Dahil ginamit ni Qiao Anxia ang phone ni Chen Yang para mag'reply, natural
lang na nagpaganda talaga si Lin Wei. Pero nang makita niya na si Qiao Anxia
at hindi si Chen Yang ang dumating, biglang nanlaki ang kanyang mga mata at
napakapit ng mahigpit sa strap ng kanyang bag habang pinipilit niyang
ngumiti. "Miss Qiao."
Samantalang si Qiao Anxia naman ay ngumiti rin kay Lin Wei na walang bakas
ng kahit anong galit o kaba. Pagkatapos, tinawag niya ang waiter para
mag'order ng isang tasang kape bago siya muling tumingin kay Lin Wei, at
walang preno na nagsalita, "May gusto ka kay Chen Yang, diba?"
Dahil sa sobrang biglaan ng mga pangyayari, sobrang kinabahan si Lin Wei
dahil akala niya ay ginagawa ito ni Qiao Anxia para ipamukha sakanya na ito
ang legal na asawa ni Chen Yang.
Hindi nagtagal, dumating din kaagad ang kape na inorder ni Qiao Anxia kaya
nakangiti niya itong kinuha sa waiter at nagpasalamat. Kinuha niya ang
kutsarita sa lamesa para haluin ang kanyang kape at kalmado itong hinigop.
"Alam mo, wala ka naman dapat ika'nerbyos. Alam kong gusto mo siya, kaya
nga ako nakipagkita sayo ngayon eh. Gusto ko lang malaman kung mahal mo
ba siya?"
"Ah…." Dahan-dahang sinilip ni Lin Wei ang reaksyon ng mukha ni Qiao
Anxia. Base sa nakikita niya, mukhang hindi naman ito galit pero ang hindi pa
rin ito sapat para kumalma siya dahil hindi niya maintindihan kung ano ba
talagang gusto nitong mangyari, kaya gustuhin niya mang magsalita, bandang
huli ay nilamon pa rin siya ng takot, kaya napayuko nalang siya at nanatiling
tahimik.
Ilang segundo rin siyang nakayuko habang nakakagat sa kanyang mga labi,
bago siya hiyang-hiyang nagsalita, "Miss Qiao, pasensya na po talaga. Totoo
pong gusto ko si Chen Yang, pero wala naman po akong intensyon na sirain
ang relayon ninyo. Gusto ko lang po talagang makipag kaibigan sakanya at
makita siyang masaya…. Pasensya na po talaga sa gulo na ginawa ko sainyo.
Pangako, mula po ngayon iiwasan ko na siya…"
"Hindi mo naman kailangang gawin yan," Sabat ni Qiao Anxia.
Dahil dito, gulat na gulat na napatingin si Lin Wei.
Sa pagkakataong ito, biglang napahawak ng mahigpit si Qiao Anxia sa tasa na
nasa kamay niya, at pagkalipas ng ilang minutong pananahimik, inubos niya
ng dire-diretso ang kape at nakangiting nagpatuloy, "Nandito ako para
magpatulong sayo."
-
Pagkalipas ng halos tatlong oras na paguusap, sa wakas natapos na rin sila.
Nanatiling kalmado si Qiao Anxia, samantalang si Lin Wei naman ay
nakatulala lang, na para bang hindi niya maproseso ang mga napagusapan
nila.
Muling sinensyasan ni Qiao Anxia ang waiter para sa isa pang tasa ng kape.
Nang makakalahati niya na ito, sinilip niya si Lin Wei, na halatang gulat na
gulat pa rin. "Miss Lin, sigurdo naman ako na naintindihan mo ang mga sinabi
ko. Payag ka ba?"
Hindi sumagot si Lin Wei.
"Kung payag ka, aayusin ko na ang lahat."
Hindi pa rin sumagot si Lin Wei at napayuko nalang.
"Miss Lin, magandang oportunidad na 'to para sayo, sigurado ka bang ayaw
mo?"
Sa pagkakataong ito, dahan-dahang inangat ni Lin Wei ang kanyang ulo para
titigan si Qiao Anxia, at makalipas ang halos dalawang minuto, sa wakas ay
tumungo na rin siya. "Payag ako."
Nang marinig ito ni Qiao Anxia, pakiramdam niya ay parang may sumaksak sa
puso niya. Ang kanina niya pang kalmadong mga mata ay biglang naging
mangiyak-ngiyak, pero sa kabila nito ay pinilit niya pa ring ngumiti at buong
pusong sinabi, "Maraming salamat."