kamakailan mo lamang ako nakilala pero mahal mo na ako kaagad." Tumawa ako.
"Ang bilis naman yata nang pagmamahal mo."
"Who told you na ngayon lang tayo nagkita?" tumayo siya at tinatigan na naman muli ako sa mga mata. Andito na naman yung pamilyar na feeling na nakita ko na ang mga pares nang mga matang mayroon siya.
"We are already meet in the past." Kumunot ang noo ko.
"You didn't remember me but I remember every detail of you." Hindi ako kaagad nakasagot sa sinabi niya. Hindi ko alam kung nagsasabi ba siya nang totoo o hindi. Hindi ko mabasa ang iniisip niya.
"Your crazy, I never seen your face or meet you." tatalikod na sana ako pabalik sa white house ngunit natigilan ako sa mga sinabi niya.
"Then give me five months." napalingon ako muli sa kanya.
"Anong sabi mo?" tanong ko kahit narinig ko naman ang lahat nang sinabi niya.
"For five months give me a chance. I will prove you how much you meant to me." Lumapit siya sa akin at hinawakan ang kamay ko.
"Wynter, be my girlfriend."