Sa sobrang pagmamadali, nakalimutan niyang nakapag'Chinese siya, kaya
inulit niya ito sa English, at doon lang inapakan ng driver ang preno, pero
kahit hindi pa man din tuluyang humihinto ang taxi, hindi na siya
nakapaghintay at bumaba na siya.
At dali-daling tumakbi pabalik kay Song Xiangsi.
-
Sa sobrang pagmamadali, tumakbo si Song Xiangsi ng nakatsinelas lang, pero
sa bilis ng takbo niya, nawala niya na ang isa, kaya sa tuwing humahakbang
siya, ramdam na ramdam niya ang hapdi sa talampakan niya gawa ng
magaspang na semento, pero sa kabila nito, pinilit niya pa ring tumakbo ng
mas mabilis, at noong akala niyang madadapa na siya, may biglang humila
sakanya at niyakap siya ng mahigpit. "Baliw ka ba? Bakit ka tumatakbo ng
naka'paa?"
Nang marinig niya ang boses ni Xu Jiamu, sobrang nanginig ang buong
katawan niya at imbes na sagutin ang tanong nito, tinignan niya ito ng diretso
sa mga mata nito at walang pagdadalawang isip na nagtanong, "Jiamu, mahal
mo ba ako?"
'Jiamu, mahal mo ba ako?' Hindi inaasahan ni Xu Jiamu na ganito ang
magiging tanong ni Song Xiangsi kaya bigla siyang nablangko.
"Jiamu, mahal mo ba ako?"
Sa ikalawang beses na pagtatanong ni Song Xiangsi, doon lang
nahimasmasan si Xu Jiamu at naiinis na sumagot, "Importante pa ba 'yun?
Diba may asawa ka na…."
Pero hindi pa man din tapos si Xu Jiamu sa sinasabi niya ay muling nagsalita
si Song Xiangsi, "Importante."
Tinitigan ni Song Xiangsi si Xu Jiamu ng sobrang seryoso, na para bang
nagmamakaawa ang kanyang mga mata. "Sobrang importante. Mahal mo ba
ako o hindi?"
Sa pagkakataong ito, si Xu Jiamu, na nakakunot ang noo, ay bigla ring naging
emosyunal. "Mahal kita."
At noong sandaling 'yun, pakiramdam nila ay parang biglang huminto ang
mundo.
Walang ibang marinig si Song Xiangsi, bukod sa puso niyang halos kumawala
na sakanyang dibdib sa sobrang bilis pagtibok.
Maging ang kanyang mga daliri ay sobrang nanginginig din at halos hindi na
siya makahinga sa bigat ng emosyon na nararamdaman niya.
Pagkalipas ng tatlong segundo, muling nagpatuloy si Xu Jiamu, "Mahal na
mahal kita… Sa puntong ginawa ko na ang lahat para makalimutan ka, pero
hindi ko talaga magawa."
Noong magkasama pa sila, hindi niya alam na mahal niya pala si Song Xiangsi,
kaya kahit kailan hindi niya ito nasabihan ng mga salitang kagaya ng 'Mahal
kita'.
Noong naghiwalay sila, umasa siya na magkakaayos pa sila, pero nang
malaman niyang may asawa na ito, kahit masakit, hindi na niya na ito inistorbo.
"Noong nawala ka, hirap na hirap akong isuko ka, pero bandang huli, nagawa
ko rin.
"Pero hindi ikaw yung sinuko ko, kundi yung sarili ko.
"Ginawa ko ang lahat para kalimutan ka, pero puso ko yung mismong pumipigil
sakin."
Habang nakikinig sa mga sinasabi ni Xu Jiamu, hindi maawat ang pagpatak ng
luha sa mga mata ni Song Xiangsi, at nang hindi niya na talaga mapigilan ang
sarili niya, bigla siyang tumingkayad at hinalikan ito.
Sobrang tagal niyang pinigilan ang sarili niya…. Oo matagal na silang tapos at
naniniwala siyang isang malaking sugal kung susubukan niya ulit….pero sa
pagkakataong ito…. Handa niyang ipusta ang lahat….
Alam niyang mahal na mahal siya nito sa puntong handa itong maging
matandang binata kung hindi rin naman sila ang magkakatuluyan, kaya ano pa
bang rason niya para magmatigas?
Kaya ngayon…. wala na siyang pakielam.