Chapter 1267: Pagkakasundo ng Siglo (8)
"Pakasalan mo ako. Magpakasal na tayo?" May pagmamahal na tumingin si Gao Ran kay Zhu Lingling nang inulit niya ang kanyang sinabi.
Isang bagay na sobrang seryoso kagaya ng kasal ang madaling sinabi ni Gaoi Ran…
Kahit na walang bulaklak, walang brilyanteng singsing, walang kandila, walang paputok, at walang kasiyahan…
Si Zhu Lingling ay gulat pa din sa nangyari habang tumutulo ang luha sa kanyang mga mata…
Hindi niya alam ang nangyayari, pero ang luha ay patuloy na tumutulo…
"Bakit ka umiiyak?" Si Gao Ran ay natatakot, hindi niya naiintindihan ang proseso ng mga babae.
Akala niya na ang kanyang sinabi ay natakot si Zhu Lingling kaya umiyak.
Humila ng ilang pamunas si Gao Ran at pinunasan ang luha sa mukha ni Zhu Lingling.
